Bölüm 423: Yoldaş

Yoldaşını duyan Peng Zhuang hızlıca yemin etti: “Ben gerçekten bunu gördüm. Bu gerçek, sizen neden yalan söyleyeyim? Asal Uğursuz Mezar'dan gerçekten devasa bir el çıktı!”

“Gerçekten mi?” Li Qiye gizlice mutlu oldu. Bu haber için buraya gelmişti. Meraklı bir ifade ile sordu: “Bu dev el neye benziyordu? Korkunç muydu? Bir hayalet eli veya başka bir şey miydi?”

“Bir hayaletin eli değildi.” Peng Zhuang kafasını salladı ve detaylandırdı: “O elin oldukça garip olduğunu hissettim. Karanlık kaybolduğunda onun da mezara geri döndüğünü gördüm.”

“Aniden dışarı uzanan bir el...” Li Qiye bir hikayeyi dinleyen küçük ibr çocuk gibi meraklıydı. “Belki de bir şeyi yakalamayı deniyordur. Neyi yakaladığını gördün mü?”

“Ummm...” Peng Zhuang bir süre düşündü ve ardından cevapladı: “Şimdi sen böyle söyleyince onun bir şey tuttuğunu hatırlıyor gibiyim...”

“Peng Zhuang, atmayı kes.” Qiurong Wanxue ciddi bir şekilde konuştu: “Bir şeyler hazırlayın, Nekropolise gelmek üzereyiz.”

Peng Zhuang kendi eşyalraını kontrol ettikten sonra çarpık bir şekilde gülümsedi.

Li Qiye gizlice içini çekti. Görünüşe göre Qiurong Wanxue hala ona karşı oldukça dikkatliydi. Li Qiye ardından aniden ona bakan birini hissetti. Kafasını kaldırdı ve parlayan bir çift göz gördü.

Li Qiye gülümsedi ve Qiurong Wanxue'ye doğru ellerini birleştirdi. “Bu küçüğün Nekropolise ilk gelişi, şefin bana birkaç şey öğretmesini umuyorum.”

Qiurong Wanxue ona baktı ve ardından hafifçe cevapladı: “Sadece dikkatli ol ve başını belaya sokma.”

Bu söz birçok anlama geliyordu. Onu hem ölçüyordu hem de uyarıyordu.

Li Qiye sadece genel anlamı anlamış gibi davranıp kibarca yanıtladı: “Teşekkürler Şef.”

O anda Li Qiye kayıp adanın yüzde seksen doksan oranında mezar ile ilgili olduğuna emin oldu. Ne yazık ki Peng Zhuang ile özel olarak konuşamıyordu.

Bu yeni haber konusunda acelesi de yoktu. İlk olarak Asal Uğursuz Mezar'ı açacak anahtarı bulması gerekliydi.

Şef ve altı öğrenci hazırlandığında Elder Zhi konuştu: “Şef, sizi desteklemek için burada bekleyeceğiz. Eğer bir şey olursa sinyal ateşini yollayın, hemen size yetişeceğiz.”

Qiurong Wanxue başıyla onayladı ve ciddi bir tonla konuştu: “Pekala. Elder Zhi, siz de dikkatli olun.”

Birçok kişi için Nekropolis cezbedicilik dolu bir yerdi, ama sadece gençler oraya girebilirdi. Tabii ki orta yaşlı ve yaşlı gelişimciler de içeri girebilirdi ancak bunun şartı ölüm korkuları olmamasıydı.

Nekropoliste karanlık ve gizemli bir enerji vardı. Gençlerin kan enerjileri yükselen güneş gibiydi. Bu nedenle Nekropolis'in bu karanlık enerjisini dağıtabiliyorlardı.

Ancak orta yaşlı ve yaşlı kişiler bunu yapamıyordu. Orta yaşlı birinin kan enerrjisi ne kadar görkemli olursa olsun kusurları ve boşlukları vardı. Yaşlıların ise ömürleri solmuştu. Kan enerjileri bu karnalık enerji tarafından etkilendiğinden yaşlanma hızları da artıyordu.

Örneğin orta yaşlı bir gelişimci altı yedi bin yıl yaşayabilirdi. Ancak Nekropolis'e girdiğinde kan enerjisi karanlık enerjinin etkisi altına giriyor ve yaşlanma hızı artarak yaşama süresi üç dört bin yıllık bir süreye kadar düşüyordu. Nekropolis'te kalma süreleri arttıkça yaşlanmaları da o derece hızlanıyordu.

Milyonlarca yıldır Nekropolis her zaman gençlerin oyun alanı olmuştu. Kutsal Cehennem Dünyası'nda bu konuda bir söz vardı: ‘Gençliğinizde Nekropolisi ziyaret etmeden ömrünüzü harcamayın, aksi halde bir daha yapamayacak kadar geç kalırsınız.’

Bu da yaşlı kişilerin ne kadar güçlü olurlarsa olsunlar başka bir seçenekleri olmadığı sürece Nekropolis'e girmeme nedenleriydi.

Qiurong Wanxue Li Qiye'ye baktı ve ciddi şekilde sordu: “Kendini hazırladın mı?”

Bir kabile şefi olarak Li Qiye gibi yabancıları hoş karşılamazdı. Arka planı bilinmeyen biri risk taşırdı, ancak Li Qiye utanmazca onlara katıldığından zarar verici bir niyet ortaya çıkarmadığı sürece onu kovması doğru değildi.

Li Qiye beyaz dişlerini ortaya çıkararak gülümsedi ve konuştu: “Merak etme şef. Hazırlandım ve her an gidebilirim.”

Qiurong Wanxue derin bir nefes alıp konuştu: “Gelin, şehre gidiyoruz.” Ardından onlara önderlik etti.

Altı Kar Gölgesi genci ilk defa Nekropolise girecekleri için oldukça heyecanlılardı. Dobra Peng Zhuang heyecanla haykırdı: “Nekropolis, biz geldik!”

Bu altı genç Kar Gölgesi Kabilesi'nin en büyük potansiyelleriydi. Qiurong Wanxue onları belli bir amacın dışında daha fazla deneyim kazanmaları için getirmişti.

Nekropolis'e girdiklerinde Qiurong Wanxue onları sıcak hava ile karşılaştıkları büyük bir kasabaya getirdi.

Geniş yolları ve çok sayıda sakini ile bu kasaba oldukça genişti. Bazı gelişimciler havada uçarken diğerleri sokak satıcılarının üzerinde uçan canavarlarını sürüyorlardı.

Küçük bir tüccar bağırdı: “Nekropolis Taşı... Hayaletlere yön sorma yeteneğine sahiptir. Sadece bir tane kaldı, gelin ve çabuk alın!”

“Üç akış balığı... Enerji yenileme ve dan arıtmada kullanılır. Üç balık içeren bir şişe... Gelin... Gelin ve alın, bunu kaçırmayın!”

“Nekropolis hayalet Enerjisi.... Hayalet Irkı'nın bir numaralı tercihi. Tam burada satılıyor, tam burada. Şehirdeki tek enerji için üç bin balık istiyorum, gelip alın!”

***

Kasaba tüccarların ve birçok izleyicinin haykırışları ile birlikte oldukça canlıydı. İçeriye giren biri bu şehrin bir hayalet şehri olduğunu nasıl düşünebilirdi?

Altı genç şehre ilk kez girmiş köylüler gibi etrafa baktı. Merakla etrafı inceliyorlardı.

Gençlerin biri merak etti: “Bu gerçekten Hayaletler Şehri mi?” Önlerindeki kasaba ile duydukları arasında en ufak bir benzerlik yoktu. Onlara göre bir hayalet şehrine girdiklerinde karşılarına yer altı enerjisi ile dolu korkutucu bir yer çıkmalıydı.

Ancak burada hiç yer altı enerjisi yoktu. Bunun yerine bu sanki festival havası hakim olan bir ölümlü şehrini daha çok andırıyordu.

Daha önce Nekropolis'e gelmiş olan Li Qiye bunu düşünüp iç çekti. Bu yer gizemlerle doluydu ve gerçekten sadece hayaletler burada yaşayabilirdi. Daha doğrusu burası gerçek ‘hayaletlerin’ değil duyguların toplandığı bir yerdi.

Qiurong Wanxue konuştu: “İlahi Bakışlarınızı açarak onların yaşayan mı yoksa hayalet mi olduğuna bakın... Hayır, duygu demeliydim.”

Şefi duyan altı genç İlahi Bakışlarını açıp ürpertici manzaraya baktı.

Kalabalık bir şehir yeri ve göğü doldurabilecek bir okyanus misali kan enerjisi le dolu olmalıydı.

Ancak onlar sadece karanlık enerji ile dolu bir Nekropolis görüyorlardı. Buna ek olarak vatandaşların da kan enerjisi yoktu. Yoldan geçen tüccarların bile bazıları sadece illüzyondu.

Kan enerjisi olmayan bu kadar büyük bir şehri gören biri nasıl olur da panik olmazdı? Bu bir ölü şehirdi.

“Gerçek kişilere nasıl bu kadar benzeyebilirler?” Bir öğrenci şaşkınlıkla seslendi. Burada yaşayanlar gerçek kişiler gibiydi ancak kan enerjileri yoktu.

“Nekropolis'te hem güçlüler hem de zayıflar var. Güçlü duyguların sıradan gelişimcilerden tek farkı kan enerjilerinin olmaması. Öte yandan zayıf duygular tıpkı şu illüzyonlar gibi İlahi Bakışlar ile görülebiliyor.”

Peng Zhuang yaklaşan genç adam gruubunu gösterdi ve seslendi: “Oraya bakın, orada kan enerjisi olan hayaletler var!”

Qiurong Wanxue ciddi bir tonda cevapladı: “Kabalık etme, onlar da sizin gibi yabancı gelişimciler.”

Peng Zhuang utanmış şekilde gülümseyip parmağını geri çekti. Düşünmeden hareket etmeye cüret edemedi.

Aslında her gün birçok genç gelişimci Nekropolis'e gelirdi. Bazıları eğlenceye gelirken bazıları da efsanevi hazineler ve Asal Uğursuz Mezar'ı açmak için gerekli anahtarı bulmaya gelirdi.

Şef, grubu sokak sokak dolaştırırken bir sokak satıcısı seslendi: “Burada taş tılsımlar satılıyor. Gelin ve antik bir kabilenin tılsımını alın!”

Peng Zhuang bu taş tılsımı beğendi ve sormak için ilerledi: “Bu taş tılsım ne kadar?”

Müşteri gören satıcı heyecanla gülümsedi: “Ucuz, çok ucuz... Sadece altı balık!”

Genç bir öğrenci bu fiyatı duydu ve merakla sordu: “Altı balık mı? Bu altı balık da ne?”

Qiurong Wanxue kafasını salladı ve ona açıkladı: “Bahsettiği ‘balık’ Yang Gece Balığı. Nekropolis'te arıtılmış yeşimler yerine Yang Gece Balığı kullanılır.”

Bunu duyan peng Zhuang Yang Gece Balığı'na sahip olmadığı için pes etti.