Çeviren ve düzenleyen: Arthas

Yue’nun sözlerini duyunca Lei Yuqing’in yüz ifadesi değişti ama bir şey yapmadı. “Güçlüyü rahatsız etme.” Bu Z-Çağının ona öğrettiği ilk şeydi. O kadınlar Tiger’a uymamış ve ona direnmişlerdi. Sonuç olarakta Tiger onlara tanınmayacak hâle gelene kadar işkence etmişti. Ne yaşamalarına ne de ölmelerine izin vermişti.

Yue çalışmaları için insanları köyün her yerinden getirmişti. Yeni materyaller arayacaklar, yeni üye bakacaklar ve yeni görevlere çıkacaklardı. Yue sonunda Always Bright köyündeki işlerini bitirip normal huzuruna dönmüştü.

O gece eskiden Tiger’ın olan villanın bahçesine birkaç ziyafet masası çıkarıldı.

Ziyafet sırasında Yue, Lei Jiang şehrinde hayatta kalanlarla birlikte oturdu ve terfiler hakkında konuştular.
Ziyafet gizlice villanın içindeki bahçede yapılmıştı. Yue, Wang Shuang, Lu Wen, Chi Yang, Da Gouzi, Liu Yan, Xiao Ming. Öte yandan Gou Yu, Yue’nun özel hizmetçisiymiş gibi Yue’nun başında duruyordu.

Da Gouzi, Liu Yan ve Xiao Ming, Yue tarafından takım liderliğine yükseltildi. Her takım lideri iki militanı yönetecekti. Wang Shuang da takım liderliğine yükseltilmişti ve yanına iki militan verilmişti. Diğer yandan Chi Yang lider komutanlığına yükseltildi ve yanına beş militan verildi.

Villanın içindeki ziyafette lezzetli baiqieji, nehir salyangozu ile kızarmış tavuklar, et suyu ile buğulamış sazan balığı, tavada kızartılmış karidesler, sotelenmiş yabani ot, buğulanmış çörekler, iskenderler ve pirinç pilavı masaya düzenli bir şekilde yerleştirilmişti.

Z-Çağından önce bu yemekler yaygın ve sıradandı. Fakat şimdi bu ziyafet oldukça pahalıya mal olmuştu.
Always Bright köyündeki ördek ve tavuk sayısı yirmiden fazla değildi. Diğer bir deyişle Yue bile her gün böyle bir ziyafet çekemezdi.

Masadaki herkes konuşmayı kesmeden kurt gibi yemek yemeye devam ediyordu. Normalde çekingen olan ve Yue’nun yanında bir sürü tehlike ve riske giren Chen Yao ve Ji Qing Wu gibi iki kadının bile Z-Çağından sonra ilk defa konserve olmayan et yiyişleriydi. Onlar bile kendilerini dizginlemeyi bırakarak yemeklerden koca ağız dolusu alıyorlardı.

Da Gouzi, Liu Yan ve Xiao Ming’in Z-Çağında böyle bir ziyafet yakalama şanslarının ne kadar düşük olduğunu bildiklerini söylemek gereksizdi. Bunu tıka basa yemek için güzel bir fırsat olduğunu da biliyorlardı. Ve de yakın zamanda bir daha böyle bir yemek yiyemeyeceklerinin korkusunu da yaşıyorlardı.

Dışarıdaki ziyafette ise herkesin tabağında pirinç, dilimlenmiş et ve bir parça tavuk vardı.

Zhang Xin kaşığını pirinçle doldururken mutsuzca “Neden onlar baiqieji yiyebiliyorken biz sadece dilimlenmiş et yiyebiliyoruz. O da sadece bir parça!” dedi.

Wang Feng’in kaşları çatıldı ve alay ederek “Git biraz yalınayak dolaş! Orada oturan insanların hepsi zombilerle savaşacak güce sahip. Biz bu bir parça eti yiyebildiğimiz için kendimizi ayrıcalıklı saymalıyız. Hâlâ mısır lapası ve yabani ot yemek ister miydin?”dedi.

Wang Feng’in söylediği “Mısır lapası ve yabani ot” kelimeleri ile kimse bir şey yapmadı ama sessizce masanın sonundaki koltuğa baktı.

Orada Li Manni oturuyordu. Banyo edip temizlenmiş, üstüne yeni kıyafetler geçirmiş olmasına rağmen hâlâ biraz zayıf gözüküyordu.

Başını öne eğdi ve kendine atılan bakışlara cevap vermedi. Kâsesindeki mısır tanelerine baktı ve Yue’nun gururunu eleştirirken ki kibrinden artık yoksundu. Bazı şeyler kaybedilince daha değerli oluyordu. Bu pirinç kâsesi, bu anda, çok lezzetliydi.

Zhang Xin kaşığını pirinçle doldururken kıskanarak “Öyle olsa bile mutlu değilim. Chen Yao ve Lu Wen’in öyle harika becerileri yok. Neden biz burada bunu yemek zorundayken onlar istediği gibi yiyip içebiliyor?” dedi.
(ÇN: Biri birkaç sözcük söyleyerek ateş topu oluşturup üç tane L1 zombiyi aynı anda alıyor. Diğeri Yue’nun sevgilisi ayrıca iyileştirme yeteneği var. Neresi muhteşem değil?)

Zhang Xin durumlarının Always Bright köyündeki birçok insandan daha iyi olduğunu kabul ediyordu ama Lu Wen ve Chen Yao ile karşılaştırılınca durumları bir seviye daha aşağıdaydı.

Yuan Ying, Zhang Xin’e gözlerini dikerken yanında soğuk bir gülümseme gönderdi ve “Lu Wen, Yue’nun kadını ve Ji Qing Wu, Chen Yao ikilisi de doğuştan yetenekli. Aslında cennetin altında her şey adil değil. Z-Çağından önce her şeyin adil olduğunu düşünüyor muydun?” dedi.

Yuan Ying’in iç taraftaki ziyafete girme şansı hiç yoktu ve bu yüzden kalbi sızlıyordu ama Zhang Xin’den daha çok nefret ediyordu. Zhang Xin’in dediği her şeyi yalanmak istiyordu.

Zhang Li “Susmak bazen daha iyi bir seçimdir.”diye tavsiye verdi.

Zhang Li, şımarık Zhang Xin ve Yuan Ying’den çok daha mantıklıydı. Kimsenin aralarında Yue’nun ne kadar zalim olduğu hakkında konuşmalarını istemiyordu. Bugün savaşta Yue birkaç adam öldürmüştü ve herkes birden değişmişti. Yue Zhong, Tiger gibi bir zorbaya dönüşebilirdi.

Zhang Li’nin tavsiyesinin üzerine iki kadın birbirlerine bakış atarak sustular.

Zhang Xuan sessizce yemeğini yiyor ve Yue’nun figürünü arıyordu.

Yue hızlıca yedi ve gelecekti planlarını düşünmeye başladı.

Geçmişte Yue hiçbir zaman baş yetkili olmamıştı. Ustaca Always Bright köyünün şeflerini yenmiş ve kısa sürede burayı etkisi altına almıştı. Başarıları da sırtına yük bindiriyordu. Always Bright köyünde yaşayan insanların gelecekti yolu Yue’nun omuzları sırtına yüklenmişti.

Başka bir şey konuşmadan yüzlerce insanı beslemek Yue’nun beynine baskı yapan ana sorundu.

Always Bright köyünün önceki liderleri biraz erzağı bir araya getirebilmişti. Bir düzineden biraz fazla insan yese bile birkaç yıl için kıtlık çekmezlerdi ama iş birkaç yüz insanın yemesine gelince sadece birkaç ay süre yeterdi.

Bu sebepten dolayı Tiger sadece kendi ve adamlarını beslemiş geri kalanlara da sadece küflenmiş yemekleri vermişlerdi.

Ayrıca çevre arazilerinde bereketsiz olması da ayrı bir sorundu.

Yue kendi kendine düşünürken kafasını salladı ve “Lider olmak o kadar da harika değil. İyi bir lider olmak ise çok daha zor. Merak ediyorum eğer zorba biri olsam daha mı kolay olurdu?” dedi.

Eğer bir zorba olursa ve insanların yaşamlarına ve geleceklerine karşı kaygısız olursa çok daha rahat bir yaşam sürebilirdi. Bu dünceler artık her nereden geliyorsa onun doğası ile uyuşmuyordu.

Herkes yemeğini yedikten sonra üç güzel kadın gelip masayı topladı ve temizledi.

Yue “Güzel!”diye başladı ve “Bugün geleceğimizi tartışacağız. İlk olarak birliklerimizin üç gruba ve sınıfa bölünmesini düşündüm. Resmi üyeler en başta, öncelikli takım üyeleri onlardan sonra ve en sonda harici personeller. Bu grupların ücretleri de üçe ayrılacak.”

“Resmi üyeler günde yirmi beş gram pirinç alacak. Öncelikli üyeler on altı ve harici personeller altı gram alacak. Diğer Always Bright köyündekiler içinse iki günde bir onları hayatta tutmaya yetecek kadar un çorbası alacaklar. Always Bright köylülerinin hizmetlerini ödemek için de pirinç kullanacağız. Eğer daha iyi yaşamak istiyorlarsa daha sıkı çalışıp katkıda bulunmaları lazım.”dedi.

Bu andan sonra yemek Always Bright köyünde en önemli şey hâline gelmişti. Yue pirinci ve liderlerin evlerinde bulduğu diğer erzakları hizmet ve diğer erzaklarla değiş tokuş için kullanabileceğini fark etmişti.