Dimensional Sovereign - Bölüm 149: Zamanın Cezası (2)

---

 

 

Düzenleme: LordVioleGrace

 

Han Yeon-soo suratsız bir ifadeyle konuştu, 

 

"Hwanmong'da meşgulken sizi rahatsız etmek istemedim, bu yüzden Shakan'a anlatmaya çalıştım. Ancak, onunla temasa geçemedim. Hayun'u bile arayamadım.” 

 

Aslında, konuyu Shakan ile tartışmaya çalıştı. 

 

Kısa bir süre önce Shakan onun önünde görünmüştü. Kang-jun'un Hwanmong'da meşgul olduğunu ve dünya ile ilgili herhangi bir sorunla ilgili olarak onu araması gerektiğini söylemişti. 

 

Han Yeon-soo o sırada şok olmuştu. 

 

Shakan'ın kampına Keljark'ın tarafına karşı savaşmak için katılmıştı, bu yüzden yeryüzünde onunla tanıştıktan sonra şaşırmıştı. 

 

O sadece Kang-jun’in bir arkadaşı olmadığını, aynı zamanda Seul Üniversitesi’nde bir domuz eti mağazasının da olduğunu öğrenmişti. 

 

Daha da dikkat çekici bir şekilde, sık sık et yemeye giden konuklardan biri Keljark olmuştu. 

 

Han Yeon-soo ona inançsızlıkla bakarken, Keljark güldü ve marulla sarılı bir domuz etini ağzına koydu. 

 

Han Yeon-soo'ya “Sessizce yaşıyorum, bu yüzden bilmiyormuşsunuz gibi davran.” demişti. 

 

Han Yeon-soo kabul etmişti. Shakan ve Keljark'ın arkadaş olduğu ve Keljark'ın Kang-jun ile arkadaş olduğu gerçeğine şaşırmıştı. 

 

Yine de, Han Yeon-soo, iki Aşkın Shakan ve Keljark’ın Dünya’yı koruduğunu öğrendikten sonra üzerindeki yükün bir kısmının kaldırıldığını hissetti. Ancak, gariptir ki, Shakan dünden beri görülmemişti. Ona hiç ulaşamadı. Keljark tarafından işletilen tavuk evine gitmişti, ama orada da değildi. 

 

Hayun için de aynıydı. 

 

Sonunda, vazgeçti ve Kang-jun'a bildirdi. Kang-jun acı acı güldü. 

 

“Bir şey oldu. Yakında dönecekler, o yüzden endişelenme.” 

 

Kang-jun, Dünya'ya saldıran tanımlanamayan varlıklar için endişelenmiyordu. Han Yeon-soo'nun sözlerini duyar duymaz, kaos yeteneğini açtı ve izlerini buldu. 

 

Aralarında daha güçlü bir varlık vardı. Uyanmış bir ejderhadan daha güçlüydüler ama Üstün bir ejderhadan çok uzaklardı. 

 

Bu nedenle, Kang-jun'un gergin hissetmesi için hiçbir sebep yoktu. 

 

O bir kahkaha ile söyledi, 

 

“İstilacıları idare edeceğim, artık endişelenme. Bu konuyla yalnız ilgilenmek için bir sürü sorun yaşamış olmalısın.” 

 

O kadar etkilenmişti ki gözyaşlarını tutamadı. 

 

“Bu zor bir iş, ama benim doğal görevim. Bu arada, yemek yediniz mi Lordum?” 

 

"Aç değilim.” 

 

"Eğer yemek yemezseniz Hayun üzülecektir.” 

 

Han Yeon-soo, efendisinin sorunu çözeceğini söylediği için artık Dünya'nın güvenliğini konusunda endişeli değildi. 

 

Kang-jun'un bir Aşkından daha güçlü olduğunu biliyordu, bu yüzden şimdi tanımlanamayan varlıklara karşı bir merhamet hissetti. 

 

“Yemek pişirmekten mutluluk duyarım.” 

 

“Bunu takdir ediyorum, ama gerekli değil.” 

 

Her zaman Hayun'un paketlediği yiyecekleri yemişti. Aniden, Hayun'un yaptığı bir yemeklerin Skia alanında olduğu aklına geldi. 

 

Hayun'un Fasulye Filizi Çorbası X13. 

 

Hayun'un Pollack çorbası x 11. 

 

Hayun'un pirinç kasesi x82. 

 

Hayun'un Ramyunu(Bir tür kore makarnası) x30'u. 

 

····· 

 

Bir ramyun seçti. Tabii ki, ramyun bitmiş bir yemekti. 

 

Bir kase yemek onun sağlığını düzeltti, ancak bu tür meraklıların etkileri şimdi anlamsızdı. 

 

Ne zaman ne isterse onu yedi. 

 

Kapları gördükten sonra iştahı tekrar ortaya çıktı. 

 

'Evet! Bir kase ramyun alayım.' 

 

Kang-jun'un önünde bir kase ramyun ortaya çıktı. 

 

"Wah! Bu?” 

 

Han Yeon-soo’nun gözleri şaşkınlıkla büyüdü. Tabii ki, şaşırmadı çünkü bir şey aniden Skia alanından fırladı. 

 

Skia'ın, Kang-jun'a verdiği bir hediyeydi. 

 

Gözleri genişledi çünkü kimin pişirdiğini biliyordu. 

 

Aynı Hayun'un yemeğiydi ama başka bir boyuttan geldi. 

 

"Bunu hayun yaptı.” 

 

"Yemek ister misin?” 

 

“Eğer bana vermek istiyorsan, o zaman tabii ki kabul ederim.” 

 

Kang-jun kolaylıkla başka bir kase çıkardı ve Han Yeon-soo uzattı. 

 

“Teşekkürler Lordum.” 

 

Han Yeon-soo ciddi bir ifadeyle haykırdı. Kang-jun, yemek yemeyi kolaylaştırmak için çatıya bir masa ve sandalyeler getirdi. 

 

Ayrıca, kimchi (Bir çeşit yöresel Kore yemeği) unutulmuş olamazdı. 

 

“Afiyet olsun, Lordum.” 

 

“Teşekkürler. Yalnız yemek yememek iyidir." 

 

Kang-jun yemek çubuklarını tam ağzından çıkarıyordu ki kaşlarını çattı. 

 

Bu  düşüncesinden önce yapması gereken bir şey vardı. 

 

Suuk. 

 

Tam o an, Kang-jun ve Han Yeon-soo'nun yanında bir form belirdi. 

 

Yaklaşık üç metre yüksekliğinde. 

 

Tüm vücudu sanki mavi mücevherden ve gözleri ise iki gömülü metaldendi. 

 

“Kimsin sen?” 

 

Kang-jun yaratığa sordu. O anda, sallandı ve titredi. Beklenmedik bu duruma şaşırdı ve Kang-jun'a korkuyla baktı. 

 

"İnanılmaz! Beni zorla çağırabilecek birisinin olması... Dünyada böyle bir varlık var mıydı?” 

 

Bilinmeyen bir dildi, ama Kang-jun bunu Korece olarak duydu. 

 

Kang-jun soğukça gülümsedi. 

 

“Vee?” 

 

"Ben Valles gezegeninden Kiradak'ım. Dünyayı fethetmek için geldim ama burada senin gibi bir varlık olduğunu bilmiyordum. Bilseydim, dünyaya asla gelmezdim.” 

 

Kiradak'ın yeteneklerine bu kadar güvenmemesine şaşırmıştı. Kang-jun soğukça gülümsedi. 

 

“Beni kandırmaya çalışıyorsun. Bunun arkasında kimin olduğunu söyle. Arkanda sana bu fikri veren biri olduğunu hissediyorum.“ 

 

“……!” 

 

Kiradak şaşırdı. Aslında, Valles gezegeninin hükümdarı Dünya adında bir gezegen olduğunu bile bilmiyordu. 

 

Bunlar sihir ve makineleri birleştiren bir uygarlıktı. 

 

Daha sonra sihri inceleyen sihirbazlar, boyutsal bir kapı açmayı başardılar ve ortaya çıkan suçu karşılayamayacakları bir varlık ortaya çıktı. 

 

Tanrı'nın adı Lepris'di. 

 

Kiradak da dahil olmak üzere gezegendeki tüm insanlar, Lepris'i o andan itibaren bir tanrı olarak kabul ettiler. 

 

Kiradak, Lepris'in Dünya'yı istila etme emrini kabul etmişti. 

 

Kang-jun'un gözlerinden garip bir ışık yayıldığı anda, Kiradak bildiği her şeyden bahsetti.

 

Hayır, ses gerekmeyen bir transferdi. 

 

Bilgi bir dijital dosya gibi Kang-jun kafasına iletiliyordu. 

 

Şimdi Valles gezegeninin koordinatlarını ve büyülü bilgilerini biliyordu. 

 

"Yani, arkasındaki kişi Lepris. Bir Şeytani Tanrı mı?" 

 

Ancak, bir Şeytani Tanrı, bir gezegeni istila etmek için asker gönderecek kadar çocukça bir şey yapmaz. 

 

Gelir ve dünyayı yutardı. 

 

Lepris Şeytani bir Tanrı olsaydı, Dünya arkasında hiç iz bırakmadan çoktan ortadan kaybolurdu. 

 

"Güzel, oraya gittiğimde görüşürüz ‘’ 

 

Kang-jun, Kiradak'in Lepris'e bağlı olan yüzük parmağını kesti.  

 

Kiradak şok oldu. Her zaman zihnini kontrol eden Lepris'in varlığını hissetmişti. 

 

Lepris'in bir tanrı olduğunu sanıyordu, ama Kang-jun yanıldığını keşfetmesine izin verdi. 

 

İşte o an Kang-jun Kiradak'a baktı ve haykırdı, 

 

"Kiradak! Sebep ne olursa olsun, Dünya'ya saldırmaya çalıştınız. Burada olmasaydım, dünya senin tarafından yok edilecekti. Bu nedenle, benim cezam Valles gezegenini kül haline getirmektir.” 

 

Kiradak korkudan titredi ve yalvardı, 

 

"Lü- lü-lütfen beni affet. Ben hükümdar olduğum için öfkeni bana yönelt. Lütfen sadece, Valles gezegenini rahat bırak.…” 

 

Kang-jun bir süre sessizleşti. Onu yok etmek için yeryüzüne gelmişlerdi, bu yüzden onların yok edilmesi doğruydu. 

 

Ancak, dünyaya henüz dokunulmadı. Suçtan önce Kang-jun tarafından yakalanmışlardı. 

 

O anda, Kang-jun’in egemen kişiliği yeniden ateşlendi. İblis krallarını hane halkına kattı, bu yüzden yabancı bir gezegenin yöneticisini elde edememesi için hiçbir neden yoktu. 

 

Dahası, Kiradak'ın gücü yarı-üstündü! 

 

O, şimdiye kadar Kang-jun’in en güçlü astı olarak adlandırılabilecek uyanmış bir ejderhanın üstündeydi. 

 

Çünkü Shakan ve Keljark hane halkı değildi onlarla arkadaştı. 

 

“Öyleyse haneme katıl ve ebedi sadakat yemini et.” 

 

"Kabul edeceğim. Valles Gezegeniyle birlikte Lord'a hizmet edeceğim.” 

 

Böylece, dünyadan uzak olan Valles gezegeninin hükümdarı Kiradak, Kang-jun'un hanesine katıldı. 

 

O anda, Han Yeon-soo konuştu, 

 

"Lordum, ramyun soğuyor.” 

 

“Yakında döneceğim, bu yüzden bir dakika bekle.” 

 

Kang-jun Kiradak'ın gemisine bindi. 

 

Dünya'nın mevcut bilimi tarafından tespit edilemeyen ileri teknolojiye sahip büyük bir uzay savaş gemisiydi. 

 

Mars'ın yakınında bekleyen düzinelerce benzer savaş gemisi vardı. 

 

Dünya'yı kontrol edebilmeleri mantıksız değildi. Kang-jun Kiradak'ın bilgisini emmişti, bu yüzden onu gayet iyi tanıyordu. 

 

“Bu gemilerin burada olduğunu bilselerdi, Dünya ters düz olurdu.” 

 

Bir kez daha, cehaletleri mutlulukları oldu. 

 

Gerçek buydu. 

 

Her neyse, gezegeni tehdit eden her şey artık Kang-jun'un mülkü olmuştu. 

 

'Eğer bu Bilgi Dünya'ya verilirse, Altın Çağ olacaktır.’ 

 

Ancak, bu gelecekte düşünülecek bir şeydi. 

 

"Valles gezegenine ilerle.” 

 

''Evet, Lordum.'' 

 

Kang-jun’un emrini aldıktan sonra Kiradak, tüm savaş gemilerini Valles Gezegenine yakın bir noktaya kadar ışınladı. 

 

Valles'in büyüklüğü Dünya'ya benziyordu. 

 

"Lepris tapınakta olacak, Lordum.” 

 

Kang-jun hemen tapınağa doğru yöneldi. 

 

'Hiç kimse yok mu? ‘ 

 

Lepris hemen kaçtı mı?  Tapınağın kapısı yok edilmiş. 

 

Birisi kaçarken aynı anda kapıyı da yok etmiş olmalı. 

 

Sonra Kang-jun yere çizilmiş bir yazı gördü. 

 

- Burayı bulabildin Lucan. 

 

Ancak, o çok önemsediğin Dünya yok olacak. 

 

Ek olarak, Hwanmong'ta elde ettiğiniz her şey kaybolacak. 

 

Bu, Karosio'yu kızdırdığın için verilen bir cezadır. 

 

'Yıkım Tanrıçası Karosio!’ 

 

Lepris, Karosio'nun hane üyelerinden biriydi. 

 

"Karosio Dünya'yı mı hedefliyor?‘’ 

 

Demek ki Hwanmong'da olduğu kadar gerçek dünyayı da yok etmek istedi! 

 

Ancak, Kang-jun endişeli değildi. 

 

"Artık biliyorum, hazırlanabilirim." 

 

Yıkım Tanrıçası ve Şeytani Tanrılar, diğer gezegenlere yalnızca ilahi varlıklar gibi görünerek Dünya'ya saldırabilirlerdi. Dünya'ya doğrudan saldıramazlar. 

 

Kang-jun Kiradak'ı aradı ve emretti, 

 

"Dünya'yı adamlarınla koruyacaksın. Yaklaşmaya çalışan şüpheli herkesten kurtulun.” 

 

''Evet, Lordum.'' 

 

Hepsi bu değildi. 

 

Kang-jun klonunu Kiradak ile bıraktı. 

 

Onun klonu yarı-aşkın gücünü kullanabilirdi. 

 

Aslında, klon ana bedenin saldırı gücünün üçte birine sahip olmalı, ancak ne yazık ki kaos gücü ile kullanılamazdı. 

 

Kaosun Kanatları ile sınırlıydı. 

 

Yine de, klonu yarı-aşkınların en güçlüsüydü. 

 

Dolayısıyla, doğrudan bir Kaos ya da Aşkın varlık dünyaya gelmezse, tüm düşmanlar yenilecekti. 

 

'Yıkım Tanrıçası, Karosio! Sadece bekle. Er ya da geç, seni Mühürleme Dünyasına hapsedeceğiim.’

 

Sonra Kang-jun aceleyle Delta binasının çatısına döndü. 

 

‘Oh, çok soğumuş olmalı.’ 

 

Milyonlarca ışık yılı uzaktaki Valles Gezegeni'ne seyahat etmek yaklaşık 10 dakika sürdü. 

 

Malesef bu ramyunun soğuması için yeterli bir süreydi. 

 

Neyse ki, Han Yeon-soo ramyunu mükemmel bir durumda tutmuştu. Üzerine üflemeden yenemeyecek bir durumdaydı. 

 

Ayrıca yemek çubuklarını çıkarmadan önce Kang-jun'u bekledi. Kang-jun gülümsedi. 

 

"Şimdi yiyelim.” 

 

“Evet.” 

 

Slurp. Slurrp. 

 

Çok lezzetliydi. 

 

O zamandan beri Hwanmong'un kapısı açılana kadar Kang-jun, Hayun'un yaptığı yemeği yemeye devam etti. 

 

Onları idareli yemek niyetinde değildi. 

 

Hayun, uzaydaki yemekler bitmeden geri dönecekti. 

 

Geldiğinde daha fazlasını yapardı. 

 

[Hwanmong'un kapısı açık.] 

 

Hwanmong'a döndükten sonra, Kang-jun hemen Mühürlenme Dünyasına girdi. 

 

Gelişmiş melek, Luminael, orada sıkışıp kalmıştı. 

 

Kang-jun girdiği gibi, Luminael ölü gibi yattığı yerden gözlerini açtı.