Yüzük ileriye doğru yuvarlandı, tam kapinin onunde durdu.

Linley kapiya doğru üç adim atıp kapiya varinca aninda durdu, sert bir seye bastigini farketmisti.

“Daha simdi yerleri aradigimda hic tas görmemiştim, bu her neyse dolaptan gelmiş olmali.“ Linley kırılan çekmeceyi dusunuyordu. Linley elinde olmadan sinirlendi ve ayaginin altindaki zaten parcalanmis tahtaya sertce vurdu.

Linley ayaginin altinda çekmeceden gelen sert bir tahta olduğunu dusunmustu, vurduğunda parcalanmasini bekliyordu ki. Aslinda…

“Whoah. Saglammis! Ayagimin altindaki ne böyle?“ Linley ne kadar sert bir obje olduğunu farketmisti, aninda yakindan bakmak için yana çekildi.

Yuzuk seklinde sipsiyah bir nesnenin yerde yatmakta olduğunu gordu. Tozla kaplanmis durumda olduğu için pekte fark edilmiyordu.

“Oh, Bir yüzük?“ Linley`nin gözleri anında fal taşı gibi parladı. Mutlu bir sekilde yuzugu alti ve zaten kirlenmis olan kollarıyla ovup güzel bir temizledi. Ancak suan yuzugun neye benzediğini görebilmişti.

Yuzuk hem tas hem de ahsaptan yapilmis gibiydi. Yuzugun ustunde ise belirsiz bir objenin solgun oymasi vardi…

“Yer solucani?“ Linley şüpheli bir sekilde yüzükteki oymaya bakti.

İlk bakista yüzükteki kivrimli oymanin solucan olduğunu duşundu.

Linley kendi kendine guldu, “Bu yuzukteki oyma gercekten kotu. Bahse girerim ortalama bir oymaci bile daha iyisini yapar. Yazik olmus, siyah yüzüğün ustunde ne bir elmas ne de herhangi değerli bir tas var.“

Yuzuklerin cogu ya elmas ya da sihirli kristallerle suslenirdi.

Maalesef, ne yazik ki bu yuzuk ahsap ve tastan yapilmis gibiydi. Kiymetli taslardan hic iz yoktu. Kisacasi bes para etmezdi.

Ama her nedense ilk bakista bu siyah yuzuk Linley`nin hosuna gitmisti. O kadar zaman harcayip her yeri alt ust ederek bulduğu icin yüzüğün değerli geldigini düşünüyordu.

“Hm, yuzuk gercekten buyukmus. Dusmeden parmagimda durmasina imkân yok. Ipek bir iple boynuma asayım.“ Linley`nin gozleri parladi.

Sekiz yasindaki Linley`nin elleri tabiki yetiskinlerin elinden cok daha kucuktu. Yuzugu parmagina takmasina imkân yoktu.

“Simdi, bu yuzuge ne isim versem? Solucan Yuzugu? Imkani yok, cok kotu olur.“ Linley bir sure kendi kendine konustuktan sonra, bir anda gozleri parlar bir sekilde “Haha, bu kivrimli sey ejder olmasin. Yuzuk boyunca kivrilarak ilerliyen bir ejder… o zaman buna `Kivrilan Ejderha Yuzugu!` diyelim. Kafasinda hala sekli solucana benzetse de Linley yinede yuzuge `Kivrilan Ejderha Yuzugu!` demeyi tercih etti“

`Kivrilan Ejderha Yuzugu!` Linley karanlik ve süssüz yuzugu yukari kaldirirken acayip mutlu hissediyordu.

“Aha, sictim! Egitim zamani gelmis!“

Linley aniden hatirlayip toz ve camur icinde kalmis elbiselerine bakti. Dilenciye benziyordu. “Oh hayir…“artik dusunmeye zaman yoktu. Linley direk antik bahceden cıkıp dumduz banyoya kostu.

Hizla akan suyun sesi.

Linley suyu ustune boca etti. Teni parlak ve canliydi ayrica kas cizgileri de kendini gostermeye baslamisti. Bunlarin hepsi Linley`nin egitiminin sonucuydu. Hizla akan suyun altinda tum kirler akip gitti.

Olabilecek en kisa surede Linley yikanip, egitim giysilerini giydi.

“Ip, ip …“ Linley aceleyle yuzugu asabilecegi bir ip aramaya basladi, aniden Linley`nin gozleri harap bir halde duran sabun bezine aldi. Hizlica ondan bir ip cekti Sabun bezleri cok siradan olsalarda, dayanaklilik ve sertlik konusunda cok iyiydiler. Dolayısıyla bu ipte epey saglam olmalıydı.

Hemen yuzugu ipe yerlestirdi ve gecici kolyesini boynuna takti.

“Gec kaldim, ilk kez gec kaliyorum!“ Linley zipkin gibi firladi. Kosarken Kivrilan Ejderha Yuzugu`nu elbiselerinin icine sakladi. Yuzugun soguklugunu gogsunde hissettikce daha da mutlu oluyordu.

Gec kalma karsiliginda Kivrilan Ejderha Yuzugu`nu kazanmisti.

Linley mutluluktan ucuyordu.

Süratle Baruch malikânesinden ayrildi ve dumduz Wushan`in guneyinde ki bos egitim sahasina dogru kostu. Bu saatlerde halk coktan evlerine donmus, sokaklar bosalmisti fakat Linley`I kosarken gorenler az cok niye kostugunu tahmin edebiliyordu.

“Genc efendi Linley, dikkat et dusme!“

“Usta Hillman asiri titiz biridir. Korkarimki genc efendi Linley cezalandirilacak.“

…..

Baruch klaninin halka gosterdigi nezaket sayesinde herkes Linley`e sevgi ve iyi niyetle bakiyordu.

“Acaba Hillman beni nasil cezalandiracak?“ Linley hizla ilerlerken bir yandan da dusunuyordu. Suanda yanindan gectigi kimseyi durup saygiyla selamlayacak zamani yoktu. Kisa bir surede Linley Wushan sehrinin egitim alanina vardi.

Coktan uc grup da siralanmisti. Hillman konusuyordu fakat Linley`nin ayak seslerini duyunca elinden olmadan gozu o tarafa kaydi.

Linley egitim alanina dogru kostu ve grublarin ilerisinde durdu. Gergin bir sekilde Hillman`den gelecek emirleri bekliyordu.

“Bu gunluk egitim egzersizleri senin icin ikiye katlandi. Takimina don!“ Hillman sakince seslendi.

“Evet, efendim!“ Linley kafasini kaldirip acik bir sesle cevap verdi.

Yakininda ki cocuklar ellerinde olmadan dillerini cikardilar. Cok kisa sure gec kalmasina ragmen, iki kat egitimle cezalandirilmisti. Bugun Linley muhtemelen eve gidip aksam yemegi yeme firsati bulamayacakti.

Tam Linley takimdaki her zamanki yerine giderken, aniden…

Pat! Butun alan sanki hafifce sallandi, fakat sallanti duzenliydi. Sanki bir dev yuruyordu, buda yerin sallanmasina neden oluyordu.

“Dogu. Dogudan geldi.“ Linley aninda yönü farketmisti.

Sadece Linley degil. Hillman, Roger ve Lorry de doguya dönmüstü. Yuzleri ciddi bir hal almisti. Sallantilar git gide daha guclu ve net bir hal almaya basladi. Alandaki butun gencler sallantilarin ilerleyen dev bir yaratiktan geldigini anlamisti.

Her devasa gurleyen adim sanki Linley`nin kalbinin sallayacak kadar guclu titresimlere neden oluyordu.

Nasil bir dev yaratik buna neden oluyor?

Linley gozlerini dort acip doguya dogru bakti…