Bölüm 445: Gizemli Küçük Tabut

Altın Çocuğun grubu da Nekropolis'deki tüm eşyalarını çıkardı ama prens kadar eşyaları yoktu. Prens birçok kişiyi yanında getirdiğinden ve uzun süredir burada olduğundan birçok eşyaya sahipti.

Li Qiye'nin ifadesi İmp'in küçük tabutunu gördükten değişti ve konuştu: “Bu şey nasıl senin ellerine düştü?” Li Qiye tabuta baktı ve ve onun gerçek olduğundan emindi.

“Kader.” Li Qiye'ye baktı ve gülümseyerek aceleyle konuştu: “İstiyor musun? Takas yapmak ister misin? Şişedeki şeye karşılık senin olabilir.”

Li Qiye nazikçe kafasını salladı ve konuştu: “Şişedeki şeyi vermeyeceğimi biliyor olmalısın ama bu ahşap tabutu almam gerek.”

“Hmph! Nekropolis'den ne kadar hazineye sahip olabilirsin ki?” Prens homurdandı ve soğuk bir şekilde konuştu: “Kıdemlinin küçük tabutu ile takas edecek kadar sahip misin?”

Prensin sinirli olması şaşırtıcı değildi. Çevredekilerin içinde Nekropolis'den en çok eşyaya o sahipti ve İmp de bunu istiyordu. Kalabalık arasında tabutu elde etme şansı en yüksek kişi kendisiydi ama Li Qiye bir kez daha müdahale etmek istemişti.

Son ticaret girişimi Li Qiye tarafından mahvedilmişti ve bu velet bir kez daha işlerini baltalıyordu. Prens kızgınlıktan çıldırmak üzereydi, bu aptal şeyi öldürmek istiyordu.

Li Qiye prensi görmezden geldi ve İmp ile konuştu: “Her ne kadar seninle o eşyayı takas edemesem de kesinlikle isteyeceğin başka bir şeye daha sahibim.”

Li Qiye başka bir hazine kutusu çıkararak İmp'e verdi. İmp kutuyu açtı ve altın bir parlaklık ortaya çıktı. Şaşırdı ve kendini sakinleştirmeden önce kutuyu hızlıca kapadı.

“Bu gerçekten ihtiyacım olan şeylerden biri.” İmp ardından tabutu Li Qiye'ye verdi ve konuştu: “Bu da senindir.”

Kimse Li Qiye'nin kutusunun içindekini ve neden İmp'i bu kadar etkilediğini bilmiyordu. İmp doğal olarak cezbedilmişti. Kutuda Dünya Ağacı'nın bir genç yaprağı vardı.

Bu dünyada temelde soyu tükenmiş olan bir şeydi. Sadece Li Qiye ona sahipti. İmp onu gerçekten istediğinden bu takası memnuniyetle yapmıştı.

“Eğer kader izin verirse belki bir kez daha karşılaşırız.” İmp Li Qiye'nin kutusuna baktı ve hemen oradan ayrıldı.

Li Qiye İmp'in gidişini izlerken antik tabuta nazikçe dokundu ve iç çekti. Bu eşya sonunda ortaya çıkmıştı, bunu kim tahmin edebilirdi?

Öte yandan Qiurong Wanxue Genç Asil'in böyle ciddi şekilde istediği tabutta olan şeyi merak ediyordu.

Birlikte kısa süre geçirmiş olmalarına rağmen onu çok fazla şeyin etkilemediğini biliyordu. Li Qiye ona kolaylıkla Ölümsüz Ay Marjını vermişti ama bu sıradan tabut onun ciddileşmesini sağlamıştı. İçinde tam olarak ne vardı?

İmp gittikten sonra oradakiler de kendi yollarına gitti.

Ye Sha giderken Li Qiye ve Qiurong Wanxue'ye doğru sinsi bir gülümseme attı. Bu yerde bir şey yapamıyordu.

“Çocuk, kendine dikkat et!” Prens Li Qiye'ye baktı ve homurdandı.

Gitmeden önce Li Qiye'ye özellikle dikkatini veren başka bir kişi daha vardı ve bu kişi Mo Lidao'ydu. Li Qiye'yi korkutucu duruşu ile izlerken oldukça uzakta duruyordu. Sırıttı ve o da gitti.

Qiurong Wanxue özel atmosferi hissetti. Her ne kadar kimse bir şey yapmasa da onlara doğru hareketlenen akıntıları hissedebiliyordu. “Korkarım ki hazineler için bize karşı harekete geçecekler. Gece şehirden ayrılmalıyız. Belki onları atlatabiliriz.”

“Gitmek?” Li Qiye gülümsedi ve rahat bir şekilde cevapladı: “Neden gitmemiz gerekiyor? Eğer ölmek istiyorlarsa bu güzel bir şey.”

Qiurong Wanxue sadece gülümsedi. Eğer Genç Asil böyle dediyse ona daha fazla tavsiye verecek konumda değildi. Ye Sha ve prens ile denk olmadığından tetikteydi.

Li Qiye gitmemek ile kalmayıp şehirdeki bir handa kalmıştı. Tabii ki bu han Nekropolis'in duyguları tarafından kontrol ediliyordu.

Böyle bir handa kalmak biraz cesaret isterdi ama bu hayaletlerden biraz bilgi edinmek gibi faydaları vardı. Bir yerleri veya vahşi bölgelerdeki durumları öğrenmek isteyen yeni gelenlerin bu hayaletlere sorması en uygunu olurdu.

“Neden burada kalıyoruz?” Qiurong Wanxue sordu. Çok fazla yabancı bu hanlarda kalmıyordu. Onların çoğunluğu hareketli konaklar ve köşkler taşıdığı için istedikleri yerde kamp kurabiliyorlardı.

“Burada birkaç gün kalacağız.” Li Qiye gülümseyerek yanıtladı. “Orta şehirde olduğumuza göre birine... Hayır, bir hayalete bakmam gerek. Acaba o bu şehirde mi?”

Qiurong Wanxue onun sözlerini sorgulamadı. Li Qiye'nin hazırlıklarını takip ediyordu.

Li Qiye'nin ahşap tabut ile uğraştığını fark edip merakla sordu: “Bu tabutta ne var?”

Handa kaldıklarından beri Li Qiye sanki hiç sıkılmıyormuş gibi o tabut ile uğraşıyordu. Ancak garip olan ise açıp bakmamasıydı.

“Hmm, içindeki şeyi anlayamazsın. Üstelik bu ahşap tabut doğal bir şey.” Li Qiye gülümseyerek konuştu:

“Doğal? Bu da ne demek?” Qiurong Wanxue daha da irdeledi.

“Doğal, onun orijinal şeklinin bu olduğu anlamına geliyor.” Li Qiye açıkladı. “İlk sekiz tabut İmp tarafından bulunan kaplardı. Örneğin İlahi Yeşim Ağustos Böceği kozasından çıkmak için Mavi Kalp Yeşimi'ne ihtiyaç duyar. Bu nedenle İmp bu Mavi Kalp Yeşimi'ni tabuta işleyerek kozanın çatlayana kadar orada durmasını sağlamaya çalışmıştı.

Qiurong Wanxue hemen anladı: ”Yani Genç Asil'in küçük tabutu her zaman bu şekildeydi.”

Li Qiye başıyla onayladı ve konuştu: “Kimse onun içine bir şey koyamaz. En azından İmp bunu yapamaz. Onun içindeki şey çok uzun zamandır orada ve bir defasında üç bin dünya boyunca sürüklendi.”

“Bir hazine mi?” Qiurong Wanxue tabuta baktı. Eğer Genç Asil ona bu kadar önem vermeseydi onun değerli olduğunu anlayamazdı.

“Hazine mi?” Li Qiye cevap verdi: “Korkarım ki bu dünyada hiçbir hazine onunla kıyaslanamaz. Bu bir hazine değil, ama diğer tüm hazinelerden daha iyi bir şey. Eğer İmp'in acelesi olmasaydı takas etmek için fazlasıyla isteksiz olurdu.”

“İmp'i tanıyor musunuz?” Qiurong Wanxue sordu. Tanımasa bile İmp'in kimliğini bildiğini hissediyordu.

Li Qiye cevap vermeden gizemli bir şekilde gülümsedi. Sonra devam etti: “Her ne kadar içindeki şeyi şimdilik görmeni sağlayamasam da bronz tabuta bakmana izin verebilirim.” Bunu dedikten sonra bronz tabutu çıkardı.

Bronz tabut çok ağırdı. Kapağını iterek açtı. İçinde birbirlerinin üzerine yerleştirilmiş beş bronz kapı vardı.

Beş kapı aynı boyuttaydı ve birlikte dizildiklerinde büyük bir kapı oluşturuyorlardı.

Her bir kapının üzerinde başka işlemeler vardı ve çevrelerinde birçok runik şerit vardı.

Qiurong Wanxue bu desenleri ve rünleri anlayamadı, ama ona bakarken afalladı. Sanki antik bir portal açılmıştı ve onun ruhunu içine emiyordu.

Ruhu tam bedeninden ayrılacakken Li Qiye onun gözlerini kapadı ve kulağına mırıldandı: “Çok uzun süre bakma!”

Li Qiye'nin sesi yıldırım gibiydi ve anında Qiurong Wanxue'yi uyandırdı. Titrerken ruhu bedenine geri döndü. Gücü bedeninden ayrılırken Li Qiye'nin kollarında zayıfça çöktü.

Sakinleşmesi bir süre alırken şok içinde sordu: “Bu... Bu nasıl bir Yaşam Hazinesi böyle?”

Li Qiye gülümseyerek konuştu. “Aslında o bir Yaşam Hazinesi değil. Onu bir yabancı dao hazinesi olarak düşünebilirsin.”

Ruhunun bedeninden ayrılma hissini hatırladı ve dehşete düştü. Sormadan edemedi: “Bu hazinenin nasıl bir gücü var? Bir imparatorun Yaşam Hazinesi veya Gerçek Hazinesi ile kıyaslanabilir mi?”

“Hmmm...” Li Qiye gülümsedi ve ardından cevap olarak kafasını salladı: “Ölçmek zor olur. Duruma göre değişir. Eğer doğru kullanılırsa oldukça yenilmez olur. Cennet Mühürleyen Penta Kapısı bir keresinde tüm bir âlemi mühürlemişti. Tabii ki de nihai gücünü ortaya çıkarmak kolay değil, bunu herkes yapamaz.”