Bölüm 850: İsimsiz Kılıç Sanatı'nın Dördüncü Duruşu

Proofreader: Wias

Zaman akıp geçiyordu.

Kıpkırmızı cübbelere bürünmüş genç bir kadın, lavların hüküm sürdüğü ve fokurdadığı bir dünyada bağdaş kurmuş oturuyordu. Oturan kişi Ateşperisi Su Youji'den başkası değildi ve bulunduğu yer, İlahiyat Kermeni'nde ona verilen karmik servet neticesinde gönderildiği bir yerdi.

Su Youji ileriye baktı, orada lavlarla dolu bir nilüfer yavaş yavaş süzülmekteydi.

“Burası gerçekten de Ateş Taosu’nu takip edenler için kutsal bir bölge.” Su Youji'nin yüzü biraz ekşidi. “Lakin ne kadar denersem deneyeyim kendimi birazcık bile olsun geliştiremiyorum. Argh. İlahiyat Kermeni'nin formasyon ruhundan duyduğum kadarıyla, efendim de şu anda meditasyon yapıyor. Merak ediyorum da, acaba bu meditasyonu ne kadar sürecek? Çoktan üç bin yıl geçti bile!”

Doğruydu.

Su Youji halihazırda bin yılı aşkın bir süredir İlahiyat Kermeni'nde yaşıyordu.

Temellerini sağlamlaştırmak için bir süre harcadıktan sonra sıradan bir Dünya Seviye üstadın gücüne erişmeyi başarmıştı. Bahsi geçen bölge yaptığı üç bin yıllık meditasyon ise Su Youji'yle bir elit Dünya Seviye gelişimcinin gücünü bahşetmişti.

Anlaşılmalıdır ki Taolordu Daimtanrı özel anlamda Kılıç Taosu’nda yetenekli olmasa da, iş Yıldırım Taosu, Ateş Taosu ve diğer Taolar'a geldiğinde, bu konulardaki yetenekleri tartışmasızdı. Su Youji lavlarla kaplı bu bölgeden ciddi faydalar sağlamıştı.

“Sanırım, sadece beklemeye devam etmem gerekiyor.” Su Youji'nin başka seçeneği yoktu.

…….

“Üç bin yıl olmasına rağmen hala dışarıya çıkmadı.” Arroyo, Fukai ve Kemikzırh üçlüsü hala daha bulutların üstünden koskoca kaosdünyasını izliyorlardı.

Fukai'nin yüzünde kasvetli bir ifade vardı. “Bana kalırsa şu ucube Üstün Tanrı durumdan şüphelendiği için bilerek dışarıya çıkmıyor; lakin bir Dünya Tanrısı olmak, onun gibi ucubevari bir figür için bile kolay olmayacaktır. Üç bin yıl demek, öyle mi? Bırak üç bin yılı, Dünya Tanrısı seviyesine adım atması otuz bin, hatta üç yüz bin yıl bile sürebilir.”

“Boş laf yapmayı kes de beklemeye devam et.” Arroyo'nun sesi soğuktu.

İkisi de baskıyı hissediyordu ve hissettikleri bu baskı, kalplerini yoğun bir öldürme arzusuyla dolduruyordu.

“O yaşlı bunakların hepsi Ebediyetin İlahi Kanı’nı ele geçirmek istiyor, ama biri bile buraya bizzat gelmeye cüret edemedi. Ellerinden gelen tek şey kendi işleri için bizim gibi Dünya Seviye üstatları göndermek.” Fukai biraz sıkıntılıydı.

“Evet. Hatta uyanış imtihanımıza Ebediyetin İlahi Kanı’nı almak gibi saçma sapan bir görevi bile eklediler.” Arroyo başını iki yana salladı. “Kemdiyar Bölgesi'ndeyiz ve mesele kehanet olduğunda, Taolordu Kemdiyar koskoca Sonsuz Diyarlar'ın en üst sıralarında yer alır. Eğer o yaşlı bunaklardan biri bile Kemdiyar Bölgesi'ne girmeye cüret edecek olursa, Taolordu Kemdiyar muhtemelen kehanet yoluyla durumu anında öğrenebilir.”

“Doğru diyorsun.” Fukai başını salladı. Taolordu Kemdiyar gerçekten de korkutucu bir figürdü.

Sonsuz Diyarlar'ın büyüklüğüne diyecek yoktu. Taolordu Daimtanrı gibi bir figür bile koskoca Sonsuz Diyarlar'ın en güçlü figürü olduğunu iddia edemezdi; lakin Taolordu Kemdiyar, kehanet konusunda bu koca alemin en yetkin üç üstadından biriydi! Onun gibi kehanet ustaları yaklaşan tehlikeyi hissetmekte ve tehlike anında güvenli bir yere çekilmekte bir hayli başarılıydı. Mengüler, Tao İttifakı'nın en nefret ettiği düşman sınıfıydı. Eğer buraya Mengü ırkına ait birileri girmeye kalkarsa, o kişi Taolordu Kemdiyar'ın kehanetlerinden asla ve asla kaçamazdı.

Ayrıca, Kemdiyar Bölgesi aynı zamanda Tao İttifakı'nın merkezi bölümlerinden biriydi. Burada bir Mengü'nün varlığı hissedilecek olursa, o kişinin kaçması neredeyse imkansızdı.

Bu yüzden Mengüler, Tao İttifakı'ndaki kehanet ustalarından olabildiğince kaçmak ve uzak durmak istiyorlardı. Mengüler'de Taolordu Daimtanrı'nın en heybetli dönemlerindeki gücüne denk olan figür sayısı fazla değildi ve bu tarz figürler bile böyle bir yere gelirken birkaç kez konuyu düşünmek durumunda kalıyordu.

“Bu konuda “uyanış”ı tamamlayamadığımız için sadece kendimizi suçlayabiliriz.” Fukai zihinsel yoldan gönderdi. “Eğer kendi başımıza gerçek Samsara Taolordları olabilseydik ve uyanarak Mengü ırkının gerçek üyeleri haline gelebilseydik, o halde böyle saçma sapan bir imtihana katılmamıza gerek kalmazdı.”

“Mm.” Arroyo başını salladı.

 İkili istedikleri takdirde Sahte Samsara Hapları'nı kullanarak Taolordu seviyesine geçiş yapabilecek durumdaydı, lakin bunu yapacak olurlarsa gelecekte güçlerini asla artıramazlardı. Böylece gerçek manada “uyanış”ı yaşamaları mümkün olmayacak ve dolayısıyla Mengü ırkının gerçek üyeleri olarak da görülmeyeceklerdi.

 Taolordu olmak için kendi benliklerine bel bağlamaları gerekiyordu.

Tabii bir başka alternatif de vardı. Mengü Krallığı onlara uyanış konusunda yardımcı olabilirdi, ancak bunun için ciddi bir bedel ödemek gerekiyordu. Zaten şu anda bulundukları görev de onlara Mengü Krallığı tarafından verilmişti. Verilen görev dahilinde İmparator Melobo'ya ait olan Ebediyetin İlahi Kanı’nı getirecekler ve bunu başarırlarsa Mengü Krallığı onlara uyanışta yardımcı olacaktı! Ebediyetin İlahi Kanı Tao İttifakı için o kadar da değerli sayılmazdı, ancak Mengü Krallığı için muazzam denebilecek bir öneme sahipti ve krallık böyle bir şeyi ele geçirmek için kendi soylarından gelen figürlere uyanışta yardım etmeye bile istekliydi.

 Sadece bu görevi alabilmek için bile çok sayıda figür birbiriyle rekabet içine girmişti. Nihayetinde, görevi alma konusunda başarılı olan ikili, Fukai ve Arroyo ikilisi olmuştu.

 Mengü Krallığı tarafından verilen emirlere göre, Ebediyetin İlahi Kanı’nı elde etmeyi başarırlarsa pozisyon konusunda akılalmaz bir artış yaşayacak ve Mengü ırkının gerçek bir üyesi olmak için gereken uyanış aşamalarını tamamlamalarına yardım edilecekti.

 Ancak başarısız olurlarsa… Sonuç ölümdü!

“Fukai, yıllar önce ettiğimiz hayatözü yeminini biliyorsun. O ucube Üstün Tanrı ortaya çıktığında, Ebediyetin İlahi Kanı’nı elde etmek için güç birliği yapalım. Kanı ele geçirdikten sonra ise seninle ölümüne savaşırız. Hayatta kalan kişi Ebediyetin Kanı’nı Mengü Krallığı'na geri götürür.” Arroyo başını çevirerek Fukai'ye baktı.

“Aynen öyle.” Fukai de kendine güveniyordu. Gerçek bir ölüm kalım mücadelesinde, elinde bulundurduğu gücün en ufak zerresini bile kullanacaktı. Samsara Taolordu seviyesinin altındaki figürlerden korktuğu söylenemezdi.

“Üç bin yıl dediğin nedir ki? Otuz bin yıl ya da üç yüz bin yıl beklesek bile buna değecektir.” Arroyo'nun gözlerinden soğuk bir ışık gelip geçti.

……..

Dışarıda sabırsızca bekleyen Arroyo ve Fukai vardı. İçerideyse Su Youji, efendisini ne kadar beklemek zorunda olduğunu düşünüp duruyordu.

Öte yandan Ning, kılıç sanatlarından oluşan denizde kendini kaybetmişti.

Daha önce hayatında böyle bir şey yaşadığını hatırlamıyordu!

Hayatında daha önce kılıç sanatları konusunda kendini hiç bu kadar özgüvenli hissetmemişti.

Vhoosh.

Aniden salonda Ning belirdi, akabinde genç adam dört duvardaki binlerce heykele doğru baktı. Salonun orta yerinde pagodayı andıran bir kule bulunuyordu. Bu kule doğal olarak Aydınlığın Göklerisüzen Kulesi'nden başkası değildi.

Ning neredeyse günün her dakikasını Göklerisüzen Kule'de geçiriyordu; zira genç adam kılıç sanatlarını teker teker ufak parçalara ayırmanın ve onları farklı kılıç sanatlarıyla birleştirmenin ne denli zaman isteyen bir süreç olduğunu biliyordu. Doğal olarak Göklerisüzen Kule'nin zamanı sıkıştırma özelliğinden faydalanmayı ihmal etmemişti.

“Nihayet buradaki bütün heykelleri incelemeyi bitirdim; şimdilik sınırıma ulaştığımı sanıyorum.” Ning elini sallayarak Göklerisüzen Kule'yi kaldırdı.

Genç adam enerjiyle ve heyecanla doluydu. Heykellere baktığı sırada hafifçe eğildi ve konuştu. “Teşekkür ederim, üstat Daimtanrı. Eğer bu kılıç sanatlarını toplamamış olsaydınız, nasıl olur da bendeniz Ji Ning, bugün burada ani bir aydınlanma yaşayabilirdim ki?”

 Ning “ani aydınlanma yaşamak” sözlerini ifade ettiği sırada aslında bir hayli mütevazi davranıyordu. Binlerce yıldır yaptığı sıkı çalışmada “ani” gerçekleşen hiçbir şey yoktu.

Eskiden yaşadığı ve Dünya adıyla bilinen gezegende şöyle bir söz vardı: Kıyaslar ölümcül olabilirdi. Bir kılıç sanatının zayıf noktası ve güçlü olduğu yön neydi? Doğal olarak böyle bir şeyi, özellikle de konu hakkında amatör sayılabilecek bir figür, sadece bakarak anlayamazdı. Kişi sadece kılıç sanatlarını ufacık parçalarına ayırarak ve inceleyerek sağlıklı bir kıyasa gidebilirdi. Bu sayede yavaş yavaş bir kılıç sanatının ne konuda güçlü olduğu ve ne konuda açıklıklar barındırdığı anlaşılabiliyordu.

 Neden güçlüydü?

 Neden zayıftı?

Onca kılıç sanatını en ince ayrıntısına kadar inceledikten sonra, Ning bu kılıç sanatlarını yorumlayabilecek niteliğe ulaşmıştı. Yavaş yavaş Kılıç Taosu’nda edindiği öngörülerde bir derinliğin olduğunu keşfetti. Hatta, artık Ning sadece ve sadece ona ait olan spesifik bir Kılıç Taosu’nun sistematiğine sahipti.

 Karşısında duran binlerce kılıç sanatını birkaç genel kategoriye ayırmak mümkündü. Neticesinde, Ning beş bini aşkın kılıç sanatını yirmi ana kategoriye ayırmıştı. Yaptığı incelemelerin ve düşüncelerin doğru yönde olduğunu fark ettiği sırada ise Ning'in aklında aniden bir görüntü oluşuvermişti. Genç adam adeta bütün kılıç sanatlarını anlayabileceğini hissediyordu! Eğer şu anda anlayamayacağı kadar derin bir kılıç sanatıyla karşı karşıya olsa bile, gelecekte kesinlikle onu kavrayabilirdi!

İşte bu özgüven, incelediği binlerce kılıç sanatından dolayı kemiklerine kazınıyordu.

“Her şeyi [İsimsiz] kılıç sanatını ve Mormücevher'in öz çekirdeğini kullanarak test edeyim.” Ning hafiften gülümsedi. Son yıllarda ciddi manada [İsimsiz] kılıç sanatına odaklandığı söylenemezdi. Arada sırada sadece [İsimsiz] kılıç sanatıyla ilgili olduğunu düşündüğü bazı bilgileri gözden geçiriyordu. Buna rağmen [İsimsiz] kılıç sanatının üçüncü duruşunu, yani “Büyük Gökler” duruşunu kavrayalı çok oluyordu.

“[İsimsiz] kılıç sanatının dördüncü duruşu ‘Ufkun Sonu'. Cidden bir hayli derin.”

Ning çabucak bu kılıç sanatını ufak parçalarına ayırmaya koyuldu; kılıcın en temel özünden başlayarak yavaş yavaş tekniği zihinsel olarak uyguladığı bir hale büründü.

Yaptığı çalışma sadece on iki saatini aldı.

“Demek böyle çalışıyor. Bu kılıç sanatını yaratan kişi gerçekten de inanılmaz biri olmalı. Dördüncü duruş, henüz kavramayı bitirdiğim binlerce kılıç sanatından çok ama çok daha detaylı.” Ning şaşkınlıkla iç çekti. Lakin incelediği binlerce kılıç sanatı [İsimsiz] kılıç sanatına kıyasla basit kalsa da, bunlar sayesinde genç adam ufkunu genişletebilmiş ve kılıcın gerçek özüne dair derin bir anlayışa erişebilmişti.

[İsimsiz] kılıç sanatının dördüncü duruşunu kavraması sadece on iki saat sürdü.

“O zaman, beşinci duruş?” Ning beşinci duruşa çalışmaya başladı, ancak kısa bir süre sonunda hemen pes etti. “Dünya Tanrısı Kuzeykalan bile sadece beşinci duruşu kavramayı başarmıştı. Son üç bin yılda tek başıma meditasyon yapıyorum, ama pratik anlamda savaş tecrübesi elde edebilmiş değilim.”

Aniden Ning'in ellerinde Mormücevher belirdi. “Sanırım kılıcımın öz çekirdeğine bir bakacağım.”

Ning dikkatle bu vahşi, ölümcül ve aynı zamanda üstün olan kılıç iradesiyle bağ kurdu. Geçmişte, Mormücevher'in öz çekirdeğindeki bu iradeye ulaşabilmek için çok çaba harcıyordu, ancak şimdiyse işler daha kolaydı. Genç adam konu üzerinde bir gün çalıştıktan sonra, kavrayışını daha fazla geliştiremeyeceğini anladı… Ama bu bir günlük süreçte edindiği öngörüler ona fazlasıyla yeterli geliyordu.

Çok geçmeden Ning, kendine has yeni bir kılıç duruşu geliştirmeye başladı.

“Bu duruş [Öz Kılıç İradesi]'nin ikinci duruşu olacak. Daimtanrı Malikanesi'nde yaptığım çalışmalar sonucunda bugünlere gelebildiğim için duruşun adına Daimtanrı duruşu diyeceğim.” Ning mırıldandı.

Ning minnet doluydu.

Eğer Taolordu Daimtanrı binlerce kılıç sanatını toplamamış ve Kılıç Taosu’nda farklı yolları izleyen usta Seviye Dünya Tanrıları'nı dikkatle izlememiş olsaydı ve edindiği bilgileri bu heykellere aktarmamış olsaydı, Ning'in böyle kısacık bir sürede ciddi manada gelişmeler kaydetmesi de mümkün olmazdı.

Lakin tabii bu konuda Ning'e hakkını vermek gerekiyordu. Eğer genç adam kılıca dair saf bir anlayışa sahip olmasaydı, kılıcın has özüne çıkan bu yola asla adım atamazdı. Öngörü konusunda Ning'den daha derinlere inmiş kişiler mevcuttu, ancak bu tarz kişiler Daimtanrı'nın heykellerini gördükten sonra muhtemelen şuna benzer bir şeyler söylerlerdi. “Zaten kendime has bir yola sahibim. Bunlar, benim Kılıç Tao'mdan farklı.”

“Hahaha… Bir Dünya Tanrısı olduktan sonra buradan giderim sanıyordum, ancak şimdi düşününce Ebediyetin İlahi Kanı bile benim için bu yer kadar değerli değil.” Ning kalpten gelen, geniş bir kahkaha patlattı. Sadece [İsimsiz] kılıç sanatının üçüncü duruşunu kavramakla kalmamış, dördüncü duruşunu bile öğrenmeyi başarmıştı. Dünya Tanrısı olmak için üçüncü duruşu öğrenmek yeterliydi!

Üç bin yıllık bu süreç, Ning için gerçek bir evrim süreciydi.

Artık genç adamın kılıcı, kendine has bir ruh kazanmıştı.

Ning gelecekte rakipsiz bir Kılıç Taosu üstadı olmak için gereken sapasağlam temeli oluşturmuştu.

“Mm. Artık zaman, Dünya Seviyesine geçme zamanıdır.” Ning bağdaş kurup oturdu; kalbini ve ruhunu sakinleştiriyordu.

……