Zhou Weiqing merakla xiao se'nin ellerindeki mor şafak yayına baktı, daha sonra Shangguan Bing’er e kafası karışık bir bakış attı:"Tabur komutanım, bu ne tür bir yay? Bizim yaylarımızdan ne farkı var? Hem orduda yayları cilalamaya izin veriliyor mu?"

Shangguan Bing’er sinirli bir şekilde Zhou Weiqing’e baktı: "Eğer bölük lideri Xiao denemeni istiyorsa git dene, boş konuşmayı kes."

Zhou Weiqing xiao se'den mor şafak yayını aldı. Gerçekte, bu yaya sıradan yaylardan daha çok aşinaydı. Başlangıçta, bu mor şafak yayını çekebilmek için, iki yıl sıkı bir eğitimden geçmişti; generalin konağında ne zaman eğitim yapsa, bu mor şafak yayını kullanırdı. Bu nedenle önceki gün hedefi ıskalamıştı. Sebebi daha önce hiç sıradan yıldız yaylarını kullanmamış olmasıydı. Sonuçta, tüm o iki yıl boyunca, her gün bu yayı çekmiş, bir anlık dinlenme fırsatı olmamıştı. Amiral zhou’nun sözleri hala kulaklarında çınlıyordu. "Eğer bir başarısız dahi olsan, sen hala zhou shuiniu’nun oğlusun. Eğer bir yay dahi kullanamıyorsan, baban seni yay şekli alana kadar yumruklayacak."

Mor şafak yayının ağırlığı normal yaylardan iki kat fazlaydı, tam yirmi kilo basıyordu. Zhou Weiqing yayı zorla kaldırdı ve xiao se'ye sordu :"Bölük lideri xiao, yayınız çok ağır. Nasıl kullanıyorsunuz bu şeyi?"

Xiao se küçümser bir tavırla: "Sadece kendi gücüne güvenerek, hala mor şafak yayımı kullanma konusunda hayal mi kuruyorsun? Eğer tekrar doğsan ve tekrar tekrar süt içsen de, hala gücün olmayacak. Onu dikkatli tuttuğundan emin ol, eğer düşürürsen, hiçte nazik olmayacağım.

"OH." Zhou Weiqing in basit ve dürüst ifadesi onu aynı şehir dışında gelme bir gence benzetiyordu.

Cevap verdiği sırada, yayı kavradı ve kirişini çekti, pek bir şey olmamıştı. Tüm gücünü kullansa da yalnızca suratı kızarmıştı.

Xiao se Shangguan Bing’er’e döndü ve, "Bakın tabur komutanım, nasıl bu küçük şişko zhou daha benim mor şafak yayımı çekemezken sizin yardımcınız olmaya layık olabilir?"

Shangguan Bing’er bir şey diyemeden, bölük lideri mao li dayanamadı ve, "Bölük lideri xiao, küçük şişko zhou orduya daha yeni katıldı, ve sıradan uzun yayları gayet iyi kullanıyor. Mor şafak yayı konusunda, bırakın onu, burada oturanlar dahi tam anlamıyla kullanamaz."

Xiao se ona baktı, soğuk gözleriyle cevap vermeye dahi tenezzül etmedi. Gözleri Shangguan Bing’er in üzerinde cevabını bekliyordu.

Shangguan Bing’er şu an yalnızca tek bir şey yapmak istiyordu, ileri atılıp küçük şişko zhouyu bir güzel benzetmek. Zhou Weiqing'in çoktan Güç fiziksel cevherini uyandırdığını bilmese de, cennetsel cevherlerini uyandırdıktan sonra büyük bir güç artışı yaşadığını biliyordu. Sadece bir mor şafak yayı değil, onlardan iki ya da üç tanesini aynı anda çekebilirdi. Yine de, bu çakalın oyunu çok gerçekçiydi; ifadesi tamamiyle gerçek duruyordu. Shangguan Bing’er i sinirden yeşile çevirmeye yetiyordu.

"Bölük lideri Xiao, küçük şişko zhou henüz pes etmiş değil, neden bekleyip olacakları izlemiyoruz." Konuştuğu sırada ayağa kalktı, ileri yürümek yerine, Zhou Weiqing e sert bir bakış attı.

Zhou Weiqing kulağında bir çınlama hissetti, sanki bir sivrisinek onunla konuşuyordu, "Lanet olasıca küçük şişko, numara yapmayı bırak yoksa yüzünün şekli değişinceye kadar seni yumruklayacağım."

Shangguan Bing’er tehditlerinden sonra Zhou Weiqing in numara yapmaya cesaret edemeyeceğini biliyordu, ama kim bilirdi ki o bunları dedikten sonra, Zhou Weiqing yayı yere bırakacak. Dahası, bu çakal derin derin nefes alıyor, sanki tükenmiş gibi davranıyordu.

Xiao se: "Tabur komutanı, bakın ve kendiniz görün, onun mor şafak yayını çekmesi imkansız, emrinizi geri çekmeniz gerektiğini düşünüyorum."

Shangguan Bing’er yumruğunu sıktı, eğer onun rütbesi ve statüsü olmasa, çoktan ileri atılıp suratının ortasına bir tane geçirmişti.

"Kim dedi mor şafak yayını çekemiyorum, sadece vücudumu yeterince ısıtmamıştım. Eğer bir kez daha denersem kesinlikle başarırım." dedi Zhou Weiqing hala nefes nefese bir haldeyken. Hatta alnında terden oluşmuş bir parlaklık vardı.

Xiao Se güldü, ellerini arkasında birleştirdi ve, "Yüz kez daha denesen de, bu yayı çekemezsin. Bu mor şafak yayı senin gibi üçüncü sınıf bir kullanıcı tarafından çekilsin diye yapıldı mı sanıyorsun?"

"Üçüncü sınıf mı? Onlar insan değil mi? Kim söyledi ben o yayı çekemem diye, elbette çekebilirim. Bahse var mısın, eğer o yayı çekemezsem, şuracıkta intihar edeceğim."

Bu sefer, mao li konuşmadı, ama bir şeylerin ters gittiğini fark etmişti. Shangguan Bing’er kadar Zhou Weiqing ile iletişime geçmese de, bu elemanın göründüğü kadar narin olmadığını biliyordu. Dahası öncesinde bizzat Zhou Weiqing in gücüne tanık olmuştu. Mor şafak yayını tamamiyle çekemese bile, en azından biraz olsun çekebileceğini biliyordu.

Xiao se soğuk bir ifadeyle, "O halde tekra dene, gerçekten intihar etmeye cürret edebilecek misin merak ediyorum." Onun gözlerinde, sıradan bir askerin ölümü hiçbir şeydi.

Zhou Weiqing bir kez daha yayı eline aldı ve tam çekme üzereyken, aniden bir şeyi hatırladı, xiao se'ye döndü ve, "Bahse girdiğimize göre, buna iki tarafında uyması gerekir. Eğer yayı çekersem, burada intihar edecek misin?" Onun dürüst ve basit bakışlarıyla, böylesi bir soru soruşu da eklenince, insanlar ondan çocuksu bir his sezmişti.

Xiao se gururla, "Sen kimsin kendi canını benimle kıyaslıyorsun? Ben viskont unvanına sahip biriyim. Eğer yayı çekemezsen, senin canını almayacağım, burada diz çökecek ve bana üç defa büyükbaba diyeceksin."

Zhou Weiqing bunları duyduktan sonra başını salladı, "Hayır, bu olmaz. Babam bana şöyle söyledi, erkeklerin dizleri altında altınlar vardır. Yayın çok ağır, ama hala altının aşağısında, Yani kaybedersen, diz çöküp bana üç kez büyükbaba demelisin."

Xiao se kaybedeceğine inanmıyordu, kendinden güvenli bir şekilde, "Yayın çekebildiğin sürece, neden olmasın? Acele et, değerli zamanımızı harcama daha fazla."

"Güzel." Zhou Weiqing gülümsedi. Belki diğerlerinin gözünde, bu gülümseme basit ve dürüst olarak algılanabilirdi, ama Shangguan Bing’er in gözlerinde, tarif edilemez ölçüde sinsi ve hilekardı. Yine de, Zhou Weiqing in devam etmesine izin verdi, kalbinde bunun çok eğlenceli olacağını hissediyordu.