Bölüm 1588 - Veda

"Üzgün mü hissediyorsun? Ya da... Pişman mı demeliyim? Yun Che sessizleştikten sonra Qianye Ying'er anlamlı bir şekilde sordu.

"Hayır," Yun Che soğuk bir sesle cevap verdi. "Ona fırsatlarını yarattım ama bundan sonrası için kendine bel bağlamalı. Hiçbir gelişim kolay değildir özellikle de Göksel Kulp Yun Klanı'nın şu anki durumu göz önüne alındığında. Tüm gözler, umutlar ve kaynaklar onun üzerinde, yani sırf bu yüzden bu yükü taşıyabilir veya onun tarafından ezilebilir."

"Öyle mi?” Qianye Ying'er yarım gülümsemeyle söyledi, "Ama son zamanlarda oldukça dikkatin dağıldı. Yetişim yaparken dahi zihnin başka bir yerde. Sakın bana Nanhuang Chanyi'nin lezzetli vücudunu özlediğini söyleme, öyle mi?"

Qianye Ying'er'in alaylarını görmezden gelen Yun Che, kapalı kapıya bakmaya devam etti ve konuştu, "Yun Shang, Yun Klanı'nın tek umudu. Sadece aşırı hassasiyetleri yüzünden ona sert bir şey yapabileceklerinden endişeleniyorum.”

"Oh!” Qianye Ying'er sahte bir aydınlanma gösterdi ve bilerek sesini ağırlaştırdı, "Demek dikkatini dağıtan o küçük kızdı. Şimdi düşünüyorum da Xia Qingyue seninle evlendiğinde sadece on altı yaşındaydı, değil mi? Kızından da duydum ki sen; kızının ustası, Feng Xue'er, ile bir araya geldiğinde o da on altı yaşındaydı... Tsk. Aradan bu kadar süre geçmesine rağmen görüyorum ki zevkin hala değişmemiş."

Yun Che'nin kaşları hafifçe battı. “Ne söylemeye çalışıyorsun!?”

"Kızın hala hayatta olsaydı, şimdi neredeyse on altısında olurdu. Yun Shang neredeyse onunla aynı yaşta ve hatta birbirlerine benziyorlar. Ne yazık ki..." Qianye Ying'er aşağı baktı ve parmaklarıyla oynadı, "O Yun Wuxin değil. Kızın öldü, sonsuza dek öldü!"

Bang!

Yun Che zihninin kontrolünü ve kaynak enerjisini aynı anda kaybetti. İleriye doğru yürüdü ve Qianye Ying'er'i boğazından kaptığı gibi arkasındaki duvara yapıştırdı.

 “...” Gözleri kanla sırılsıklam hale gelmiş gibi görünüyordu, ifadesi düpedüz korkunçtu.

Parmakları derisine karşı demir kancalar gibi yapıştı, Yun Che'nin, Qianye Ying'er'in yanaklarını fırçalayan nefesi ateş kadar sıcaktı. Ama Qianye Ying'er hiç paniklemedi. Yun Che'nin yüzü onunkinden sadece birkaç santim uzaktaydı ama alaycı bir şekilde ona gülümsedi ve konuştu, "Söyle bana, kızın tekrardan nasıl öldü? Xia Qingyue tarafından mı öldürüldü? Üç ilahi bölge tarafından ölüme mi sürüldü? Hayır, o öldü çünkü senin saflığın, faydasızlığın ve sözde yardımseverliğin yüzünden öldü!”

"Sen!" Yun Che'nin parmakları bir yaprak gibi titrerken onun boynunu da daha çok sıktı.

"Yun Shang'a iyi davranarak kızını korumak için gösterdiğin başarısızlığın, günahını ve pişmanlığını ortadan kaldırabileceğini mi düşünüyorsun? Kalbindeki deliği doldurmak için onu kullanabileceğini mi sanıyorsun? O zaman sana bunun imkansız olduğunu söyleyebilirim! Bir daha asla olmayacak!” Qianye Ying'er doğrudan gözlerine baktı ve ona bağırdı. Gözlerindeki parıltı onunkinden bile daha keskindi. “Bu bir hatanın üstüne bir hata daha işlemektir!”

“Şu anda yapman gereken şey, yapabileceğin tek şey, onun için intikam almak! Tüm zayıflıklarını ve yüklerini attın ve şimdi kendin için yeni bir tane mi yaratacaksın? Heh…”

Qianye Ying'er kendi elini kaldırdı ve bileğini kavradı. Dedi ki, "Buraya geldiğimizde, planının Günahkar Yun Klanı'nı kullanmak ve Dokuz Işıklı Göksel Sarayı'nı kendi kaynaklarından mahrum etmek olduğunu söyledin. O zamanlar sana güvendiğim için aptaldım!”

“...” Yun Che dişlerini sıktı ama karşılığında hiçbir şey söylemedi.

“Ben senin aracınım ama senin de benim aracım olduğunu unutma! Aptal olabilirsin ama aptal olmanı engelleyebilirim!” Korkunç bir öldürme niyeti aniden Qianye Ying'er'in güzel gözlerinden patlak verdi, "Hala yapabiliyorken şimdi dursan iyi olur, yoksa onu kendi ellerimle öldürürüm!”

Hava aniden inanılmaz bir halde soğuklaştı. Yavaşça Yun Che elini Qianye Ying'er'in boğazından çıkardı ve cildinde beş kızarmış parmak izi bıraktı.

"Ailelerimiz aynı kökeni paylaşıyor ancak iki farklı dünyada yaşıyoruz. Burayı çoktan gördüm, bu yüzden burada daha fazla zaman kaybetmemeliyim.” Yun Che gözlerini kapattı ve kendine mırıldandı.

Kendi kendine konuşurken, parmak uçlarından ışık kaynak enerjisi ortaya çıktı ve Qianye Ying'er'in pamuk beyazlığındaki boynundaki kırmızı izleri iyileştirdi.

Slap!

Qianye Ying'er konuşmadan önce onun elini sertçe tokatladı, "Yani?"

"...Yarın ayrılacağız," Yun Che alçak bir tonda konuştu. "Onların kaderi kendilerinin yazgılarıdır. Son teslim tarihi geldiğinde ne olursa olsun, benimle bir ilgisi olmayacak!”

………

"Kıdemli... Kız Kardeş Qianying."

Yun Shang bugün çok erken gelmişti, diğer zamanlardan çok daha erken. Ayrıca iyi bir ruh hali içinde görünüyordu, gülümsemesi dünden çok daha rahattı.

"Bugün atalarının tapınağına gitmiyor musun?" Yun Che bir gülümseme ile sordu.

"Aslında oradan yeni döndüm," Yun Shang bir gülümseme ile cevap verdi. "Kıdemliler bedenimi ve kaynak damarlarımı övdü. Yıldırım Ejderhası'nın kanını rafine etmek ve emmek için kullandığım zamanın beklenenden çok daha kısa olduğunu ve tartışacak önemli bir şeyleri olduğunu söylediler. Bu yüzden buraya gelip oyun oynamama izin verdiler."

Yun Shang'ın aurası ve bedeni her geçen gün değişiyordu. Aurasından yüksek seviyeli hapların kokusu yayılıyordu ve vücudu üzerinde birçok kez rafine edildi. Birçok uzmanın onun için kendisinden fedakarlık ettiği açıktı.

Ejderha Şafağı Yeşim Özü ve Ebedi Karanlığın Felaketi sayesinde Yun Shang her türlü ruh enerjisiyle -özellikle de karanlık kaynak enerjiyle- sağladığı uyumluluk kesinlikle olağanüstüydü. Hap emilimi ya da beden arıtımı olsun, görevlerini tamamladığı hız ve sonuçları, Yun Klanı'nı gafil avlamıştı. Tabii ki, aynı zamanda onların heyecan alevlerini de körüklemişti.

Dışarı çıkmasına ve rahatlamasına izin vermemelerinin nedeni muhtemelen hazırlanması gereken önemli bir tören olması yüzündendi. Son tarih geldiğinde klanları yok olabilirdi, bu yüzden hala yapabildikleri halde tüm güçlerini ve kaynaklarını Yun Shang üzerinde harcamaktan çekinmemişlerdi.

Yun Shang gülümsemesi her zamanki gibi parlaktı ama gözlerinde de tehlikeli bir parıltı vardı. Yun Che nedenini sormasına gerek yoktu... Yun Xiang'ın tavrı, her şeyi yalnız başına açıklıyordu. Klan müritlerinin ona mesafesini korumasını, hatta onu terk etmesini söylemiş olmalıydı ama o bunu göstermemek için çok uğraşmıştı.

"Yun Shang," Yun Che dizlerinin üzerine çöktü ve dedi ki, “Önündeki yol zorluklarla dolu olacak ancak bu, klanın tehlikede olduğu için katlanman gereken bir süreç. Eminim geleceğin de dikenli olacaktır. Umarım... Çabucak büyürsün. En azından, kendini korumalısın.”

“Huh?” Yun Shang karışıklık içinde gözlerini kırptı. "Mn, biliyorum. Ama bugün neden bu kadar garip davranıyorsun, kıdemli? Asla böyle şeyler söylemezdin.”

"Ben gidiyorum," Yun Che doğrudan söyledi.

Yun Shang bir saniyeliğine dondu. Sonrasında ifadesini büyük bir panik kapladı, "Nereye... Nereye gidiyorsun?"

"Burası haricinde herhangi bir yere," Yun Che cevapladı. “Çok uzun zamandır klanın konukları olduk. Uzun zaman önce veda etmeliydik.”

"Ama... Ama..." Yun Shang panikledi. Bu, doğru düzgün konuşamayacak kadar derinleşmiş bir tür panikti. "Ama son teslim tarihine kadar kalacağını söylemiştin."

Yun Che omzuna elini koydu ve gözlerine baktı. "Yun Shang, bunu hatırlamalısın. Asla kimsenin kolayca söylediği hiçbir şeye güvenme, çünkü... En çok güvenebileceğini düşündüğün kişi bile bir gün sana yalan söyleyebilir.”

 “...” Yun Shang gözleri titredi ama dudaklarını açtı ve bir gülümseme oluşturdu. Dedi ki, "Mn! Kıdemli... Harika bir insan. Hayatımı kurtardın, güvenli bir şekilde klanıma geri dönmeme eşlik ettin ve bana çok şey verdin... Ama o kadar bencildim ki… Kıdemlinin gitmesini istemedim... Ben...”

Yun Shang, ona gülümsemek için elinden geleni yapıyordu, ama yanaklarından aşağı kayan gözyaşları hakkında yapabileceği hiçbir şey yoktu. "Kıdemlinin dünyası uçsuz bucaksız olmalı... Lütfen gittiğiniz yerde güvende oldun."

"Mn. Benim hakkımda endişelenme," Yun Che gözyaşlarını bir parmağıyla sildi. Bakışları huzurlu ve sakindi.

"Ben... Ben gidip Şef Büyükbabama ve Büyük Kardeş Xiang'ı bilgilendireceğim. Seni şahsen göndermek isteyeceklerinden eminim.” Söylediği buydu, ama elleri Yun Che'nin kollarını bilinçsizce sıkmıştı. Gitmesine izin vermek istemedi.

Yun Che başını salladı ve cevap verdi, "Sorun değil, hemen gideceğim. Muhtemelen uzun zaman önce gitmemi istediler.”

Yun Shang gözleri başını eğdiği gibi kederli bir hale döndü. Bunu söylemek için güç toplamadan önce biraz zaman aldı, "Kıdemli... Gelecekte beni ziyaret eder misin?"

"Etmeyeceğim." Onun cevabı kayıtsız ve acımasızdı.

Yüzündeki tüm gözyaşlarını sildi. Üzgün davranmak yerine, başını kaldırdı ve dedi ki, "Eğer... Eğer bir gün kıdemliyi bulursam, lütfen benden kaçma, olur mu?”

"...Peki." Yun Che başını salladı. "Ama dediğin gibi, benim dünyam uçsuz bucaksız. Beni bulmak istiyorsan, şimdi olduğundan daha güçlü olmalısın.”

“Mn!" Başını şiddetle salladı. "Ben... Ben ne olursa olsun yaşayacağım. Ben... Kesinlikle... Seni tekrardan göreceğim, kıdemli."

Yun Che bakışlarını kaldırdı ve kolunu kızın omzundan çekti. Sonra, dedi ki, "Gidelim, Qianying."

Konuşmasını bitirmeden önce kapıya doğru yürümeye başladı. Onun adımında tereddüt ya da özlem yoktu.

''Kıdemli!'' Yun Shang yine arkasından bağırdı. "Bana başka bir bencil dilek sözü verebilir misin?”

Yun Che adımlarını durdurdu.

"Benim... Benim için bir şey bırakır mısın?" Ağlamaklı, yalvaran sesi en sert kalbi bile eritebilirdi. "Ne zaman düşünürsem ona bakmak istiyorum…”

"Gereksiz dikkat dağıtıcı şeyler yalnızca yolculuğunu engelleyecektir,” Yun Che bir kez daha yürümeye başlamadan önce onun lafını acımasızca kesti.

Bir adım... İki adım... Üç adım... Arkasındaki kız hiçbir şey söylemedi ama kendisinden yayılan sessiz üzüntü apaçıktı.

Yun Che tekrar durdu ve derin nefes aldı. Sonrasında uyarı olmadan Yun Shang'a doğru döndü. Parmak ucunda saf, kalın bir karanlık ışık tutuyordu.

Bu Ebedi Karanlığın Felaketi'nin ışığıydı.

"Ah..." Yun Shang şaşkınlıkla bir çığlık attı ama Yun Che halihazırda onun karın bölgesindeki enerji kanalına zifiri kara bir işaret çizmişti. İşaret, şeklini aldığı an, hiçliğe dönüşmeden önce siyah bir parlama çıkardı.

"Kı... demli?" Ona kafa karışıklığı içinde baktı.

"Eğer tehlikede olursan, bana seslenmek için bunu kullanabilirsin."

Konuşmayı bitirdiği an, arkasını döndü ve gökyüzüne gitti. Bir hava patlamasından sonra ufukta tamamen kayboldu.

Yun Shang sessizce gökyüzüne baktı. Çok uzun bir süre başka bir yere bakmadı.