Batan güneşin altında, bütün dünyaya kırmızı bir ton yayan gül rengi bulutlar gökyüzünün yarısını kaplıyor gibiydi.

“Atalarimizin salonunu temizlemek çocuk oyuncağı.“

Salondan ayrılırken Linley çok fazla hazırlandığını farketmisti. Bütün bir saatini buraya ayırmıştı, fakat sadece on beş dakika içinde temizlik bitmişti bile.

Yulan kıtasında her yıl on iki aya ayrılırdı. Her ay otuz gün, her gün 24 saat ve her saat altmış dakika. Çoğu asil ailenin sandıklı bir saati vardı ve saati tam olarak söyleyebiliyorlardı. Bazı aşırı zengin ve ya yüksek statüye sahip kişiler titizlikle ayarlanmış kol saatlerine de sahipti.

“Ataların salonu her ay temizleniyor. Açıkçası sadece bir ayda salon çok da kirlenmeyecek. Tüm yapmam gereken sadece etrafın bir tozunu almak. Eğitim başlamadan önce neredeyse bütün bir saatim var. Ne yapsam?“ sıkılmış Linley etrafa bakiniyordu.

Antik Baruch malikânesinin mazisi beş bin yıllıktı.

On bahçe her gün temizleniyordu fakat arkadaki odalar çok daha genişti. Ataların salonu hariç hepsi toz içindeydi, duvarlar bile çatlamıştı. Yabani otlar ve köyü yeşil yosunlar yerleri kaplamış artık duvarlarda yukarlara doğru gidiyordu.

“Heeeeey…“ eskimiş mimariyi gören Linley`nin yavaşça gözleri parladı. “Arka bahçedeki pek çok yer yüz yıldan uzun süredir ziyaret edilmedi. Acaba orada hiç değerli antik eşya var mıdır?“

Bu düşünceler eşliğinde Linley`nin kalp atışları hızlanmaya başlamıştı.

“Eğer değerli bir eşya bulursam babama veririm, hiç şüphem yokki çok sevinecektir.“ Linley derin bir heves aldı ve hemen ataların salonunun yanındaki odaya daldı. Adım adım, dikkatlice yürüdü. Tahta bir çubukla bir yandan örümcek ağlarını parçalarken bir yandan da dikkatlice etrafı inceliyordu.

Odaya girer girmez çürük kokusu Linley`nin burnuna geldi. Odanın her köşesinde örümcek ağları görülebiliyordu, hatta üstünde dolanan örümcekler bile vardı.

Dekoratif perde ve mobilyalar örümcek ağlarıyla kaplıydı. Yakından iceleyince perdelerin hepsi aslında antikaydı. Maalesef tamir edilebilir seviyenin çok ötesinde parcalanmislardi ve zar zor ayakta duruyolardi.

“Eger bu perdeler bu durumda olmasaydı, para edeceklerine hiç şüphe yok.“ Linley çaresizce kafasını salladı. Çubukla ağları parçalayarak odayı dikkatlice incelemeye devam etti.

Zemini, dolapları aradı ve hatta belki gizli geçit olur diye duvarları bile dikkatlice aradı.

“Okuduğum kitaplara göre duvarlarda gizli tabakalar ya da geçitler olması gayet sık görünen bir şey.“ Linley dikkatli bir şekilde duvarları hafifçe tıklattı ve gelen sesleri dinledi.

Linley aslında bu hazine arama işinden epey hoslanmisti. Ama bir şeyi unutuyordu. Eğer onun aklına böyle bir fikir geldiyse, onun babası, dedesi ve klanin diğer büyükleri bunu neden düşünmüş olmasın ki?

Bu antik odalar çoktan bu dünyadan ayrılmış ataları tarafından iyice temizlenmişti.

Linley sonuçta sadece sekiz yaşındaydı. Klanin katı eğitimi hızlı olgunlaşmasına yardımcı olmuş olsada, kendisiyle bir yetişkin arasında büyük bir fark vardı. Doğal olarak olaylara daha büyük bir pencereden bakamıyordu.

“Bu odada bir şey yok. Siradaki…“ Linley ilk odadan çıkıp ikinciye girdi.

Arka kısımda pek çok oda vardı. Sonucda Linley`nin yaşadığı on taraf tüm malikanenin sadece üçte biriydi. Arka taraf çok daha büyüktü. Buradaki tüm yerleri aramak istiyorsa tüm gününü harcamak zorundaydı.

“Butun bu dekorasyonlar mahvolmuş durumda. Para edecek tek bir şey yok.“ Linley bir odadan daha çıktı.

Gökyüzüne doğru baktı.

“Ah, neredeyse eğitim zamanı gelmiş. En çok bir on beş dakikam daha var.“ Linley kafasını çevirdi ve devasa odaya baktı. “Sadece son bir odaya daha bakacağım, su büyük olana. On dakika ararım bir şey bulamazsam eğitime giderim.“

Kararını veren Linley büyük odaya doğru koşmaya başladı.

Bu antik oda on bahçedeki ana salondan bile daha büyüktü.

İçeriye adımını atan Linley odayı dikkatlice bir inceledi. “Bahse varım yüzlerce yıl önce burası Baruch klaninin yemek salonuydu.“ süslemelerden ve eşyalardan Linley odayı az çok tahmin edebiliyordu.

Devasa, görkemli bir oda.

"Ilk yerleri arayalım."

Öncekilerde olduğu gibi kafasını eğdi, gözlerini iyice açtı ve dikkatlice odanın bir kısmını aramaya başladı. İlginç bir şey görürse hemen sopayla iki kez vuruyordu. Eğer taştan yapılmışsa görmezden geliyordu. Eğitimden önce zamanı kalmadığı için arama hızını da artırmıştı.

“Duvarlari ve perdeleri arama zamanı. Oi. Son ve en büyük umudum.“ Linley dikkatlice odayı tararken yüzünü buruşturdu. “Klanimin ataları, umarım bulmam i%2