Bölüm 1760 - Kan ve Bağışlama

Brahma Hükümdar Tanrı Alemi'nden ayrıldıktan ve bir süre uçtuktan sonra, Yun Che geniş, boş bir alanda durdu ve İlkel Yaşam ve Ölüm Mührü'nü çıkardı.

Mühür, Brahma İmparator Formasyonu'nu tamamen terk ettikten sonra yeşim beyaz parlaklığını bile kaybetmişti. Şu anda, sıradan bir yeşim diski gibi görünüyordu.

Eğer Qianye Wugu ve Qianye Bingzhu hayatta olmasaydı, eğer Gökyüzü Zehir Sedefi ve Ebedi Cennet İncisi ondan zayıf bir sinyal almasaydı, bunun tüm efsanelerin en inanılmazı, sonsuz yaşamın eseri olduğuna asla inanmazdı.

Yun Che avucunu yeşim mührüne koydu ve ruh enerjisini serbest bıraktı ama bilinci hiçbir şey yokmuş gibi nesnenin içinden geçti. Eşsiz bir dünya ya da özel bir ruh aurası hissetmedi, eser neredeyse normal bir taştan başka bir şey değildi.

Yun Che avucunu geri çekti ve bir an için düşünce içine düştü. Diye sordu, "He Ling, İlkel Yaşam ve Ölüm Mührü'nün iç dünyasına girebilir misin?”

Kısa bir süre sonra He Ling yumuşak bir şekilde cevap verdi: “Hem Ebedi Cennet İncisi'ni hem de Gökyüzü Zehir Sedefi'ni bir kerede kontrol etmek mümkün olanın son limit. Eğer ruh enerjimi daha fazla paylaşacak olursam... Çok...Çok zor olacak ama tamamen iyileştikten sonra deneyeceğim.”

Kontrolünü kaybettikten ve Gökyüzü Zehir Sedefi'ni aşırı kullandıktan sonra girdiği bitkin duruma atıfta bulunuyordu.

“Ayrıca, bilinç alanını ve uzayını birkaç kez araştırmayı denedim ancak normalden çok farklı görünüyorlar. Gücümü geri kazandıktan sonra tekrar içeri girmeye çalışacağım.”

Şeytani Bebek'in Sonsuz Musibet Çarkı iblis ve tanrı ırkını yok eden güçtü ve İlkel Yaşam ve Ölüm Mührü... Onun hemen arkasında yer alıyordu.

Hiç şüphe yoktu ki, hem Ebedi Cennet İncisi hem de Gökyüzü Zehir Sedefi'nden daha yüksekti.

Eğer dünyada hala onu “canlandırabilecek” bir güç varsa... O zaman bu sadece He Ling olabilirdi.

"Sadece kendini iyileştirmeye odaklan. Çok fazla dikkat etmene gerek yok," dedi Yun Che. Açıkçası, İlkel Yaşam ve Ölüm Mührü'ne karşı tamamen kayıtsızdı.

Onu kaldırırken, He Ling aniden sordu, “Bu ses hakkında endişelisin, değil mi? Usta?"

Yun Che'nin gözleri odaklandı. "Bunu sen de duydun mu?"

"Mn. O ses... Ni Xuan ismini çağırdı."

“...” Yun Che mesafeye baktı ve fısıldadı, “Sanırım bir halüsinasyon değildi.”

O ses Kötü Tanrı'nın adını haykırıyordu... Ya da sadece bir tesadüf müydü?

Eğer değilse, bu zayıf bir kadim ruhun İlkel Yaşam ve Ölüm Mührü'nün içinde yaşadığı anlamına mı geliyordu?

Kötü Tanrı, şu anki unvanı ya da eski unvanı, Elementlerin Yaratılış Tanrısı, hala hatırlanıyordu ancak gerçek adı uzun zaman önce unutulmuştu.

Yun Che, İlkel Yaşam ve Ölüm Mührü'nü çıkardı ve tekrar ruhuyla araştırmaya çalıştı ama yine de hiçbir şey bulamadı. Sonunda, vazgeçmekten ve Ebedi Cennet Alemi'ne geri dönmekten başka seçeneği yoktu.

………….

Cadılar, Yan Tianxiao ve Yama İblislerinin yarısını taşıyan birçok devasa kaynak gemi, Ebedi Cennet Alemi'ne iniyordu... Bu engin yıldız sistemini en başından beri Doğu Bölgesi'ndeki çekirdek üssü olarak seçmişlerdi.

Doğu İlahi Bölgesi ve belirledikleri yüz ya da daha fazla dayanak onların kontrolü altına girmişti. Onların gözetimi artık gerekli olmadığı için, hepsi bir sonraki hamlelerine hazırlanmak için Ebedi Cennet Alemi'ne gelmişti.

Ancak, Ebedi Cennet Alemi'ne giren tek kişi onlar değildi. Birçok farklı kaynak ark—üst yıldız alemlerinin kaynak arkları— endişe verici bir şekilde şu anda bilinmeyen Ebedi Cennet Alemi'ne doğru ilerliyorlardı. Şeytani bir baskı aniden üzerlerine inerken, bacakları onlardan vazgeçiyormuş gibi hissettiler. 

Bir üst yıldız alem kralı kendini sakin olmaya zorladı ve eğildi. "Can Genzi, İblis Efendisi ile görüşmede bulunmak için burada.”

Bölgede nöbet tutan bir Yanan Ay İlahi Elçisi bir kelime söyledi, “Bekle.” Baktığı şeyden bakışlarını bile kaydırmamıştı.

Kimse onu hoş karşılamıyordu. Kimse ona nerede bekleyeceğini ve ne kadar beklemesi gerektiğini bile söylemiyordu.

Ondan çok uzak olmayan bir yerde, onu biraz tarayan birkaç aura hissetti. Her biri o kadar güçlüydü ki, vücudunun her yerinde tüyleri diken diken olmuştu.

Onlar üst alem kralları ve İlahi Ustaları idi. Şüphesiz, Tanrı Alemlerindeki en yüksek varlıklardı.

Ne yazık ki onlar için, şu anda Ebedi Cennet Alemi; İblis Kraliçesi, Yama İmparatoru, Cadılar, Yama Şeytanları, Ay Yiyicilerini içeriyordu…

Kibirleri, güçlü bir rüzgarın önündeki bir mum ya da vahşi kaplanlar ve aslanların önündeki bir sırtlan gibi söndürülmüştü. Onların önlerinde hiçbir yetkisi yoktu.

Tek tek, üst alem kralları İblis Efendisi'ni beklemek için ortaya çıktı. Kimse onları memnuniyetle karşılamadı ve gardiyanlar bile onlara tek bir bakış atmaya istekli olmadı. Muhtemelen hayatlarını hiç bu kadar küçümsenmemişlerdi.

Ve yine de hiç kimse herhangi bir öfke ya da kızgınlık ifade etmeye cesaret edemedi. Auralarını ellerinden gelenin en iyi şekilde geri çektiler ve sessiz bir şekilde beklediler. 

Kaybedenler onlardı, öyleyse neden gururlu olmaları gerekirdi ki?

Sonunda, belirsiz bir süre sonra, gökyüzü aniden uyarı olmadan karardı. Ebedi Cennet'in göklerinde bir adam ortaya çıkmıştı.

Sanki karartılmış kalpleri aynı anda yabancıya doğru çekiliyormuş gibi, Yanan Ay Muhafızları dizlerinin üzerine düştü ve birlikte bağırdı, “Hoş Geldiniz, Majesteleri!”

Dört basit kelimenin ardındaki inanç ve güç miktarı o kadar büyüktü ki, oradaki alem kralları neredeyse dizlerinin üzerine düşmüştü.

Tekrar baktıklarında, siyah gölge çoktan hiçliğe dönüşmüştü. Ancak ruhlarının içinde hala yankılanan kargaşa devam etmişti.

Alem kralları olarak, elbette ibadet edilmeye alışkınlardı. Ama çoğu zaman, önlerinde diz çökmüş insanlar bunu saygıdan ziyade korkudan yaparlardı... Ve bir kez bile bu... İnanç ve yaşamın kendisini aşan bu samimiyeti alamamışlardı. 

Bu insanlar İblis Efendisi ile karşıladıklarında... Tek gerçek tanrılarını karşılamış gibi görünüyorlardı.

Aralarından birkaç üst yıldız alem kralı, yıldız alemlerini yirmi ila otuz bin yıl boyunca yönetmişti. Yun Che'nin en fazla Kuzey İlahi Bölgesi'ne kaçmasından bu yana dört yıl geçmişti. Böyle bir ölçüde ona ibadet etmelerini nasıl sağlamış olabilirdi!?

Yan Tianxiao, onu hissettiği anda Yun Che'yi ağırlamak için dışarı çıktı. Daha sonra derinden eğildi ve yüksek sesle güldü, "Bu harika! Doğu İlahi Bölgesi'nin sadece iki hafta içinde ayaklarımıza düşeceğini kim düşünebilirdi!”

Fen Daoqi de gülüyordu, “Sizin ve güçlerinizin Doğu İlahi Bölgesi'nde, size karşı gelen her şeyi ezmesi doğaldır, Yama İmparatoru. Daha da iyisi, İblis Efendi'mizin dört kral alemine tek başına halletmesi. Onun başarıları, Tanrı Alemi'nin tarihinde benzeri yaşanmamıştır ve eşsizdir, bu yüzden bu olgu sadece doğal bir sonuçtur.”

Ebedi Cennet Tanrı Alemi'nin çekirdek güçlerinin yarısı çekildikten sonra, Yun Che onu Üç Yama Atası ve Yanan Ay Alemi ile birlikte katletmişti. Daha sonra, Ay Tanrı Alemi parçalara ayrılmış ve Brahma Hükümdar Tanrı Alemi zehirli bir cehennemde boğulmuştu. Sonunda, Yıldız Tanrı Alemi, Xing Juekong'u kenara attıktan sonra teslim olmuştu. Bu üç krallığın yıkımı veya fethi boyunca tek bir asker kaybedilmemişti.

Dört kral aleminin hepsi en az yüz binlerce yıl boyunca güçlü durmuştu ancak Yun Che onları o kadar kolay bir şekilde yok etmişti ki, bir Tanrı İmparatoru olan Yan Tianxiao bile korkmuştu.

Yan Tianxiao, Yun Che'ye tekrar boyun eğmeden önce güçlü bir şekilde başını salladı. "Majesteleri, dürüst olmak gerekirse Kuzey İlahi Bölgesi'nden ayrıldığımız gün endişelendim, ama şimdi…”

“Böylesi gereksiz şeyleri duymak istemiyorum.” Yun Che, Chi Wuyao'ya sormadan önce ona elini salladı, “Kaç tanesi ortaya çıktı?”

"Yarısı," Chi Wuyao bir gülümsemeyle cevap verdi, "Gerisi de yakında ortaya çıkmalı. Tabii ki, teslim olmak yerine ölmeyi tercih eden yıldız alemleri olacak.”

“Bu insanları nasıl 'kabul edeceksin'?”

Yun Che'ye beklentili bir şekilde baktı.

Yun Che, Doğu İlahi Bölgesi için kesinlikle acıma ya da nezakete sahip değildi. Şahsen, hepsine köle izleri koymayı seçerdi ama sonuçta bu sadece gerçekçi olmayan bir hayaldi.

“İblis ruhuna ihtiyacım olacak," diye cevap vermeden önce soğuk bir kıkırdama çıkardı.

"Eğer planın ruhlarını çalmak ise, işe yaramayacağını söylemem gerektiği için üzgünüm," Chi Wuyao sessizce söyledi. "Nirvana İblis Ruhu'm en fazla on kişininkini çalabilir. Qianye Zixiao'da bıraktığımı geri çekmeme rağmen birini Zhou Xuzi'de bıraktım. Bu, sadece en fazla dokuz kişinin daha ruhunu çalabileceğim anlamına geliyor.”

“Ayrıca, iblis ruhumun, sadece üst alem krallarını kaçırmak için kullanılmasından oldukça mutsuz olacağını düşünüyorum.”

Chi Wuyao'nun Yun Che ile konuştuğu zaman kullandığı tatlı, sıcak sesi, Yan Tianxiao ve Fen Daoqi'nin bile kalp atış hızını ve kan akışının kontrolünü kaybetmesine neden olmuştu. Fark etmelerine izin vermeden zihinlerini korumak için büyük çaba sarf etmek zorunda kalmışlardı.

"Hayır, kimsenin ruhunu çalmana gerek yok," Yun Che konuştu. "Tek ihtiyacım olan bir örnek ve ölü bir insan.”

Chi Wuyao biraz şaşırmış görünüyordu. Sonra güzelce gülümsedi. “Kesinlikle."

Yun Che, Sunulmuş Tanrı Sahnesi'ne doğru süzüldü ve büyük projeksiyon oluşumunu tekrar harekete geçirdi. Açıkça, bu "sadakat yemini töreni" tüm Doğu İlahi Bölgesi tarafından tanık olunacaktı.

Üst alem kralları ilk etapta, halihazırda gergindi ama üç çarpık figür aniden Yun Che'nin arkasında uyarı olmadan ortaya çıktığında, şeytani bir pençenin kalplerini ve ruhlarını pençelerinde tuttuğunu hissettiler. Sanki vücutları buzlu bir korku havuzuna batırılmış gibiydi.

Yun Che'nin bakışları, dudaklarında küçük bir gülümseme görünmeden önce üst alem krallarına doğru süzüldü. “Çok iyi. Teklifimi kabul etmeyi seçtiğinize sevindim.”

"O zaman... Bu onuru ilk alan kim olacak? Hmph!"

Üst alem kralları titriyordu. Açıkçası, Yun Che onların teker teker gelmesini istemişti.

Bu kadar aşağılayıcı bir törene, özellikle de tüm dünya tarafından tanık olacağı için ilk kim olmak isterdi ki?

Yun Che sorduktan sonra Chi Wuyao'nun gözleri doğal olmayan bir şekilde parladı.

"Ben yapacağım!"

Son derece uzun boylu ve kaslı bir adam kalabalıktan çıktı ve Yun Che'ye doğru yürüdü. Ellerini bir araya getirerek, eşit olarak şöyle dedi: "Ben Kui Cennet Alemi'nin Kralı, Kui Hongyu. Bundan sonra, İblis Efendisi'ne hizmet etmeye ve bir daha asla iblis halkına karşı savaşmamaya hazırım.”

Yun Che bir kelime söylemeden önce bir an için ona baktı, "Diz çök.”

Kui Hongyu'nun ifadesi gözle görülür bir şekilde dondu. Alem krallarının geri kalanı da endişeli görünüyordu.

İbadet edilmeye alışkınlardı ama tam tersine değillerdi. Ne de olsa, her biri yüce bir İlahi Usta ve üst alem krallarıydı. Başka birinin önünde nasıl diz çökebilirlerdi?

Bir kral aleminin yüce hükümdarı ile karşı karşıya kaldıklarında bile, norm, eğilmek ya da en fazla şekilde, bir dizlerinin üzerine çökmekti. Aslında, tüm yaşamları boyunca sadece dizlerinin ve başlarının üzerine düştükleri tek an: Cennet Cezalandıran İblis İmparatoru ile karşı karşıya kaldıkları an idi.

Yan Üç donmuş Kui Hongyu'ya baktı ve soğuk bir şekilde şöyle dedi, “Sağır mısın? Usta sana dizlerinin üstüne çök dedi!”

Bir Yama Atası'nın gücünü en az şekilde söylemek gerekirse, korkutucuydu. Kui Hongyu yumruklarını sıkarak sonunda vücudunu bükmeyi ve Yun Che'nin önünde diz çökmeyi seçti. Ancak, herkes tüm vücudunun kontrolsüz bir şekilde titrediğini görebiliyordu.