Dimensional Sovereign - Bölüm 156: Yıkımın Ayartması (1)

---

 

 

Düzenleme: LordVioleGrace

 

Hayun’un dudakları doğal olarak onunkilere yapıştı Dili Kang-jun'un ağzına girdi ve elleri göğsüne hafifçe dokundu.

 

Hemen Kang-jun'un üstüne tırmandı ve onu şiddetle öpmeye başladı.

 

Tahrik aklını kaybetmesini sağlamak için yeterliydi.

 

Kang-jun yumuşak vücuduna hevesle dokundu.

 

Kang-jun'un vücudu son derece heyecanlı bir tepkiye sahipti.

 

Onu bırakmayı hiç düşünmemişti.

 

Hayun, Göksel Dünyaya bir mektup gönderir göndermez geri dönmüş olabilir miydi?

 

Gerçekte, toplantılar uzun zaman alırdı, ancak bu Göksel Dünya için farklı olabilir.

 

Shaoniel'in iradesine katılmış ve Kang-jun'un hanehalkı üyelerini ve arkadaşlarını serbest bırakmış olabilirler.

 

Hayun'un yatağında görünmesi garip değildi. Onu görmek onu çok memnun etti.

 

Hayun, Göksel Dünya tarafından zorla götürülmüştü.

 

Eğer bir insan olsaydı, ölmüş olurdu.

 

Ölen sevgilisi tekrar geri dönmüştü.

 

Bu durumdaki herhangi bir adam sakince onu geri getirmeye çalışmak yerine, yas tutardı.

 

Dahası, sevgilisi döndükten sonra fiziksel temas için çok hevesliydi.

 

Bu arada, Hayun'un ağzı Kang-jun'un vücudunun en heyecanlı kısmına ulaşana kadar yavaşça aşağıya indi.

 

Yani, durum ne olursa olsun, arzusunun üstesinden gelmek kolay değildi…

 

Şüpheli bir durum olsa bile.

 

Ancak, Kang-jun Hayun'u yavaşça itti.

 

Bu açıkça Hayun'du. Parlak gözleri, kızarmış yanakları ve hatta Kang-jun'un vücuduna karşı nefes alması bile aynı hissettiriyordu.

 

Bununla birlikte, Kang-jun, mevcut Hayun'un gerçeğinden ziyade bir yanılsama olduğunu sezgisel olarak algıladı.

 

Hepsi bu değildi.

 

Buradaki yatak da gerçek değildi.

 

Delta binasındaki yatak odasına benziyordu, ama aynı zamanda bu da bir yanılsamaydı.

 

Hwanmong'un koruyucusu ve bir Kaosu bu kadar mükemmel bir şekilde kandıracak bir yanılsamayı kim yapabilir?

 

Daha şaşırtıcı olan şey, Kang-jun'un vücudunda herhangi bir kaos gücü hissetmemesiydi.

 

Yeteneklerini kullanamıyordu, sanki bir şey onları mühürlemiş gibiydi.

 

Bu bir kabus muydu?

 

 Ancak, bu da değildi.

 

Kaos gücünü kullanamıyordu, ama içgüdüleri hala duruyordu.

 

Bütün bu durum, onu baştan çıkarmak için Hayun gibi davranan biri tarafından yaratılmıştı.

 

Sanal bir alandı…

 

Gerçekliğe dönmek için Hwanmong'dan ayrıldığı andaki boşluk.

 

İşte tam o an ileri bir zihinsel saldırı yapılmıştı.

 

Kang-jun'in yeteneklerini kullanamadığı gibi, baştan çıkarıcısının güçleri de kısıtlandı.

 

Yani, sadece baştan çıkarma mümkün oldu.

 

Ancak, Kang-jun baştan çıkarılmaya başladığı an her şeyi kaybederdi.

 

Hemen baştan çıkarıcının kölesi olacaktı.

 

Bu ölümcül ayartmaya katlanmak zorunda kaldı.

 

Kim böyle hain bir tuzak kurmuştu?

 

“Kimsin sen?”

 

Zaten tahmin etmişti, ama yine de sordu.

 

Şu anda, Kang-jun son derece gergindi.

 

Hayun tahmin ettiği kişiyse, o zaman bu en kötü durum olurdu.

 

Hayun hiddetle kızdı.

 

Sonra görünüşü değişti.

 

Başından ayak parmaklarına kadar her şey bir erkeğin arzusunu teşvik etmek için tasarlanmıştı.

 

Tanrıça Shaoniel'in güzelliğine ve ölümcül bir çekiciliğe sahipti.

 

Ne yapacağını bilmiyordu.

 

Bildiklerine rağmen, yıkıcı bir büyücüydü!

 

Yıkım tanrıçası Karosio'ydu.

 

Daha önce, sadece yarısını görmüştü, ama şimdi tüm vücudunu görüyordü.

 

Kang-jun'un kalbi böyle büyüleyici bir güzelliği gördüğü anda durdu.

 

"Uzun zaman oldu."

 

Karosio tatlı tatlı gülümsedi.

 

Davranışları doğaldı, sanki Kang-jun uzun zamandır sevgilisiydi.

 

Ondan gelen kötü bir atmosfer yoktu.

 

Dahası, kimliği fark edildikten sonra panik yapmadı. Aksine, memnun olmuş gibi gülümsedi.

 

“Çoktan tahmin etmiş olabilirsin ama burada birbirimize saldıramayız. Bu yüzden... Sadece anın tadını çıkar."

 

"Saçmalamayı kes ve hemen çık.”

 

Kang-jun ona bakarak bağırdı.

 

Ancak, sözlerine rağmen, sağ eli farkında olmadan göğüslerini kavradı.

 

"B-bu çılgınlık!"

 

Kang-jun panikledi. Vücudu iradesine hiç cevap vermiyordu.

 

Ne yaparsa yapsın, vücudu zihnini dinlemeyi reddetti.

 

İradesi bir kaos varlığının yanı sıra aşkınlığın ötesindeydi.

 

Ama şu anda vücudunu kontrol edemiyordu.

 

'Ben ne yapıyorum? Ellerim, göğüslerini bırakın!’

 

Kang-jun emretti.

 

Ancak, Karosio'nun göğsünü tutan el aktif olarak okşamaya başladı.

 

O anda Kang-jun'un kulağına yaklaştı ve onu yaladı.

 

Bütün vücudu titredi.

 

Ruhu fiziksel zevkin ötesindeydi.

 

Dili kulağını dürttüğü anda, Kang-jun'un iradesi ufalandı.

 

“Seni baştan çıkarmaya geldim. Seni kölem yapacağım.”

 

Karosio fısıldadı. Şimdi açıkça her şeyi söylüyordu. Hatta onu köle yapacağını bile söylemişti.

 

Aklı başında olsaydı, bu durumu durduracaktı.

 

Yine de zihinsel durumu reddetmeyecek kadar kötü değildi.

 

“Kapa çeneni! Sence baştan çıkarılacak mıyım?"

 

Kang-jun bağırdı. Ancak, sözlerinin aksine, Karosio'yu çekti ve nemli dudaklarını yakaladı.

 

Karosio çekilmeden önce bir sürü öpücükle cevap verdi, büyüleyici bir şekilde gülümseyerek...

 

"Şimdi, neden Hwanmong'un gücünü Göksel Dünyaya karşı kullanmıyorsun? Dünya'yı ve diğer dünyaları değiştirebilirsiniz.”

 

“Saçma sapan konuşmayı kes.”

 

"Hwanmong'un gücüyle, boyutsal sistemdeki tüm saldırgan şeylerden kurtulabilir ve yeniden oluşturabilirsin. Bunu benim için yapabilir misin?”

 

“Böyle bir şey yapmayacağım.”

 

Buna rağmen, Kang-jun'un elleri vücudunda içtenlikle geziniyordu. Her iki elin ritmik hareketleri üzerindeki pürüzsüz sesi onu delirtmek için yeterliydi.

 

'Olamaz! Bu olamaz. Ruhunu yeniden kazan.'

 

Ruhu çoktan gitmişti. Bu, aklın yetersizliğinden değil, vücudunu hiç kontrol edemediği gerçeğinden kaynaklanıyordu.

 

Kang-jun tam anlamıyla aklını kaçırmıştı.

 

İradesi işe yaramadı.

 

Dahası, Karosio ile yaptığı hareketler devam etti.

 

Kang-jun nihayet Gölgesiz'i anladı.

 

Kaos olmasına rağmen, Karosio’nun kölesi olmuştu!

 

O zaman gerçekten şüphe etmişti.

 

Karosio o kadar çekiciydi ki Kang-jun'u sinirlendirmişti, ama böyle ayartılacağını hiç düşünmemişti.

 

Kang-jun buna karşı kazanabileceğinden emindi.

 

Ancak, tüm bu güven şimdi ortadan kaybolmuştu.

 

Bilinçaltı içgüdülerini uyaran bir ayartmaya!

 

Herhangi bir hile ya da büyü değildi.

 

Karosio öyle bilinçsiz bir çekiciliğe sahipti ki, bilinçaltı içgüdülerinin kontrolünü ele geçirdi ve şehvetini korudu.

 

Bu nedenle, ne kadar güçlü olursa olsun hiç kimse buna direnemezdi. 

 

'Açıkçası, özellikle tetikteydim çünkü Karosio'ya avlanacağınızı düşündüm. Korkarım ki düşüncelerim hala değişmedi.'

 

'İradem bu kadar zayıf mı?'

 

'Bu bir irade meselesi değil.'

 

Shaoniel ile konuşmaları aniden önüne geldi. Göksel bir tanrıça olarak, Karosio'nun yeteneğinin ne kadar korkunç olduğunu biliyordu.

 

Bu ona Shaoniel'in Kang-jun'a gözyaşlarını verdiğini hatırlattı.

 

'Eğer şanslıysanız, yıkım tanrıçası sizi cezbettiği zaman gerçeği göreceksiniz.'

 

'Gerçek!'

 

Gerçeğin ne olduğunu bilmiyordu, ama görebilirse ayartmadan kaçabilirdi.

 

Ancak, neden hala gerçeği görmedi?

 

Konu şansa geldiğinde kimsenin gerisinde kalmayacağından emindi.

 

Ancak, Kang-jun'un düşüncelerinden farklı olarak, vücudu şimdi kabaca Karosio'nundu.

 

Ön sevişme bitmişti.

 

Geriye kalan tek şey Karosio'yu almaktı.

 

Kang-jun onun kölesi olacağını biliyordu ama vücudu hareket etmeyi bırakamadı.

 

O anda…

 

Bir rüya gibiydi, Kang-jun'un gözlerinin görebileceği bir görü.

 

Aniden, Karosio'nun vücudu bir gölgeye dönüştü.

 

Gölge gibi gözükmesine rağmen, aslında boyutsal sistemde var olanın bir yapılanmasıydı.

 

Yıkım enerjisiydi.

 

Yıkım salonunda kesilen ürkütücü aura!

 

Her şeyi yok eden Ölüm enerjisiydi.

 

Kang-jun'un görebileceği gölge, yoğunlaştırılmış yıkım enerjisiydi.

 

Kang-jun'a kara delik tutmanın ürkütücü hissini verdi.

 

'Gerçek bu mu?'

 

Gerçek şu ki, Karosio Yıkım Tanrıçasıydı.

 

Sadece yıkımın ne olduğunu gösterdi…

 

Shaoniel'in gözyaşları bunu yapabiliyordu.

 

Ancak şuan Kang-jun gerçeklerden daha önemli bir şey buldu.

 

Eşi görülmemiş yıkım gücünü hissetti.

 

Bu arada, yıkım gücü kaos gücünün bir parçası olmuştu.

 

Şimdi, gücün sadece bir kabuk olduğu ve gerçek yıkıcı güç olmadığı ortaya çıktı.

 

Yıkım gücü, kaos gücünden daha az değildi.

 

Hayır, kaos gücünden üstündü.

 

'Bu?'

 

Kang-jun'un kalbi çılgınca atmaya başladı.

 

Son zamanlarda kaos bilgi senaryoları sayesinde yeni bir dünyaya bakmıştı.

 

Baktığı belirsiz evren, yıkım enerjisini gördükten sonra biraz daha netleşti.

 

'O zaman bu, yıkım enerjisiyle ilgili olduğu anlamına mı geliyor?'

 

Herkes korkmuş ve isteksizdi.

 

Öyle olsa bile, bu en güçlü auraydı!

 

Kang-jun daha çok odaklanmıştı.

 

Ancak, bu an çok kısaydı.

 

Tam anlamıyla bir yanılsama oldu.

 

Sonra vücuduna hakim olan kontrol edilemeyen içgüdü ortadan kayboldu.

 

Fiziksel vücudu da sakinleşti.

 

Doğal olarak, Kang-jun Karosio'yu itti ve yataktan kalktı.

 

Karosio ona şaşkın bir ifadeyle baktı.

 

"Shaoniel sana gözyaşlarını mı verdi?”

 

“Bu doğru.”

 

Kang-jun başını salladı ve Karosio hiç hayal etmediği üzgün bir ifade yaptı.

 

"Bah! Bana ne kadar engel olacaksın Shaoniel? Seninle kendim ilgileneceğim.”

 

Gözlerinde öfke vardı. O Kang-jun'a zorlu bir görünüm gönderdi ve dedi,

 

"Bugün şanslı günün, Lucan. Ama her zaman bu kadar şanslı olmayacaksın. Beni asla yenemezsin.”

 

Sonra Karosio'nun vücudu sadece bir yanılsama gibi ortadan kayboldu.

 

Aynı zamanda Kang-jun'un yatak odası alanı ortaya çıktı.