Bölüm 391: Denizaltı Tapınağı

Li Qiye her yeri aramasına rağmen başka bir ada bulamadığı zamanlarda denizin altında bu antik tapınağı bulmuştu. Onu araştırmış ve bu tapınak ile diğer adaların bir şekilde ilgili olduğunu düşünse de tapınakta bir şeyin eksik olduğunu hissedip en sonunda aramaktan vazgeçmişti.

“Yumuşakça Kabilesi'nden bir usta bir süre önce bu bölgeden geçmiş. O sırada bir ışık aniden yukarı doğru atılmış ve bu nedenle de oraya bakmaya gittiğinde bu antik tapınağı keşfetmiş. Ardından da buranın altında olan geçidi bulmuşlar.” Lu Baiqiu öğrendiklerini aktardı.

“Geçit?” Bunu duyan Li Qiye aniden ciddileşti ve rüzgâr gibi antik tapınağa gitti.

Gerçekten de antik tapınağın altında bir geçit vardı. Ancak geçmişte burayı araştırırken bu geçit orada değildi.

Li Qiye geçidi dikkatle gözlemledi. Diğer tarafta mürekkep kadar siyah minyatür bir kıta vardı.

Li Qiye geçidi hissetmek için nazikçe uzandı. Uzaysal dalgalanmayı hissetti ve mırıldandı: “Demek durum bu… Bu bir sürgün boyutu!”

Bu tapınakta bir şeyin eksik olduğu hakkındaki düşünceleri doğruydu. Bu geçit geçmişte yoktu.

“Yumuşakça uzmanlarından okyanuslarında bir efsane olduğunu ve bu efsaneye göre bir zamanlar kaybolmuş gizemli bir adanın yer aldığını öğrendim. İlahi bir tapınağın içinde gizlenmiş ve sadece bu tapınağın sırlarını çözenler bu adaya ulaşabilirmiş.” Lu Baiqiu konuştu: “Yumuşakça Kabilesi bu antik tapınağı bulduktan sonra arıtılmış yeşimler ile bu geçidi açarak kayıp gizemli adaya ulaşmayı denemiş. Ne yazık ki yeteri kadar arıtılmış yeşime sahip olmadıklarından bizim ürettiğimiz deniz mücevherlerini çalmak zorunda kalmışlar.”

Devam etti: “Buraya geldiğimde burada bol miktarda arıtılmış yeşim ve deniz mücevheri vardı, ama yine de bu geçidi açmak için yeterli bir miktar değil.”

“Bu kadar kolay olması nasıl mümkün olabilir?” Li Qiye dikkatle geçide baktı ve yanıtladı: “Efsaneler her zaman doğru olmaz. Daha açık olmak gerekirse bu kayıp gizemli bir ada değil, o yüzüncü ada!”

“Yüzüncü ada?” Lu Baiqiu biraz afallarken sordu: “Yüzüncü ada da ne?”

“Bin Ada'nın yüzüncü adası!” Li Qiye titizlikle geçidi ovdu ve uzaysal dalgalanmaları hissederken devam etti: “Bin Ada'nız toplam yüz adaya sahip. Üstelik yüzüncü ada diğer doksan dokuz adanın birleşiminden çok daha büyük.”

“Ama… Ama bu sadece bir efsane!” Şaşkın Lu Baiqiu konuşmadan edemedi: “Bu efsaneyi ben de duymuştum, ama kimse bu adayı bulmayı başaramadı. Üstelik diğer doksan dokuz adanın birleşiminden daha büyükse birisinin çoktan onu bulması gerekirdi.”

“Birinin hayal gücünü aşabilecek bazı şeyler vardır!” Li Qiye gülümseyerek konuştu: “Birinin asla dokunamayacağı birkaç gizem var.”

Değişen ifadesi ile Lu Baiqiu geçidi inceleyen Li Qiye'ye baktı ve hızlıca sordu: “Bu geçit açılabilir mi?”

“Bu kimin denediğine bağlı!” Li Qiye elini çekti ve kıkırdadı: “Bu geçidi açmak için birisinin öncelikle Erdemli Örnek Arıtılmış Yeşimi'ne sahip olması gerek. Ve ikinci olarak da bu geçidi anlamaları gerek.”

“Erdemli Örnek Arıtılmış Yeşimleri!” Lu Baiqiu sakinleşmek için nefes almak zorunda kaldı. Bu sadece o değil Statik Akış Ülkesi için bile büyük bir meblağdı!

Li Qiye gülümsedi ve konuştu: “Bu sadece başlangıç.” Ardından teker teker Erdemli Örnek Arıtılmış Yeşimlerini çıkardı ve yavaşça onları geçidin içine yerleştirdi.

“Erdemli Örnek Arıtılmış Yeşimleri!” Lu Baiqiu ağzı açık şekilde yeşimleri çıkaran Li Qiye'ye baktı ve sersemledi. Onun ülkesi bile bu kadara sahip değilken Li Qiye bir şey olmamış gibi onları çıkarıyordu!

Daha önce onun bir tarikatın sıradan bir öğrencisi olduğunu düşünmüştü, ama büyük güçlerden gelen biri bile bu kadar Erdemli Örnek Arıtılmış Yeşimi çıkaramazdı!

Biraz şaşkınken Li Qiye'ye baktı. O anda bir sis gibi yeteneklerini sakladığını ve onu fark edemediğini anladı.

“Açıl!” Li Qiye arıtılmış yeşimleri etkinleştirdi. Haykırışının ardından geçit parlak bir ışık yaydı.

“Ka… Ka… Ka!” O anda harika bir şey gerçekleşti ve ilk başta büyük olan geçit yumruk boyutuna küçülerek Li Qiye'nin avucuna düştü.

“Bang… Bang… Bang” Aniden tüm bölge sarsılırken nesillerdir güçlü duran antik tapınak da çatlamaya başladı.

“Ne oldu!” Lu Baiqiu bu olay karşısında ürperip derin bir nefes aldı.

“Hadi!” Li Qiye bağırırken Lu Baiqiu'yu sürükledi. Anında gökyüzüne yükseldiler ve bir anda oradan kaçtılar. Kaçtıkları an başlangıçta mavi olan gökyüzünü bir sis kapladı.

“Neler oluyor?” Sisin denizi çevrelemesi diğerlerini şaşırttı. Lu Baiqiu çevresine bakarken oldukça şok oldu ve ileriyi işaret etti.

Sisin diğer ucunda bir kıtada bulunabilen devasa tepeler vardı.

“Demek böyle!” Bu devasa dağ sırasını gören Li Qiye'nin gözleri daralırken mırıldandı: “Demir ayakkabıları eskittikten sonra bulunamayan bir yer, çaba harcamadan şans eseri bulunabiliyor gerçekten.”

“Bu gizemli kayıp ada olabilir mi?” Lu Baiqiu duygulu şekilde mırıldandı: “İnsanlar bu adanın eski tanrıların hazinelerini içerdiğini söylüyor. Gidip bakmalıyız!” Bunu dedikten sonra adaya ulaşmak için sise doğru ilerlemek istedi!

“Gitme!” Li Qiye hızlıca onu yakaladı ve kafasını salladı: “Oraya ulaşmak kolay değil. Eğer bana inanmıyorsan bir daha bak!” Ardından gelişigüzel bir taşı meteor hızında adaya doğru fırlattı.

Ancak yaklaştığı an büyük taş aniden yok oldu.

Lu Baiqiu'nun ifadesi aniden yok olan taşı gördükten sonra büyük ölçüde değişti. Sanki bu taş devasa bir canavar tarafından yutulmuştu. O anda geniş dağlar sanki avını sessizce bekleyen canavara benziyordu.

“Burası da neresi?” Lu Baiqiu sormadan edemdi.

Li Qiye gülümsedi ve gözlerini daraltarak konuştu: “Yüzüncü ada ve aynı zamanda sizin kayıp gizemli ada dediğiniz yer.”

Sakinleştikten sonra Lu Baiqiu ciddi şekilde konuştu: “Başkente dönerek bunu Ekselanslarına rapor etmem gerek. Bu konuda görüşün nedir?”

Li Qiye dağlara doğru baktı ve konuştu: “Gidebilirsin, ben biraz daha burada duracağım.”

Lu Baiqiu Li Qiye'ye veda etti ve ardından hemen giderken Li Qiye de sis hakkında düşünmek için geride kaldı. Bu sis tabakasını geçtiği an yüzüncü adaya ulaşacağını biliyordu.

Bu yer diğerlerinden bilerek gizlenmiş pek çok sırra sahipti. Çok eski bir yer olduğu için bu kayıp gizemli adaya ulaşmak da kolay değildi.

Li Qiye yakınlaşmayı denedi, ancak ürpertici bir şey hissetti. Sis vahşi bir canavar gibiydi ve yaklaşan biri ne kadar güçlü olursa olsun korkunç bir kader ile karşılaşırdı.

Birkaç gün düşündükten sonra bu adaya ulaşmak için bu tabakayı geçmek gerektiğini, ancak bunun bir intihar eylemi gibi olacağını anladı. En sonunda gülümsedi ve yaşamaya alıştığı adaya geri dönmek için denizden ayrıldı.

O anda kayıp adaya ulaşmak için aceleci değildi. Doğru anı bekliyordu, diğerlerinin ölümlerini aramasını bekliyordu. Sis tabakası kana susamış bir canavardı. Sadece doygunluğa ulaştığında birisi adaya ulaşabilecekti, aksi halde bu göklere ulaşmaktan bile daha zor olacaktı.

Bu nedenle de diğerlerinin gelmesini beklemesi gerekliydi. Zamanı geldiğinde kayıp adaya kolayca ulaşacaktı. İstediği şeylerin başkaları tarafından alınmasından da korkmuyordu, o kazanmaktan emindi. Sonuçta kayıp adanın gerçek anahtarını elinde bulunduran oydu. Yerleştikten sonra Li Qiye adada kaldı ve huzur içinde gelişim yaptı.

Kısa süre önce dokuz yıldız oluşturduğundan Aydınlanmış Varlık'ın zirvesindeydi.

Aslında yedi yıldız oluşturmak Aydınlanmış Varlık'ın büyük tamamlanışını simgeliyordu, ama Li Qiye dokuz yıldız oluşturabilmişti. Bu gelişimcilerin sınırlarına bir meydan okumaydı... Aydınlanmış Varlık Âleminin zirvesine ulaşmıştı.