Bölüm 1504: İblis İmparatoru'nun Kararı

Çevirmen: Sefix

Editör: Extacy12

Çevresindeki “yepyeni” dünyayı incelemek yerine You'er, Hong'er'i Gökyüzü Zehir İncisi'ne kadar takip etti. Kısa bir sürede, ikisi de uykuya dalmıştı.

İkisinin de ruhlarının yeni şekillerine alışması uzun zaman alacaktı.

Şimdi You'er, Hong'er gibi yarı kılıç yarı insandı, ama en azından ruhu sonunda tamamlanmıştı. Yeterince zaman geçtiğinde sonunda duygusal ifadesini, konuşmasını, dokunma duyusunu, koku duyusunu ve hatta gerçek bedenini geri kazanacaktı. Gerçekten hayatta olacaktı.

"Bununla birlikte, başka pişmanlığım yok mu?" Jie Yuan kendi kendine fısıldadı.

“Ama bu gerçekten doğru mu!? Bu dünyada başka pişmanlığım yok mu?..”

"Bir şey mi söylediniz, Kıdemli?”

Jie Yuan'ın fısıltısı o kadar yumuşaktı ki Yun Che onu tam olarak duyamadı. Ancak kulaklarına giren belirsiz ses hala normalden farklıydı.

Jie Yuan ona ciddiyetle ve kayıtsızca baktı. "Şimdi, hayatını paylaşan tek kişi Hong'er değil. You'er de senin bir parçan. Buradan sonra kızlarımın kaderi, kızlarımızın kaderi senin elinde.”

Yun Che ciddiyetle, "Endişelenmenize gerek yok, Kıdemli. Yemin ederim... Yapacağım." dedi.

"Hmph. Bu gereksiz.” Jie Yuan sözlerini bitiremeden onu böldü. “Tüm dünyada vaatlerden daha gülünç bir şey yok. Bunu sadece benim tek seçeneğim olduğun için değil, aynı zamanda sana güvendiğim için yapıyorum.”

"Tamam." Yun che başını salladı. "Sizi hayal kırıklığına uğratmayacağım, Kıdemli.”

Cennet Cezalandıran İblis İmparatoru, kızlarının kaderini onun gibi sadece ölümlü birinin eline vermişti. Bu, tüm dünyadaki en büyük, en ağır güven olmalıydı, bununla birlikte gelen baskıdan bahsetmiyoruz.

“Bu durumda, sözümü yerine getirmenin zamanı geldi.”  Daha sonra Jie Yuan kayıtsız bir tonda Yun Che'yi tamamen şok eden bir şekilde konuşmaya devam etti: “İlkel Kaos Duvarı'ndaki Evren Delen ile geçişi yok edeceğim ve klanımın geri dönmesini önleyeceğim. Böylece şimdi ki İlkel Kaos'a asla zarar veremezler.”

“...” Yun Che çok uzun bir süre boş boş ona baktı.

Jie Yuan... O İblis Tanrılarının geri dönmesini engelleyeceğini söylüyordu!

Eğer bu doğruysa, o zaman elbette İlkel Kaos içinde ki hiçbir şeye zarar veremezlerdi!

Yun Che asla onun böyle bir cevap vereceğini hayal edemezdi. Ve kimse bunun doğru olduğuna inanmazdı.

Sonuçta, Jie Yuan pratik olarak mevcut dünya uğruna kendi halkına ihanet ediyordu!

Jie Yuan’ın seviyesinde, İlkel Kaos halkı düşük ölümlülerden başka bir şey değildi. Tıpkı en küçük karıncalar gibi sadece bir parmak hareketiyle, tüm ölümlülerin ve yıldız alemlerinin yaşamına ve ölümüne karar verebilirdi.

Kimse klanının, İlkel Kaos dışında milyonlarca yıldır onunla acı çeken insanların onun için bu dünyadaki herkesten ve her şeyden daha önemli olduğundan kimse şüphe etmezdi!

Ama şimdi... Kendi klanını kendi elleriyle terk edeceğini söylüyordu!!

"Kıdemli... Siz... Siz... Bu konuda ciddi misiniz?” Yun Che sesi biraz gergin geliyordu.

"İlk geldiğim gün ne dediğimi hatırlıyor musun?” Jie Yuan ifadesinde herhangi bir değişiklik olmadan yavaş yavaş konuştu. Uzun zaman önce kararını vermiş olması mümkündü. “O zaman, sana onları dünyaya olan nefretlerini arttırmaktan alıkoymayacağımı söyledim.  İstesem bile yapamazdım.”

“...” Yun Che elbette onun söylediği her şeyi hatırladı.

“Cennet Cezalandıran İblis Irkı'nın İmparatoru olmama rağmen, emirlerim temelde cennetin görevidir…” Jie Yuan devam etmeden önce iç çekti. “Sonuçta ruhları benimkinden daha zayıf. Milyon yıllık acı, nefret ve umutsuzluk uzun zaman önce akıllarını karıştırdı ve hepsini nefretin saf şeytanlarına dönüştürdü.”

“Geri dönmelerine izin verilseydi, deli gibi her şeyi bu dünyaya kusacaklardı. Hiç kimse, hatta ben bile onları durduramam.”

“Dahası, klanımın yüzde doksanından fazlası, İlkel Kaos'un dışında hayatlarını kaybetti ve hayatta kalanlar ise sınırlarındalar. En uzun ömrü olanların bile... Sadece on bin kadar yılı kaldı.”

“Eğer hayatlarının geri kalanını günah işlemek ve bu kırılgan dünyayı mahvetmek için harcayacaklarsa, ben de yapabilirim…”

Jie Yuan aniden artık konuşmaya dayanamıyormuş gibi durdu. Küçük bir acı parıltısını gizlemek için hafifçe döndü.

Yun Che, açıklaması sırasında onu bir kez bile kesmedi. Onun sözü, İlkel Kaos'u uçurumun eşiğinden sürüklememiş, onu cennete geri çekmişti. Kafasında Tanrı Alemi'nin tüm bunları duyduktan sonra ne kadar mutlu olacağını hayal edebiliyordu.

Yun Che kendini mutlu hissetmeliydi, ama şu anda her şeyden daha çok sersemlemişti.

Jie Yuan'ın bir zamanlar ona ihanet eden bir dünya için tüm klanını feda etmeye istekli olacağını hiç düşünmemişti ve bunun şimdi onunla neredeyse hiçbir ilgisi yoktu...

Bundan sonra klan üyeleriyle yüzleşemez ve kendisiyle daha da çok kendisiyle yüzleşemezdi. Acısı şüphesiz diğer herkesten daha büyük olacaktı.

Bu onun cevabı, bir İblisin yanıtı, bir İblis İmparatoru'nun kararıydı!

Ne kadar sersemlediğini ifade etmeye bile başlayamadı.

“Artık o insanlara geri dönebilirsiniz. Onları daha sonra değil, daha kısa sürede rahatlatabilirsin.” Jie Yuan dedi. "Zamanı geldiğinde, geldiğim yere geri döneceğim ve mekansal geçişi yok edeceğim... Onu yok edebilecek tek kişi benim. Bir kere yok edildikten sonra, başka bir mekansal geçit asla varolmayacak.”

“...” Yun Che, “Tamam." demeden önce ona doğal olmayan sert bir selam verdi.

"Hong'er ve You'er'i sana emanet edeceğim. Bana verdiğin sözü unutma... Eğer onları incitmeye ya da terk etmeye kalkarsan, nerede olursam olayım seni bulacağım, canlı ya da ölü!”

"Endişelenme, Kıdemli. Yapacağım…” Birdenbire Jie Yuan’ın sözlerinde bir gariplik fark ettiğinde ciddi bir yemin etmek üzereydi. Sonra kaşlarını çattı ve şaşkınlıkla patladı. "Kıdemli, nereye... Nereye gidiyorsunuz? Hong'er ve You'er'in yanında kalmayacak mısın?”

"Başka neresi olacak?” Jie Yuan, siyah gözleriyle uzak doğuya bakmadan önce gülümsedi. "Elbette klanımla kalacağım.”

Yun Che şaşkınlık ve aceleyle, “Kıdemli, sen..." dedi.

"İlkel Kaos'tan sürgün edilmelerinin sebebi bendim.” Jie Yuan, Yun Che'nin ne söyleyeceğini biliyordu, bu yüzden devam etmeden önce onu soğuk bir şekilde kesti. “İlkel Kaos'un dışında bu kadar uzun süre mücadele etmelerinin nedeni bir gün geri dönebilecek olmalarıydı. Ancak onlara ihanet edeceğim ve kalan tek umutlarını söndüreceğim.”

"Günahım zaten affedilemez. Onlara yapacaklarımdan sonra onları nasıl ikinci kez terk edebilirim?”

“...” Yun Che boş boş Jie Yuan'a baktı. Karanlıkta örtülmüştü ve yüzü, gücüyle bile silemediği yara izleriyle doluydu. Gözleri o kadar korkunçtu ki hiç kimse onun gözlerine doğrudan bakmaya cesaret edemezdi.

Dünyadaki en korkunç, en affedilmez şeytan olması gerekiyordu. Hatta en kötüsü, çünkü o İblislerin İmparatoruydu ama...

“Bunu yapmak zorunda değilsiniz, Kıdemli.” Jie Yuan’ın kararı İblislerle ilgili bilgisini tamamen bozmuştu. “Evren Delen sayesinde klanınız bugüne kadar hayatta kalabildi. Eğer sen olmasaydın, İlkel Kaos'a dönme şansına bile sahip olmazlardı. Kimseye bir şey borçlu değilsiniz, Kıdemli.”

“Ayrıca hem You'er hem de Hong'er'in size ihtiyacı var.”

Bir keresinde, Cennet Cezalandıran İblis İmparatoru dönüşünden korkmuştu.

Ama şimdi, onun hiç ayrılmasını istemediğini farkedince şok olmuştu.

“Sadece klanımı İlkel Kaos'tan uzaklaştırmak için ayrılmıyorum.” Jie Yuan'ın sesi her zamanki gibi sakin geliyordu. "Yun Che, söyle bana... Sence ben bu dünyaya ait miyim?”

“...” Bir süre için, Yun Che ona bir cevap veremedi.

“Hem aura hem de İlkel Kaos yasaları eskisinden çok daha zayıf. Ne gücüm ne de varlığım, İlkel Kaos'un mevcut yasaları tarafından sürdürülebilir değil. Eminim dönüşümün kaynak canavarların daha büyük ve daha devasa ölçekte ayaklanmasına ve birçok gezegen ve Yıldız Alemi'nin birbiri ardına parçalanmasına neden olduğunu fark etmişsinizdir.”

“Buradaki zamanım boyunca Mavi Kutup Yıldızı yasalarının çökmesini engelleyebildim, ama… Aynı şey yakındaki gezegenlerin yasaları için de söylenemez. İki aydan az bir sürede, yaklaşık on bin gezegen tam bir çöküşle karşılaştı. Bunların yarısı yaşamdan tamamen yoksun kaldı. Bu korkunç, korkunç günah şüphesiz benimdir.”

Eğer gerçek bir Tanrı bu dünyada doğmuş olsaydı, doğal düzenin yaratılışı oldukları için doğal yasaları bozmazlardı. Fakat Jie Yuan, İlkel Kaos'un dışından gelen bir “yabancı” idi ve gücü, İlkel Kaos'un yasalarının dayanması için çok fazlaydı.

Daha da kötüsü, sadece var olmanın neden olduğu felaket, normal bir insanın hayal edebileceğinden çok daha büyüktü.

“Burada kalırsam, İlkel Kaos'un varlığıma alışmasının ne kadar süreceğini ve benim yüzümden kaç Yıldız Alemi'nin ve gezegenin daha yok olacağını söylemek mümkün değil.”

“Bu evren için klanımı feda etmeye karar verdiğim için, kesinlikle evrende kalmamalıyım.”

“Bu benim kararım ve değiştirmiyorum. Bu benim için en iyisi, Hong'er ve You'er, sen ve İlkel Kaos'taki tüm insanlar içinde.”

Jie Yuan’ın sesi Yun Che’nin kulaklarına girdi ve kaybolup gitmeden zihninin içinde yankılandı.

Evet, bu en iyi sonuçtu. İblis Tanrıları, İlkel Kaos'a geri dönemeyecekti ve İblis İmparatoru'nun kendisi bir kez ve herkes için ayrılmaya söz vermişti. Pratik olarak rüya gibi olması imkansız, mutlu bir sonuçtu.

Peki neden böyle bir sonuçtan memnun değildi? Yun Che, “Ne zaman gideceksiniz?” diye sormadan önce kendini sakinleştirmesi biraz zaman aldı.

Jie Yuan, ”Bundan dokuz gün sonra." dedi. “Bundan sonrası çok geç olabilir.”

Eğer İblis Tanrıları duvar girişine başarıyla ulaştıysa ve İlkel Kaos'a sızabildilerse, o zaman Cennet Cezalandıran İblis İmparatoru bile onları durduramazdı.

“...” Yun Che bir kez daha sessiz kaldı.

“Görüntüm aniden kalbinde daha da mı büyüdü?” Jie Yuan sordu.

Yun Che sormadan önce başını salladı. "Siz bir İblissiniz. Neden sizinle hiçbir ilgisi olmayan sıradan ölümlüler için bu kadar ileri gitmek istiyorsunuz?”

"Heh, İblis diyor..." Jie Yuan gülümsedi. “Evet, ben bir İblisim... Ama aynı zamanda ona layık olan bir İblisim.”

“...” Yun Che nazikçe cevap vermeden önce gülümsedi. "Bu doğru. Sonunda Kötü Tanrı'nın neden sizinle birlikte olmak için en kötü tabuyu yıktığını ve sizi kaybettikten sonra Yaratıcı Tanrı unvanını neden terk ettiğini anlıyorum. Kesinlikle ona layıksınız. Siz ona bu evrendeki herkesten daha layıksınız.”

Şu anda Jie Yuan'a olan saygısı, korkusunu aşmıştı.

Ancak Jie Yuan, Yun Che'nin duygusal sözlerine tepki vermedi. Aniden o Yun Che bir soru sordu. “Bana cevap ver, Yun Che.”

“Sence bu dünya benim fedakarlığıma değer mi?”

Yun Che baktı. "Sizin yerinizde olsaydım, bu soruyu cevaplayamazdım, Kıdemli. Ama bencil bir ölümlü olarak İlkel Kaos'un buna değeceğine inanıyorum.”

“Mevcut İlkel Kaos şüphesiz eski evrene kıyasla düşük ve zayıftır. Ayrıca, Tanrıların ve İblislerin geçmesinden bu yana kendi istikrarlı yasalarını ve olgun hayatta kalma kurallarını, stabil planlarını ve dünyaları geliştirdi. Bu dünyada birçok aşağılık ve karanlık köşe olduğunu inkar etmeyeceğim ve bazıları bir insanı umutsuzluğa sürüklemek için fazlasıyla yeterli ama sonuçta bu dünyadaki iyiliğin nihayetinde kötülükten daha ağır bastığına inanıyorum... Başka bir şey yoksa, korumam gereken her şeye değer olduğuna inanıyorum.”

Jie Yuan, cevabını dinlerken doğal olmayan bir şekilde dikkatli görünüyordu. Sonunda, o Yun Che baktı. "İyi. Umarım yaşadığın sürece buna inanabilirsin. Ama…”

Göz bebekleri aniden siyahça parladı ve sesi daha derinleşti. "Bunu hatırla, Yun Che. O zamanlar Hong'er'i kurtarmasaydın, son birkaç yıldır You'er ile ilgilenmeseydin, kinimden bu kadar çabuk vazgeçmezdim. Güvenime, Hong'er ve You'er'in geleceğine layık bir adam olmasaydın, bugün ki kararıma asla ulaşamazdım. Yani bu dünyayı kurtaran sensin! Kimse senden daha fazla 'Mesih' olarak adlandırılmayı hak etmiyor! ”

“Bunu asla unutmamalısın!”

Hong’er'i İlkel Kaynak Ark'ından kurtarması çok zor bir karşılaşmaydı. Sık sık You'er'i ziyaret etmesinin bir nedeni, You'er'in hayatını bir kez kurtarmış olmasıydı. Bununla birlikte, onlarla kazara karşılaşmasının İlkel Kaos'un tüm kaderini değiştireceğini ve sayısız hayat kurtaracağını asla hayal etmemişti.

“Ama yere koyamayacağım birkaç şey var.”

“Ne gibi?” Yun Che kafa karışıklığı ile sordu.

“Bugüne kadar bu evrenin, halkımı feda etmeye değer olup olmadığından emin olamıyorum. Kurtardığın bu evrenin bir gün sana ihanet edip etmeyeceğinden bile emin değilim. ”

"Sana ihanet etmek kızlarıma ihanet etmektir. Sana ve kızlarıma ihanet etmek, bu evreni korumak için feda ettiğim her şeye ihanet etmektir!”

“Bu nedenle…”

Jie Yuan'ın gözleri aniden keskinleşti ve dünya etraflarında kararırken Yun Che'ye kalpten vurdu...