Çeviri: bebebiskuvisi Düzenleme: bezald35

Bulutlar gelip geçerken güneş yükseldi ve battı.

Şu birkaç gün, su gibi geçmişti. Yi Yun ve diğerleri yollardayken Lian kabilesi insanları zor zamanlar geçiriyordu. Kabile gerçekten yoksul düşmüştü.

Neredeyse Lian kabilesi yöneticilerinin bile evlerinde pirinç kalmamıştı.

Birkaç yıl boyunca Lian Chengyu kabile kaynaklarını kurutmuştu. Özellikle son birkaç ayda durum daha da kötüye gitmişti. Lian kabilesi tüm hayvanlarını kesmiş, tüm tahılını kullanmıştı.

Ama tüm kabile açlık çekiyor olsa bile umutları tükenmemişti.

Herkes hevesle Lian Chengyu’nun dönmesini bekliyordu. Onun iyi haberler getireceğini ve onları bu çileden kurtaracağını umuyorlardı.

Birkaç erkek, Lian kabilesinin altı üstü birkaç arazi parçasından ibaret olan tarlalarında çalışıyordu. Sığır olmadan tarla işleri çok zordu. Ve birkaç kadın da ağaç altına oturmuş ok yapıyordu. Bugünlerde Lian kabilesinde üretilen oklar ve zırhlar sadece Tao kabilesi tarafından alınıyordu.

Ve Lian kabilesi, Tao kabilesine çok yakın olmadığından Tao kabilesi onları almak için gelmezse Lian kabilesinin yemek karşılığında bu ürünleri takas etmesi de mümkün olmazdı.

Lian kabilesi insanları kahvaltılarını yapmaya hazırlandığında sabahın geç saatleri olmuştu bile. Zaten açtılar, bir de parmakla sayılabilecek kadar az pirinçten yapılan bir kase lapa yemek yetersizdi.

Artık savaşçı hazırlama kampı üyelerine ayrıcalıklı muamele yapılmıyordu. Onlar da sıradan insanlar gibi günde iki öğün yiyorlardı.

Dağlarda nöbet tutan birkaç savaşçı hazırlama kampı üyesi yemek yemeye geldi. Bazıları da onların yerini almak için dağlara gitti.

Neden dağlarda nöbet tutuyorlardı? Bunun asıl sebebi Lian kabilesi kıdemlilerinin Krallık Seçimi sonuçları haberlerinin bugünlerde ulaşacağını tahmin etmesiydi.

Bu yüzden kıdemliler, her sabah etrafı gözlemeleri için dağlara adamlar gönderiyorlardı. Kabilenin umudu Lian Chengyu, adamlarıyla beraber geri döndüğü zaman onları görmek istiyorlardı. Başarıyla bir Jin Long Wei üyesi olmuş olarak geri dönecekti.

Böyle zorluklar yaşayan insanlar için onları umutlandıracak, heyecanlandıracak haberler gerekliydi.

Günlerdir beklemekteydiler ama engin yabanda tek bir gölge dahi ortaya çıkmamıştı.

Bugün, vardiyalarını değiştirdiklerinde yeni gelen Zhang Dali birden şaşırdı. Gözleri uzaktaki bir şeye kilitlendi. “Çocuklar bakın...o da ne…”

Zhang Dali uzaktaki bir yeri işaret ettiler ve insanlar oraya bakmaya başlayınca şaşırdılar.

Ufkun ötesinde bir toz bulutu vardı. Dikkatle bakıldığında toz bulutlarının arasında koşan devasa hayvanlar görülebiliyordu!

Ve bu hayvanları daha önce de görmüştüler. Jin Long Wei binekleri!

“Genç Efendi Lian...Genç Efendi Lian geri dönmüş olabilir mi?” diye bağırdı bir adam kararsızca.

“Öyle olmalı. Bu hayvanların istikametine bakılırsa Lian kabilemize doğru geliyorlar. Başka ihtimal yok!” Zhang Dali uyluklarına şaplak attı. Yüzü heyecanla doluydu!

Lian Chengyu, Jin Long Wei elitleri tarafından götürüldüğü zaman da böyle bineklerle gitmişlerdi. Onları götürmek için Jin Long Wei birini göndermişti.

Şimdi de bu hayvanları görmelerinin neden büyük olasılıkla Lian Chengyu’nun geri dönmesiydi.

Ve bu uzaklıktan bakıldığında bile öncekinden daha büyük bir grup olduğu anlaşılıyordu, en azından...altı dev hayvan vardı!

“Neden bu kadar çok?” diye sordu kafası karışmış bir adam.

Bir binekle ayrılmışlarken altı binekle geri dönüyorlardı. Bu farklılık neden peki?

Zhang Dali bunun hakkında biraz düşündükten sonra sebebini anlaması uzun sürmedi. Gururla dedi ki: “Bunu anlamakta neden bu kadar zorlanıyorsunuz ki? Başlangıçta Genç Efendi Lian sıradan bir katılımcı olduğundan özel bir muamele yapılmamıştı, ama şimdi, Genç Efendi Lian Krallık Seçmeleri’nde ön plana çıkmış ve Jin Long Wei üyesi olmuş olmalı. Değeri anlaşıldığından dolayı Genç Efendi Lian böyle büyük bir kafileyle geliyor! Genç Efendi Lian gerçekten de başkalarıyla kıyaslanamaz!”

Zhang Dali’nin sözlerini işitenler ona hak verdiler!

“Kardeş Zhang çok akıllı. Hemen anladı!”

“Kesinlikle öyle. Kardeş Zhang yazabiliyor bile, bizim gibi cahil yabanilerden kesinlikle farklı.” Güçlü olmayan bir adam yalakalık yapmak için konuştu. Zhang Dali yazabiliyordu. En azından kendi ismini, gerçi onun sebebi de isminin kısa olmasıydı...ama yazabiliyordu sonuçta.

“Hadi gidelim de iyi haberleri verelim!” Zhang Dali elini salladı ve grubundakiler mutlulukla köye doğru koşmaya başladılar.

Aslında çok açtılar ama Lian Chengyu’nun geri döndüğünü görmeleri açlıklarını dahi unutturmuş ve büyük bir telaşla koşmalarına sebep olmuştu!

Kabile lideri, kendi yerleşkesinin avlusunda piposunu tüttürüyordu. Gerçi pipoda pek tütün kalmamıştı. Engin yabanda tütün çok pahalıydı ve lider de zulasını neredeyse tüketmişti. Şu son birkaç gün boyunca çok az miktarda tütün kullanmış ve anca birkaç nefes çekebilmişti.

Piposundaki tütün tükense bile lider piposundan nefes çekmeye devam etti. Bu durum bir alışkanlığa dönüşmüş gibi duruyordu.

“İkinci kardeş, dediğin gibi on gün geçti bile. Chengyu’dan bir haber gelmeliydi…” Lider yakınındaki yaşlı adamla konuştu. Bu sözler, son birkaç günde sayısız defa liderin ağzından çıkmıştı.

Yaşlı adam yarı pamuklu bir elbise giyiyordu. Çay yapraklarından yapılma acı bir çay içerken fazla düşünmeden hemen cevap verdi. “Bugünlerde gelmeli…”

İki yaşlı adam konuşurken bir patlama ile avlu kapısı çarpılarak açıldı.

Çay içen yaşlı adam korkuyla sıçradı. Kıymetli çay fincanı neredeyse devriliyordu. Sonuçta Lian kabilesinde porselen bir fincan seti bulmak zordu.

Zhang Dali ile savaşçı hazırlama kampından birkaç kişinin geldiğini görünce sinirlendiler.

Çünkü onlar nöbet için dağlara gönderdikleri insanlardı.

Bu yüzden çay içen yaşlı adam tek kelime bile etmedi, sadece derin nefesler alarak Zhang Dali’ye baktı. Emin olamasa da heyecanlı olmak için bir sebepleri olduğunu hissetti.

“O burada! O burada!” dedi Zhang Dali saçmalayarak. “Altı! Altı!”

Zhang Dali altı parmağını gösterdi ve ihtiyarların ikisi de bunu duyunca çok şaşırdı.

Ne oluyor lan?

“Altı binek! Jin Long Wei’nin bindiği türden...altı binek!”

Zhang Dali’nin arkasındaki savaşçı hazırlama kampı üyelerinden biri tek solukta açıkladı. Sonuna kadar Zhang Dali’yi takip etmiş olduğundan nefes nefese kalmıştı.

“Evet...Bunu ilk gören benim!” Zhang Dali her ne kadar nefessiz kalmış olsa da bundan yararlanmaya çalışmayı da aksatmadı. “Köyümüze doğru gelen çok sayıda binek var. Muhakkak...Kesinlikle Genç Efendi Lian!” dedi Zhang Dali.

Yaşlı adamın elinde çay fincanı olduğunu görünce, uygunsuz bir şekilde elindeki çay fincanını aldı ve bir dikişte içti. Genellikle bunu yapma cesareti bulamazdı ama heyecanı yüzünden yapmıştı şimdi.

“Genç Efendi Lian, bir Jin Long Wei üyesi olmuş olmalı, belki de bir elit! Yoksa Jin Long Wei neden onu geri getirmek için bu kadar çok binek göndersin ki?” Zhang Dali kendi teorisini açıkladı.

Mükemmel sonuçlar elde etmiş olmalıydı. Başarısız olsaydı Jin Long Wei, onu getirmesi için bir kişi bile göndermiş olsaydı nezaket göstermiş olurdu. Onu geri getirmekle uğraşmayabilirlerdi bile. Öyle olsaydı Lian Chengyu Tao kabilesinde kalır, Lian kabilesine dönmek için Tao kabilesinin Mor Kan savaşçılarının ticaret yapmak için Lian kabilesine gelmesini beklerdi.

Bunu düşününce kabile liderinin gözleri parladı. Heyecanla sakalını karıştırmaya başladı. “Harika! Harika! Sonunda, tüm bu zorluklara katlanmamızın ödülü!”

“Chengyu bizi kurtardı! Chengyu bizi kurtardı!” Çay fincanını hâlâ elinde tutan ihtiyar çok mutluydu. Güldükten sonra öksürmeye başladı, neredeyse heyecandan ölecekti.

“Lian kabilemiz zenginleşecek. Engin yabandan kurtulup merkez bölgelere gideceğiz!” diye bağırdı kabile lideri. Sonra da kırışıklarla dolu yaşlı yüzü, sonbaharda açan papatyalar gibi olana dek güldü.

“Çabuk! Emirleri verin, kabileyi hazır edin. Jin Long Wei elçilerini karşılamak zorundayız! Elçilerin, köyümüzün görgü kurallarının bile bilinmediği bir yer olduğunu düşünmelerine izin veremeyiz!”

Kabile lideri bu önemli şeyleri anca hatırlayabildi. Uyluğuna şaplak attı ve Zhang Dali’ye çabucak emirler verdi.

Zhao Tiezhu’nun sakatlanmasının ardından kabiledeki birçok şey, diğerlerinden daha ‘zeki’ olan Zhang Dali tarafından yapılıyordu.

“Tamamdır!” Zhang Dali, savaşçı hazırlama kampı üyelerini de yanına alarak çabucak avlu kapısından dışarı çıktı. Haberi duyurma yöntemleri basit ve dolaysızdı.

“Millet, dışarı çıkın!”

“Genç Efendi Lian, Krallık Seçmeleri’ni geçmiş! Genç Efendi Lian, Jin Long Wei eliti olmuş!”

“Jin Long Wei elçisi, Genç Efendi Lian’ı geri getiriyor. Neredeyse köyün girişine vardılar. Çabucak onları karşılamaya hazırlanın!”

Zhang Dali yüksek sesle bağırdığından, tek seferde sözleri bütün köye yayıldı.

İnsanlar hemen uğraştıkları işleri bıraktılar. Yemek yiyenler de yemek hazırlayanlar da durdu. Herkes kapılardan çıkmış, Zhang Dali’ye bakıyordu.

“Genç efendi gerçekten de döndü mü?”

“Yalan mı söyleyeceğim?” dedi Zhang Dali somurtarak.

“Öyleyse şehre mi gideceğiz?”

“Şehir işi kesin değil. Şehre girmemiz için Krallık Şövalyesi olması gerektiğini duydum! Krallık Şövalyesi olmak kolay olmasa da genç efendinin gücüyle sadece zaman meselesi!” dedi Zhang Dali gururla. Haberleri duyan köylüler çok heyecanlıydı. Engin yabandan ayrılmalarının sadece bir zaman meselesi olduğunu hatırladılar!

En iyi kıyafetlerini giyip evlerinden çıktılar. Jin Long Wei’yi karşılamaya hazır bir şekilde köy girişinde toplandılar.

“Anne, Genç Efendi Lian seçmeleri kazanmış…” Kalabalığın içindeki Zhou Xiaoke, Wang Teyze’nin ellerini tutuyordu. Kalabalığın harala gürelesinden dolayı kafası karışmıştı.

Kardeş Yi Yun’un seçmelerde ne yaptığını merak ediyorum...Geri gelecek mi?

Wang Teyze konuştu: “Evlat Yun tamamen iyi olmalı. Zhao Tiezhu’yu bile yendi, seçilmiş bile olabilir! Ama seçilmese bile Evlat Yun sadece on iki yaşında. Gideceği çok yol var hâlâ.”

Wang Teyze, Zhou Xiaoke’nin kafasını okşadı. Zhaou Xiaoke’yi sokağın kenarına götürdü. Uzaktan köy girişine doğru koşturan altı bine gördüler. Bu altı hayvan gittikçe artan bir ivmeyle yerin sarsılmasına neden oluyordu!