Bölüm 446: Uzak Efsane

“Bir Ölümsüz İmparator mu bu hazineyi geride bıraktı?” Qiurong Wanxue duygusal şekilde sordu. Bir âlemi mühürleme kapasitesine sahip olan bir hazine gerçekten korkutucu ve dokunulmaz bir şeydi. Bu kesinlikle bir Ölümsüz İmparator Gerçek Hazinesi ile kıyaslanabilirdi.

“Hayır!” Li Qiye kafasını salladı ve yanıtladı: “Bu bir Ölümsüz İmparator tarafından bırakılan bir şey değil. En azından bu dünyada kimse onu kimin bıraktığını bilmiyor. Onun kökeni çok antik bir çağa dayanıyor, belki de Efsanevi Çağ veya daha öncesine.”

“Olamaz!” Qiurong Wanxue nefes alarak cevapladı: “Efsanevi Çağ sadece bir söylenti, gerçek değil. Nasıl olur da Efsanevi Çağ'dan daha eski bir çağ olabilir?”

Dokuz Dünya'nın vatandaşları dört çağın olduğuna inanıyordu. Issız Çağ, Issız Genişleme Çağı, Antik Ming Çağı ve İmparatorlar Çağı.

İmparatorlar Çağı Ölümsüz İmparator Ta Kong ile bitiyordu. Nedeni ise basitti, buna Siyah Ejderha Kral ile imparator arasındaki savaş neden olmuştu. Ejderha Kral Cennet'in İradesi'ni parçalayarak Dokuz Dünya'nın Zor Dao Çağı'na düşmesine neden olmuştu, ama bazıları hala Zor Dao Çağı'nın çok kısa sürdüğü ve kendi başına bir çağ olarak sayılamayacağını söyleyerek İmparatorlar Çağı'nın devam ettiğine inanıyordu.

Aslında tamamen kayıtlara sahip olan tek çağ İmparatorlar'ın Çağı'ydı. Her ne kadar Antik Ming Çağı da birçok kayıtta geçse de bu çağda boşluklar vardı. Gelecek nesiller tarafından bilinmeyen sırlar hala oradaydı.

İş Issız Genişleme Çağı'na gelince belgeler çok daha kıt hale geliyordu. Bu, Dokuz Dünya'daki ırkların temellerini bilgelerin seçtiği noktalara kurduğu çağdı. Örneğin insan ırkının Ölümlü İmparator Dünyası'ndan kaynaklanıp kaynaklanmadığını söylemek zordu. Ancak tek kesin olan şey insanların Issız Genişleme Çağı'nda bu dünyaya kök saldığı ve onlar için buranın atasal bölge olduğuydu.

Issız Çağ ise çok daha uzak ve izlenimi zor olan bir çağdı. Dokuz Dünyadaki ırklar çok zayıftı ve çok az yazılı belge vardı. Bu da birçok kişinin Issız Çağ'ın en antik zaman dilimi olduğuna inanmalarının sebebiydi.

Issız Çağ'dan önce başka bir çağ daha vardı ve bu çağa Efsanevi Çağ deniliyordu. Bu çağ hakkında yazılı hiçbir belge yoktu, sadece birkaç tamamlanmamış efsane vardı. Gelecek nesiller bu çağın olup olmadığını kanıtlayamıyordu ve sadece bir efsane olarak geçiyordu.

Ve şu an Li Qiye Efsanevi Çağ'dan bile daha eski bir çağdan bahsediyordu. Nasıl olur da Qiurong Wanxue şok olmazdı. Efsanevi Çağ bile bir söylentiyken ondan önceki çağ da nasıl bir şeydi?

“Var.” Li Qiye nostaljik bir şekilde konuştu: “Ama birkaç izlenemez olay çok eski zamanlarda gerçekleştiğinden onlar mit haline geldiler. Ancak yeterli zaman ve sabrın olduğu sürece o çağda yaşayan kişiler tarafından bırakılmış izleri zaman nehrinde kaybolmalarına rağmen bulabilirsin.”

Qiurong Wanxue afalladı ve bu antik çağlar hakkında yeni bilgiler öğrenmeye çalıştı. En sonunda sordu: “Bu nasıl bir çağdı?”

“Kimse bilmiyor.” Li Qiye gülümsedi ve yavaşça konuştu. Li Qiye birkaç şey biliyordu ve bu konular başkaları tarafından bilinmiyordu, ama eğer Dokuz İlahi Hazine gibi şeyleri elde edebilirse bu hatırlanamayan zamanlardaki sırları çözebilirdi.

O anda uzandı ve nazikçe bronz kapılara dokundu. Rünler nehirdeki balıklar yaşama gelmiş gibiydi. Sanki bu hazineyi çağırıyormuş gibi nereye dokunsa hafif bir ışık ortaya çıkıyordu.

“Cennet Mühürleyen Penta Kapısı... Görünüşe göre İmp birkaç şey elde etmek için acele ediyor. Aksi halde böyle şeyleri takas etmezdi.” Li Qiye konuşurken açıkça etkilenmişti.

Qiurong Wanxue bu canlı rünlere sadece kısa bir bakış atmaya cüret edebildi. Bu şey çok korkutucuydu, bakanların ruhunu emebiliyordu.

Li Qiye kapıya uzun süre baktı ve bir şey demeden sadece nazikçe kafasını salladı.

Bu sırada Qiurong Wanxue gözlerini korkudan kapadı. Bir süre sonra Li Qiye'nin sataşan sesini duydu: “Benim sevgili şefim, bu gece benimle aynı yatakta uyumak mı istiyorsun?”

Bu sözlerden sonra sıçradı ve gözlerini açarak Li Qiye'nin yüzünün kendinden birkaç santim uzakta olduğunu gördü. Daha önceki kapı olayı nedeniyle hala Li Qiye'nin kollarında olduğunu aniden hatırlayıp dondu.

Duruşları aşırı samimiydi ve atmosfer de şehvete yer açıyordu. Diğer bir deyişle bedenleri birbirine sıkıca bastırılıyordu.

“Görünüşe göre sevgili şefimiz benimle uyumak istiyor.” Li Qiye gülümsedi ve devam etti.

Qiurong Wanxue kızarırken bedeni de ısındı. İlk defa başkası ile bu kadar yakın bir fiziksel temas içindeydi. Kontrol edemeyeceği kadar utanmıştı ve sıçramak için çabalıyordu. Li Qiye'ye bakmaya cüret edemezken inkâr etti: “Saçmalık, böyle bir şey istemiyorum.”

Normal doğası bu utanmış ifade ile birleşince nazik olsa da kemiklere kadar işleyebilecek bir çekicilik oluşturuyordu.

O kadar utanmıştı ki sakin kalamıyordu ve bedeninde bir sıcaklık yükseliyordu. Bu garip düşünce zihninde kaybolmadan kalırken bedeni uyuşmuştu. Daha fazla kalmaya cüret edemediğinden odadan hızlıca kaçmıştı.

“İlahi Yeşim Ağustos Böceği'ne iyi bak.” Kapıya ulaştığında Li Qiye'nin sesinin arkadan geldiğini duydu: “O eşya oldukça iyidir ve gelecekte Kar Gölgesi Kabilene oldukça büyük bir fayda sağlayacak. Belki onun sayesinde kabileni yükseltebilirsin.”

Kalbi bu sözler nedeniyle ısındı. Göğsünün içindeki duyguları tarif etmesi zordu ve en sonunda onlar kalbini eriten bir tatlılığa dönüşmüşlerdi...

O gittikten sonra Li Qiye gülümsedi ve nazikçe kafasını salladı. Ardından sessizce Penta Kapısını kenara koydu.

Ardından küçük ahşap tabutu çıkardı ve önüne koydu. Onu sanki keyif kaynağıymış gibi titizlikle inceledi. Bir süre sonra konuşmadan edemedi: “Böyle bir şey ortaya çıkabildiğine göre her şey çıkabilir. Cennetsel Antik Ceset Defin Bölgesi'ndeki ahşap tabutun da çıktığından bahsetmeye bile gerek yok... Artık beni hiçbir şey şaşırtamaz.”

En sonunda onu kenara koydu ve yatakta meditasyon duruşunda otururken erdem kanunlarını çalışmaya başladı.

İlkel nefes bedenini sardı. Yin Yang Kan Denizi ortaya çıktı ve kan enerjisini arıtarak Uzun Ömür Kanı'na çevirdi. Bu kan denizi harika bir kökene sahipti. Eğer tüm potansiyelini kullanırsa kesinlikle korkutucu olacaktı. Ne yazık ki Li Qiye'nin şu anki gelişimi onun gerçek derinliğini ortaya çıkaramıyordu.

Li Qiye'nin Kader Sarayları açıldığında yedisi birden etrafında yükseldi. Li Qiye başarıyla yedinciyi açtı ve neredeyse sekizinciyi açacaktı

Li Qiye'nin şu anki temeli ile sekiz veya dokuzuncuyu açmak zor değildi, hatta onuncu bile zor olmazdı. On birinci de onun için pek meydan okuma değildi, zor kısım on ikinciyken gerçek meydan okuma on üçüncüydü.

Li Qiye on ikiyi hedefliyordu ve eğer fırsatı ele geçirirse on üçüncüye meydan okuyacaktı. Aslında gelişimciler için on iki saraya sahip olmak bile neredeyse imkânsız bir şeydi. Yazılı efsanelere göre on iki saraya sahip üçten fazla kişi yoktu. Üstelik bunlar sadece söylentiydi. Kimse on iki saraya sahip birinin olup olmadığını bilmiyordu.

On üçüncü ise bu dünyada yoktu. On iki saray zaten gelişimciler için ulaşılamaz bir sınırdı.

Ancak Li Qiye'nin hırsı çift fizik ile sınırlı değildi. Bu meydan okuma bile değildi. Li Qiye yenilmez çift fiziğe sahip Siyah Ejderha Kral'ı eğitmiş biriydi, bu nedenle burada duramazdı.

Li Qiye'nin kanı dolaştı ve Gerçek Kaderi yukarı aşağı süzüldü. Bazen Kun Peng'e dönüşüyor bazen de geniş büyük dao veya sonsuz yıldızlı gökyüzü halini alıyordu...

Zaman geçip gitti. Gecenin geç vakitlerinde Li Qiye aniden gözlerini korkutucu bir öldürme arzusu ile açtı.

Qiurong Wanxue diğer odadaydı. Odaları bir duvar ile ayrılmıştı. Çok dikkatliydi ve kendini kötü niyetli kişilere karşı korumak için bir savunma hattı hazırlamıştı.

Ancak bir sis aniden yoğunlaştı ve bir gölge bir hayalet gibi odasında ortaya çıktı.

Bu Qiurong Wanxue'nin odasında gizlice ortaya çıkmış Ye Sha'ydı. Uzun süredir onların hazinelerini arzuluyordu. Sadece Hayalet Nehri değil, İmp'in tabutu da onun aç gözlülüğünü tetiklemişti.

Ye Sha birçok kişinin olduğu yerlerde harekete geçecek konumda değildi. Bu nedenle onları takip etmiş ve gecenin perdesi altında harekete geçmeye hazırlanmıştı.

Li Qiye gibi bir insan küçüğün endişelenmesine gerektirmeyeceğini düşünmüştü. Qiurong Wanxue'yi etkisiz hale getirdiği sürece Li Qiye çantada keklikti.

Yatağa yaklaştığında, uyuyan Qiurong Wanxue aniden gözlerini açtı. Ye Sha'yı orada gördüğünde dehşete düştü.