Against The God - Bölüm 1384: Göklerden İnen Felaket

---

 

Bölüm 1384: Göklerden İnen Felaket

 

Kaynak Gökyüzü Kıtası'nın güneyinde, Kaynak Güney Gökyüzü Denizi...

 

Deniz meltemi bugün hafif ve nazikti. Bu sınırsız okyanusun hafif dalgalanan yüzeyi boyunca rüzgarda sürüklenen küçük bir tekne vardı. Bu küçük teknenin üstünde, Yun Che ve Yun Wuxin her biri neredeyse aynı duruşu sürdürdükleri için ellerinde uzun bir olta tutuyorlardı. Denize atılan iki olta suyun yüzeyi boyunca iki paralel çizgi çizdi.

 

Yun Wuxin'in kaynak gücü göz önüne alındığında, eğer gerçekten biraz balık yakalamak istiyorsa sadece kaynak enerjisiyle çekmesi gerekiyordu ve her dakika on binlerce balığı sudan çıkaracaktı. Bununla birlikte, sakin bir şekilde bir balığın misinasına bağlanmasını bekleyen sevinç ve memnuniyeti basitçe değiştirilemezdi.

 

Aynı zamanda kişinin zihni için bir eğitim biçimi olduğu söylenebilirdi.

 

Yukarıdaki uzak göklerde, Feng Xian'er ikisinden çok uzakta onları her an korumak için tetikteydi. Dahası, onun yanında duran Feng Xue'er de onları koruyordu.

 

Mavi Kutup Yıldızı'nın en kalabalık türünün hangisi olduğunu sorsaydık şüphesiz denizde yaşayan türler olurdu. Sonuçta Mavi Kutup Yıldızı'nın yüzde doksan dokuzu sudan oluşuyordu ve biri üç kıta arasındaki mesafelerin geniş okyanusta son derece uzak olduğunu söyleyebilirdi.

 

Ancak muazzam bir okyanus, okyanus türlerinin muazzam üyeleri olacağı ve aralarında Feng Xian'er'in bile onlarla uğraşmakta zorlanacağı kadar güçlü birkaç deniz yaratığı olacağı anlamına geliyordu. Bu güçlü deniz canavarları normalde okyanusun derinliklerinde bulunsa ve bunlardan herhangi biriyle tanışma şansı son derece zayıf olsa da, Feng Xue'er kesinlikle en ufak bir tehlike olasılığının kalmasına izin vermeyecekti.

 

Yun Che dik oturuyordu, gözleri hafifçe kapalıydı. Oltasının havada mükemmel bir eğri çizdiği gerçeği olmasaydı herkes onun uykuya daldığını düşünürdü.

 

Onun yanında Yun Wuxin sinsice birkaç bakış attı. Bundan sonra gözlerini kırptı... Hemen önündeki deniz yaması, yüzeyinde anormal dalgalanmalar ortaya çıktıkça hafifçe hareket etmeye başladı.

 

"Hile yok!” Yun Che aniden söyledi.

 

Yun Wuxin babasının sözleri üzerine dilini ısırdı ve kaynak enerjisini geri çekti. Nefesinin altında mırıldandı: "Gerçekten mi Baba? Her zaman küçük bir çocukla uğraşıyorsun.”

 

''Bu kendinin söylediği bir şey. Adil bir yarışma istedin." Yun Che yüzünde ciddi bir bakışla söyledi.

 

''Ama...'' Yun Wuxin hoşnutsuz bir sesle, "Neden balıklar senin oltanı ısırıyor? Bir saattir burada oturuyorum ama tek bir balık bile yakalayamadım!” dedi.

 

''Hmmmhmmm...'' Yun Che'nin dudakları sırıtarak çarpık bir gülümseme attı. "Elbette bunun için bir numara var.”

 

“Ne numarası?” Yun Wuxin oltasını indirdi ve babasının kolunu salladı. "Öğret, öğret. Acele et ve bana öğret.”

 

''Sana öğretmeyeceğim." Yun Che başını eğerken söyledi. “Bu, kendinin fark etmesi gereken bir şey. Ustan sana bunu daha öncesinde de söylemişti. Balıkçılık bir zihinsel yetişim şeklidir. Yani bir şey öğrenmek ve ondan faydalanmak için tek yol kendi kavrayışına güvenmektir.”

 

''Ama halihazırda çok uzun zaman oldu ve hala bir şey düşünemedim... Baba buna ne dersin, bana biraz ipucu verir misin? Sadece küçük bir tane?” Yun Wuxin endişeyle ona yalvardı.

 

“Bunu kimse yapamaz!”

 

“Cimri.” Yun Wuxin homurdandı. "Eğer babam bunu bana söylemezse, ben... Ben anneme teyzemle flört ettiğini söylerim."

 

Yun Che'nin kolları titredi ve neredeyse oltasını okyanusa düşürdü. Hızlıca, ''N-N-Ne, teyzenle flört etmekle ne demek istiyorsun!? Saçma sapan konuşma!” dedi.

 

"Saçma sapan konuşmuyorum." Yun Wuxin daha da derinleşti. ''Kendi gözlerimle gördüm. Ayrıca, seni birçok kez farklı yerlerde yakaladım... Sadece Teyzemle değil aynı zamanda Hanxue Teyzeyle, Hanyue Teyzeyle ve…”

 

''Bekle, bekle, bekle, bekle, bekle, bekle...'' Yun Che büyük bir panik içinde konuşmasını engelledi. Ama bundan sonra yüzündeki görünüm değişti ve kıyaslanamayacak kadar doğru ve ciddi bir tonda konuştu: "Xin'er, gördüğünü düşündüğün şeyin her zaman gerçekte olan şey olmayabileceğini unutmamalısın. Babanın eskiden Donmuş Bulut Sarayı'nın Saray Ustası olduğunu unutmuş olabilir misin? Hala onların Büyük Saray Ustası olarak kabul edilebilirim. Artık bir kaynak güce sahip olmama rağmen kaynak yol hakkındaki kavrayışım hala onlardan çok daha güçlüdür. Bu yüzden onlara rehberlik ettiğimde, kaçınılmaz olarak benimle rehberlik ettiğim kişi arasında bir vücut teması olacak... Bu, bu şekilde olur.”

 

''Ohhhh..." Yun Wuxin cevabını, yüzünde inandırıcı olmayan bir ifadeyle sürükledi. ''Usta ve ben bu sahnelere birlikte bir çok kez tanıklık ettik. Usta, babanın her zaman böyle bir insan olduğunu söyledi, bu yüzden hiç şaşırmaya gerek yokmuş... Hmph, Usta bana yalan söylemez.”

 

"~！@ # ￥ % ..." Yun Che'nin ağzı seğirdi... Xue'er neden Xin'er'e her şeyi anlatmıştı? Bu gece sana şaplak atacağıma inansan iyi olur!

 

Sigh, kaynak gücüne sahip olmamak gerçekten rahatsız edici. Yaramaz şeyler yaparken bile birinin ona casusluk yaptığının farkına varmıyordu!

 

“Pfffftttt…”

 

Mesafeye bakan Feng Xue'er bu sahne karşısında kıkırdamıştı. Feng Xian'er başını Feng Xue'er'e doğru çevirdi, gözleri şüphe ile doluydu... Bu mesafede doğal olarak Feng Xue'er mükemmel netlik ile her kelimeyi duyabiliyordu, ama onun için mümkün değildi.

 

''Oh o Xin'er..." Feng Xue'er başını salladı, kendi kendine mırıldanırken yumuşak bir şekilde güldü. “Yine Büyük Kardeş Yun tarafından 'cezalandırılacağım'.”

 

"Eh?” Feng Xian'ın şüpheleri daha da derinleşti. “Ceza mı?”

 

"Ah..." Feng Xian'er aceleyle başını sallamadan önce yumuşak bir çığlık attı. "Hiçbir şey, Hiçbir şey... Sadece kendimle konuşuyordum.”

 

Bu sözleri söylediği gibi yüzü zaten kırmızı renkle boyanmıştı. Farkında olmadan Feng Xian'er'in önünde ortaya çıkan yaramaz sahneler kesinlikle muhteşem güzellikteki bir tablodan farksızdı.

 

"Baba, usta o kadar güçlü ki… Aslında o kadar güçlü ki herkes ustanın tüm dünyadaki en güçlü kişi olduğunu ve birinin ustayı gördüğü her seferinde özellikle saygılı olacağını söylüyor. Peki neden babama bu kadar itaatkar? Görünüşe göre Usta babamın söylediği hiçbir şeye itiraz etmeyecek.”

 

Feng Xue'er uzaktan bunu duyduğunda bir şey söylememişti ama gülümsedi.

 

"Bahsetmeye bile gerek yok. Tabii ki babanın cazibesi son derece güçlü olduğu için.”

 

“... Sen çok narsistsin!”

 

“Cough cough... Sana o kelimeyi öğreten kişi kimdi!?”

 

“Elbette Annemdi!”

 

“……”

 

"Baba, annem ve Usta arasında, kimin daha güzel olduğunu düşünüyorsun?”

 

Buna nasıl cevap vereceği önemli değildi, böylesi bir soru Catch-22'ye benzerdi, cevabının her zaman yanlış çıkacağı çok açıktı. Ama zeki Yun Che bu numaraya nasıl düşebilirdi? Bunun yerine, soruyu Xin'er'e yöneltti: “O zaman Xin'er kimin daha güzel olduğunu düşünüyor?”

 

(FN: Catch 22, içinden çıkılması mantıksal açıdan imkansız durumları tanımlamak için kullanılan bir İngiliz deyimiymiş. Bu kelime Joseph Heller'in bürokrasinin saçmalıklarını trajikomik bir şekilde anlattığı aynı isimli kült kitabından gelip İngiliz diline yerleşmiş. Kültürlenildi.)

 

"Tabii ki Usta!” Yun Wuxin en ufak bir tereddüdü olmadan cevap verdi.

 

"Eh... Bunu duyarsa annenin mutsuz olacağından korkmuyor musun?” Yun Che şaşkın bir sesle sordu.

 

“Elbette değil. Çünkü annem şu an beni duyamıyor. Ama usta beni iyi duyabiliyor, hee hee.”

 

 “(_;)”

 

Feng Xue'er'in dudakları bir kez daha bir gülümseme haline geldi, güzelliğiyle çarpıcı Feng Xian'er bir kez daha şaşırdı... Ama hemen aniden bakışlarını güney doğu yönünde ciddi bir şekilde çevirdiğinde Feng Xian'er bir şeylerin ters gittiğini fark etti.

 

Feng Xian'er de bilinçsizce bakışlarını takip etmişti. Ancak sadece ufka kadar uzanan koyu mavi denizin yüzeyini görebiliyordu.

 

Feng Xue'er'in ifadesi değişen tek şey değildi. Neredeyse bir göz açıp kapayıncaya kadar, gözlerindeki görünüm ve aurası da büyük ölçüde değişmişti. Feng Xian'er aceleyle sordu: "Tanrıça Kız Kardeş, sorun nedir?”

 

Feng Xue'er bir şey söylemedi. Bunun yerine ikisi de anında bir parlamayla küçük teknenin üzerinde belirmişti.

 

"Ah? Usta!” Yun Wuxin yukarıya doğru baktı ve ustasını selamladığı gibi Feng Xue'er'in yüzündeki ifade karşısında şaşırmıştı.

 

''Gidiyoruz... Hemen gitmeliyiz!'' Bu sözleri söylediği gibi kaynak enerjisini hızla serbest bıraktı ve Yun Che ile Yun Wuxin'i kapsayacak şekilde kullandı.

 

“Neler oluyor?” Yun Che derin bir sesle sordu. Feng Xue'er'in tepkisi aniden son derece kötü bir şeyin olacağına dair bir önseziye sahip olmasına neden olmuştu... Zaten ilahi yola giren bir güce sahipti, bu yüzden bu dünyada bu tür bir ifade yapmasına neden olabilecek hiçbir şey yoktu.

 

Bir "patlama" ile küçük tekne patladı. Feng Xue'er endişeyle kaynak gücünü kullanarak hemen o üçünü taşıdı ve hızla kaçtı. "Anormal derecede güçlü bir aura bize yaklaşıyor... Oh hayır!''

 

Feng Xue'er'in ifadesi yine değişti... Diğer taraf onu en başında fark etmemiş gibi görünüyordu ancak kaynak enerjisinin serbest bırakılmasının ardından anında bir aura hissetti. Aura, şimdiye kadar hissettiği herhangi bir auradan çok daha güçlü ve daha zalim bir hava taşıyordu, üstelik ona kilitlenmişti. Onlara yaklaştığı hız da aniden daha da arttı...

 

Rip!

 

Alt yıldız alemlerinde var olan alan çok aşağı ve zayıftı, bu yüzden ilahi kaynak güce sahip olan kişiler kolayca fark edilebilirdi. Uzay, önlerinde şiddetli bir şekilde dalgalandıkça sanki anında yerlerine ışınlanmış gibi ince havada bir figür ortaya çıktı.

 

Önünde kıvrak ve cazibeye sahip muhteşem bir kadın ortaya çıktı. Kendi görünümüne ve figürüne olan güveni nedeniyle çok kasıtlı ve açıklayıcı bir tarzda giyinmişti.

 

“Muhteşem güzellik” ona gayet uygundu. Nereye gittiği önemli değildi, kesinlikle hemen birçok erkeğin bakışlarını çekecekti...

 

Ama bugün yanlış referans noktasını bulduğu çok açıktı.

 

Sadece kısa bir süre önce, alt alemlerdeki bu alçak düzlemde ilahi bir aura hissetmişti. Onun şaşkınlığı ve hayreti, merakından gelen duyularının birleşimiyle hemen o auraya kilitlenmesine yol açmıştı. Ama Feng Xue'er'in özelliklerini açıkça gördüğü ilk an, gözleri birkaç nefes için genişledi.

 

Her zaman kendi görünümüyle gurur duyan bir kadın olarak hayatında ilk kez yüzünü göstermekten utandığını hissetti. Dahası, kasıtlı olarak figürünü sergileyen kıyafetleri şüphesiz utanç duygusuna eklenmişti.

 

Ustasının emirleri altında bu kız, bu küçük gezegendeki diğer kıtalardan birini araştırmak için gelmişti. Bu Kaynak Gökyüzü Kıtası'nı araştırmak için atanan Lin Qingrou'ydu!

 

Feng Xue'er'in ifadesi sakindi ancak tüm vücudu gergindi.

 

Kaynak gücü ilahi yola adım attığından beri artık baskıcı bir duygu olarak adlandırılabilecek bir şey hissetmiyordu. Bununla birlikte, şu anda bu kadının bedeninden yayılan son derece açık bir baskıcı aura hissediyordu... Bu his şüphesiz ona bu kadının zayıf olmayacağını söylüyordu.

 

Yun Che artık ilahi duyulara sahip olmasa da Feng Xue'er'in tepkisi ona her şeyi anlatmıştı. Korkunç bir düşünce zihninde parladı.

 

"Tanrı Aleminden biri mi?"

 

"Ama neden Tanrı Aleminden biri burada olsun ki??"

 

Tanrı Alemi'ne kıyasla alt alemlerin aurası ince, aşağı ve bir kişinin yetişimine en ufak bir yardımı olmayan bir auraydı. Dahası çok çamurlu ve bulanık olan bir aura, kişinin ömrünü belirli bir dereceye kadar kısaltıyordu. Sonuç olarak Tanrı Alemi'nin kaynak gelişimcileri bazı özel sebepleri olmadıkça alt alemlere gelmek için asla tenezzül etmezlerdi.

 

Ancak Feng Xue'er'in böyle bir tepki vermesine neden olabilecek tek şey ilahi kaynak güçtü!

 

''Kız Kardeş...'' Feng Xue'er yüzünde küçük bir gülümseme ile nazikçe konuştu: ''Nereye gitmek istiyorsun? Bu mavi denizde birileriyle tanışabilmek de harika bir kaderdir. Biz herhangi bir şekilde size yardımcı olabiliriz.”

 

Feng Xue'er tek başına olsaydı korkmazdı. Ancak şu anda Yun Che, Yun Wuxin ve Feng Xian'er onun tarafındaydı. Onun kaynak enerjisi şu anda üçünü koruyordu ama herhangi ani bir hamle yapmaya cesaret edemezdi. Diğer tarafın kötü bir niyeti olmadığını dua ederken sadece yüzünde sıvalı o küçük gülümsemeyi tutabiliyordu.

 

Belki de Lin Qingrou'nun başlangıçta kötü niyetli bir amacı yoktu.

 

Ancak bir kadın ne zaman korkutucu olurdu?

 

Yeminli düşmanlarıyla yüzleştiği zaman değildi. Aksine, kıskançlık yangınları kalbinde öfkelendiğindeydi!

 

Bu özellikle doğruydu çünkü görünüşü o kadar aşağı hissetmesine neden olan bir kızla tanışmıştı ki, aşağı baktığı ve hor gördüğü alçak ve aşağı alt alemlerde utanç duygusu hissediyordu... Eğer bu Tanrı Alemi'yse yapabileceği tek şey bu kıskançlıkla yaşamaktı, ama alt alemlerde bu tür bir kıskançlık hızla havalandırılabilir ve çeşitli şekillerde serbest bırakılabilirdi.

 

Telaşsız ve durgun bir sesle konuşurken gülümsedi. "Bu küçük alt alemde ilahi yola giren biriyle tanışacağımı kim düşünürdü. Gerçekten nadir bir fırsat. Dahası...”

 

Daralmış gözlerle konuşurken Feng Xue'er'i ölçmek için kıskançlık yangınlarıyla gizlice yanmış bir bakış kullandı. “Bu küçük kız kardeş çok güzel. Eğer Usta seni görseydi kesinlikle senden çok hoşlanırdı.”

 

Feng Xue'er'in kaşları biraz kalktı ama yüzünden gülümsemesini eksik etmedi. "Kız Kardeş şaka yapıyor olmalı. Kimin daha güzel olduğu hakkında konuşsaydık, Kız Kardeşle nasıl kıyaslanabilirdim ki?”

 

Kızın sözleri Yun Che'nin kalbinin ağırlaşmasına neden olmuştu: “Küçük alt alem" kelimeleri şüphesiz Tanrı Alemi'nden geldiğini kanıtlamıştı. Ayrıca, “Usta” sözü vardı... Tek başına gelmemiş olabilir miydi!?

 

"Baba, o kim? Kötü biri mi?” Yun Wuxin, mevcut atmosferde bir şeylerin yanlış olduğunu hissediyordu, bu yüzden bu soruyu çok yumuşak bir sesle fısıldadı.

 

Yun Che cevap vermek üzereyken, aniden kızın bakışlarını ona doğru kaydırdığını hissetti... Şu anda, bir düşünce aniden kafasından parladı ve hızla yüzünü yana çevirmeye çalıştı.

 

Ancak çok geç olmuştu. Lin Qingrou'nun bakışları yüzünü süpürdü. Sonrasında gözleri bir şok çığlığı dudaklarından uçtuğu gibi sarsıldı: "Yun Che!?”

 

FN: Aman Yarabbi.