Bölüm 1623 - Göklerin Yalnız Kuğusu

Tanrı Alemi'nin Mutlak Başlangıcı.

Bu kül grisi dünyada iki ince zarif kadın figürü gökyüzünde yavaşça süzülüyordu. Bu yere ait olmadıkları hissini verirken, açıkça göze çarpıyorlardı.

"Burada olduğuna emin misin?”

Xia Qingyue havada süzülürken altındaki bölgeyi güzel gözleriyle taradı. Buradaki yer krater* doluydu. Dahası, sadece İlahi Usta seviyesindeki bir güç, Tanrı Alemi'nin Mutlak Başlangıcı'ndaki toprakları tahrip edebilirdi.

(*Pockmark) 

Her ne kadar bu yıkım izleri çok şaşırtıcı olsa da, her şeyi hesaba kattıklarında, İlahi Usta seviyesindeki bu şiddetli savaşın çok uzun sürmediği açıktı… Aslında, bu savaş son derece kısa ve birkaç kısa nefes süresinde sona ermiş olması çok muhtemeldi.

"Ustaya rapor veriyorum, bu hizmetçi, bunu birçok kez doğrulamak için gizli tekniği çoktan kullandı. O gerçekten de bu yerde," Lian Yue tereddüt etmeden cevap verdi. “Bu yerde bulunan kan izleri de bunun bir Ebedi Cennet Muhafızı'nın kanı olduğu doğrulandı.”

Xia Qingyue konuşmadan önce bir an için düşündü, "Zhou Qingchen hakkında bir değişiklik oldu mu?”

Lian Yue yanıtladı, "Herhangi bir değişiklik olmadı. Ebedi Cennet Alemi'nden çıkan haber, Ebedi Cennet'in Veliaht Prensi'nin, yedi ay önce Tanrı Alemi'nin Mutlak Başlangıcı'nda eğitim alırken ağır yaralanmalara maruz kalmasıdır. Şu anda inzivada yaralarından iyileşiyor ve bu süre zarfında kimse onu rahatsız etmeyecek.”

"Yani erkek ve kız kardeşlerinin ve hatta uhafızların bile onu ziyaret etmelerine izin verilmiyor, öyle mi?”

Lian Yue cevap vermeden önce bir an için düşündü, "Bu durumda öyle gibi görünüyor."

Xia Qingyue gözlerini kapattı ve uzun bir süre sessiz kaldı.

"Usta," Lian Yue narin kafasını kaldırdı ve şaşkın bir sesle konuştu. "Bir Ebedi Cennet Muhafızı gerçekten burada düşse bile Ay Tanrı Alemi için fazla bir endişe kaynağı değildir. Neden usta bunu bizzat onaylamak için buraya kadar gelmeye tenezzül etsin ki?”

“...” Uzun bir sessizlik döneminden sonra, Xia Qingyue'nin güzel gözleri açıldı, içlerinde parlayan buzlu mor bir ışık vardı. "Ebedi Cennet Muhafızı'nı öldüren Yun Che idi."

"Ne!?” Lian Yue'nin kafası yukarı doğru sarsıldı, duyduklarına inanmak istemedi. İlk tepkisi, işitme duyusunda bir şeylerin yanlış gitmesiydi.

Ebedi Cennet Muhafızları ne tür varoluşlardı... Onlara nazaran Yun Che... Buraya gerçekten gelmiş olsa bile, Ebedi Cennet'in Muhafızı'nı nasıl öldürebilirdi?

"Qu Hui'yi öldürdü, bir muhafızı öldürdü ama Zhou Qingchen hala yaşıyor..." Xia Qingyue rahat bir sesle mırıldandı. “Ama tabii ki. Onunla tanıştıklarından beri, intikam almak için bu kadar mükemmel bir fırsattan nasıl vazgeçebilirdi?”

Lian Yue'nin dudakları hafifçe ayrıldı ve hala şaşkındı.

Başka biri olsaydı bile, yine de bu ifadeyi gösteremezlerdi, "Yun Che, Ebedi Cennet'in Muhafızı'nı öldürdü."

"Lian Yue, sen önden git," Xia Qingyue aniden konuştu. "Artık, Ebedi Cennet'in işlerini izlemeye gerek yok.【O iki kişiyi】araştırmak için tüm çabalarınızı ayırın. Hemen başlayabilirsin.”

“Evet," Lian Yue yanıtladı. Xia Qingyue'nin baktığı yönü fark ettiğinde gökyüzüne çıkmak üzereydi. Söyleyiverdi, "Usta, siz..."

“Hala yapacak işlerim var."

“Evet, bu hizmetkar hızla bu yeri terk edecek."

Lian Yue ayrıldı ve Xia Qingyue de gökyüzüne ve tüm İlkel Kaos'un en tehlikeli olan yerine, Tanrı Alemi'nin Mutlak Başlangıcı'nın derinliklerine doğru uçtu… 

Tanrı Alemi'nin Mutlak Başlangıcı'nın en derin kısmında, birçok kaydın Tanrı Alemi'nin Mutlak Başlangıcı'nın merkezi olduğunu iddia ettiği bir yer vardı——

Hiçlik Uçurumu!

Sonsuzluğa uzanan bir uçurum, sonsuz ve ebedi bir gri sis.

Xia Qingyue yavaşça gökyüzünden indi ve her şeyi gömebilecek, her şeyi hiçliğe dönüştürebilecek bu korkunç “dünya” ile karşı karşıya kaldı. Kendisi bir Tanrı İmparatoru olsa da bunun önünde bir kum tanesi kadar küçüktü.

Yavaşça ileriye doğru yürüdü ve sadece ayakları bu korkunç yerin sınırında geldiğinde durdu.  Sessizce hareket eden sis ayaklarının etrafına sarıldı, Ay Tanrı İmparatoru olsa da eğer bir adım daha ileri giderse, uçuruma düşecek ve hiçliğe dönüşecekti...

Tanrı Alemi'nin tarihinde, bunun gizemlerini keşfetmeye çalışan sayısız insan vardı ve bu kadar ileri gidebilecek herkes şüphesiz kaynak yolun zirvesinde duran kişilerdi. Ama bir şey bu uçuruma düştüğünde, canlı bir yaratık, bir ceset, cansız bir nesne, aura, hatta ışık olsun, tamamen imha edilirdi, iz bırakmadan yok olurlardı.

Böylece, hiç kimse bu, "hiçliğin uçurumu"nun gerçekte ne sakladığını bilmiyor ve hiç kimse varlığının nedenini de bilmiyordu. Bu, Tanrıların İlkel Dönemi'nde bile bu durumdaydı.

Bir gün...

İki gün...

Üç gün...

Xia Qingyue sessizce Hiçlik Uçurumu'nun sınırında durdu, gözleri kül grisine boyanmıştı.

Sonunda dönüp sessizce ayrılmadan önce yedi gün boyunca böyle durdu.

Ayrılırken, yüzünde çok hafif ve sığ bir gülümseme, hiç kimsenin anlayamayacağı hafif bir gülümseme vardı.

Ay Tanrı Alemi'ne geri döndüğünde ve İlahi Ay Şehri'nin eteklerine ulaştığında Ay Tanrı Alemi'ne ait olmayan birkaç aura hissetti. Ancak durmadı hatta bu auralara bir bakışını dahi göndermedi. Sadece kendi yatak odasına döndü.

Çok geçmeden Jin Yue rapor vermek için geldi. "Usta, sonunda geri döndünüz... Sırlanmış Işık Alemi'nin yeni Alem Kralı Shui Yingyue ve eski Alem Kralı Shui Qianheng, birkaç gün boyunca İlahi Ay Şehri dışında bekliyorlardı. Yedinci Ay Hapishanesi'nde tutulan Shui Meiyin'i ziyaret etmek için buradalar.”

“At onları dışarı." Xia Qingyue başını Jin Yue'ye bakmak için bile çevirmedi. O sadece bu üç kelimeyi kıyaslanamayacak kadar soğuk ve sert bir şekilde söyledi.

"...” Jin Yue bu tepki tarafından biraz şaşırdı. Kalbinde her ne kadar bu cevabı aldığında isteksiz hissetse bile sonunda yanıtladı, "Evet."

“Söyle onlara," Xia Qingyue devam etti, "Böyle aptalca bir şey yapmanın sonuçlarıyla dürüstçe yüzleşmeleri gerekiyor. Bu bin yıl boyunca, Shui Meiyin Ay Hapishanesi'nden yarım adım atmayı dahi unutsun, onlar da hapis cezası bitene kadar onu görmeyi unutsunlar."

“Bu sefer, onları sadece dışarı atacağım. Eğer gelip bizi tekrar rahatsız etmeye cesaret ederlerse... Shui Meiyin'in bacaklarından birini sakatlarım.”

“...Evet. Bu hizmetkar sözlerinizi iletecek," Jin Yue endişeyle cevap verdi. Sonrasında hızla odayı terk etti.

Ay Tanrı İmparatoru, Sırlanmış Işık Alemi'nin o zamanlar İblis Yun Che'yi sakladığını keşfetmişti. Ebedi Cennet Tanrı İmparatoru onların adına yalvarsa da, Sırlanmış Işık Alemi hala ciddi bir şekilde cezalandırılmıştı. Shui Qianheng sakatlanmış ve Shui Meiyin bin yıl boyunca hapsedilmişti. Bu, tüm dünyanın bildiği, sayısız iç çekiş çektiren bir şeydi.

Ama insanlar Shui Qianheng'e ne olduğuna iç çekmiyorlardı. Aksine, Shui Meiyin'in kaderi hakkında iç çekiyorlardı. Yaşamı, göz kamaştırıcı bir ışık ile aydınlatılan, göklerin kendisi tarafından İlahi Paslanmaz Ruh ile kutsanmış bir kadındı. Qianye Ying'er'den sonra "Tanrıça” unvanı ile taçlandırılacak bir sonraki kişiydi, sınırsız göz kamaştırıcı bir geleceği olmalıydı. Ancak, yargıdaki tek bir hata nedeniyle, tüm kral alemleri tarafından takip edilen bir iblisi korumuştu, bu da bu sonuç ile bitmişti.

Ay Tanrı İmparatoru'nun Yun Che'ye karşı şiddetli acımasızlığı göz önüne alındığında, Shui Meiyin'in, Ay Tanrısı Alemi'ndeki kaderinin hiç de iyi olmayacağı hayal edilebilirdi… Aslında, kaderinin sefil olması çok muhtemeldi, o kadar sefil ki hiç kimse bunu düşünmek istememişti.

……

Kuzey İlahi Bölgesi.

Qianye Ying'er ve Yun Che hareket etmeye başladı. Daha önce, İlahi Engellenemez İlik nedeniyle istemeden iki dev yaban arısının yuvasını dürtmüş ve kendilerine bir süre ayrılmaktan başka seçenek bırakmamıştılar. Kuzey İlahi Bölgesi'ni terk etmelerinden bu yana yirmi ay bile geçmemişti ama şimdi geri döndüklerinde , herhangi bir korku ya da panik belirtisi göstermemiştiler.

“O küçük kızı görmek için Bin Issızlık Alemi'ne gitmek istemiyor musun?" Qianye Ying’er sordu. “Küçük kızın Göksel Kulp Yun Klanı'yla birlikte yok edildiğini öğrenirsek, bu basitçe mükemmel olurdu.”

“Buna gerek yok," Yun Che kayıtsızca yanıtladı.

Qianye Ying'er'in, Yun Shang'ın ölümünü umut ettiğinin farkındaydı.

Şu anda, parçalanmış siyah bulutların her zaman gökyüzünde yüzdüğü bir yıldız alemindeydiler. Son derece yoğun bir karanlık aura yayıyorlardı, Bin Issızlık Alemi'nde bulunan karanlık auradan çok daha üstün olan karanlık bir aura.

Bu şüphesiz Kuzey İlahi Bölgesi'nin üst yıldız alemlerinden biriydi.

Yun Che bu üst yıldız alemin adını bilmiyordu, o sadece bu yerden geçiyordu. Bu yıldız alemine gelmeleri için bir sebep bulmak zorunda kaldıysa, muhtemelen yaklaştıklarında bu yerde fırıl fırıl dönen çok sayıda kaynak gelişimcisinin aurasını hissettiği için olmalıydı.

Dahası, Qianye Ying'er nereye gittiğini ya da ne yapmak istediği hakkında tek bir şey sormamıştı. Sanki hiç endişe etmiyordu.

Baskıcı soğuk rüzgarla karşı karşıya kalırken, Yun Che'nin cüppelerinin kolları havada çırpındı. Rüzgarın her kuvvetli fırçasında, esinti Yun Che'nin boğazından giriyor ve Sırlanmış Ses Taşlarını hafifçe titreştirdiği gibi kalbine bir sıcaklık hissi bırakıyordu.

Üç yıl geçmişti. Wuxin hala hayatta olsaydı, o halihazırda on yedi olurdu... Onun büyümesini çok görmek istemişti. Onun güzel ve zarif bir genç kadına dönüştüğünü görmek istemişti.

Üç yıl... Çok kısaydı.

Ama Yun Che için, bu üç yıl hayatında başka üç yıllık döneme kıyasla çok daha uzun olmuştu.

İstekli olduğu sürece, bir başka yüz yıl daha, bir başka bin yıl daha bekleyebilirdi,... Ancak, o kadar uzun bekleyemezdi. Hiç bekleyemezdi. Kanının her damlasını dolduran nefret ve zalimlik sürekli patlıyordu. Her gün, uyandığı her an, zehirli dikenlerle dolu bir yer olan cehennem uçurumunun en derin ve en kasvetli düzeyinde yürüyormuş gibi hissediyordu.

Güm!

Havada büyük bir ses yankılandı ve önlerindeki küçük bir tepe yarıya bölündü. Rüzgarda taşınan yoğun savaş seslerini duyabiliyorlardı, bu karanlık kaynak canavarlarının öfkeli ve çılgın kükremeleri de buna karışmıştı.

Önlerinde birkaç büyük gölge belirdi. Şok edici bir şekilde, üç yüz metreden daha uzun beş karanlık kaynak canavardı. Vücutları zifiri siyahtı ve garip şekilli dişler ağızlarından dışarı uzamıştı*. İlahi Kral Alemi'ne ait karanlık kaynak enerji bedenlerinden patladı.

(*Buz Devri filmindeki Diego'nun dişleri gibi.) 

Son derece küçük iki insan figürü onların ortasında sıkışmıştı. Bir erkek ve kadın için oldukça genç görünüyorlardı. Benzer kıyafetler giyiyorlardı ve benzer auralar yayıyorlardı, ellerinde tuttukları kaynak eserler olağanüstüydü. Onların yetişimleri de İlahi Kral Alemi'ndeydi.

Onlar hakkında her şey açıkça bu iki kişinin olağanüstü bir statüye sahip olduğunu gösteriyordu.

Yine de, şu anda karşılaştıkları belki de en umutsuz durumun ortasındaydılar.

Güçleri göz önüne alındığında, eğer tek bir savaşta olsaydı, tek bir çizik olmadan kolayca kaçabilirlerdi. Rakiplerini yenmek için bile katılabilirlerdi. Ama aynı anda bu canavarlardan beşiyle karşılaşmışlardı, bu yüzden iki kişi bu beş öfkeli kaynak canavarın şeytani pençeleri ve keskin dişleri tarafından tamamen bastırılmış bir haldeydi. Her saniye tehlikeyle doluydu, vücutlarında giderek daha fazla yara oluşuyordu. Kaçma umutları neredeyse tamamen gitmişti.

Bu sırada, havada uçan Yun Che ve Qianye Ying'er'i gördüler. Ruhları şiddetle sarsıldı ve umutları gözlerinde aydınlandı.

Adam homurdandı ve kısık bir sesle bağırmak için zaman bulmak için mücadele etti, "Dostlarım! Bu küçük olan, Göksel Ağ Alem Kralı'nın oğlu Luo Ying ve kraliyet kız kardeşimle katılmaya... Urgh! İkinize de yalvarıyorum. Lütfen bize yardım edin! Size minnettarlığımızı kesinlikle göstereceğiz!”

Kız ayrıca kardeşinden hemen sonra heyecanlı bir çığlık attı. "İkinize yalvarıyorum, lütfen bizi kurtarın... Göksel Ağımız, size borçlu olduğumuz bu şükran borcunu kesinlikle unutmayacaktır.”

Kimliklerini hemen açıkladılar. Kuzey İlahi Bölgesi'ndeki herkes, Göksel Ağ Alemi'nin kendi bölgelerindeki üst yıldız alemlerinden biri olduğunu biliyordu. Üst yıldız sisteminin Kral Alemi'nin oğlu ve kızı olarak, saygı duyulan statüleri söylenecek bir şey değildi. Eğer onları gerçekten kurtarmış olsalardı, Yun Che ve Qianye Ying'er'e büyük bir iyilik borçlanırlardı.

Ancak... Yun Che ve Qianye Ying'er onlara kulak çevirdi. Aslında, tek bir bakış dahi atmadılar. Onlara doğru uçarlarken sağından geçtiler ve hızlarını devam ettirerek uzağa uçtular.

Ortaya çıkan umut ışını acımasızca paramparça olmuştu. Luo Ying'in heyecanlı ifadesi anında umutsuzluğa dönüştü ve öfkeyle bağırdı, “Sizi piçler!!”

RIP!!

Ancak, o anda karanlık gökyüzü aniden parladı.

Mor kılıçın beş ışını gök gürültüsü gibi gökten düştü. Bir anda, vahşi İlahi Kral canavarlarından beşini de şişledi. Patlayan elektrik anında vücutlarını kapattı, devasa bedenlerini ve güçlerini tamamen dondurdu.

RIP!

İki kardeşin mutlak şokunun ortasında, yıldırım aniden parladı. Kulaklarına çok delici olmayan bir yırtılma sesi geldi ama aynı anda, bu beş vahşi canavarın İlahi Kral bedenleri acımasızca parçalandı.

Boom——

Dağlar kadar büyük olan bu cesetler yere düştüğünde, cesetlerinden tek bir damla kan sızmadı.

O anda bir insan figürü yavaş yavaş gökten indi ve henüz sakinliğini  kazanmamış olan Luo kardeşlerinin önüne indi. Sırtına tutturulmuş mor kılıç hala soluk ama yine de ruhu sarsan bir gök gürültüsü ile çaldı.

Bu kişi, basit mavi elbiseler giymiş uzun boylu ve iyi vücutlu bir adamdı. Yüzü beyaz yeşim gibiydi ve son derece yakışıklıydı. Çok genç görünüyordu, ama onun tutumu ve mizacı onları gerçek bir ölümsüzle yüz yüze gibi hissettirmişti.

Yüzü sakin ve gözleri nazik bir gülümseme ile pırıltılı gibiydi. Mizacını tanımlamak için basit ve zarif kelimeleri bile kullanamamışlardı. Sanki ölümlü alemini tamamen aşan üstün bir varlığa bakıyorlardı.

Onları umutsuzluğa sürükleyen beş İlahi Kral kaynak canavarı anında öldürmüştü, bu yüzden yetişimi gerçekten şok edici olarak tanımlanabilirdi. Luo Ying hızla aklı başına geldi ve konuştuğu gibi onun önünde adama derinden eğildi, “Cömertçe bize yardım eden kıdemliye teşekkür ediyorum. Hayatımızı kurtardığınız için size olan borcumuzu ödeyemeyiz.”

“Ah!”

Konuşmayı bitirmeden önce, kız aniden keskin bir çığlık attı. Luo Ying hemen yanına baktı. Kız kardeşinin gözlerinin genişlediğini ve iki elini de ağzına götürdüğünü gördüğünde onu azarlamak üzereydi. Bakışları kavurucuydu ve gözleri durmadan titriyordu, "Sen... Sen... Sen…”

Umutsuz durumlarından kurtarıldıklarında, Luo Ying o kadar şok olmuştu ki, mavi cüppeli adamın yüzüne iyi bakmamıştı. Ama bu sırada, gözleri adama doğru döndü ve gözleri, aniden kraliyet kız kardeşininkiyle aynı boyuta genişledi. Bundan sonra vücudu da şiddetle titremeye başladı.

Ancak, bu kez vücudu umutsuzluk nedeniyle titremiyordu. Şu anda hissettiği sınırsız heyecan ve güvensizlik nedeniyle titriyordu. "Siz... Olabilir misiniz... Siz gerçekten... Kıdemli Yalnız Kuğu olabilir misiniz!?"

Mavi cüppeli adam güldü. Yorum yapmaktan kaçındı ama aniden gözleri Yun Che ve Qianye Ying'er'in gittiği yöne doğru çevrildi. Bundan sonra, bu karanlık dünyaya uymayan açık ve parlak bir sesle konuştu, bu içinde durdukları uzayı kesen bir sesti. “Kişinin kendi gücü yetersizse veya diğer kişiye karşı kin tutuyorsa, yardım etmek için bir el uzatmamanız mantıklıdır.”

“Bu iki insan kaynak canavarları tarafından kuşatılmıştı ve ikiniz de bir İlahi Egemen'in gücüne sahip olsanız bile, tüm durumu bir parmak hareketiyle çözme yeteneğine sahip olmanıza rağmen onları ölüme terk ettiniz. Bir İlahi Egemen'in prestijini bu şekilde kirletmekten, utanmadınız mı?"

"Korkarım ki, bu kez düzenlenen Göksel Egemen Kurulu, sizin gibi iki misafiri ağırlamayacak.”

Sesi kulaklarına girdi, herkesin tüm Kuzey İlahi Bölgesi'nde bu kadar net ve parlak bir ses çıkarması zordu. Bu sesin sahibi, Kuzey İlahi Bölgesi kaynak gelişimcilerinin tüm neslinin sembolü olan bir statüye sahipti. Aynı zamanda bir bölgede eşsiz bir efsaneydi.

Qianye Ying'er'in yüzü, bu kelimeleri duyduğunda bir tepki vermeyi bırakın arkasına dahi dönmedi. Bir farenin yol boyunca gıcırtısına tepki göstermesi muhtemelen şimdiki tepkisinden daha büyük olacaktı.

Ancak, Yun Che'nin kaşları seğirdi ve gözleri daraldı, vücudu yavaş yavaş durma noktasına geldi.