Bölüm 419: Geceye Dönen Gün

Bu sırada nehir tarikatının elder ve ataları duygularının kontrolünü kaybetti. Patriklerinin atasal bölgede bir duygu bıraktığını bilmiyorlardı. O anda patriklerinin ruhunun her zaman Bin Sazan Nehri'ni koruduğunu anladılar.

Altın İlahi Söğüt'ün altındaki gizemli figür Li Qiye'ye doğru baktı. Bakışları kesiştiğinde Li Qiye iç çekti.

“Bugünden itibaren Li Qiye Bin Sazan Nehri'mizin Muhafızıdır, onun sözleri benim hükmümdür!”

Bu ses ebedi bir mantraya dönüştü ve biri tarafından sonsuza dek değiştirilemeyecek ebedi bir evrensel kanun haline geldi.

Li Qiye Ölümsüz İmparator'a bakarken çarpık şekilde gülmsedi. En sonunda tıpkı tarikat kurulduğu zamanki gibi süt annelik rolünü oynamak zorunda kalmıştı.

Ölümsüz İmparator Qian Li'ye hayır diyemiyordu. Nehir Tarikatı'nın Muhafızlığı yapmak istediği bir şey değildi.

Ancak duyguları ne olursa olsun hayır diyemiyordu ve kendi kaderine ağıt yakmaktan başka bir şey yapamazdı.

“En sonunda çıkıp Bin Sazan Nehri'ni kurtarmadan edemedi.” Li Qiye kendi kendine mırıldandı.

“Büyük ustanın fermanını mütevazı şekilde kabul ediyoruz!” Kutsal Ata yere eğildi.

İmparatorun ebedi fermanından sonra çiçekler açmaya başladı. Kutsa Ata yeni oluşmuş evrensel kanun fermanını saygılı bir şekilde elleriyle tuttu ve kabul etti.

Tüm elderler ve atalar Ölümsüz İmparator Qian Li'nin üstün fermanının önünde secde ettiler. “Patriğin fermanını mütevazı şekilde kabul ediyoruz!”

Onların davranışının ardından Altın İlahi Söğüt yavaşça altındaki gölge ile birlikte kayboldu. Bin Sazan Gölü birkez daha sakinleşti. Kutsal Ata'nın elindeki üstün fermanın dışında sanki hiçbir şey yaşanmamış gibiydi.

Kutsal Ata'nın kendisi bizzat Li Qiye'yi Bin Sazan Nehri'nin ana bölgesinde büyük seremoni ile karşıladı: “Hoş geldiniz, Muhafızımız!”

Li Qiye çok çaresizdi. Elderlerin kabul töreninin altında sanki tarikatın ana bölgesine sürüklenen bir kukla gibiydi. Bu beklediğinden tamamen farklıydı. Nehir Tarikatı'nda daha iyi olanı anlamaları için birilerini öldürmek istiyordu, ancak Ölümsüz İmparator Qian Li'nin arzusu ortaya çıkıp soyundan gelenleri kurtarmıştı.

Kutsal Ata da Li Qiye'nin Koruyucu unvanını tebrik ettikten sonra tören sona ermişti. Ardından elderler ve atalar kendilerini tekrar mühürlemeden önce atalar ile konuşmuştu.

Tüm tarikat Li Qiye'ye karşı aşırı saygılıydı ve ona karşı en ufak bir saygısızlığa bile cüret edemiyorlardı. Patriğin fermanı Bin Sazan Nehri'ndeki en yüksek otoriteydi, bu nedenle herkes içtenlikle bunu kabullenmişti.

Lu Baiqiu bu gelişim nedeniyle inançsızlık içindeydi. İmparatorun ortaya çıkması ve Li Qiye'yi muhafız olarak ilan etmesi onun için bir rüya gibiydi. Bu nasıl bir onurdu? Hiçbir dahi bunu hayal bile edemezdi.

Diğerleri böyle bir onur ile mest olabilirdi, ama Li Qiye sadece çaresizce gülümseyebiliyordu. Koruyucu unvanı kualağa büyük gelse de bu sadece süt annelik rolüydü. Li Qiye bu rolden yorulmuştu, ikinci kez Bin Sazan Nehri'nin Muhafızı olmak onun için hoş bir şey değildi.

Geçmişte Nehir Tarikatı oluştığunda her şey yeni başlamıştı. Li Qiye perdeler arkasında saklanıp Qian Li Cennet'in İradesi'ni sırtlayana kadar tarikatın süt anneliğini yapmıştı. Ardından görevlerini bitirdikten sonra Nehir Tarikatından ayrılmıştı.

Yıllar geçtikten sonra istemese de bir kez daha tarikatın Muhafızı olmuştu, ama Ölümsüz İmparator Qian Li'ye hayır diyememişti.

Gizlice kendi kendine yakındı: “Bunu son kez olarak düşüneceğim.”

Muhafız olduktan sonra kimseyi görmek istemedi. Bu pozisyon kıyaslanamayacak kadar büyüktü, ama o bunu düşündüğünde bile aşırı rahatsız oluyordu. Daoist Bao Gui de oldukça saygılıydı ve her konuda onun fikrini soruyordu.

Bu konuda Li Qiye sadece şunları söyledi: “Tarikat Lideri... Ben Muhafızım, süt anneniz değil. Nehir Tarikatı önceki gibi işlev görebilir, benim fikrimi sormanıza gerek yok.”

Li Qiye'nin isteğinin ardından daoist soru sormayı kesip Li Qiye'nin edndişelerinden birinden onu kurtardı.

Muhafız olduktan birkaç gün sonra Lan Yunzhu gelip ona sordu: “Bunu nasıl yaptın?”

Bu onun için inanılmaz bir mucize olduğundan aşırı şaşkındı.

Bir Ölümsüz İmparator'un ruhunu görmek ne kadar şok edici bir şeydi! Geçmişte Nehir Tarikatı'nın dahileri bile böyle bir şeye layık değildi, ama imparator bir yabancıyı görmek için bizzat ortaya çıkmış ve ona üstün bir ferman bahşederek Muhafız ilan etmişti.

Li Qiye Lan Yunzhu'ya baktı ve sıkıntı içinde cevapladı: “Çünkü ben bu bölgenin yöneticisiyim.”

Lan Yunzhu bir süre düşündü ve ardından Li Qiye'nin dediği şeyler aklına geldi. Bu sözleri daha önce söylemişti, ama o zamanlar onun böbürlendiğini düşünmüştü. Ama şu anki şeyler fikrini değiştirmesini sağlamıştı.

“Gerçekten Bin Sazan Nehri'ni yok etmek mi istedin?” Onun sözlerini hatırladıktan sonra korktu. Daha önceleri Li Qiye'nin tüm tarikata tek başına karşı çıkamayacağını düşünüyordu, ama şu an bu meselenin düşündüğünden çok daha büyük olduğunu anlamıştı.

“Endişelenme, senin gibi sevimli bir kişiye doğal olarak bir şey olmayacak. Ancak yeniden eğitilmeleri gereken birkaç kişi var.” Li Qiye güldü ve kafasını salladı:

“Bah, kim sevimliymiş? Lan Yunzhu ona bakıp tersledi.

”Bang... Bang... Bang... Bang!” O anda yeryüzü sarsılırken Kutsal Cehennem Dünyası değişti.

Li Qiye şok içinde dışarıya çıkarken Lu Baiqiu ve Lan Yunzhu de onu takip etti. Şaşkınlık içinde gökyüzüne baktılar. Ancak onlar yalnız değildi Kutsal Cehennem Dünyası'ndaki herkes paniklemişti.

Gökyüzü gündüz huzurluydu, ancak şu an her yer kararmıştı. Tüm Kutsal Cehennem Dünyası karanlık tarafından sarılmıştı. Atalar, efsanevi ustalar ve ebedi varlıklar bile gergin hissetti. Çok sayıda yenilmez varlık Kan Çağ Taşları'ndan çıktı.

Bu uzmanlar bile göğün arkasını göremedi ve neden Kutsal Cehennem Dünyası'nın karanlığa büründüğünü anlayamadı.

Bu karanlık herkesi korkuturken bazıları dünyanın sonunun geldiğini düşündü.

Bu çok uzun sürmedi, bir fincan çay içecek kadar bir süre devam etti. Karanlık kayboldu ve gökyüzü sanki hiçbir şey olmamış gibi maviye döndü.

“N... Ne oluyor?” Lu Baiqiu korku içinde kekeledi.

Bu hayatında karşılaştığı en dehşet verici şeydi. Tüm Kutsal Cehennem Dünyası karanlık perdesi tarafından çevrelenmişti. Her ne kadar kısa sürse de herkesi ürpertmeye yetmişti.

Li Qiye bir şey demeden gökyüzüne bakmaya devam etti. Sanki bir şeyi anlamaya çalışıyor gibiydi. Her zaman soğukkanlı olan Li Qiye bu sefer ağırbaşlı bir ifade sergiledi.

Bir süre sonra Lan Yunzhu sordu: “Tam olarak ne oldu?” Deminki manzara onu korkutmuştu. İlahi bakışını açsa da göğün ardını görememiş ve Kutsal Cehennem Dünyası'nı karanlığa gömen şeyi anlayamamıştı.

Li Qiye derin bir nefes alıp Lan Yunzhu'ya cevap verdi: “Gidip kayıp gizemli ada hala orada mı bakmaları için birilerini görevlendir.”

Lan Yunzhu hemen bunu yaptı. Bin Sazan Nehri her zaman adayı biliyordu, ama durumu açıkça bilmeden dikkatsizce içeri girmek istemiyorlardı.

Çok hızlı bir şekilde bazı öğrenciler haberler ile birlikte döndü. Lan Yunzhu bildirdi: “Kayıp gizemli ada orada değilmiş. Karanlık göğü kapladığında birçok kişi, büyük güçlerden gelen atalar da dahil, oradaymış. Ancak adanın nasıl kaybolduğunu görememişler. Karanlık kaybolduğunda ada da gitmiş.”

Li Qiye dudaklarını bunu duyduktan sonra sessizce ısırdı. Kafasında birçok düşünce vardı. Kutsal Cehennem Dünyası'nda kayıp gizemli adanın anında yok olmasına neden olabilecek sadece birkaç şey vardı.

Li Qiye derin bir nefes alıp Lan Yunzhu'ya cevap verdi: “Asal Uğursuz Mezar'a gitmem gerek.”

Lan Yunzhu şok içinde bağırdı: “Asal Uğursuz Mezar mı! Bu antik geçmişteki efsanevi bir yer! Ölümsüz İmparator'ların dışında kimsenin giremeyeceği bir yer!”

Li Qiye yavaş yavaş daralmış gözlerle cevap verdi: “Biliyorum ama bir yolunu bulacağım.”

Lan Yunzhu şaşırdı ve sordu: “Bunun kayıp gizemli ada ile ilgisi var mı?” Asal Uğursuz Mezar her zaman Kutsal Cehennem Dünyası'nda çözülmemiş bir gizemdi.

“Belli değil.” Li Qiye kafasını salladı ve yanıtladı. “Onun mezarla bir ilgisi varsa bu kötü bir şey olmayabilir. Kayıp ada mezarda mı yoksa değil mi fark etmez, oraya gidip kendim görmeliyim.”