Dimensional Sovereign - Bölüm 81: Mutlak Hükümdarlar Savaşı (4)

---

 

Çeviri: Aytekin29 Düzenleme: Kharsmi

 

'O kalkan sıradan değil.'

 

Göksel Kesiş tarafından vurulmasına rağmen herhangi bir çizik almadı. Aksine, Kang-jun’un iki kolu karıncalanıyordu.

 

Neyse ki, Vampir Lord’un Kılıcı iyiydi.

 

Efsane sınıfı bir silah farklıydı. Ancak, bunun anlamı Andras'ın tuttuğu kalkanın da efsane sınıfı olmasıydı.

 

Eğer olmasaydı, Vampir Lord'un Kılıcından çıkan Göksel Kesiş’i engellemek mümkün olmazdı.

 

Kakang! Kang! Kakakang!

 

Kang-jun hemen kılıcıyla saldırdı ama Andras kalkanıyla engelledi.

 

‘Şaşırtıcı. Kalkanın savunması şaka değil.'

 

Kalkan efsane sınıfı olsa bile, Kang-jun’un Göksel Kesiş’i basit reflekslerle engellenebilecek bir şey değildi.

 

Yine de Andras mükemmel bir şekilde savundu. Bu, Andras'ın kalkan savunmasıyla ilişkili daha ileri becerilere sahip olduğu anlamına geliyordu.

 

Bununla birlikte, Kang-jun sadece bir iki rakiple savaşmamıştı. Andras, bir süre önce savaştığı naga kraliçesiyle kıyaslanamazdı bile.

 

Kakang! Kang! Kakakaang!

 

Kang-jun, Andras'a tereddüt etmeden hamle yapmaya devam etti. Andras mesafeyi korumaya çalıştı ama kolay değildi.

 

‘Ahh! Bana beceri kullanma şansı vermiyor.'

 

Andras, rakibin kılıcını etkisiz hale getirmek için kalkan kullanan iki güçlü yeteneğe sahipti. Yetenekleri kullanmaya çalıştığı anda Kang-jun’un kılıcı kalkanına iniyordu.

 

Kang-jun’un lordlar ve klonlarıyla yaptığı savaşlar sırasında onlara zaman vermemeyi öğrenmişti.

 

[Düellonun sona ermesine kalan süre]

[52, 51, 50…]

 

Zaman tükenmeye başladığında, Andras sabırsızlaştı.

 

Bu şekilde bitemez. Onunla bir şekilde dövüşmeliyim.’

,

Kang-jun çoktan Andras'ın niyetini anlamıştı. Bir beraberlik istiyormuş gibi rahat görünmeye çalıştı.

 

Andras'ın yüzü bozuldu.

 

[12, 11, 10…]

 

10 saniye kaldığında Andras'ın gözleri parladı.

 

Bir beraberliği kabul edemezdi.

 

Sonunda, o geri adım attı ve bir kalkan becerisi kullanmaya çalıştı.

 

Flash!

 

Bununla birlikte, Kang-jun'un kılıcı ondan bir adım öndeydi. Kalkandaki boşluktan geçerek vurdu.

 

Bir ışık Andras'ın mavi zırhını delip geçti ve kan döküldü.

 

“Ugh!”

 

Kan ortaya çıktıkça Andras’ın üst ve alt bedeni yere düştü. Düello bitmişti.

 

[Düelloyu kazandın.]

[İki zafer puanı elde edildi.]

[Şu anda 100 zafer puanın var.]

 

Bu 50 düellonun sonu oldu.

 

Kang-jun 50 galibiyetlik bir seriye sahipti.

 

Andras kolay bir rakip değildi. 

 

Son anda Andras'ın psikolojik durumundan yararlanmamış olsaydı, o zaman bir beraberlik içinde sona ermiş olabilirdi.

 

Ancak yine de kazandı.

 

Eğer bu bir düello yerine, hükümdarlar arasında gerçekleşen bir savaş olsaydı Kang-jun, Andras'a ait her şeyi alırdı.

 

Öte yandan, Andras kaybedenlerin cehenneminde çığlık atacaktı.

 

Bunun düşüncesi Kang-jun'u sakinleştirmedi. Bu sefer kazanmıştı ama bir dahaki sefere kazanacağı garanti miydi?

 

Tabii ki kazanırdı. Eğer güçlenirse, koşulsuz olarak kazanırdı.

 

Kang-jun bir karar verdiğinde yumruğunu sıktı.

 

[439'uncu Ordu'dan Hükümdar Lucan!]

[100 zafer puanın var. Sen mutlak hükümdarlar arasında ilk sıradaki komutan adayısın.]

 

Sihirli çemberin ışığı etrafına sarıldı.

 

Devasa bir oda.

 

Merkezde parlayan büyük bir sihirli çember vardı.

 

Kang-jun bunun üstünde ortaya çıktı.

 

Ancak, bu sefer, o yalnız değildi. Çember üzerinde duran dokuz kişi daha vardı.

 

Bunlardan beşi Kang-jun'a aşinaydı. Andras, Damas, Agnes, Apraksin ve Alamo.

 

Onlar Kang-jun'un düelloda tanıştığı rakipleriydi. Diğer dördünü - daha önce görmemişti. Onlarla 50 düelloda hiç karşılaşmamıştı.

 

Ancak, hükümdar isimlerinin altında yer alan zafer puanlarını görmek mümkün oldu.

 

Kang-jun birinci, Andras ikinci ve Damas üçüncü oldu.

 

O anda, sihirli çemberin önünde bir grup belirdi.

 

Toplam 10 kişi. Bazıları insan, diğerleri ise canavar ya da şeytan gibi görünüyordu. Başlarının üstünde ve korkunç yüzlerinde iki boynuz vardı.

 

Onlar kimdi?

 

Çevresindeki atmosfer hayal gücünün ötesindeydi.

 

Kendilerini tek tek tanıttılar.

 

“Dünya Savunma Ordusunun birinci komutanı Binhaim'im”

 

“Ben 2. komutanım, Madun.”

 

“Ben 3. komutanım, Ligas.”

 

On komutan kendilerini tanıttı. 7. ve 11. Ordu için hiçbir komutan yoktu.

 

Kang-jun aniden Heksia’nın sözlerini hatırladı.

 

O, 1. ila 12. ordu komutanlarının Dünya Hwanmong savunma kuvvetleri arasında en güçlüleri olduğunu söylemişti.

 

Bundan sonra ordular karışıyor ve sıralamalar anlamsızlaşıyordu. Diğer bir deyişle, 400. Ordu Komutanı 30. Ordu komutanından daha güçlü olabilirdi.

 

Ancak, sadece en güçlü komutanlar, 1-12'nci Orduların komutanları olabilirlerdi.

 

Ancak, bu 12 ordunun komutanı da yetenek sırasına göre sıralanmamıştı. Birinci komutan, hepsini temsil etse de, 12 komutan arasında daha güçlü bir yeteneği olan biri olabilirdi.

 

Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, 1. komutan Binhaim 12. komutanı izliyordu. Diğer komutanlar da 12. komutanı izliyorlardı, bu da onların aralarında en güçlüsünün 12. komutan olduğunu gösteriyordu.

 

O anda, 1. komutan Binhaim Kang-jun ve diğerleri ile konuştu.

 

“Siz hükümdarlar arasında en güçlü olanlarsınız. Ancak sıralamalar artık anlamsız. Yine savaşmalısınız.”

 

Sıralarını değiştirmek için onlara bir şans veren bir yarışma mıydı?

 

Kang-jun beş tanesini zaten yenmişti. Kalan dört kişiyle daha savaşmamıştı ama Andras ve Damas'tan daha zayıf görünüyorlardı.

 

Binhaim devam etti.

 

“Bundan önce size hediyeler vermek istiyoruz. Şimdi, bizden biri tarafından öğretilecek.”

 

Öğretmek mi? En güçlü ordu komutanları tarafından mı?

 

"Bunun nedeni, becerilerinizin hâlâ bir komutan olmak için eksik olması. Savunmamızı güçlendirmek için özel bir karar verdik sizin için bu büyük bir şans.”

 

Bu oldukça beklenmedik oldu.

 

Kang-jun dört gözle bekliyordu.

 

Dünya Savunma Ordusu komutanları Hwanmong'daki en iyi hükümranlardı, bu yüzden öğretileri kötü olamazdı.

 

“Her komutana atanan hükümdar öne çıkacak. Hükümdar Agnus.”

 

"Evet."

 

Birinci komutan Binhaim, Agnus'a işaret etti. Agnus gergin bir ifadeyle ileri adım attı.

 

"Hükümdar Damas bana gelecek.”

 

"Evet."

 

Daha sonra 2. komutan Madun, Damas'a ve 3. komutan Andras'a işaret etti.

 

“Hükümdar Lucan!”

 

Son olarak, 12. komutan Rainkar, Kang-jun’un adını söyledi.

 

"Evet."

 

Kang-jun Rainkar'ın önüne yürüdü.

 

40'lı yaşlarında soğuk bir havası olan bir erkekti. Dövüş sanatları romanlarında olduğu gibi etrafında ürkütücü bir enerji vardı.

 

Kang-jun, Rainkar'ın tüm ordu komutanları arasında en güçlü olduğuna inanıyordu. Aksi takdirde, diğer komutanlar Rainkar'a dikkat etmezdi.

 

Rainkar Kang-jun'a baktı ve şöyle dedi:

 

"Beni takip et."

 

"Evet."

 

Kang-jun, yakın bir kapalı odaya kadar Rainkar'ı takip etti.

 

Her tarafta birer diriliş taşı olan bir odaydı.

 

Bir eğitim odasıydı. Olağandışı olan şey ise iki diriliş taşıydı

 

Rainkar dedi ki,

 

“Lucan! Kasten diğer komutanlara seni seçmemelerini söyledim. Çünkü seni seçtim. Neden olduğunu tahmin edebilir misin? ”

 

"Bilmiyorum."

 

“En fazla zafer puanına veya başarıya sahip olduğun için değil. Tek bir sebebi var. Çünkü Cennetin Kan Kılıcı Stilini biliyorsun.”

 

"Bunu nasıl biliyorsun?"

 

“Senin düellolarını izledim. Biliyorum çünkü o beceriye aşinayım. Bu beceriyi kullanan kişi uzun zaman önce öldü.”

 

"Kim o?"

 

“Bilmene gerek yok. O yaşarken, İkinci İblis Kralı Colladikus, Dünya Hwanmong'unu istila etmeyi asla düşünemezdi.”

 

Rainkar'ın gözleri soğuk bir şekilde parladı.

 

“Sana yeni yetenekler öğretmeyeceğim bunu lütfen unutma. Sadece bildiğin şeyleri genişleteceğim. Bu diğer komutanlar için de geçerli. ”

 

“Her öğretiye minnettar olacağım.”

 

Kang-jun eğitim sırasında ölmeye hazırdı. Dünya Hwanmong'unun en güçlüsü tarafından öğretilme şansı nadir bir şeydi.

 

Kang-jun'a bakarken Rainkar'ın yüzünde hafif bir hoşnutsuzluk vardı, ancak soğuk ifadesi bir kez daha katılaştı.

 

“Verilen süre iki saat. Bu süre boyunca sana en sert ve en verimli eğitimi vereceğim. Önemli olan tek şey senin isteğin. Eğer ortada pes edersen, hiçbir şey alamayacaksın.”

 

"Bu olmayacak."

 

Kang-jun bir gülümseme ile cevap verdi ve Rainkar'ın gözleri parladı.

 

“Bunun olup olmayacağını göreceğim. Şimdi başlayalım.”

 

Surung.

 

Hemen bir kılıç çıkardı ve Kang-jun'a doğru sapladı.

 

Puk!

 

“Keeeok!”

 

Kang-jun’un gözleri genişledi ve düştü. Vücudu dumana dönüştü ve diriliş taşının önünde tekrar ortaya çıktı.

 

“Euh…”

 

Öldü mü?

 

Kang-jun ilk kez ölümü yaşadı. Bunun nedeni, eğitim odasındaki hiçbir düelloda yenilmemesiydi. Ayrıca, İkinci İblis Kralı'nın astlarına karşı savaşta da hiç ölmemişti. Diriliş mümkündü, ama asla deneyimlememişti.

 

Ama daha yeni ölmüştü. Öldüğü an dünya sona eriyormuş gibi hissetti. Bilinci hâlâ hayattaydı ama vücudu taş gibiydi. Sonra bilinci de kayboldu. Ve yine uyandı.

 

"Niçin?"

 

Kang-jun Rainkar'a baktı. Öğreteceğini söyledi, o zaman neden Kang-jun'u öldürdü? Yeniden dirilmiş olsa bile bu hoş bir duygu değildi.

 

Tekrar böyle korkunç bir duygu yaşamak istemedi.

 

Sukeok!

 

Ancak, Rainkar Kang-jun'a yaklaştı ve kafasını kesti.

 

Duk.

 

Başı vücudundan düştü. Bunu başkalarına yapmıştı ama bunu ilk kez yaşadı.

 

Başı koparıldığında, mücadele eden vücut güç kaybetti ve çöktü.

 

Bilinci kafası düştükten sonra bile bir süre devam etti. Sonra bilinci kayboldu ve diğer tarafta diriliş taşının yanında dirildi.

 

Jebeok jebeok.

 

Rainkar kılıcıyla birlikte yürüdü.

 

Kang-jun kalktı.

 

'Bekle! Bu bir eğitim mi?’

 

Rainkar, kısa bir süre için en etkili eğitim yöntemini kullanacağını söylemişti. Sonra Kang-jun'un midesini bıçakladı ve kafasını kesti.

 

Kang-jun sadece oturup ölmek istemedi.

 

Kang-jun kılıcını çıkardı.

 

'Evet. Bu bir eğitim. Bu sefer, onu engellemeye çalışmaksızın acı çekmeyeceğim.'

 

Bununla birlikte, Kang-jun bir kez daha Rainkar'ın kılıcı tarafından ikiye ayrıldı.

 

Seokeok!

 

Flop.

 

“Ugh, lanet olsun! Ne yapıyorsun?"

 

Tekrar diriltildiğinde Kang-jun kılıcını salladı ama Rainkar onu engelledi ve bıçakladı.

 

Puk!

 

“Keook!”

 

Tekrar öldü ve sonra yeniden dirildi.

 

Bu bir süre tekrarladı.

 

10 kez ölmüş müydü?

 

O andan itibaren direnme iradesini bile kaybetti.

 

“Bu ne kadar sürecek? Cennetin Kan Kılıcı Stili hakkında bir şeyler öğretmek… öksürük!”

 

Rainkar bir şey söylemeden Kang-jun'a geldi ve onu öldürdü. Çılgın bir katil gibi görünüyordu.

 

Seokeok! Seokeok! Chwaack! Puhak!

 

Kang-jun’un öfkesi arttı. Sessizce öldü. Tüm gücünü kullandı ve yine öldü. Bununla birlikte, nasıl düşünse de, hâlâ bir neden belirleyemedi.

 

“Bu ne tür bir eğitimdir?”

 

Rainkar'ın öğretmek yerine onu öldürmekten zevk alıp almadığını merak etti. Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, Rainkar’ın gözleri delilikle dolu değildi.

 

“Bana soru sorma. Kendin bul.”

 

“Bunu kendim mi bulayım?”

 

“Bunu Kanın Savaş Alanı olarak düşün. Dirilişe güvenme. Ölümün son olduğunu düşün.”

 

Kılıcı bir kez daha savurdu. Kılıç, Kang-jun’un sol gözüne yaklaştı.

 

Kang!

 

Kang-jun bilinçsizce kılıcı engelledi. Bu hareket ile Cennetin Kan Kılıcı Stili’ni kullandığı tespit edildi.

 

Puhak!

 

“Keook!”

 

Rainkar’ın yeni saldırısı boynunu bıçakladı. Kang-jun şaşırdı.

 

'Yaptım.'

 

İlk seferdi. Umutsuzca durdurmak istedi ve kılıcı bilinçsizce taşıdı. Bu Cennetin Kan Kılıcı Stili hareketiydi!

 

Kang-jun yeniden canlandı ve Rainkar'ın kılıcı kafasına doğru uçtu.

 

Kang!

 

Bu kez, Kang-jun kılıcı sağ gözüne nişanladı ve bir sonraki saldırı yakından geldi. Kang-jun başını salladı ve bundan kaçındı.

 

Kakang! Seokeok!

 

Sonunda öldü ama üç saldırıya dayanmayı başardı.

 

Yeniden diriliş!

 

Zaman geçtikçe, Kang-jun'un Rainkar’ın saldırılarına katlanabilme sayısı arttı.

 

Uzun bir süre sonra…

 

Kakang! Kakakang! Kakang!

 

Farkına bile varmadan Kang-jun 10 dakikadan fazla bir süre hayatta kalabilmişti.

 

Rainkar hafifçe gülümsedi ve geri adım attı.

 

“Kabaca onu kavramışsın gibi görünüyor. Şimdi, gitme zamanı.”

 

Kang-jun daha sonra büyük büyü çemberiyle tekrar taşındı.

 

Andras ve Damas dahil olmak üzere diğer hükümdarlar toplandı. Herkes harika bir şey öğrendiği için enerjiyle dolup taşmış gibi görünüyordu.

 

1.komutan Binhaim konuştu.

 

“Şimdi, aranızdan en güçlüsünü seçeceğiz.”