Against The God - Bölüm 919: Kontrol Edilemez Hasret

---

 

Çeviren: Ratel-nim

 

Güneş Ay Kutsal Salonu, Kudretli Cennetsel Kılıç Bölgesi ve her ulustan geliştiriciler birbiri ardına şaşkına dönmüştü. Hiçbiri kötü bir tanrıya karşı savaşmaya cüret edemiyordu.

 

Xia Yuanba’nın fiziği çoktan normal bir insandan farklılaşmıştı. Yun Che’nin kullandığı yer ve göğün enerjisi tarafından bir nebze iyileştirildikten sonra, Yuanba şaşırtıcı bir şekilde çoktan kendini toparlamıştı.Etrafından birer birer uzaklaşan insanlara bakarak, birkaç adımla Yun Che’nin yanına geldi. Yuanba kalbindeki coşkuyu saklayamıyordu, "Enişte, sen gerçekten… gerçekten bu kadar güçlendin! Bunu nasıl başardın? Ustan geri dönmüş olabilir mi?”

 

“Sana sonra anlatacağım.” Yun Che gülümsedi ve konuştu, “Yuanba, Xue’er ve ben yakında Hayali Şeytan Ülkesine döneceğiz, yoksa yakında endişelenmeye başlayacaklar. Bizimle dönmek ister misin?”

 

Xia Yuanba'nın gözleri parladı, ama hemen ardından bir tereddütle bulutlandı. Sonunda kafasını salladı, “Unut bunu, sonra gelirim. Um… sonuçta, Mabed’in ustası olalı çok olmadı bu yüzden hemen ayrılıp gitmem mantıksız olur. İlk önce Mabed’e dönmeliyim.”

 

“Hahaha, haklısın.” Yun Che yüksek sesle güldü.

 

“Enişte” Xia Yuanba’nın sesi alçaldı, “Sen gerçekten… Güneş Ay Kutsal Salonu ve Kudretli Cennetsel Kılıç Bölgesinin böylece kurtulmasına izin mi vereceksin?”

 

Yun Che güldü ve konuştu, “Yuanba, endişelenme. Mutlak Hükümdar Mabedi* artık sana ait. Onlara zarar verecek bir şey yapmayacağım ve şimdilik biraz tecrübesiz olsan da senin liderliğinde Mutlak Hükümdar Mabedinin çok daha iyi olacağına inanıyorum.”

//Artık Mutlak Hükümdar Mabedi diyeceğiz

 

“...” Xia Yuanba kafasını kaşıdı ve hafif bir sesle konuştu, “Dürüst olmak gerekirse, ben o kadar da emin değilim.”

 

“Ama benim sana güvenim tam. Sonuçta sen Tiranik İmparatorun kalbine sahipsin.” Yun Che’nin sözlerinde biraz gizem vardı. Ardından konuyu değiştirdi ve devam etti, “Ancak, ışınlanma formasyonu konusunda çok ciddiyim. Bu ay Mutlak Hükümdar Mabedinin gücünü ışınlanma formasyonunun yapımına odakla. Unutma, Güneş Ay Kutsal Salonu ve Kudretli Cennetsel Kılıç Bölgesi ile çalışırken, onların kaynaklarını iyi kullan. Şu anda onlar kafasız ve ürkek yılanlar gibiler. Benim emrettiğim bir işi yerine getirmek için son derece istekli olacaklardır. Onları kullanmaktan çekinme.”

 

İlkel Kaynak Arkının karşılaştırılamayacak kadar güçlü bir uzay seyahat yeteneği olsa da içinde devasa bir dünya vardı. Her seyahatinde sadece bir ya da iki insanı değil tastamam bir dünyayı beraberinde taşıyordu. Bu nedenle inanılmaz boyutlarda enerji tüketiyordu. Dokuz Güneşin Yeşiminin desteğiyle bile böylesi bir israf kabul edilemezdi.

 

Özellikle Azure Bulut Kıtasına yaptığı yolculuktan sonra, İlkel Kaynak Arkının enerjisi yüzde yirminin altına düşmüştü. Hem Kaynak Gökyüzü Kıtası hem de Hayali Şeytan Ülkesi Yun Che’nin eviydi ve sık sık ikisi arasında seyahat etmesi gerekiyordu. Bu yüzden yeterince büyük bir düzlemsel ışınlanma formasyonu inşa edilmesi zorunlu bir şeydi.

 

Ve iki kıtayı birbirine bağlayacak bir ışınlanma formasyonunu kurmaya yetecek kaynak sadece Dört Kutsal Bölgenin elinde vardı.

 

“Uh, anladım.” Xia Yuanba biraz kafası karışmış bir şekilde kafasını salladı.

 

“Aynı zamanda, benim için Güneş Ay Kutsal Salonu ve Kudretli Kılıç Bölgesinden iki kişiyle ilgilenmeni istiyorum.” Yun Che’nin gözleri biraz daraldı.

 

“Kimler?”

 

“Benim tarafımdan sakatlanmış Kudretli Cennetsel Kılıç Bölgesinin İkinci Genç Kılıç Ustası, Xuanyuan Wendao ve Güneş Ay Kutsal Salonunun Onuncu Elderi, Ye Xuange.”

 

“Ah?” Xia Yuanba biraz şaşırmıştı, tereddütle sordu, “Onlarla nasıl ilgileneyim?”

 

“Sadece ölmediklerinden emin ol. Bir ay içinde onlar için bir planım var.” dedi Yun Che.

 

Xia Yuanba boş boş baktı. O soru sormaya devam ederken, gergin gözüken Dongfang Xiu ve Qin Wushang’ın Yun Che’ye arkadan yaklaştıklarını gördü. Hemen bağırdı, “Saray Şefi Dongfang, Saray Şefi Qin, siz de mi buradasınız?”

 

Dongfang Xiu ve Qin Wushang yaklaştı ve vücutlarını bükerek aynı anda eğildiler, Yun Che ve Xia Yuanba hemen buna engel oldular. Yun Che hemen konuştu, “İki Saray Şefi, ikimiz de Mavi Rüzgar Kaynak Sarayının birer öğrencisiyiz. Bu kadar büyük bir nezaketi kabul edemeyiz.”

 

“Evet evet evet.” Xia Yuanba hızla kafasını salladı.

 

Qin Wushang derince iç çekti, “Tarih boyunca, Mavi Rüzgar Kaynak Sarayım Kaynak Gökyüzü Kıtasında hep bir avuç toz gibi önemsiz bir varlıktı. Mavi Rüzgar Ülkesinde bile güçlü tarikatlar bizimle dalga geçiyorlardı. Şimdi, Mavi Rüzgar Kaynak Sarayımdan iki kii çıktı. Biri Mutlak Hükümdar Mabedinin Kutsal İmparatoru, diğeri ise cennetler altındaki her şeye hükmediyor. İki saray şefinden biri olarak, bu rüyalardan gelen ihtişamı kelimelerle ifade edemiyorum.”

 

“Saray Şefleri, abartıyorsunuz. İkinizin İmparatoriçe Cang Yue’yi sormak için geldiğine inanıyorum.” dedi Yun Che.

 

Kafa salladılar. Dongfang Xiu, “Majesteleri bir kaç aydır yoklardı. Asgard Efendisi Yun’un bugünkü görkemini görünce, majestelerinin güvende olduğundan emin oldum.”

 

“Kalplerinizi ferah tutun.” Yun Che gülümsedi ve konuştu, “Şimdi Xuanyuan Wentian öldüğüne göre, bu dünyada onun ya da Mavi Rüzgar Ülkesinin güvenliğini tehdit edebilecek hiçbir şey kalmadı. Hayali Şeytan Ülkesinde geçirdiği günlerde sürekli aklında Mavi Rüzgar Ülkesi vardı. Bir ay içinde, ışınlanma formasyonu tamamlandığında, imparatorluk konutuna geri dönecek. Bu aylık siz ikinize zahmet vermeye devam edeceğiz.”

 

“Öyleyse, içimiz rahat olacak.” iki saray şefi mutlulukla güldü.

 

"Saygıdeğer Mor" Yun Che’nın sesi emrederken keskin bir tona büründü, “İki saray şefi Mavi Rüzgar Ülkesine dönerken onlara eşlik edecek birilerini ver.”

 

Saygıdeğer Mor arkasına döndü, bir anlık tereddütten sonra ileri çıktı. Saygılı bir tonla, “Evet… saygın konuklarımız, önden buyurun.”

 

Bir Kutsal Bölgenin Saygıdeğeri tarafından “saygın konuklarımız” diye çağrılmak ve dönüş yolculuklarında eşlik edilmek iki saray şefini son derece gururlandırmıştı. Ayrılırlarken adımları bile hafiflemişti.

 

İlahi Anka Tarikati üyeleri yaklaştı. Kalabalığa önderlik eden Feng Hengkong’du. Yun Che’ye baktı, ardından bakışlarını Feng Xue’er’e kaydırdı. Ağzı açıldı ve bir süreliğine sessizlikle kapandı, sonunda konuşmaya başlarken gözlerinde karmaşık bir bakış vardı, “Yun Che,  Xue’er’i ziyaret için sık sık Anka Şehrine getir.”

 

“Asil Babam, Büyük Kardeş Yun artık bu kadar güçlü olduğu için eskisi gibi tehlike altında değil. Sık sık Büyük Kardeş Yun ile ziyaretine geleceğiz.”

 

“Eğer gerçekten umrundaysa, Yüzen Bulut Şehrine veya Aşırı Buzun Kar Bölgesinden Anka Şehrine bir iki tane boyutsal ışınlanma formasyonu kurmayı deneyebilirsin. Bu şekilde, Xue’er istediği zaman geri dönebilir, böylesi daha uygun olmaz mı?” Yun Che ifadesiz bir yüzle konuştu.

 

Feng Hengkong’un gözleri parladı ve kafasını hafifçe salladı. İlahi Anka Tarikatı belki iki kıtayı birbirine bağlayamayabilirdi ancak iki şehri birbirine bağlayan bir ışınlanma formasyonu kumak.... o kadar da zor bir şey değildi.

 

“Xue’er…” Feng Hengkong uzun süre tereddüt etse de sonunda Feng Ximing ile ilgili hiçbir şey söylemedi. Gönülsüz bir şekilde devam etti, “Biz ayrılıyoruz. Anka Şehrinde ilgilenilmeyi bekleyen pek çok mesele var. Kendine iyi bakmalısın, unutma senin acı çekmen benim de acı çekmem demek.”

 

Mutlak Hükümdar Mabedi, Güneş Ay Kutsal Salonu ve Kudretli Cennesel Kılıç Bölgesi teker teker ayrılmaya başladılar ve Yüce Okyanus Sarayı dağınıklığı temizlemeye başladı. İlahi Anka Tarikatı son ayrılan oldu. Gelirken ölümleriyle yüzleşmek için tüm cesaretlerini toplamışlardı. Ayrılmaya hazırlanırken, daha önce hiç deneyimlemedikleri bir rahatlama hissi yaşıyorlardı.

 

Bunun sebebi sadece İlahi Anka Tarikatlarının yok oluştan kesin bir şekilde kurtulması değil aynı zamanda yeni Anka Tanrılarının tamamen uyanmasıydı. Aynı zamanda yeni tanrıları açık bir şekilde Atasal Anka Tanrısından daha güçlüydü.

 

Mabed’in yeni imparatoru Xia Yuanba’ya veda ettikten sonra, Yun Che Xue’er’i Hayali Şeytan Ülkesine geri götürdü, ardından ailesini ve Küçük Şeytan İmparatoriçeyi Xuanyan Wentian’ın ölümü hakkında bilgilendirdi.

 

Haberler Şeytan İmparatorluk Şehrinde hızla yayıldı. Aylardır gölgelere bürünmüş imparatorluk şehri büyük bir neşe seliyle yıkandı. Bu sadece bir düşmanın ölümü değildi, bu Şeytan İmparatorluk Şehrinin ve tüm Hayali Şeytan Ülkesinin yıkımın eşiğinden dönmesiydi.

 

Şeytan İmparatorluk Şehri tüm savunmalarını kaldırdı. Kaçanlar da Şeytan İmparatorluk Şehrine geri döndüler. Her an gerçekleşebileceği düşünülen büyük felaket tamamen yok olmuştu.

 

Kaynak Gökyüzü Kıtasında, Dört Kutsal Bölge Yun Che’nin istediği düzlemsel Işınlanma kaynak formasyonunu yapmak için büyük bir çaba sarf ediyordu.

 

Xuanyuan Wentian ölmüştü ve cennet altında her şeyin hakimi olma rüyası tamamen yok olmuştu. Dört Kutsal Bölge Xuanyuan Wentian’in öfkesini ilk elden deneyimlemişlerdi bu yüzden onu öldüren Yun Che’nin gücünü hayal etmek çok da zor değildi. Bu günden sonra, artık kendilerini Kaynak Gökyüzü Kıtasındaki en üst varlıklar olarak göremezlerdi. Onların üzerlerinde yaşamlarına ve ölümlerine karar verebilecek başka biri vardı.

 

Bu kişi defalarca saldırdıkları, üstüne üstlük komplolar kurdukları birisiydi.

 

Yun Che’den korkmaktan başka bir çareleri yoktu, olabildiğince alçakgönüllü ve dikkatli davranmak zorundalardı. Onun düzlemsel ışınlanma formasyonu talebini ağırdan almaya cüret edemezlerdi.

 

İlahi Anka Tarikati İlahi Anka Ülkesine döndükten sonra, Feng Hengkong Yun Che’nin sözlerini umursamaz bir öneri olarak almadı. Bunun yerine, ivediyle iki grup insanı Yüzen Bulut Şehrine ve Aşırı Buzun Kar Bölgesine gönderdi ve üç taraflı bir ışınlanma formasyonunun inşaatını başlattı.

 

Yun Che’nin adı sorgulanamaz bir şekilde bir kez daha tüm Kaynak Gökyüzü Kıtasına yayıldı. Bu sefer, diğerlerine göre yüzlerce ya da binlerce kez daha şok ediciydi. Bir kaç gün içinde Kaynak Gökyüzü Kıtasında “tüm tarihin en güçlüsü” olarak isimlendirilmişti.

 

Diğer yandan Yun Che bunların hiçbirine ilgi göstermiyordu. Hayali Şeytan Ülkesine döndükten sonra, sessizce istirahata çekildi. Yedi ya da sekiz günün sonunda, yaraları tamamen iyileşmişti.

 

Sabahın erken saatleri, güneş çoktan yükselmeye başlamıştı. Günışığı bambu pencereden geçerek Yun Che’nin bedeninin üstüne düştü. Mırıldanırken göz kapakları biraz hareket etti, “Jasmine, saat kaç?”

 

“...”

 

Bir cevap alamadı. Yun Che yavaşça gözlerini açtı ve yatağında oturdu. kar beyazı duvara bakarken gözleri odağını kaybetmişti.

 

Jasmine gideli aylar olmuştu.

 

Ama hala bu gerçekliğe tamamen alışamamıştı… ya da daha doğrusu, hala bu gerçekliği kabullenememişti.

 

//Ağlamayacam...

 

Önceleri, Jasmine’in gidişinden sonra Ayçiçeği’nin oyununa düşmüştü ve ölümün kıyısına gelmişti. Ardından üstlerine Xuanyuan Wentian’ın gölgesi düşmüş bundan başka bir şey düşünmeye vakti olmamıştı. Şimdi Xuanyuan Wentian ölmüştü ve bu dünyada onu tehdit edebilecek kimse kalmamıştı. Kalbi ve zihni tam bir rahatlık içerisindedi ve Jasmine’e olan özlemi ruhunu işgal etmiş ve durmak bilmiyordu.

 

Hayatında ona en yakın kişi Xiao Lingxi olmasına rağmen onu en iyi anlayan kişi Jasmine’di.

 

İlk başlarda tam anlamıyla birbirlerinden faydalanıyorlardı ancak onlar farkına varmadan bu ilişki değişim geçirmişti. İlerleyen zamanlarda, artık sadece duygusal olarak birbirlerine dayanmıyorlardı aynı zamanda birbirlerinin varlığı onlar için içgüdüsel bir hal almıştı. Jasmine onu tamamen terk ettiğinde, bunun mekansal bir ayrılık olmadığını fark etmişti. Açıkça ruhu ve bedeni yırtılarak kopartılmış gibiydi.

 

Tamir edilemezdi ve sonsuza kadar eksik kalacaktı.

 

“Jas… mine... “ kısık bir sesle ismini söyledi, kafasını kaldırıp göğe baktı, “neredesin…”

 

Birkaç dakika boş gözlerle duvarı seyretti, ardından yatağını terk edip avlusundan çıktı.

 

Saat hala erkendi ve uzun ve gergin geçen ayların sonunda rahatlama şansı bulan Yun Ailesi öğrencileri bu saatlerde huzurla uyuyorlardı. Uyku saatleri uzadığından, çevre oldukça sessizdi. Yun Che uzun bir mesafe yürüdü ve basit beyaz giysiler giyen orta yaşlı bir adamın yaşlı bir ağacın altında savaş sanatı antrenmanı yaptığını gördü.

 

Yun Che onu gördüğünde, o da Yun Che’yi görmüştü. Yaptığı antrenmanı bıraktı ve nazikçe gülümsedi, “Che’er, oldukça erken uyanmışsın.”

 

"Fazla erken uyanan sizsiniz, Kıdemli Su. Yaralarınız henüz tamamen iyileşmedi, lütfen kendinizi zorlamayın.” Yun Che yaklaştı ve konuştu.

 

Su Hengshan kaygısızca gülümsedi ve göğsüne hafifçe vurdu, “Oldukça uzun bir zaman geçti. Kıdemli Yun Gu gerçekten efsanelerdeki tıp azizlerinden biri gibi. Tıbbi yetenekleri gerçekten mucizevi. Kendi yaşam damarımı kopardığımda, Ulu Göğün Altın İlahı bile yanımda olsa iyileşemeyeceğime emindim. Kıdemli Yun Gu’nun mucizevi elleri altında hiç yaralanmamış biri kadar iyi hale geleceğimi hiç beklemiyordum.”

 

“Tabii ki.” Yun Che de gülümsedi, “Kıdemli Su’nun kaynak enerjisi en fazla yarım ay içinde tamamen yenilenmiş olacak. Kıdemli Su iyileşirken burada yaşamaya alıştı?”

 

Su Hengshan gülümsemesini biraz geri tuttu ve daha nazik bir ses tonuyla cevapladı, “Bu konuda, biraz utanıyorum. Bir tarikatın efendisi olsam da Nehirdoğusundan çıktığım zamanlar pek fazla değildi. İlk başlarda farklı bir hayat tarzına alışmanın çok zor olacağını düşünmüştüm, ancak beklentimin tam tersine burada oldukça huzurlu hissediyorum.”

 

Su Hengshan gülümsedi ve kafasını salladı, “Bu günler tüm hayatımdaki en rahat günler olarak değerlendirilebilir. Grandwake(Büyükuyanış) Tarikatındaki yaşamımı özlemiyorum bile. Görünüşe göre uygun bir tarikat efendisi değilim. Ling’er’in güvende olması ve kendini eğitebilecek bir tıp dehası bulması bunu gerçekten kanıtlıyor. Gülümsemesi gün geçtikçe daha da aydınlanıyor ve bu benim yaşam damarımı kopartarak ne kadar büyük bir hata yaptığımı anlamamı sağlıyor. gerçekten ölseydim, Ling’er in gülümsemesine ne olurdu tahmin bile edemiyorum. O zaman yaptıklarım gerçekten… pervasız ve aptalcaydı.”

 

Ling’er’i kurtarması yolunda ona yük olmamak için kendi yaşam damarını kopardığı o günü hatırladıkça kalbi huzursuzluk veren bir korkuyla doluyordu.

 

“Kıdemli Su burayı sevdiği sürece sıkıntı yok. Bundan sonra burayı eviniz olarak görebilirsiniz. Bununla birlikte,” Yun Che gizemli bir gülümseme takındı, “Aslında, Ling'er’in en çok endişelendiği konu Kıdemli Su’nun evlilik hayatı. Artık yeni bir dünyada yeni bir hayata başladığınıza göre, Kıdemli Su’nun yaraları tamamen iyileştikten sonra, yeni hayatınız için ruh eşinizi bulmayı ciddi bir şekilde düşünmelisiniz.”

 

“..." Su Hengshan şok olmuştu. Şu ana kadar bu konuyu hiç düşünmediği yüzünden okunuyordu. Kekeleyerek cevap verdi, “Bu… Ling’er’in annesi çok erken vefat etti, Ben…”

 

“Eh? Baba, Büyük Kardeş Yun Che, ikiniz neden bu saatte ayaktasınız?”

 

İki adam sohbet ederken, sessiz vadide su kaynağından geliyormuş gibi çıkan bir ses duydular. Su Ling’er hafif adımlarla onlara doğru yürüdü gülümsedi ve hayatındaki en önemli iki kişiye baktı, “Ne konuşuyorsunuz?”

 

“Tabii ki erkekler arası meseleler.” Yun Che gülümsedi ve konuştu.

 

Su Ling’er in pembe dudakları hafifçe açıldı ve burnunu havaya dikerek konuştu, “Siz ikiniz… kötü şeylerden konuşuyor olabilir misiniz? Büyük Kardeş Yun Che, sen… babamı kendin gibi bir zamparaya dönüştüremezsin.”

 

“...” Yun Che aniden utanmış hissetti ve Su Hengshan gürültülü bir kahkaha patlattı.

 

“Baba, bu komik değil. Büyük Kardeş Yun Che’nin çoktan Kız Kardeş Cang Yue, Kız Kardeş Xue’er ve hatta Küçük Şeytan İmparatoriçeye sahip… ve on altı yaşındayken başka bir kız kardeşle daha evliydi…” Su Ling’er babasının önünde bir şey saklamak zorunda değildi ve Yun Che’nin bütün “suçlarını” ortaya dökmeye başladı. Sonunda da ekledi, “Bu benim hatırladığım Büyük Kardeş Yun Che ile aynı kişi değil…”

 

“Hahahaha…” Su Hengshan daha da sesli gülmeye başladı. Yun Che’nin ismini Şeytan İmparatorluk Şehrinde bilmeyen mi vardı? geçen günlerde Yun Che’nin içinde bulunduğu komplike durumu öğrenmişti. Gülümsedi ve konuştu, “Ling’er, Che’er ile ilk tanıştığında, sadece on yaşındaydın. Tabii ki farklı olacak.”

 

“...Sana anlatsam da anlamazsın!” Su Ling’er ileri çıktı ve Yun Che’yi kolundan yakaladı, “Büyük Kardeş Yun Che, şehir dışında şifalı otlar toplayacağım. Benimle gelir misin?”

 

“Şifalı ot toplamak mı?” Yun Che’nin kafası karışmıştı, “Yun Ailesi her türlü şifalı ota sahip, neden onları toplamak için şehir dışına gidiyorsun?”

 

“Asıl amaç şifalı ot toplamak asıl amaç değil, daha çok farklı otları tanıyabilmek için.” Su Ling’er ciddi bir tonla konuştu, “Ustam gerçek bir doktor olabilmem için farklı çiçekleri, şifalı otları, zehirli bitkileri ve parazitleri temel düzeyde de olsa bilmem gerektiğini söyledi. Ustam şu anda dinleniyor ve rahatsız edilemez. Bu yüzden Büyük Kardeş Yun Che, sen bulabileceğim en iyi geçici ustasın. Gidelim!”

 

Cümlesini bitirdikten sonra, Su Ling’er oyunbaz bir şekilde göz kırptı… O bu dünyada onun bir zamanlar Bu dünyadan onun bir zamanlar Yun Gu’nun öğrencisi olduğunu bilen tek kişi oydu.

 

“Ah… Tamam.”

 

Yun Che Su Hengshan’a veda etti ve kolunda Su Ling’er ile ayrıldı.

 

İkisinin ne kadar yakın oldukları uzaktan bile görülebiliyordu, Su Hengshan gülümsemeye devam etti. Hayali Şeytan Ülkesine geleli sadece on gün olmuştu, ancak çoktan böylesi bir hayatın onun için çok daha uygun olduğunu hissediyordu. Sorumluluk almasına ya da bir şeyleri korumasına gerek yoktu. Daha fazla strese, kalp kırıklığına, hoşgörüye, öfkeye, üzüntüye ihtiyacı yoktu… Tarikat Efendiliğine uygun biri olmadığını çok önceden hissetmeye başlamış olsa da artık bundan daha da emindi.

 

“Görünüşe göre, emeklilik hayatım için yeni bir eş bulmamın zamanı geldi.” Su Hengshan gülümsedi ve kendi kendine konuştu, “Bu en azından Ling’er’in endişelerini azaltacaktır.”

 

Şeytan İmparatorluk Şehrinin doğusunda yüzlerce bitkiye ev sahipliği yapan görece küçük bir ormanlık vardı. Girdikten sonra, Su Ling’er yüzünde ciddi bir ifadeyle ormanın sınırındaki bitkileri türlerine göre sınıflandırmaya başladı.

 

“Kalker Çiçeği… Şemsiye Yaprağı… Soğukipek tomurcukları… bunun adı ise… adaçayı mı?”

 

“Hayır, bunlar Balık Kokulu Asma.” Yun Che hemen onu düzeltti ve devam etti, “Adaçayına çok benzerler ancak yapraklarında ufak farklılıklar var. Yakından koklarsan, daha da büyük bir farkı yakalarsın. Balık Kokulu Asma hafiften balık kokar.”

 

Su Ling’er dikkatlice eline aldı, kokladı ve bağırdı, “Bu doğru! Büyük Kardeş Yun Che, bu kadar uzak bir mesafeden nasıl bunu fark edebiliyorsun?”

 

Su Ling’er eski hayattan kalan anılarını geri elde etmiş olsa da, bir sebepten dolayı kişiliği ve karakteri daha fazla bu yaşamının izlerini taşıyordu… Eski hayatından gelen çözülmez buhranı yavaşça yok olmuş on altı yaşında bir kıza ait olan masumiyetini ve saflığını geri kazanmıştı. Yun Che öğretmen edasıyla konuştu, “Ling’er, daha tebabet öğrenmeye yeni başladın, şu anda bu kadar çok tanıyabilmen bile takdir edilesi. Acele etmene gerek yok. Sonuçta ben ustamla beraber Azure Bulut Kıtasında 20 yıl dolaştım ve her gün farklı tiplerden şifalı otlarla ilgilendim. Bunları bilmemek benim için bilmekten daha zor. Zamanla şifalı otlarla temasta kaldıkça, onlara bakmama bile gerek kalmadı. Onların ne olduğunu bilmem için hafifçe koklamam yeterli.”

 

Konuşmayı bitirdikten sonra, Yun Che bir an duraksadı… Bu sözleri başka kadınları etkilemek için kullanabilirdi ancak Ling’er bunları çook uzun zamandır biliyordu.

 

“Hehe…” Su Ling’er ağzı 2 arşın ayrılmış onu dinliyordu, “Evet, evet, evet, Büyük Kardeş Yun Che, acele et ve bana da öğret o zaman.”

 

Su Ling’er in bilgiye olan açlığı, Yun Che’yi tekrar öğretmen moduna sokmuştu.

 

“Bu kırmızı çiçeklere Ejderkanı Asması denir. Hastalıkları iyileştirmekte kullanışsızdır ancak geliştiricilere yardımcı olan bir ilaçtır.”

 

“Bu bir Solmuş Ruh Fidesi, soğuk özelliklidir, direk tüketilebilir.…”

 

“Bu bir Kulegölü Çiçeği, ezilip yaralara dışarıdan uygulanabilir ve çok ağır olmayan yılan ısırıklarını iyileştirebilir.”

 

“Bu…”

 

“Bunu biliyorum… bu Jasmine!”

 

//Jasmine yasemin çiçeği demek, şu ana kadar özel isim olan Jasmine’i çevirmemiştik ancak çiçek olan jasmine’i çevireceğim bu bölümlük.

 

“...” Olduğu yerde duran Yun Che’nin ruhu acımasızca hançerlenmiş gibiydi.

 

“Wow! Çok fazla yasemin var. Böyle bir yerde büyüyebildiklerine inanamıyorum. Sanki biri onları buraya kasıtlı ekmiş gibi.”

 

Önlerindeki nemli arazi hep beraber çiçek açmış kar-beyazı Jasmine Çiçekleriyle doluydu. İlk bakışta en azından birkaç yüz çiçek olduğu görülebiliyordu. Çiçekler küçüktü ancak kusursuz saf beyaz renktelerdi. Rayihaları hafif olsa da insanın ruhunu temizleyecek kadar zarifti.

 

“Eski” Su Ling’er yaseminleri severdi ve şimdiki Su Ling’er de aynıydı. Neredeyse hipnotize olmuş bir şekilde yasemin denizine bakıyordu, şiddetli merakı bile bastırılmıştı. Gözlerini kapattı ve yaseminlerin güzel kokusundan derin bir nefes aldı, ardından arkasına dönerek gülümseyerek konuştu, “Büyük Kardeş Yun Che, söylesene, sence yaseminler neden buradalar…”

 

Sırtı dönükken alışılmadık bir şey fark etmemişti ancak şimdi döndükten sonra Yun Che’nin donuk yüz ifadesini ve camsı gözlerini görebiliyordu. Yüzü açıkça kederli bir ifadeyle kaplanmıştı. Panikledi ve hemen kendini Yun Che’ye doğru fırlattı, “Büyük Kardeş Yun, sorun ne?”

 

“...” Su Ling’er’s sesi onu gerçekliğe geri döndürmüştü. Hızla kendini gülümsemeye zorladı ve sonuştu, “Hiçbir şey, aniden aklıma bir şey geldi.”

 

“Birisi… demek mi istiyorsun?” Su Ling’er gözlerini yukarı kaldırdı, Yun Che’nin kaotik kalp atışlarını hissederek kısık bir sesle konuştu, “Bu kişi yasemin çiçekleri ile mi alakalı, bir kız mı yoksa?”

 

“...” Yun Che kollarını açtı ve Su Ling’er’e hafifçe sarıldı. Suçlu bir sesle cevap verdi, “Ling’er, şu anda yanımda sen varsın. Başka birini düşünmemem gerektiğini biliyorum, ama ben…”

 

“Büyük Kardeş Yun Che.” Su Ling’er kafasını salladı ve hafifçe gülümsedi. O anda on altı yaş saflığını terk etmiş ve eski onu sevgisiyle şımartan Su Ling’er’e dönüşmüştü, “Sorun değil, ben seni olduğun halinle seviyorum. Senin kollarındayken ne dediğimi hatırlıyor musun?”

 

Yun Che, “...”

 

“Bir daha asla senin için her şeyi yapmaya razı bir kızı yüz üstü bırakma…. ve uğruna her şeyi yapmayı göze aldığın bir kızdan asla vazgeçme. Eğer Büyük Kardeş Yun Che’nin kalbi bazı pişmanlıklar yüzünden yarım kalacaksa, benim de kalbim sonsuza kadar yarım kalacak.” Su Ling’er uykusunda konuşuyormuş gibi hafifçe mırıldandı.

 

İki hayatın tecrübeledikten, ölümün sevdiklerini alışını gördükten ve kaybettiğini sandıklarını şaşırtıcı bir şekilde yeniden kazandıktan sonra, artık ne istediğinden emindi ve tamamlanmamış bir ruhun ne demek olduğunu çok iyi biliyordu.

 

“O benim ustamdı…” Yun Che yumuşak bir sesle konuştu.

 

Su Ling’er, “...”

 

“O gitti. Giderken söylediği her şey acımasızcaydı. Aramızdaki usta öğrenci ilişkimizi koparttı, bir daha asla görüşmeyeceğimizi ve hiçbir şekilde onun peşinden gitmemem gerektiğini söyledi.” Yun Che gözlerini kapattı. Son derece sakince konuşuyordu. Ruhunun derinlerine sıkışmış bu sözleri Su Ling’er in önünde istediği kadar dökebilirdi, “Ama söylediği şeylerin doğru olmadığını biliyorum. Ayrılmak onun için de zor olmuş olmalı. Onun hakkında çok bir şey bilmesem de, karakteri, düşünceleri, benim için endişelenmesi ve nadiren gösterdiği sınırsız güveni… Bunları bu dünyadaki herkesten daha fazla biliyorum... ama gittiği yer buradan çok uzakta. Muhtemelen… hayatım boyunca onu bir daha göremeyeceğim.”

 

“Ondan ayrılma kararını ben almıştım. Fakat… kendimi gözümde fazla büyütmüşüm. Onun yanımda olmamasının beni bu kadar huzursuz etmesini beklememiştim. Her gün farkında olmadan kalbimdeki gölgesinin izlerini görüyorum. Sorunum ne bilmiyorum, garip bir büyüye yakalanmış gibiyim.”

 

//İstediğin oldu mars gözüme toz kaçtı

 

Su Ling’er bu kızın nasıl gözüküyor olabileceğini sessizce hayal etmeye çalıştı ve nazik bir sesle, “Ben Büyük Kardeş Yun’un duygularına güveniyorum. Böyle bir şey söylemek için kendine göre zorunlulukları veya nedenleri olmalı. İkiniz tekrar kavuşamasanız bile… hala bize, bana sahipsin. En azından, asla seni terk etmeyeceğim… Bir gün beni kendinden uzaklaştırmaya cüret edersen, utanmazca sana yapışacağım.”

 

Yun Che hiçbir şey söylemedi, sadece Su Ling’er’e daha sıkı sarıldı. İkili yasemin çiçeklerinin arasında uzun ama çok uzun bir süre kaldılar.

//Merhaba, ben site yöneticisi ratel, bu bölümü çeviren çevirmen sözünü tutmadığı için bu bölümü ben çevirdim. Gecikme için özür dilerim. Terimlere çok aşina değilim, ufak tefek terim farkları olabilir :D

//Bundan sonra seri benim kontrolümde, hadi bakalım :D

//Güncele son 213 bölüm...