Saligia Ejder’e bağırdıktan sonra Ejder ağzını kocaman açarak yok edici bir şekilde kükredi ve Saligia’nın bütün vücudunu parçalanarak geriye sadece iskeletini bıraktı ama Saligia hızlıca toparlanarak eski haline döndü.

(Saligia)-Yeteceğini mi düşündün? Haha. Amma da salakmışsın.

Saligia gülümseyerek Ejder’e bakıyordu. Ejder’in gerçek bir ejderhaya dönmesi beklediği bir şey değildi ama sadece bu kadardı. Sadece şaşırmıştı. Herhangi bir korku hissetmiyordu. Hatta normalden daha bile rahat hissediyordu. Nedeni ise…

(Saligia)-O forma sahip olan tek kişinin sen olduğunu mu düşündün? BEN ZATEN SAFKAN BİR EJDERHA OLARAK YARATILDIM!!!  

Saligia son cümlesini söylerken bedeni hızla büyümeye ve değişim geçirmeye başladı. Ejder’in kendisine saplamış olduğu zincirler yok oldu ve Saligia Ejder’le aynı boyuta geldi.

(Saligia)-Siz aptal insanların unutmuş olduğu efsanevi form bu işte. Ultimaximus’un oğluna ve Gaia’nın bana sunduğu yüce görünüş BU!!! Senin gibi değersiz bir insan müsveddesinin bu forma layık olabileceğini DÜŞÜNME BİLE!!!!!

Saligia epik bir kükreme sunarak ağzını açtı ve yok edici bir ışın topu ateşledi. Ejder ise bu saldırı karşısında kuyruğunu şaklattı ve sert bir savuruş yaparak ışın topunu ikiye ayırıp etrafından geçip gitmesini sağladı.

Işın topunun iki kısmı da varoluşu yarıp geçerken Ejder kanatlarını gerdi ve delicesine bir şekilde salladı. Sallanan kanatları bütün gerçekliği ezdi ve hiçlikte dahil olmak üzere var olan ve olmayan her şeyi bükerek sonsuz parçaya ayırmaya başladı.

Fakat her şey parçalanıyor olmasına rağmen Saligia bunu hiç umursamadı ve ileri doğru uçarak devasa dişlerini Ejder’in boğazına sapladı. Ejder kulak kanatan bir şekilde haykırdıktan sonra sağ pençesini gerdi ve Saligia’nın boğazını kesti.

Boğazı kesilen Saligia inatla Ejder’in boğazını bırakmadı. Ejder ise bir sonraki hamlesinde Saligia’nın çenesini parçaladı. Böylece de Saligia istemese bile Ejder’in boğazını bırakmış oldu.

(Saligia)-Tamam, peki. Öyle olsun. Her şeyi kullanma zamanı geldi.

Geri çekilen Saligia’nın devasa bedeninden dumanlar yükselmeye başladı ve o koca beden hızla küçülmeye başladı. Saniyeler içinde eski insan görüntüsüne kavuşan Saligia’nın bedeni beyaz bir aurayla sarılmaya başladı ve…

(Saligia)-Yüce Ana Gaia’ya ve bana verilmiş Günah Ejderhalarına sesleniyorum. Mutlak kadere karşı gelin ve ruhunuzu tamamen bana adayın!

(Saligia)-Yaratılış Ağacı Ejderha ve Tanrıça: Ejderha Tanrıçasının Kalbi!

Saligia’nın bu çağrısından sonra bedenini kaplamaya başlayan beyaz aura bir anda dağılarak Ejder’in içinde kaldığı ağaçtan çok daha büyük bir ağaç oluşturdu ve bu beyaz ağacın içinde kalan Saligia ağaçtan bile daha beyaz bir aurayla parlamaya başladı.

(Saligia)-Sadece sen mi ruhundakileri özümseyebilirsin sandın!? Varoluştaki tek GERÇEK EJDERHA BENİM!!! SADECE BEN!!! UCUZ BİR TAKLİTÇİ OLAN SEN BENİM KUDRETİMLE YARIŞACAK KADAR YÜCELİK SAHİBİ DEĞİLSİN!!!  

Saligia delirmiş gibi bağırırken ellerini açtı ve iki elinden birden ışık topları Ejder’in üzerine yağmaya başladı. Hiç durmadan sanki milyonlarca kişinin içinde olduğu bir savaştaymışçasına sahip olduğu her şeyle Ejder’e saldırıyordu.

Ejder ise gelen bu darbelerin neredeyse hiçbirinden kaçamıyordu çünkü bedeni inanılmaz derecede büyüktü. Kanatları çoktan parçalanmıştı. Bedeninin büyük bir kısmı yanıklarla dolmuştu ve tek kolu kopmuştu. Ama hiçbir şekilde ses çıkartmıyordu.

Acı hissetmediği için aldığı bütün bu yaralar onun için anlamsızdı. Tabii bu Ejder’in şu anda deli gibi hasar aldığı gerçeğini değiştirmiyordu.

-Yücelik.

Tam o anda bütün varoluşta bir ses yankılandı.

-Gerçekten o kadar yüce olduğuna inanıyor musun? Hahahaha.

-Acınası.

-Bütün hiçlik ve varoluş içinde bir tek BEN…

-… YÜCELER YÜCESİYİM!!!

Bu seslerin yankılanışının hemen ardından Saligia’nın suratında bir yumruk patladı ve devasa ejderha ışığa dönüşerek kayboldu. Ejder yeniden insan formuna dönmüştü.

(Saligia)-EJDEEEEEĞĞĞRRRRR!!!!!

(Ejder)-SALİGİAAAAAĞĞĞ!!!

İkili gırtlaklarını yırtmak istercesine haykırdılar ve tüm güçleriyle birbirlerine saldırarak yumruklarını attılar. Yumruklarının çarpışmasıyla birlikte varoluş sarsıldı ve her yer anlamsız bir şekilde yanmaya başladı.

Bir sonraki yumrukları ise bütün ateşleri buza çevirdi. Üçüncü yumruklarında ise varoluş tamamen silindi ve geriye yalnızca hiçlik kaldı.

(Saligia)-Vazgeç artık!!! BEN KAÇINILMAZIM!!!

(Ejder)-Ne yarrağım olduğun kimin umurunda lan!!! Varoluş ve hiçliğin tek ve yegane canavarı benim!!! Beni yenemezsin!!!

İkili artık hiçbir şey önemsemeden dövüşüyorlardı. Bu dövüşün artık Ejder’in intikamıyla bir alakası kalmamıştı. Bu dövüş yalnızca kimin daha güçlü olacağını belirleyecekti. Hayatta kalan kişi varoluş ve hiçliğin en güçlüsü olacaktı.

(Ejder)-Yüksek Ejderha İnfilakı!!!

(Saligia)-Süper Ejderha Haykırışı!!!

İkilinin sahip olduğu en güçlü hamleler aynı anda salındı ve hiçliğin tam ortasında birbirleriyle çarpıştılar. İki hamleden hangisinin daha güçlü olduğunu söylemek imkansızdı. O kadar güçlülerdi ki artık kimin önde olduğu belli olmuyordu. Tamamen eşit gibilerdi.

Saldırılarının çarpışmasından ortaya çıkan efsanevi enerji bütün hiçliği doldurup sallarken ikili hala son güçleriyle dövüşüyorlardı. Yumruklar, tekmeler kafa darbeleri. Normal dünyada basit şeyler olan bu hareketler onların elinde her şeyi yok edebilecek birer güce dönüşüyordu.

(Saligia)-Hiper Ejderha Haykırışı!!!

Saligia o anda daha da güçlü bir hamle öne sürerek Ejder’i tüm gücüyle hiçliğin dibine ittirmeye başladı ve gırtlağını parçalayıp sesi kısılana kadar bağırmaya devam etti.

(Saligia)-GEBEEEEEĞĞĞRRRRR!!!!!

Ejder hiçliğin dibine kadar gömülmüşken dişlerini sıktı ve kanlı gözleri psikopatça gülmeye başladı.

(Ejder)-Parçalan Saligia! Sonsuz İnfilak!!!

Ejder’de aynı şekilde haykırdıktan sonra kendi gönderdiği enerji dalgalarını takip etti ve hiçliğin parçalanan kısımlarını birer basamak olarak kullanarak Saligia’ya doğru koşmaya başladı. Artık uçamıyordu. Ayrıca hareketleri o kadar da doğru görünmüyordu. Zıplarken sürekli topallıyor ve dengesini sağlamak için yalnızca sağ kolunu kullanıyordu.

Asla vazgeçmeyen korkutucu bir canavar gibi görünüyordu.

(Saligia)-Vazgeç artık! Beni asla yenemezsin!!!

(Ejder)-Git kendini becer piç kurusu!!! TEK GERÇEK EJDERHA BENİM!!!

Ejder üzerinde durduğu parçaya tüm gücüyle çöktü ve kendisini son bir kez olacak şekilde Saligia’ya fırlattı. Sağ yumruğunu sıktı ve sahip olduğu her şeyle birlikte Saligia’nın yüzüne ölümcül bir yumruk patlattı.

Yumruğu yiyen Saligia’nın kafasının üst kısmı parçalandı ve hiçliğe dağıldı. Aynı anda hiçlik çatladı ve kum gibi dökülmeye başladı.

(Saligia)-Bırak artık!!! Bir şeylerin farkına var!!!

(Ejder)-Hayatta olmaz! Bu savaşın tek galibi benim! Bunu o sikik kafana kazı!!!

Ejder’in suratındaki gülümseme biraz daha büyüdü ve saldırıları iyice vahşileşti. Attığı yumrukların her biri daha da ölümcül hale geliyordu. Hatta Ejder o kadar yozlaşmış ve yoldan çıkmıştı ki kullanmaması gereken sol kolunu bile kullanmaya başlamıştı.

(Saligia)-Yetti artık be!!! En güçlü benim!!! Ve bunu o sikik kafasına kazıyacak tek kişi sensin!!!

Saligia Ejder’den gelen yumruğu durdurdu ve sert bir diz darbesiyle Ejder’in sağ kolunu da kullanılamaz hale getirdi. Sonra da karnına sağlam bir yumruk atarak onu uzaklara fırlattı ve peşinden koşarak bir tekme yardımıyla onu hiçliğin üst taraflarına gönderdi.

Tekmeyi yiyen Ejder kan kustu ve hareketsizce savruldu. Saligia ise eline aldığı hiçlik parçasını Ejder’e fırlattı ve karnına sapladı. Sonra da zıplayıp doğrudan o parçanın üzerine basarak parçanın Ejder’i delip geçmesini sağladı.

Ejder ise Saligia’nın bacağını sıkıca kavradı ve…

(Ejder)-Yakaladım seni!!! Yüksek Ejderha İnfilakı!!!

Ejder ağzını açarak en güçlü hamlesini bir kez daha kullandı ve Saligia bu harekete doğrudan maruz kaldı. Bu hareketle birlikte ikili hiçliğin dibine kadar sürüklendiler ve Saligia sol kolunu kaybetti. Vücudunun neredeyse tamamı yanmıştı ve iğrenç görünüyordu. Korkunçluğu da cabası.

(Saligia)-Dibin bile dibini görmeni sağlayacağım!!!

(Ejder)-Sikime kadar yolun var!!!

Saligia ayağını kaldırıp Ejder’in boğazına bastı ve kolunu tutup çekmeye başladı.

(Saligia)-Madem sol kolumu aldın. Kendininkine de veda et.

Saligia Ejder’in sol kolunu çekip kopardı ve kenara attı. Ejder ise Saligia’nın bacağına tekme atarak üstünden çekilmesini sağladı ve bir anda ayağa kalkıp zıplayarak Saligia’nın çenesine bir diz darbesi indirerek çenesini kırdı.

Bu hamleden sonra ikili birbirlerine baktılar ve hala hareket edebileceklerine kanaat getirdiler.

(Aynı anda)-Bu savaş daha bitmedi.