Bölüm 1985 - Beichen'in Geçmiş

SEFIX

“... Sen?" Mo Cangying kaşlarını kaldırdı.

Helian Lingzhu da şaşırdı. Yun Che, tepkilerini görmezden geldi ve yavaşça Qi Chuan'ın yanına doğru ilerledi.

"Yaraların..." Helian Lingzhu istemsizce uzandı.

"Endişelenme," Yun Che ona bir gülümsemeyle yanıt verdi, "Ciddi görünebilirler ama çoğunlukla dış yaralanmalar. Bu yerdeki şifa enerjisi sayesinde birkaç saatlik dinlenme ile çok daha iyiyim."

Helian Lingzhu daha fazla soru sormadan önce, genç adamın sağ koluna elini koydu ve zayıf bir kaynak enerji akışı enjekte etti. "Lütfen kolunun durumunu kontrol etmeme izin ver, Qi Chuan.”

Kaynak enerjisi genç adamın koluna yayıldı ve sessizce aşınmanın ne kadar uzandığını hissetti.

Teknik olarak, karanlık toz bir zehir değildi ve kesinlikle canlı bir şey değildi.  Özünde, onun altındaki tüm varlıkların, yani herkesin kontrolünün ötesinde olan daha yüksek bir güçtü. İşte bu yüzden sözde "aşınma", göründüğünden çok daha kötüydü. Ayrıca Abisin farkında olduğu herhangi bir zehirden çok daha ölümcüldü.

Yun Che'nin Qi Chuan'ın durumunu belirlemesi sadece bir dakika sürdü. Bu devam ederken, Mo Cangying'in ifadesi örtülü bir küçümsemeye dönüştü. “Ne yaptığını sanıyorsun? Aşınmayı gidermenin bir yolunun olduğunu bize söylemeyeceksin, değil mi?”

"Elbette hayır. Kimse aşınmayı kaldırma yeteneğine sahip değil," Yun Che kayıtsızca yanıtladı ve elini Qi Chuan'ın kolundan çekti. "Ancak, göründüğü kadar kötü aşınma olmadığı için kolunu tamamen çıkarmanın yazık olacağına inanıyorum. Önerim, sadece aşınmaya uğramış eti, kanı, kemiği ve meridyenleri temizlemek. Sonrasında tamamen iyileşecektir."

Bu sefer Mo Cangying, küçümsemesini gizlemek için hiçbir girişimde bulunmadı. "Ne dediğinin farkında mısın?”

Yun Che söylediklerine aldırmadı. "Göreceğiz. En kötü ihtimalle, kolunu kaybedecekti, ki bu da onu kesmene izin verdiği gibi aynı şey olurdu."

Mo Cangying yanıt vermeden önce Qi Chuan'a baktı ve sordu, "Acıdan korkuyor musun?"

Genç şaşkınlıkla başını salladı. "Hayır mı?”

"İyi o zaman. O güce ihtiyacın olacak.”

Bir sonraki saniye, Qi Chuan'ın kolunu tekrar tuttu ve kaynak qi'sini serbest bıraktı. Kaynak qi'si milyonlarca görünmez akıntı olarak yayıldı ve—

Pssh bang pssh pssh bang bang bang!

Genç adamın kolunda aniden sayısız delik patladı, kan, et ve kemik parçacıkları her yöne saçıldı.  Göz açıp kapayana kadar, Qi Chuan'ın kolu milyon kez delinmiş gibi görünüyordu.

Qi Chuan tamamen sersemlemiş ve cildi bir çarşaf kadar solgun hale gelmişti. Çığlık atmak istedi, ancak acı o kadar kötüydü ki bunu başaramadı.

"Seni piç!!”

Mo Cangying kükredi ve ilerledi, ancak Yun Che'ye saldırmadan önce Helian Lingzhu onu geri tuttu. "Bekle! Belki... belki de... "

Mo Cangying tepkisine anlam veremedi. Bir neden olmaksızın, İlk Prenses ona neredeyse körü körüne ve nedeni olmaksızın güveniyor gibi görünüyordu. "Ciddi misin, Genç Kardeş!? O açıkça—”

Sözlerini tamamlamadan önce, Qi Chuan'ın kolu Yun Che elini çektiğinde bir kez daha patladı. Ter içinde kalan genç adam derhal yere çöktü ve sanki epilepsi geçiriyormuş gibi kasılmaya başladı.

Sonunda çığlık atmaya yetecek iradeyi kendi içinde buldu.

"Bitti," Yun Che kayıtsızca söyledi.

“Qi Chuan!” Helian Lingzhu hemen genci kollarının arasına aldı. Gencin kolu neredeyse yüz büyük ve küçük delikle kaplıydı. Görünüşü dehşet vericiydi.

İlk Prenses hemen yaraları kapatmak için kaynak enerjisini serbest bıraktı, ancak endişesi hemen şaşkınlığa dönüştü, ardından şaşkınlık hayrete ve hayreti suskun bir şoka döndü.

“Yun Che!” Mo Cangying soğuk ve öfkeyle Yun Che'ye baktı.  "O sadece bir çocuk ve kaderi yeterince acınası! Biz sana iyilik yaptık ve şimdi bunu işkenceyle mi ödü..."

"Dokuzuncu Büyük Kardeş," Helian Lingzhu, neredeyse kendini tutamayacak kadar heyecanla, onu böldü, "Qi Chuan'ın koluna düşüncesizce zarar vermiyordu. Kolundaki tüm aşınma parçaları gitmiş ve... kolu hala kullanılabilir."

“... Ne!?" Mo Cangying şok ve inançsızlıkla ona döndü. Hemen yanına gidip gencin parçalanmış kolunu kavradı. Ne hissettiğini hissettiğinde, şoku Helian Lingzhu'nunkinden kat kat daha büyüktü.

Haklıydı. Aşınma tamamen kaybolmuştu.  Yaraları, bakması kesinlikle dehşet verici olsa da yalnızca gerektiği kadar kopan gerçekten kesin kesiklerdi. Et ve kan dışında, Qi Chuan'ın kemikleri hala sağlamdı ve en önemlisi kaynak meridyenlerine el değmemişti.  Aşınmaya uğramış küçük bölüm temizce çıkarıldı ve zarar görmemiş kısımlar neredeyse mükemmel olarak sağlamdı.

Bazı aşırı durumlarda, hata payı o kadar dardı ki neredeyse yok gibiydi. Yun Che bir milimetre daha sığ kesseydi, aşınma kaldırılmayacaktı. Bir milimetre daha derin kesseydi, o zaman meridyenleri hasar görecekti. O kadar dikkatli ve kesin bir ölçümdü ki korku vericiydi.

Mo Cangying kan, et ve kemik parçacıklarıyla dolu yere baktı.  Her bir et, kan ve kemik parçası, abisal tozla bezenmiş grimsi karanlıktı. Hiçbiri canlı değildi. Sonunda Yun Che'ye geri döndü ve ona inanamazlıkla baktı.

“Nasıl... nasıl yaptın?” Helian Lingzhu istemsizce söyledi. Şimdi bile, gördüklerinin—Qi Chuan'ın yaralarını iyileştirirken kendi kaynak qi'siyle hissettiklerinin— gerçek olduğuna tam olarak inanamıyordu.

Yun Che her zamanki gibi sıcak bir şekilde gülümsedi. "Kafamda eksiksiz bir tıp bilgisi, teori ve uygulama setim var gibi görünüyor.  Geçmişte muhtemelen bir doktordum."

"Doktor mu?"  Helian Lingzhu inanamadı. "Çok sayıda doktor tanıyorum, ama hiçbiri insan vücuduna aşinalık seviyene veya kaynak enerji üzerindeki kontrolüne senin düzeyinde sahip değildi. Şimdi yaptığın... şef doktorumuzun bile yeteneğinin ötesinde."

“...” Bu sefer Mo Cangying onu yalanlamadı.

Bu sırada Qi Chuan geçici olarak acısını unuttu ve ağrılı, ancak hala kullanılabilir sağ kolunu kaldırdı ve şaşkınlıkla sordu, "Kolum... kolum şimdi iyi mi? Artık kesilmesine gerek yok mu?”

"İyi değil, tamamen iyileştirmek için bir ay veya ikiye ihtiyacın olacak. Ama evet. Kolun aşınmaya uğramış gibi görünmeyecek," Yun Che gülümseyerek söyledi ve sonra Helian Lingzhu'nun yönünde başını salladı.  "Gururumu okşuyorsunuz, İlk Prenses.  En azından hayatımı kurtardığınız için ikinize borcumu bu şekilde ödeyebilirim.”

Daha sonra kendisini düzeltti ve devam etti, "Şimdi yeterince iyiyim... veda ettiğimiz yer burası. Eğer tekrar karşılaşırsak, size yeteneğimin en iyisiyle karşılık vereceğim."

"Ne?" Ani veda, Helian Lingzhu'yu tamamen hazırlıksız yakaladı. "Şimdiden gidiyor musun? Hafıza kaybın hala devam ediyor, değil mi? Ve yaraların..."

Yun Che cevap verdi, "Yaralarım henüz iyileşmedi ama hareket edebilecek kadar iyileştim. Hafızam henüz geri gelmiş değil ama size avlandığımı söylediğimi hatırlıyorsunuzdur, değil mi?  Burada çok uzun kalırsam, düşmanlarım beni buraya kadar takip edebilir. İkinizden biri benim yüzümden yaralanacak olsaydı ne yapacağımı bilemezdim.”

"Bu yüzden, hoşça kalın. Belki bir gün yeniden karşılaşırız."

Karşılarında eğildi ve arkasını döndü. Sonra çıkışa doğru zayıf ama kararlı bir şekilde yol aldı. Kararlılığı ve samimiyeti bile Mo Cangying'i şaşırttı.

"Bekle!" Helian Lingzhu hızla Yun Che'nin yolunu kesti. "Hareket edebilecek kadar iyi olabilirsin ama düşmeden çıkışa ulaşman bile bir mucize olur. Ve eğer kum fırtınasına ulaşırsan, ölümün kaçınılmaz olur!"

"Sen... hayatını kurtardığımız için bize borcunu ödemek istedin, değil mi?” Helian Lingzhu aklını çeldi ve Yun Che'yi etrafta tutmak için mükemmel bir bahane buldu. "Peki, bir sonraki buluşmamızı beklemene gerek yok."

"Babam ... uzun zaman önce yaralandı ve yabancı enerji kalbini istila ettiğinden ancak çok ama çok yavaş iyileşebilir. Yıllarca yabancı enerji tarafından işkence gördü ama acısını hafifletmek için kaynak enerjisini bile kanalize etmeye cesaret edemedi."

"Fakat tıbbi yeteneklerinle, belki de ona yardımcı olabilirsin," hevesli bir sesle dedi ki, “Eğer babamı kurtarabilirsen, eğer sadece acısını biraz bile hafifletebilirsen, tüm Helian İmparatorluğu sana borçlu olurdu. Borcunu ödemekten fazlasını yapardın.”

Yun Che çok uzun süre tereddüt etmedi. Yavaşça başını salladı ve dedi ki, "Pekâlâ... elimden gelenin en iyisini yapacağım.”

"Harika!” Helian Lingzhu, fikrini değiştirdiği için çok mutlu oldu ve güzel bir gülümsemeyle parladı. "Bu durumda, Dokuzuncu Kıdemli Kardeş ve ben Helian Cennet Sarayı'nda iki gün daha kalacağız. İki gün sonra seni babamı görmeye getireceğim. O zamana kadar dinlenmeli ve iyileşmelisin.”

Mo Cangying kaşlarını çattı ama bu sefer Helian Lingzhu'nun kararına itiraz etmedi.

……

İki gün sonra Yun Che, Helian Lingzhu ve Mo Cangying ile birlikte imparatorluk sarayına ulaştı.  Yun Che, hala güçsüz gibi görünmeye devam etti ancak dış yaralarının çoğunlukla iyileştiğini gösterdi. Özellikle yüzü, Abise girmeden önce olduğu gibi pürüzsüz görünüyordu.

Etkileri açıktı. Helian Lingzhu, nihayet uzağa bakacak gücü bulmadan önce çok ama çok uzun bir süre yüzü tarafından büyülenmişti, "Sormamın sakıncası yoksa, İlk Prenses, babanızı ne tür bir enerjinin etkilediğini öğrenebilir miyim?” Yun Che rahat bir şekilde sordu, "Tüm bir krallığın imparatoru olarak, kolayca yaralanacağını sanmıyorum.  Yabancı bir gücün eylemi miydi?”

Soruyu duyduğunda Helian Lingzhu'nun yüzünde gariplik belirdi. Birkaç saniye sonra iç çekti. "Bu... gerçekten bir sır değil, bu yüzden sana bundan bahsedebilirim. Aslında, Qilin Abis Alemindeki neredeyse herkes hikâyeyi duydu. Babamı yaralayan adamın adı Mo Beichen."

Yun Che şaşkın bir şekilde tepki verdi, "Bekle, bu ismi daha önce duyduğuma eminim. O, Qi Chuan'ın bahsettiği Abisal Şövalye değil mi? Buranın yerlisi değil miydi? Babana neden zarar versin ki?"

Mo Cangying kaşlarını çattı ve Helian Lingzhu acı bir kıkırdama çıkardı. "Evet, o bir yerliydi ve oldukça mütevazı doğuşuna rağmen Qilin Abis Alemi'nin on bin yılda bir gelen yeteneklerinden biriydi."

"Mo Beichen korkusuz olduğu kadar yetenekliydi. Bir keresinde, bir sonraki aleme geçme fırsatını aramak için Sonsuz Sis'e girdi.  Ancak, hırsı yeteneğinden bile daha yüksekti: eşi ve kızlarıyla birlikte Abisal Hükümdarın yaşadığı Saf Topraklara gitmeyi hayal ediyordu. Sadece lafta değil, icraatla gelmişti. Ona Saf Topraklara girme fırsatı sunan Abisal Şövalyeyi takip etmiş ve Abisal Şövalye olmak için acımasız denemelere katılmıştı.”

“Birkaç yıl boyunca ondan hiçbir haber alamadık. Sonra onun denemeler esnasında öldüğünü duyduk."

Helian Lingzhu, devam etmeden önce uzun, acı dolu bir iç çekerek şöyle dedi, "Kızları onun tersiydi ve Mo Beichen'in olağanüstü gücü ve statüsü olmasaydı uzun zaman önce atılırlardı. Doğal olarak, klanı onun için bir istisna yaptı. Saf Topraklara gitmeden önce, imparatorluk ailesi ve klan, eşini ve kızlarını korumak için ellerinden geleni yapacaklarına dair milyonlarca yemin etti."

"Ancak öldüğü ilan edildiği andan itibaren..." Helian Lingzhu kendini toparlamak için bir an bekledi ve olağandışı bir şekilde boğuk bir sesle devam etti, "Kızlarının korumasını yitirdi."

Yani hem imparatorluk ailesi hem de klan, Mo Beichen'ın öldüğünü duyar duymaz Mo Beichen'ın iki kızını acımasızca terk etti. Bu zalimlikten değildi. Kaynaklar sınırlıydı ve Abisteki hayatta kalma kuralları sertti.

“Kızları, abisal tozu engelleyen bariyerler olmadan sonunda abisal toza yenik düştü."

"Karısı, kocasını ve kızlarını da kaybettikten sonra intihar etti.”

Şimdiye kadar duyduğu her şey, Chi Wuyao'nun ona anlattıklarıyla aşağı yukarı aynıydı.

"Eşinin ölümünden neredeyse bir ay sonra, Mo Beichen Saf Toprakların Baş Rahip'i tarafından bahşedilen zırhı giymiş bir Abis Şövalyesi olarak geri döndü."

Sonrası söylenmeye değmezdi. Muhtemelen Beichen'in kendisine Beichen (Kederli Toz) adını vermesinin ve neden öncü olmayı seçtiğinin nedeni buydu. Ölmek istiyordu. Bu kadar basitti.

"Yani, Mo Beichen öfkesini babandan mı çıkardı?” Yun Che sordu.

Helian Lingzhu başını salladı, ancak bir saniye sonra hızla başını salladı. "Mo Beichen... dürüst bir adamdı. İsteseydi babamı öldürebilirdi ve imparatorluğun tamamında hiç kimse onun hatalı olduğunu söyleyemezdi. Ama yapmadı.”

Trajedi uzun zaman önce toprağa gömülmüştü, ancak bugün bundan bahsetmek Helian Lingzhu'yu hala derinden üzdü.

Bir Abisal Şövalye, Helian Hanedanı'nın asla sahip olmayı hayal etmediği biriydi.  Bu, kaderlerini sonsuza dek değiştirecek Tanrı'nın ışığı olmalıydı.  Bunun yerine, bu fırsatı parçalara ayırdılar ve kendi elleriyle bir lanete dönüştürdüler.

Yun Che sessiz Mo Cangying'e baktı ve sordu, "Büyük Kardeş Mo, sormadan edemiyorum... Mo Beichen ile aynı soyadı paylaşıyorsun. Bir akrabalık var mı, yoksa...?"

"Aynı klandan geliyoruz," Mo Cangying duygusuz bir şekilde cevapladı. "Ancak klanım uzun zaman önce ortadan kayboldu.  Bana diğer insanlar gibi davran.”

Yun Che gülümsedi. "Ama bir Cangying (Mavi Şahin) olmayı hayal ediyorsun, öyle değil mi?  Sanırım sadece yuvanda kalmakla yetinmezsin. Eğer Mo Klanı bir Mo Beichen üretebiliyorsa, başka bir tane üretmeyeceğini kim söyleyebilir?”

Şaşıran Mo Cangying, Yun Che'nin tam olarak ne düşündüğünü bildiğini hissetti. Belki de Cangying olduğunu söylediğinde düşündüğünü tam olarak tahmin etmişti. Hırsının Saf Topraklarda yattığını bile anlamış olabilirdi.

Sohbet, Helian Lingzhu'nun melankolisini hemen dağıttı.  Geniş bir sırıtışla parladı ve dedi ki, "Ne güzel söyledin, Yun Che!  Dokuzuncu Kıdemli Kardeş artık seni ruh eşi olarak görecek!"

“Hmph!” Mo Cangying homurdandı.

"Ben de inanıyorum ki Dokuzuncu Kıdemli Kardeş Mo Beichen'dan daha büyük olacak... hayır, Mo Beichen'dan çok daha büyük olacak."

……

Helian İmparatorluğu'nun imparatorluk sarayı kum fırtınasıyla örtülmemişti, ancak tıpkı diğer yerler gibi gri karanlık gibiydi. Bu toprakların her santimetresi abisal toz ve gerçek tozla doluydu.

Saray çoğunlukla granit ile yapılıydı.  Kahverengi sarı rengi imparatorluğun makamını simgeliyordu, ancak bu makam şu anda oldukça kırılgan görünüyordu.

--

SEFIX: Hafta sonunun keyfini çıkaranlar ve yatmadan önce bir bölüm daha olsa ne güzel olurdu diyenler için günün ikinci bölümü!

Sonraki bölüm: Helian’ın Sonu (1)