Bölüm 1681 - Acımasız Bir Trajedi

Yan Wanchi, ışık kaynak enerjisi havada parlamaya başlayınca dengesini kaybetti. Vücudundan saldığı kaynak enerjisi tamamen dağıldı ve vücudu bir yığın halinde yere çöktü. Uzuvları spastikçe sarsılıyordu ve boğazından kısık acı çığlıkları kopuyordu.

Yan Wanhun ve Yan Wangui de yere yığılmıştı. Feryatları havayı doldururken, yerde acı içinde kıvranıyorlardı. Sanki kaynar yağ dolu bir tencereye atılmış çılgınca kaçmaya çalışan vahşi köpekler gibilerdi.

Yan Wanchi, gücünün tükendiğini hissettiğinde tüm gücünü açığa çıkarmaktan yalnızca bir adım uzaktaydı. Bu onun inanılmaz bir enerji tepkisi yaşamasına neden olmuştu, kendi kaotik enerjisi ve kutsal ışık vücudunu sararken, tüm uzuvlarını kaybetmiş umutsuz vahşi bir canavar gibi uludu. İnanılmaz bir çaresizlik ve çılgınca bir ıstırap içinde yerde kıvranıyordu.

Alan aydınlatılmış olsaydı, herhangi bir seyirci Üç Yama Atası'nın bedenlerinin hızla çürüyüp havada kaybolduğunu görebilirdi. Derileri; soyulan, yanmış deri katmanlarına benziyordu ve çok geçmeden sade beyaz kemikleri ortaya çıkmıştı... Ortaya çıkan iskeletlerinden bile dumanlar çıkmaya başlamıştı.

"Beklendiği gibi.”

Yun Che, panik içinde çılgınca kaçan Yan Wanhun ve Yan Wangui'yi görmezden geldi. Bunun yerine, telaşsızca Yan Wanchi'ye doğru yürürken vücudundan ışık kaynak enerjisi yayılmaya devam etti. “Hayatlarınız ve ruhlarınız, var olmaya devam etmek için bu yerdeki karanlık kaynak enerjisine güveniyorlar, bu yüzden ışık kaynak enerjisiyle temasa geçtikleri anda, ikisi birden bir mum gibi yanmaya başladı. Çok acı verici olmalı, değil mi."

Işık kaynak enerjisi ve karanlık kaynak enerjisi birbirlerinin zıttıydı, ancak karanlık kaynak enerjiye sahip olan normal bir insan ışık kaynak enerjisi tarafından bu dereceye kadar bastırılamazdı.

Ancak, üç Yama Atası'nda durum farklıydı.

Bunun nedeni, canlılıklarının ve ruh güçlerinin son sekiz yüz bin garip yıl boyunca bu yerdeki karanlık yin enerjisine bağlanmış olmasıydı. Artık varoluşlarının devamı için tamamen karanlık yin enerjisine güveniyorlardı; kemikleri, etleri ve kanları onunla asimile olmuştu. Artık tamamiyle karanlığın varlıkları olmuşlardı.

Saf karanlığın yaratıklarına dönüştükleri anda, ışık onlar için en korkutucu varlık haline gelmişti, ne pahasına olursa olsun temas kuramayacakları bir şeydi.

Normalde, Üç Yama Atası'nın Ebedi Karanlığın Kemik Denizi'ni terk etmesi tamamen imkansız değildi. Chi Wuyao, burayı yaklaşık bir saatliğine terk edebileceklerini de söylemişti.

Ancak, onların asla dışarıya adım attıkları görülmemişti. Çünkü zaten inanılmaz derecede loş olan “mezar”ın dışındaki doğal ışık bile acı ve rahatsızlık hissetmelerine neden oluyordu.

Bu arada, Yun Che’nin bedeninden parlayan ışık, yalnızca ışık kaynak enerjisiyle açığa çıkarılabilen kutsal kaynak ışığıydı! Üç Yama Atası'nın bedenlerine düştüğünde, sanki binlerce iğne bedenlerini deliyormuş gibi hissettiler, sanki binlerce iğne ruhlarına saplanıyormuş gibiydi...

Hayır, kişinin yaşam gücünü ve ruhunu yutması, bedeninin yok yasaredilmesinden tamamen farklı bir kavramdı. Böylesi bir yutulmanın acısı tarif edilemez ve basitçe bir irade gücü ile üstesinden gelinemezdi.

Hong’er uyandığında You'er derin bir uykuya dalmış ve Yun Che’nin elindeki Cennet Cezalandıran İblis İmparatoru Kılıcı, Cennet Cezalandıran İblis İmparatoru Kılıcına dönüşmüştü. Yan Wanchi'ye doğru ilerlerken, kutsal kaynak ışığı Yun Che’nin vücudundan kılıcın vücuduna yayıldı.

"Ssssaaaaaaaaaahhhhh———”

Yan Wanchi’nin vücudu çok güçlüydü, bu yüzden Yun Che’nin gelişigüzel hamlesi doğal olarak onu geçememiş ve kılıcın ucu sadece etini delmişti. Ancak, kılıcın cennet cezalandırma gücü Yun Che’nin bedeninden gelen ışık kaynak enerjisi ile birleşmiş, bu yüzden bu küçük yara Yan Wanchi’den on bin hayaletin feryatından çok daha keskin bir sefalet çığlığı uyandırmıştı.

Bu tarifsiz acı, Yan Wanchi'nin saf umutsuzluğundan doğan bir öfkeli tepkisine neden olmuştu. Yun Che'nin göğsüne pençeli bir eli acımasızca itmeden önce havada geriye doğru döndü.

Bu sırada Yan Wanchi, sanki bedeni ve ruhu Araf'ın derinliklerinden gelen lavla yıkanmış gibi hissetti. O kutsal ışığın ve irade alemini aşan acının bastırılması altında, spazm eden kolu normal gücünün onda birini bile üretemedi. Ancak yine de Yun Che'yi çok uzağa doğru patlattı.

Yun Che'nin vücudu havaya patlayıcı bir şekilde uçtu. Ancak dengesini geri kazandığı an, Yan Wanchi'ye şimşek gibi geri döndü. Göksel Kurt'un dördüncü kılıç formu olan “Anlık Cehennem Afeti”ni gerçekleştirmek için hafifçe kaynak enerjisini kullandı ve kılıcı hızla yere yapışmış olan Yan Wanchi'ye doğru batırdı.

Çatırt!

Kılıç, Yan Wanchi’nin vücudunda çürümüş tahta bir kalas gibi geçerken, etrafındaki alanı paramparça etti. Sağ göğsünü deldi ve sırtının sol tarafından çıktı, bu Yama Atası'nın vücudunu tamamen değiştirdi.

"Sssss ... Arghhhh... Uwaaaaahhhh!!”

Vücudunun içinden ışık kaynak enerjisi patladı, bu hiç şüphesiz onun içinde bir cehennem yaratmaya eşdeğerdi. Yan Wanchi’nin boğuk çığlığı, kaynak enerjisi çılgınca patlarken boğazını parçaladı.

Güm!! 

Gök gürültülü patlamanın ortasında sefil bir çığlık yankılandı. Yun Che’nin vücudu yüzlerce metre öteye uçtu ama Cennet Cezalandırıcı İblis Katleden Kılıç, Yan Wanchi’nin bedenine sıkı sıkıya bağlı kaldı. Kılıcı çevreleyen et ve kemik hızla yok oldu ve göğsünde genişleyen bir delik oluşmasına neden oldu.

Yan Wanchi çaresizce bağırırdı, göğsüne avuç içini vurdu ve vücudunda sıkışmış Cennet Cezalandırıcı İblis Katleden Kılıcı'nı şiddetle yerinden etti. Ancak, Yun Che'nin figürü aniden onun önünde belirdi. Cennet Cezalandırıcı İblis Katleden Kılıcı, Yan Wanchi'ye karşı bir başka acımasız "Anlık Cehennem Afeti"ni açığa çıkarırken ellerine çekildi.

Bu sefer, kılıcı Yan Wanchi'nin sol göğsüne saplandı ve sağ kürek kemiğinden çıktı. Işığın yıkıcı gücünün yarattığı bir başka boşluk, Yan Wanchi’nin vücudunda belirdi.

"Aaaaaaaaaahhhhhhhh!!”

Yan Wanchi’nin çığlıkları o kadar tizdi ki, dünyadaki en zalim insan bile onları dinlemekte zorlanırdı. Sekiz yüz bin yıldan fazla bir süredir yaşamıştı ama tüm yaşamı boyunca deneyimlediği toplam acı, şu anda yaşadığı acıyla kıyaslanamazdı.

Kaynak enerjisi Yun Che’nin saldırılarının hiçbirini engelleyemedi. İnanılmaz derecede gelişigüzel bir şekilde serbest bırakıldı ve ne ışığı bastırdı ne de Yun Che'yi fırlatabildi. Sonunda...

Bang!!

Bilincinin son parçalarıyla haykırırken dizleri ağır bir şekilde yere düştü ve ağzından kan fışkırdı, “Yaşlı hayaletler… Kurtarın… Beni… Kurtarın beni… Arghhhhhh!”

Umutsuz kükremesi anında bir tepki uyandırdı. Uzağa kaçan Yan Wanhun ve Yan Wangui aniden arkalarını döndüler ve Yama Hayalet Ellerini, Yun Che'ye doğru salıverdiler. Bu Yama Hayalet Eller, Yun Che’nin kafasını tutmaya çalışırken havada süzüldü.

Yan Wanchi’nin vücudundan Cennet Cezalandırıcı İblis Katleden Kılıcı'nı çekerken Yun Che’nin yüzünde birden, acımasız bir gülümseme belirdi. Aniden kendi etrafında döndü ve kılıcını havada savurdu, etrafında hızla devasa bir kılıç oluşumu oluştu.

Göksel Kurtun Altıncı Kılıç Stili - Kanlıay Ölümsüz Katliam Kılıcı!

Bu Ölümsüz Katliam Kılıç Formasyonu'ydu. Normalde bu gerçekleştirmek için son derece büyük miktarda kaynak enerjisi harcaması gereken bir saldırıydı. Ancak bu karanlık dünyada, Caizhi'nin bile erişemeyeceği bir hızla birkaç saniye içinde gerçekleşmişti.

Kılıç oluşumu patladı ve karanlık dünyada sayısız parlayan enerji kılıcı ortaya çıktı. Orada parlak bir dolunay görüntüsünü oluşturmaya yetecek kadar vardı ve bu enerji kılıçlarından yayılan kutsal kaynak ışığı, Yun Che'nin vücudundan yayılan ışıktan binlerce kat daha güçlüydü.

Bu, şüphesiz Üç Yama Atası'nı, öncekinden milyonlarca kat daha fazla dayanılmaz bir arafın içine sürüklemişti.

Chii————

Sanki Üç Yama Atası'nın bedeninde sayısız alev kümesi tutuşmuş gibiydi. Etleri hızla büzüşüp kayboldu, hatta kemikleri küle dönmeye başladı. Ancak, gerçek araf yargısı daha yeni başlamıştı...

Yun Che’nin kılıcı düşerken, havayı dolduran enerji kılıçları şiddetli bir yağmur gibi yağdı.

Ölümsüz Katliam Kılıç Formasyonu güçlü olmasına rağmen, Üç Yama Atası'nı bastıracak kadar değildi. Ona kaba bir güçle direnebilir veya kendilerine doğru ıslık çalan kılıç yağmurundan kaçabilirlerdi.

Ancak, bedenleri ve ruhları ışık tarafından acımasızca tüketilirken bu tamamen farklı bir hikaye olmuştu.

Bir insan iradesini bile yutacak kadar şiddetli bir acı yaşadığında, bedenlerini veya güçlerini tamamen kontrol edebilmesinin hiçbir yolu yoktu. Sonuç olarak, bu parlak kılıç ışınları yağmuru üzerlerine düştüğünde, vücutları acımasızca dilimlenip deliniyordu. Her kılıç arkasında, ruhlarını ve canlılığını kemirmeye devam eden bir ışık izi bile bırakıyordu.

Üç Yama Atası bu saldırılara direnmek ya da kaçmak istedi, ancak bacakları kesilmiş kör böcekler gibiydiler. Vücutları yerde yuvarlandı ve büküldü ardından tiz çığlıkları zaman geçtikçe daha da umutsuz hale geldi.

Uzun ömürleri boyunca sayısız rakip ve avla oynamışlardı, ancak bunların en acınası bile şu anda olduğu kadar sefil ya da acınası hale düşmemişti... Belki de Üç Yama Atası'nın mevcut sefaletlerinin bir kısmını bile yaşamamışlardı.

Işık onu tüketirken, Yan Wanchi’nin kolları ve bacakları çoktan kaybolmaya başlamıştı. Uyluk kemikleri bacaklarının köklerinden dışarı çıkmıştı ve hatta parıldayan ışık altında yavaş yavaş küle dönmeye başlıyorlardı.

Yan Wanhun ve Yan Wangui da daha iyi durumda değildi. Parmakları ışık altında hızla eriyordu, etlerinin yüzde yetmişi çoktan yanmış duruma gelmişti bile. Kafaları bu noktada neredeyse kafataslarına kadar erimişti.

Korkunç durumlarına rağmen, sefil çığlıkları, Ebedi Karanlığın Kemik Denizi'nin tamamında hâlâ yankılanıyordu.

Şu anda yaşadıkları cehennem acısını insan pekala hayal edebilirdi.

Yun Che’nin yüzü kılıç oluşumunun ortasında dururken soğuk ve duygusuz görünüyordu. Dudakları bir gülümsemeyle kıvrıldı… Önünde meydana gelen acımasız trajediye, havada yankılanan yürek burkan çığlıklara tamamiyle uymayan dudakları...

Ölümsüz Katliam Kılıç Formasyonu istediği kadar devam edebilirdi. İstediği takdirde sonsuza kadar devam edebilirdi.

Ebedi Karanlığın Kemik Denizi'ndeki karanlık yin enerjisi vücuduna doğru dalgalanmaya devam etti. Kaynak damarları onu ışık kaynak enerjisine, kutupsal olarak tam zıttı olan bir şeye dönüştürüyorlardı.

Işığı serbest bırakırken karanlığı alıyordu. Kadim Yaratılış Tanrıları ve İblis İmparatorları bile bu sahneye tanık olsalardı son derece şaşkına dönerlerdi.

Üç Yama Atası'nın vücutlarının ışıldayan kılıç enerjisi altında yavaşça yok olduğunu izlerken, Yun Che aniden kılıcını çekti.

Anında, cennetin mavi kubbesini kaplayabilen enerji kılıçları, kaynak ışık enerjisi ile birlikte ortadan kayboldu ve etraflarındaki dünyayı bir kez daha karanlığa sürükledi.

Devam etseydi Üç Yama Atası ışık altında çözünürlerdi.

Ama onların bu şekilde ölmelerine nasıl izin verebilirdi!?

Işık dağıldı ve Üç Yama Atası'nın işkence çığlıkları sonunda söndü. Yok edilen bedenleri yerde topallandı ve bazı parçaları öfkeyle seğirmeye devam etti.

Yama Alemi'nin seçkin kurucu ataları, Kuzey İlahi Bölgesi'nin en güçlü Tanrı İmparatoru'nun bile hürmetle davranmak zorunda olduğu bu bireyler, şu anda sayısız vahşi hayvan tarafından vücutlarına bir tokat atılmış gibi görünüyorlardı. Bir avuç ölen böcek gibi yerde titreyip seğirdiler. Bu sahne tarif edilemeyecek kadar ıssız ve kasvetliydi.

Karanlık bir kez daha etraflarında toplandı. Işık kaynak enerjisinin bedenlerine, yaşam güçlerine ve ruhlarına verdiği yıkımı geri düzelmeye başlamıştı. Etleri ve kemikleri şaşırtıcı bir hızla yenileniyor ve Yun Che, bacaklarının onun tam önünde büyüdüğünü bile görebiliyordu. İyileşme hızları Yun Che'ninki kadar acayip olmasa da, yine de tüm evreni şaşırtacak kadar şok ediciydi.

Bedenlerinin ve zihinlerinin yaklaşık yüzde sekseni düzeldikten sonra, Yan Wanchi ayağa kalkan ilk kişi oldu. Ancak vücudu ve ruhu inanılmaz derecede şiddetli bir şekilde titremeye devam etti. Az önce deneyimlediği cehennem ışığı, hayatının geri kalanı boyunca hayallerine musallat olmaya yetecekti.

“Sen… Sen… Sadece kimsin…” İstemsiz bir şekilde geriye doğru tökezlediğinde Yun Che'yi işaret etti. Yaşlı gözleri sadece yalnızca ama yalnızca korkuyla doluydu.

Diğer tarafta, Yan Wanhun ve Yan Wangui de ayağa kalkmıştı. Ancak artık Yun Che'ye o sadece "küçük bir velet"miş gibi bakmıyorlardı. Bunun yerine, cehennemden çıkmış acımasız ve korkusuz bir iblise bakıyor gibilerdi.

Yun Che alçak bir kahkahayla, "Aşağı yukarı iyileşmişsiniz gibi görünüyor." dedi. Bedeninden ışık kaynak enerjisi bir kez daha parlamaya başladı.

Üç Yama Atası için, bu kutsal ışığın yeniden ortaya çıkması, biraz önce kaçtıkları cehenneme dalmaktan farklı değildi. Işık, canlılıklarını ve ruhlarını bir kez daha kemirmeye başladığında havada tamamen kısık ve çarpık acı çığlıkları yükseldi.

Bu sefer, artık başka hiçbir şeyi umursamıyorlardı. Üç farklı yöne çılgınca uzaklaşırken, toplayabildikleri tüm enerjiyi çaresizce dağıttılar.

Kaçmaya çalışmak mı?

Yun Che düşünürken alaycı bir şekilde onlara sırıtıyordu. Yama Atalarının gittiği herhangi bir yönüne bakmaya bile zahmet etmedi. 

Gözlerinde siyah bir ışık parladı.

Anında onu çevreleyen karanlık yin enerjisi hızla havada dolaşmaya başladı. Üç Yama Atalarından herhangi biri ışıkla çevrili alandan kaçamadan önce, büyük karanlık dalgaları tarafından çoktan geriye doğru itilmişlerdi. Etki o kadar büyüktü ki Yun Che'nin durduğu yere kadar itilmişlerdi… Ki bu da tüm bu ışığın merkeziydi.

Yakarmaları anında birkaç kat daha sefil hale geldi. Yun Che'nin ayaklarının hemen yanında olsalar bile, iradeleri o kadar çökmüştü ki, direnmek için en ufak bir iradeyi bile toplayamamıştılar. Hala bölgeden kaçmak için ellerinden geleni yapıyorlardı. Bu ışık arafından, tahammül edemeyecekleri kadar acımasız olan bir araftan kaçmak için her şeyi yaparlardı.

Ancak, kaçmaya çalıştıkları her seferinde, karşı koyamayacakları bir karanlık fırtınası tarafından zorla geri püskürtülüyorlardı. Birçok kez denemişlerdi, ancak bu cehennem ışıklarından bir an bile kaçmayı başaramamıştılar. Etlerinin çoğu bu ışık tarafından çoktan tüketilmiş, kolları ve bacakları yeniden kaybolmaya başlamıştı.

Ruhlarının parça parça yok edilmesinin acısı, cehennemin içindeki bir cehenneme düşmek gibiydi!

En sonunda yalvarmaya başladılar. Bilinçlerinin en son parçasını kullandılar ve çaresizce Yun Che'ye hayatları için yalvarmak istediler.

Belki de, neredeyse bir milyon yıl süren yaşamlarında, bu kadar alçak ve acınası duruma indirgenecekleri bir günün geleceğini bir kez bile hayal etmemişlerdi.

"Oh?” Yun Che kuru bir şekilde kıkırdarken yavaşça onlara doğru döndü. Ancak vücudundan yayılan kutsal ışık, bir nebze olsun zayıflatmadı. "Bu, sonunda efendinizin kim olduğunu anladığınız anlamına mı geliyor?"

"İstekliyiz… Arghhhhh… Seni efendimiz olarak kabul etmeye hazırız… Uwaaaah… Bağışla beni… Bağışla beni… Arghhhhh…”

Bu acıya katlanmaktansa ölmeyi tercih ederdi.

Ancak, Ebedi Karanlığın Kemik Denizi'nde intihar etmek bile şu anda onun için abartılı bir arzudan başka bir şey değildi.

"Sizi efendimiz olarak... Tanımak istiyoruz!" diğer iki Yama Atası çaresizce bağırdı.

“Çok iyi.” Yun Che kolunu çekti ve ışık kayboldu.

Zavallı çığlıkları bir kez daha durdu ve Üç Yama Atası yere yığıldı. Şiddetle nefes aldılar ve her damla kanları, vücutlarındaki her saç teli kontrolsüz bir şekilde titremeye ve kasılmaya devam etti. Bulanık sıvı da pantolonlarının önünü ıslatmış ve altlarında büyük bir su birikintisi oluşturmuştu.

Yun Che’nin bakışları Üç Yama Atası'nın lideri Yan Wanchi’nin üzerinde durmadan önce onların üzerinden geçti. Yan Wanchi'ye doğru yürüdü ve tam önünde durdu. Yan Wanchi’nin sefil ve üzgün figürüne bakarken elini yavaşça başının üstüne doğru uzattı. 

“Ne... Ne yapacaksın?” Yan Wanchi zayıf bir sesle sordu.

"Elbette hepinize birer köle mührü yapıştıracağım." dedi Yun Che eğimli gözlerle. "Siz üç yaşlı hayaletin, sözlerine inanacağımı mı düşünüyorsunuz? Heh… Hala direnmek istiyor musunuz? "

Bu iki kelime, "köle damgası" Üç Yama Atası'nın vücutlarının sertleşmesine neden oldu.

Onlar, Üç Yama Ataları... Köle izleriyle mi işaretleneceklerdi!?

Bu ne büyük bir aşağılama olurdu! Bu ne büyük bir şaka olurdu!

Bunu nasıl kabul edebilirlerdi!?

Yan Wanchi'nin vücudununda, kendini öfkeli bir boğa gibi Yun Che'ye doğru fırlatmadan önce bir titreme oluştu. Yun Che'yi şeytan pençeleriyle ve kısmen iyileşmiş gücüyle parçalayabileceğini umuyordu.

Ama onu karşılayan şey ise, başka bir ışık kaynak enerjisi parıltısı oldu.

"UWAAAAAAAAAAAAAAH…”

Sanki görünmez bir el Yan Wanchi'yi bir sinek gibi yere vurmuş gibiydi. Acı içinde yerde kıvranıyordu ve Üç Yama Atası'nın ölüm çığlıkları, bu sınırsız karanlıkta yankılanan acımasız bir cenaze törenine dönüşmüştü.

Yun Che sırıtarak dikeldi ve “Çok güzel, Yama Ataları olarak onurunuzu kanıtlama zamanınız geldi. Biraz daha mücadele etmeniz gerekiyorsa, size söylemem gereken bir şey var. İstemediğiniz kadar çok zamana sahibim." dedi.