Bölüm 1500: Xiao Ailesi'nin Doğum Günü Şenliği

Çevirmen: Sefix

Editör: Extacy12

Mavi Rüzgar İmparatorluğu, Yüzen Bulut Şehri, Xiao Klanı.

Her zaman olduğu gibi Yüzen Bulut Şehri biraz gürültülü olsa da huzurla doluydu.

Yüzen Bulut Şehri, tüm Mavi Rüzgar Ulusu'nun en küçük şehriydi ama şimdi aynı zamanda tüm Kaynak Gökyüzü Kıtası'ndaki en sıra dışı yerdi. İlahi Usta Yun'un doğduğu yer olduğunu bilmeyen yoktu.

Bununla birlikte, Yüzen Bulut Şehri her zamanki gibi sessiz ve tenha kalırdı. Üzerinde belirgin bir değişiklik olmazdı. Her gün, Kaynak Gökyüzü Kıtası'ndan ve hatta Hayali Şeytan Alemi'nden çok sayıda kaynak gelişimcisi, İlahi Usta Yun'un* doğduğu yere ibadet etmek için Yüzen Bulut Şehri'ni ziyaret ederdi ama her zaman bir mesafede dururlardı. Kimse bu ufak ve sessiz şehri rahatsız etmeye cesaret edemezdi.

(*Yetişim seviyesi olan İlahi Usta değil. Bir lakap olarak kullanılıyor burada.) 

Yüzen Bulut Şehri vatandaşlarına gelince, çok çok azı, “İlahi Usta Yun”un kendi dünyasında gerçekten ne anlama geldiğini biliyordu.

Aralarından çok daha azı Xiao Klanı'nın Kaynak Gökyüzü Kıtası'ndaki en önemli yerleşim yeri olduğunu hatta gezegendeki en önemli yerin olduğunu biliyordu.

"Ben görkemli büyük babamın sonsuz zenginlik ve barışın zevki sefasıyla yaşayacağını diliyorum... Lütfen bu çayı iç, görkemli büyük baba."

Xiao Lie salonun ortasında oturuyordu. Xiao Yongan şu anda onun önünde diz çökmüş ve yüzünde ciddi bir bakışla ona çay servis ediyordu.

"İyi çocuk, iyi çocuk.” Xiao Lie bir kıkırdama ile çay fincanını kabul etti ve bir yudum aldı. Yüzünde yumuşak bir gülümseme vardı.

Uzun zaman önce, Xiao Lie ellilerindeyken, bir Ruhsal Kaynak Alemi kaynak gelişimcisi olduğu zamanlardan alışılmadık derecede farklı görünüyordu. Yun Che'nin ölümü özellikle neredeyse tek bir gecede saçlarını tamamen beyaza çevirmişti*. Bugün onun yetmişinci doğum günüydü ve sadece siyah saçlara ve sağlıklı bir cilde sahip olduğu gibi en az otuzlarında olduğu kadar genç görünüyordu. Görünüşü eskiden olduğundan tamamen farklıydı.

[Sefix: Aklıma gelmişken 'Marie Antoinette Sendromu'nu okumanızı tavsiye ederim.]

Xiao Lie'nin Xiao Klanı'ndan daha çok sevdiği bir yer yoktu. Geçmişte yaralanmasına ve hayal kırıklığına uğramasına rağmen uzun süre ayrılmaya istekli olmadığı bir yerdi. Yun Che eşlerini ve kızını getirmişti ve Xiao Yun, doğum gününde onu tebrik etmek için sabahın ilk ışıklarında buraya gelerek, oğlunu ve eşini yanında getirmişti.

"...Wuxin görkemli büyük babana çay servis et."

Çay servis ederek diz çökme sırası bu sefer Xiao Yongan'dan Yun Wuxin'e geçmişti.

Xiao Lie çayı kabul etti ve iç çekmeyi bıraktı. Gülümsedi ve konuştu. “Che'er'in bile halihazırda bu kadar büyümüş bir kıza sahip olduğunu düşünmek. Zaman gerçekten kimseyi beklemez.”

"Ama büyük baba sen gençleşiyorsun, değil mi?" Yun Wuxin yüzünde bir şirin bir gülümsemeyle sordu. "Yani zamanın sana yetişmesine imkan yok. Bundan çok daha yetmiş yıl seni bekliyor."

“Hahahahaha.” Xia Lie büyük bir sevinçle güldü. "Büyükbaba da böylesi büyük bir torunun varlığıyla hızlıca yaşlanmak istemeyecektir."

Yine bir yudumda servis edilen çayı bitirmişti. Çaydaki sıcaklık sadece iç organlarında durmak yerine tüm vücuduna yayılmıştı.

İki genç çay servisini yaptığında, Yun Che ve Xiao Yun birbirlerine bir bakış attılar. İkincisi ona gülümsediği gibi konuştu. "Öncelik senindir, Büyük Kardeş."

Yun Che'nin gerçek soyadı Xiao olmasa da Xiao Yun için kesinlikle hiçbir fark yaratmazdı. Yun Che her zaman onun kardeşiydi.

"Pekala!"

Yun Che bu teklifi geri çevirmek istemedi. İleriye doğru yürüdü ve elindeki bir fincan çay ile Xiao Lie'nin önünde diz çöktü. "Torun Yun Che, büyükbabasına çay servisi yapıyor. Büyükbabanın iyi bir servetin ve sınırsız ömrün tadını çıkarmasını istiyor.”

Bir torunundan büyükbabasına basit ve sade doğum günü tebriğiydi ama herkesin kulaklarında yüksek sesle ve net bir şekilde çalmıştı. Bu dünyadaki kaç kişiye Yun Che tam olarak kalbiyle diz çökmeye hazırdı?

Bu sadece onun ailesine gerçekleşen bir istisnaydı ve Xiao Lie onların başında geliyordu.

Xiao Lie çay fincanı kabul etti ama onu hemen içmedi. Bunun yerine, Yun Che'ye baktı ve derin bir nefes aldı. "Che'er... Dürüst olmak gerekirse bir keresinde seni suçladım ve hatta Ying'er'in ölümünden hemen sonra senden nefret ettim. Ama... Senden geri aldığım şeyler halihazırda bu yaşlı adam için milyonlarca kez karşılığı alınmış bir vaziyettedir. Senin gibi bir torunum olması benim sonsuz kutsamamdır.”

Ama Yun Che usulca başını salladı.  "Amca Xiao, Hala Xiao ve büyükanne, hepsi benim yüzümden vefat etmiştir. Ölümlerindeki rolüm için beni suçlamalıydın ve benden nefret etmeliydin. Ama sadece beni terk etmemiş ve benim yetişkinliğime yükselene kadar her zaman beni desteklemekle kalmadın aynı zamanda bana gerçek kızın Lingxi'den bile daha iyi davrandın. Yaptığım hatalar için asla kendini suçlamamalısın. Dahası, benim için sayısız adaletsizliği yutmak zorunda kaldın ve kaynak damarları iyileştirmek için, sana verilen ismine rağmen ‘Lie’ (şiddetli) yalnızca bir tedavi için sayısız insanın önünde eğilip yalvardın.”

"Bunların karşılığında iyi bir servet olduğunu söylememelisin büyükbaba. Sadece yetişkin bir evladın yapması gereken... Günümüzde yaptıklarım bile, sana borçlu olduğum nezaket denizinde birkaç damla eklediğim sudan daha fazlası değil.”

“Bu hayatta seninle karşılaşmak benim için onurdur, büyükbaba.”

Xia Lie gülümsedi... Onun dün gibi geçmişte nasıl narin ve nazik bir çocuk olduğunu hatırlıyordu ve hala onlardan hiçbir özelliğini kaybetmemişti ama kim bilebilirdi ki, onun aslında tüm kıta içerisinde bir efsanevi Tanrı haline geleceğini.

Ama çocuk hiç değişmemişti. Bu yüksekliklere tırmanmasına rağmen daha öncesinde olduğu gibi onun önünde alçakgönüllülükle eğiliyordu.

Yun Che'nin yanı sıra, Cang Yue de Xiao Lie'ye saygıyla eğildi. "Torununuz size çayını ikram ediyor, büyükbaba.”

Yun Che ile evlenen ilk kişi Xia Qingyue olabilirdi ama hiç kimse Cang Yue'nin Yun Che'nin ilk eşi olduğuna herhangi bir şüphede bulmazdı. Küçük İblis İmparatoriçesi bile onu abla olarak çağrıyordu.

Cang Yue uzun bir zaman boyunca Mavi Rüzgar İmparatorluğu'nun yönetmişti ve o zamanlar yeşil prenses olmaktan uzaktı. Bugün, her hareketiyle bir hükümdarın sorumluluklarını taşıyan bir kadındı. “Mavi Rüzgar'ın Kraliçesi” unvanının Yun Che'nin “ilk karısı” statüsünden çok daha azı değildi. Kaynak Gökyüzü Kıtası'nda başka bir hükümdarın eşleşemeyeceği bir bir şeydi.

"Yue'er.” Xiao Lie kıkırdarken Cang Yue'ye doğru baktı. "Ulusun elbette önemlidir ama aynı zamanda on yıldan fazla bir süredir Che'er ile evlisin, değil mi? Sanırım artık ikinizin bir çocuk yapmak için çalışmanız gerekmekte. Eminim kraliyet soyunu da devam ettirmek istiyorsundur, değil mi?"

"...Evet. Yue'er bunu hatırlayacaktır." Cang Yue başını hafifçe eğdi ve yanında duran Yun Che'ye bir bakış attı.

"Urk... Yue'er ve ben daha sıkı çalışacağız, söz veriyorum." Yun Che aceleyle endişesini yüzünden uzak tutmaya özen gösterirken konuştu.

Ejderha Tanrısı'nın soyunu ve özellikle de Ejderha Tanrı İliği'ni elde ettiğinden beri— özü insan olarak kalsa da vücudu yavaş ama emin adımlarla bir ejderhanın ya da daha doğrusu Ejderha Tanrısı'nınkine daha yakın ve onun özüne yönelik biçimlenmeyle ilerliyordu. Ejderha Tanrısı, kadim zamanlarda bile Ejderha ırkında en yüksek varlıktı.

Bir ejderha doğası gereği müstehcendi ve Yun Che şüphesiz “çalışkan" bir adamdı. Ne yazık ki, ejderhalar herkesin bildiği gibi düşük doğum oranlarına sahipti... Bir ejderha ne kadar büyükse, doğum oranı o kadar kötü olurdu.

Yun Che yıllar önce böyle bir şey olduğunu sezmişti.

Cang Yue, Mavi Rüzgar Ulusu'nun hükümdarıydı ve Küçük İblis İmparatoriçesi, Hayali Şeytan Alemi'nin hükümdarıydı. Her iki kraliçe de Yun Che'den çocuk sahibi olmak isteğindeydi ama uzun yıllar boyunca sayısız deneme girişimine yönelmiş olsalar da hala ortada bir sonuç yoktu.

Aslında öncesinde Yun Che, Xiao Yun ve Göklerin Altında Yedi Numara için yüzde yüz çocuk sağlayacak bir ruh ilacı vermişti ama kendisi için bunu denediğinde tamamen yararsızdı!

Bu onu büyük ölçüde rahatsız eden bir şeydi.

Yun Che kendi kendine bir anlık düşündü: Sanırım geriye kalan tek yol gelecekte daha zorunu denemek... İkinci çocuğumu kim doğuracak acaba? Wuxin kadar sevimli olacak mı?

Çatırdar!

Bu düşünce zihninden geçtiği gibi anında vücudu muazzam bir acıyla titredi... Sanki zehirli bir iğne kalbine doğrudan girmiş gibiydi.

Ne... Neler oluyor...

Yun Che, Xiao Lie ile karşı karşıya olduğu için hiç kimse yüzündeki ağrı parlamasını fark etmemişti.

Cang Yue servisini ve selamlamasını bitirdikten sonra sıra Küçük İblis İmparatoriçe'sine gelmişti. O Yun Che ile evlenen resmi olarak Cang Yue'den sonra gelen ikinci karısıydı ama koşullar onun için biraz farklıydı. Ailesinde tüm soyundakiler "Huan" soyadını kullanmalıydı çünkü onlar Hayali Şeytan Alemi'nin gelecekteki ustalarıydı.

"Caiyi," Xiao Lie bir gülümsemeyle konuştu. "Bir yüzyılı aşkın bir süredir Hayali Şeytan Alemi'nin huzurunu korumak için çalıştın ve vatanın sonunda nihayet barış içinde. Bu huzurun içerisinde neşeyle bir çocuk sahibi olmanın ve bir sonraki Şeytan İmparatoru'nu yetiştirmeye odaklanmanın zamanı gelmiş olmalı, öyle değil mi?"

"İstediğiniz gibi." Küçük İblis İmparatoriçesi çok saygılı bir şekilde cevap verdi.

Chu Yuechan, Küçük İblis İmparatoriçe'sinin peşinden devam etti. O ve Yun Che henüz evlenmemiş olsa da, ona bir çocuk veren tek kişi oydu. Bu nedenle, hem Yun ailesi hem de Xiao Ailesi'ndeki durumu son derece önemliydi. Chu Yuechan ona geldiğinde Xiao Lie hareketlenmiş gibi görünüyordu. Konuştuğu gibi gözlerinde adil bir parlaklık vardı. "Yuechan, Che'er sana çok şey borçlu ve bunların yanı sıra Yun Ailem ve Xiao Ailem de. Senin gibi bir ömür boyu hayat eşine sahip olmak Che'er'in onurudur.”

"Che'er, senin ve diğerlerinin artık geleneklere bağlı olmadığını biliyorum ama Yun ailesi ve Xiao ailesi her zaman geleneklere bağlı kalacaktır. Bu nedenle, büyükbaban hala Yuechan'la evlenmeni ve hak ettiği haklı statüyü vermeni tercih ediyor.”

"Hahahaha, kesinlikle haklısın baba.”

Yun Qinghong ve Mu Yurou yan yana salona girerken büyük kahkahaları yankılanmıştı. Xiao Lie'nin önünde diz çöktükleri gibi onun doğumunu onurlandırdılar ve konuştular. "Che'er, büyükbabanın düşünceleri tamamen bizimle aynıdır. Henüz uygun bir statü vermediğin tek kişi Yuechan değil. Xue'er'le nişanlanalı birkaç yıl oldu ve Ling'er Masmavi Bulut Kıtası'ndan beri sana eşlik ediyor, değil mi? Düğün törenlerini daha ne kadar ertelemeyi planlıyorsun?”

Mu Yurou da nazikçe gülümsedi.  "Lingxi ve Xian'er'i unutmayalım. Lingxi hakkında bir şey söylememe gerek olduğunu sanmıyorum ama Xian'er Anka'nın ünlü kızı ve kıtada bugün onun kişisel hizmetçin olduğunu bilmeyen kimse yok. Eğer, o istiyor olsa bile, başka bir kişi ile evlenebilir mi? Onu sonsuza dek hizmetçin olarak tutmayı planlamıyorsun, değil mi?”

Mu Yurou'nun sözleri Feng Xian'er'i anında paniğe süreklemişti. "N-nasıl Xian'er buna cesaret edebilir... Xian'er'in bu hayatında genç efendiye hizmet etmesi halihazırda bir onurdur... Bu mümkün... Mümkün değil..."

O derinden başını eğdiği gibi çevresindekilerin bakışlarıyla karşılaşmaktan korkuyordu.

"Xian'er." Mu Yurou nazikçe gülümsedi. "Che'er dibe vurduğunda, iyileşene kadar onun yanında kalan sendin. Kalbin iyi ve saf, herkesin sana ne kadar iyi davrandığını görebilirsin. Eğer Yun Ailesi'ne girmeye ve Che'er'in yanında kalmaya istekliysen, ebeveynler olarak biz sadece sizin iyiliğiniz için mutlu olabiliriz.”

"Che'er, eğer tüm bu geleneklerin başının altından çıkamayacağını düşünüyorsan, bunları halletmemiz için bize bırakabilirsin." Mu Yurou devam etti. "Sonuçta sen bir kadın değilsin. Bunu senin yerine yapmamız hem daha önemli hem de daha güzel olacaktır, anlıyorsun değil mi?"

Yun Che, Chu Yuechan'e, Feng Xue'er'e, Su Ling'er'e, Xiao Lingxi'ye ve Feng Xian'er'e baktı... Hepsinin ifadesinin değiştiğini görebiliyordu. Hepsinin arasında en az etkileyici olan, Chu Yuechan bile yüzünün arkasında bir tür beklenti saklıyordu.

Ve böylece nazikçe başını salladı ve gülümsedi. "Sorun değil. Her şeyi size bırakacağım, büyükbaba, baba ve anne.”

Yun Qinghong verdiği cevaba gülümsedi ve Mu Yurou da buna karşılık bir çiçek gibi mutlu bir görünüm sergiledi. "İyi çocuk. Che'er ve Xue'er'in nişanı hepsinden en erken olduğu için düğün şu andan itibaren sıcak sonbaharın içerisinde iki ay boyunca ayarlanacaktır. Bu yol, ailemizin Xue'er'i en iyi şekilde bir düğüne hazırlaması için yeterli olacaktır."

"Anne..." Feng Xue'er mırıldandı. Diğer insanların gözünde ulaşılamaz eşsiz Anka Tanrıçası olabilirdi ancak bu onun utanç bir kız olmayacağı anlamına gelmezdi.

"Xian'er'e gelince," Mu Yurou devam etti. "Sen ve Xue'er aynı soydan geldiğinizden, neden aynı düğünde ona katılmıyorsun?"

Mu Yorou'nun aklında zaten bir plan vardı. Feng Xian'er, Yun Che'nin tüm kadınları arasında en genç olanıydı ve Yun Che'ye olan hayranlığı ve sevgisi neredeyse takıntılı bir seviyedeydi. Yun Che'nin eşleriyle yüzleşirken bile, sadece bir hizmetçi gibi davranmıştı. Bu durumda, Mu Yurou, Xian'er'e uygun bir evliliği zorlamanın onu rahatsız edeceğini biliyordu.

"Ah..." yanakları al al olmuş Feng Xian'er, elbisesinin kenarını gergin bir şekilde kavradığı gibi inledi. "Ben... Ben... "

"Xian'er, belki de hayatta istediğin tek şey sonsuza dek Che'er'in hizmetçisi olmaktır ama ya ailen?” Mu Yurou nazikçe gülümsedi. "Sadece bunu ailene uygun bir cevap vermek gibi düşün. Her ne kadar... Senin için tam olarak doğruyu yapmıyor olsak da."

"H-hayır öyle değil..." Feng Xian'er güçlü bir şekilde başını salladı. Şu anda o yerde yüzüyormuş gibi hissediyordu ve nedensizce bu son tütsü yanma süresinde söylenen şeyler hayatındaki en heyecan verici konuşmalardı... Uzun bir süre derinden başını eğdikten sonra bir sivrisinek gibi sessizce fısıldadı. "Ben... Ben her şeyi size bırakıyorum, hanımım."

"Haha, sanırım şimdilik artık bir ‘metres’ değil, değil mi? Hem senin hem de Xue'er'in iki ay içerisinde görünümlerinizi ve giydiklerinizi ne kadar değişeceğini merak içerisinde bekliyor olacağım." Yun Qinghong yüksek sesle gülerken konuştu. Basit sözleri Feng Xian'er'in yanaklarındaki kızarıklığın boynuna kadar yayılmasına neden oldu ve kalbi boğazında atmakla tehdit etti.

"Düğünün kesin tarihine gelince, Kardeş Feng ile buluşacağım ve yarın onunla konuşacağım.”

Yun Qinghong'un konuşması bittiğinde büyük bir kahkaha salon girişinden patlak verdi. "Hahahaha, buna gerek yok. Randevuyu hemen halledebiliriz.”

"Baba!” Feng Xue'er'e döndü ve bir gülümseme ile bağırdı.

Feng Henkong içeri girdi ve Xiao Lie'ye doğru derinden eğildi. "Kıdemli Xiao, İlahi Anka'nın Feng Henkong'u doğum gününüzü şereflendirmek için geldi!”

Teknik olarak, Xiao Lie'den birkaç yüz yaş büyük olmasına rağmen kızı Yun Che ile evleneceğinden doğal onun kıdemlisi olacaktı.

Aslında Tanrı Alemi bir yana Kaynak Gökyüzü Kıtası'nda dahi yetmiş yaş büyük bir yaş değildi. Feng Henkong'un bu beş yüz yaş altında birisinin doğum gününü ilk defa kutlamasıydı.

Ama Xiao Lie görünüşte ne kadar sıradan olursa olsun... o hala Yun Che'nin büyükbabasıydı!

"Neden buraya geldin, baba?" Feng Xue'er sordu.

"Sadece ben gelmedim." Feng Henkong devam etti. "Sayısız önemli insan şu anda Yüzen Bulut Şehrine akın ediyor."

“...” Yun Che alnına elini bastırdı ve homurdandı. "Şu piçler..."

"Hehe, düşününce, bu aslında oldukça doğal." Yun Qinghong sözlerine devam etmeden önce gülümsedi. "Kaynak Gökyüzü Kıtası veya Hayali Şeytan Alemi olsun kimse herhangi bir şey hakkında düşünecek cesarete sahip değil. Babamın yetmişinci doğum gününden kimseye bahsetmediğim doğru olsa da bunu kaçırmalarını bırak öğrenmemeleri mümkün olamazdı."

Yun Qinghong buna açıkça şaşırmamış ya da büyük bir tepki vermemişti. Hemen bir sonraki konuya geçti ve sordu. "Asıl konuya gelecek olursa, Xue'er ve Che'er'in düğünü ile ilgili bir sorunun var mı?”

“Elbette yok!” Feng Henkong güldü. "Kıtanın tarikatları ve güçleri uzun zamandır düğünlerini bekliyorlar. Haberler yayıldıktan sonra, eminim işler uzun bir süre canlı kalacaktır.”

İlahi Usta Yun ve Anka Tanrıçası, Kaynak Gökyüzü Kıtası'ndaki mutlak en yüksek varoluşun erkek ve kadın temsilcisiydi. Doğal olarak, resmi evlilikleri herkes tarafından kutlanacak bir şeydi.

"Şimdi Xue'er ve Xian'er'in düğününü yerleştirdiğimize göre, Yuechan, Lingxi ve Ling'er geriye kalanlar..." Mu Yurou'nun gözleri o anda başka bir bakış attı.

"Lingxi'nin düğünü bekleyebilir." Xiao Lie aniden beklenmedik bir ciddiyetle konuştu.

Onun yorumu ve biraz kayıtsız tonu Mu Yurou'nun gülümsemesinin biraz sertleşmesine neden oldu. Hatta Xiao Lingxi dahi Xiao Lie'nin sürpriz sözlerine şaşkınlıktan bakakalmıştı.

Yun Che'nin kalbi sözlerini dikkatle seçerken hızlıca attı. Sonunda, dürüstçe ve doğrudan sormaya karar verdi. "Büyükbaba... İlişkimiz seni rahatsız ediyor mu?”

Salon anında çok daha sessiz bir hale büründü. Yun Che ve Xiao Lingxi'nin birlikte büyüdüğü ve birbirleriyle derin bir bağ paylaştığı doğruydu. Ayrıca kanla ilişkili olmadıkları da doğruydu. Ancak... Yüzen Bulut Şehri'ndeki herkes, Xiao Lingxi'nin on altı yaşından önce Yun Che'nin küçük teyzesi olduğunu bilirdi.

"İlişkinizden rahatsız değilim.” Xiao Lie derin bir nefes alırken başını salladı. “Sadece onu özleyeceğimi düşünüyorum, hepsi bu.”

"Er..." Yun Che cevabına hazırlıksız yakalanmıştı. "Lingxi'nin birkaç yıl daha seninle kalmasını mı istiyorsun? Endişelenecek bir şeyin yok, büyükbaba. Gelecekte ne olursa olsun Lingxi'yi asla kaybetmeyeceksin.”

“Sadece bu değil." Aniden Xiao Lie beklenmedik yaramaz bir gülümseme ortaya çıkardı. “Sadece bana birkaç yıl daha büyükbaba demeni istiyorum. Bana kayınbaba dersen, buna hemen alışabileceğimi sanmıyorum. Hahahahahaha…”

Yun Che'nin ona pistonu aşağı devirmişçesine olan bakışından sonra Xiao Lie kendini daha fazla tutamadan kahkahasını patlatmıştı.

Sonunda şaka kavrandığında herkes büyük bir kahkaha ile salonu yıkmıştı.

"Baba, gerçekten bunu yaptın mı?" Xiao Lingxi, Yun Che'ye bir göz atmadan önce usulca azarladı. O bile bundan sonra usulca kıkırdıyordu.

Yun Che çayını ikram ettikten sonra Xiao Yun ve Göklerin Altında Yedi Numara hızlı adımlarla Xiao Lie'nin önüne geldi. Herkes seremonisini tamamladıktan sonra birlikte ayağa kalktılar. "Büyükbaba, Yedinci Kız Kardeş ve ben aslında seni bilgilendirmemiz gereken bir konuya sahibiz."

"Oh? Nedir?" Xiao Lie torununa baktı.

Diğer tarafta Su Ling'er'in dudakları hafifçe yukarıya doğru kıvrıldı... Xiao Yun'un açıkça ne söylediğini biliyordu.

Xiao Yun, Göklerin Altında Yedi Numara'nın elini tutarken zorlukla bastırdığı heyecanını sonunda bıraktı. "Yedinci kız kardeş ve benim... Bir çocuğumuz daha oluyor."

“Oh!?" Xiao Lie anında koltuğundan zıpladı. "Sen... Sen bundan kesin emin misin?"

“Mn!” Göklerin Altında Yedi Numara samimi bir şekilde konuştu. "Bunu açıklamak için iki ay bekledik. Oh! Kardeş Yun ve ben Ling'er'e bunu gösterdiğimizde onun gerçekten bir kız olduğunu doğruladık. Kardeş Yun bunu duyunca çok mutlu oldu.”

"Hehehehe." Xiao Yun aslında bunu duyduğunda bir salak gibi kıkırdamaya başlamıştı. Yun Che, Yun Wuxin'i bulduğundan beri Xiao Yun rüyalarında bile bir kız çocuğu olmasını istemişti.

"Bu iyi... Bu çok iyi bir haber. Bir kız güzeldir, çok güzeldir." Xiao Lie o kadar heyecanlıydı ki bacakları titriyordu ve ellerini nereye koyacağını bilmiyordu. "Bunun anlamı... Yun'er'in artık hem bir kızı hem de bir oğlu olduğu anlamına geliyordu... Eminim babanın ve büyükannenin şu anda ruhları göklerden gülümsüyordur."

O kadar heyecanlı ve mutluydu ki sesi anlamsızlaşmaya başlamıştı. Hatta gözyaşlarında boğulacakmış gibi görünüyordu.

Uzun bir süre boyunca hayatı zorlukların karşısında yalnız başına bel bağlamasını zorunlu kılmıştı ama şimdi Xiao Yun'la birlikte olduğu gibi aynı zamanda birden fazla toruna sahip olacaktı... O muhtemelen bu hayattan daha fazlasını istemeye cesaret edemezdi.

Yun Che bir gülümsemeyle konuştu. "Büyükbaba, torunun Xiao Ailesi'nin soyunun ilk kuşağındaki ilk kız değil mi? Neden ona bir isim vermiyorsun?”

Xiao Yun hemen başını salladı. “Bu doğru! Adını büyükbabam koymalı.”

“...” Xiao Lie teklifi geri çevirmedi. Bir dizi derin nefes aldıktan ve kendini sakinleştirdi. “Onu... 'Yongning' olarak adlandıralım.”

"Yongan (sonsuz barış)... Yongning(sonsuz huzur)..." Göklerin Altında Yedi Numara gülümsedi. "Öyleyse bundan sonra kızıma Yongning ismini vereceğim. Ona isim verdiğiniz için çok teşekkür ederim, büyük büyükbaba.”

Xiao ailesi şüphesiz bugün çifte nimetler tarafından ziyaret edilmişti. Xiao Klanı küçüktü ve salonun büyüklüğü de tamam denebilirdi ama şüphesiz sonsuz tezahüratla doluydu.

Aniden ana girişte bekleyen gardiyanlar salona girerek rapor verdiler. "Yüce Okyanus Sarayı'ndan Zi Ji, Gelgit Donanması Hükümdarı ve İlahi Tütsü Hükümdarı birçok hediye getirmiş."

Yun Che gardiyana el salladı. "Onlara dışarıda kalmalarını ve sessiz kalmalarını söyle... eğer akıllılarsa hediyelerini indirip hemen burayı terk edeceklerdir.”

Xiao Lie'nin sessizlikten daha çok sevdiği hiçbir şey yoktu, bu yüzden büyük girişleri sadece niyetlerinin tam tersi bir etkiye sahipti.

“Sorun yok." Xiao Lie elini kaldırdı ve kıkırdadı. "Onları içeriye getirin. Benimle tanışmak için uzun bir yol kat ettiler ve onları bu şekilde geri çevirmek yanlış olur.”

Yun Che başını salladı. "Pekala, dileğin benim için emirdir, büyükbaba.”

İlk kez Xiao Lie böylesi bir kalabılığı reddetmemişti ve Yun Che de dileğini sorgulamamıştı. Eğer etrafta asılı kalırsa, bu “Onurlandırılmış misafirler”in varlığında derin bir nefes almaya bile cesaret edemeyeceğini hissederlerdi.

"Yun Che." Chu Yuechan usulca söylemeden önce Yun Che'nin yanına yürüdü. "Ben Donmuş Bulut Sarayı'na dönmeye karar verdim. Sonunda, benim için en iyi yer orası.”

"Oh?” Yun Che'nin gözleri aydınlandı. "Saray Ustası'nın koltuğunu mu alacaksın?"

Chu Yuechan Donmuş Bulut Sarayı'nda uzun yıllar boyunca kalmıştı bu yüzden onun bilgisi ve mezhebe karşı olan hisleri derindi. O Donmuş Bulut Sarayı'nın yedi perisinden biriyken bile deneyimi ve itibarı herkes tarafından eşsiz olarak sayılırdı. Yun Che'nin Yaşam'ın İlahi Suyu'nu kullandıktan sonra İlahi yola olan erişimi onun Donmuş Bulut için en önemli çekirdeği olacağı açıktı.

Ama Chu Yuechan cevap vermeden önce başını salladı. "Qianxue ve Yueli, Saray Ustası olmamı istedi ama teklifi geri çevirdim. Ama şimdilik başkan yardımcısı olmak istiyorum."

“Bu da iyi.” Yun Che ona gülümsedi. Yun Wuxin şimdi büyümüştü, artık annesinin her zaman ona eşlik etmesi gerekmiyordu. Bu durumda, Donmuş Bulut Sarayı onun için en iyi evdi.

Elbette Donmuş Bulut Sarayı'nın Donmuş Güzellik Perisi'nin geri dönüşü Kaynak Gökyüzü Kıtası'nda büyük bir yankı uyandıracaktı.

''ENİŞTE!''

Xia Yuanba'nın sesi, Yun Che'nin üzerine sıkıca kilitlenen bir aura olarak mesafeden yankılandı. Büyük vücudu, Yun Che'nin hemen yanına inmeden önce gökyüzünde hızla ortaya çıktı. "Bugün büyükbaba Xiao'nun yetmişinci doğum günü şenliği... Geç kalmadım, değil mi?"

Yuanba daha sonra bilinçaltında kendini suçlamadan önce biraz etrafı taradı. "Burası çok canlı.”

"Evet, gerçekten de canlı.” Yun Che görünüşte bilerek boynundaki kolyeye dokunmadan önce dudaklarını kıvırmıştı.

Xia Yuanba'nın gözleri, şaşkınlık içinde sormadan önce hareketlerini doğal olarak izledi. "Bunlar... Sırlanmış Ses Taşları mı?”

Yun Che hemen başını salladı ve Sırlanmış Ses Taşlarını kaldırdı. "Bu Wuxin'in bana hediyesi! Her yeri aradı ve benim için bunu yaptı! Çok güzel, değil mi!?”

"Er... " Yun Che'nin ani heyecan patlaması Xia Yuanba'yı biraz şaşırtmıştı.

"Şunu dinle..." Yun Che ortadaki kalp şeklindeki Sırlanmış Ses Taşı'na dokundu ve Yun Wuxin'in tatlı sesini hemen ortaya çıkardı. "Baba, Wuxin seni düşünüyor.”

Yun Che'nin dudakları bunu duyduğunda otomatik olarak geniş bir gülümsemeye kıvrıldı. Xia Yuanba'nın gözleri duygusal olarak genişledi. "Bu... Kıskanılacak küçük bir şey.”

"Haklıydım, değil mi!?" Yun Che belirtti. "Yani Yuanba diyeceğim şudur ki, git ve kendine bir eş bulup birkaç çocuk yap! Bu olduğunda, tüm dünyanın değiştiğini keşfedeceksin.”

Xia Yuanba'nın göz bebekleri biraz küçüldü ve Yun Che'yi daha önce olduğu gibi tereddüt etmeden çevirdi. "Hayır, kadınlar dünyanın en zahmetli şeyleridir. Yalnızlık her zaman daha iyidir."

"Acelen olmasa bile, babanın olacak.” Yun Che, Xia Yuanba'nın omzunu tuttuğu gibi deneyimli bir insan gibi konuştu.

"Pekala... Göreceğiz." Xia Yuanba, Yun Che'nin söylediğine ikna olmasa da başını salladı. Onun, Zalim İmparator'un Kaynak Damarları uyandığından beri dünyevi duyguları ve başka şeylere olan ilgisi sıfırlandığı gibi şu anda yalnızca yetişim manyağı haline gelmişti.

"Bundan bahsetmişken, senden çok uzun bir süredir istediğim bir şey var, enişte.”

"Oh?” Xia Yuanba'nın bakışlarının aniden biraz karmaşık hale geldiğini hissediyordu.

"Bilmek istediğim şey... " Xia Yuanba sormadan önce bir kez nefes aldı. "Kız kardeşimin nerede olduğunu biliyorsun... Değil mi? Yoksa onunla halihazırda görüştüğünü mü söylemeliyim?”

“...” Yun Che hemen tezahüratını geri çekti ve dikkatle sordu. "Neden böyle düşünüyorsun?”

Yun Che'nin tepkisi pratik olarak Xia Yuanba'nın şüphelerinin bir teyidi olmuştu. Ciddiyetle sorusuna devam etti. "Geçmişte, ablamı aramayı hiç bırakmadın her ne kadar onun cennetin nimetine sahip olduğunu ve onun için gerçekten endişelenmemem gerektiğini ısrar etsen de. Ama Tanrı Alemi'nden döndüğünden beri, onu aramadın, hatta görevi Kaynak Gökyüzü Kıtası'nın tarikatlarına ya da her zamanki gibi Hayali Şeytan Mezhebi'ne devretmedin. Bana ablamın güvende ve sağlıklı olduğunu söylediğinde, gözlerin ve tonun da öncekinden tamamen farklıydı."

Xia Yuanba hayatında birçok şey yaşamıştı ve onun Zalim İmparator'un Tiran Damarları uyandığından ve Mutlak Hükümdar Mabedi'nin İmparatoru olduğundan sonra artık daha fazla deneyimsiz bir çocuk olmaktan uzaktı. Aslında her geçen gün daha da perçinlenerek ve kınından ayrılarak büyüyordu.

Yun Che uzun bir süre sessizliğini korudu. Sonunda konuştu. "Haklısın. Qingyue ile halihazırda buluştum."

"Ah!" Xia Yuanba bir adım öne çıkmadan önce titredi. Heyecanlı bir sesle konuştu. "Şu anda nerede? Ne yapıyor? O... Herhangi biri tarafından zorbalığa uğramış mı?"

"Şu anda Tanrı Alemi'nde." Yun Che devam etti. "Durumu çok iyi ve onun için endişelenmene gerek yok. Aslında, onun yetişimi ve konumu en çılgın hayal gücünün çok ötesinde. Ancak... Eve geri dönemez."

“Neden?” Xia Yuanba patladı. “Ne oldu ona? Nasıl şimdi o? Neden eve gelemiyor?”

“Durum çok karmaşık. Her şeyi açıklamak uzun zaman alır.” Yun Che'nin verebileceği tek cevap buydu. Yuanba, Mavi Kutup Yıldızı'ndaki en yüksek varoluşlar arasında olmasına rağmen Tanrı Alemi'nin hayatta kalma gücü ve yasaları hala hayal gücünün ötesindeydi. “Sana kesin olarak söyleyebileceğim bir şey var: o da geri dönmek istemediğidir. Seni ve babanı asla terk etmedi. Sadece özel bir sebep onun sana dönmesini engellemekte.”

”Oh doğru. “Yun Che ekledi. "Qingyue da Tanrı Alemi'nde annesini bulundu.”

Xia Yuanba tekrar titredi ve tepkisi eskisinden daha büyüktü. "Söylediğin şey... Annemizi bulduğu mu? Bu... Bu doğru mu!?"

"Mn.” Yun Che başını salladı. "Sadece bu da değil. Yeniden bir araya geldiler ve birlikte yaşıyorlardı.”

Ancak...

Xia Yuanba, yüzü yavaşça heyecandan kırmızıya dönerken bilinçsizce yumruklarını sıktı. Aslında şu anda kafasında sayısız soru vardı ama Yun Che'nin tepkisi kafasını allak bullak etmişti. Sonunda, ağzını açtı. "Şu anda tam olarak neredeler?... Onları görmek istiyorum. Onları hemen görmek istiyorum!"

Xia Yuanba'nın cevabı tam olarak Yun Che'nin beklediği gibiydi. Başını salladı ve konuştu. "Yapamazsın."

"...Neden?" Xia Yuanba duygularını kontrol altında tutmak için çok çabalıyordu.

"Yaşam'ın İlahi Suyu'nu tükettiğinden beri resmen İlahi Köken Alemi'ne girdin ve Kaynak Gökyüzü Kıtası'ndaki en güçlü varlık haline geldin. Ancak, Tanrı Alemi'nde uzmanlar muhtemelen hayal edebileceğinden çok daha korkutucu. Kız kardeşin Mavi Kutup Yıldızı'na geri dönememekle kalmıyor, aynı zamanda size onun hakkında hiçbir şey söylememek için birkaç kez açıkça beni uyardı... Eminim bunu söyleme nedenini kabaca anlayabilirsin.”

Xia Yuanba: “...”

Xia Yuanba'nın ifadesini gören Yun Che tekrar gülümsedi. "Haha, durum düşündüğünüz kadar ciddi değil. Bu konuda şuna ne dersin: Yetişimini önümüzdeki iki yıl boyunca geliştir ve İlahi Köken Alemi'ne sıkıca tutunduktan sonra seni onunla buluşturmak için bir kez Tanrı Alemi'ne götüreceğim. Ne düşünüyorsun?''

"Tamam!" Xia Yuanba düşünmeden kabul etti.

[Extacy12: İngilizceye çeviren adam bir not düşmüş. Bu sıcaklık ve sakinlikte herhangi bir gariplik seziyor musunuz diye? Bence de haklı.]