Bölüm 477: Başka Bir Veda

Uzun süre sonra bir ışık antik tapınaktan çıktı. Bu Li Qiye'nin elindeki antik kutudan çıkan ışık ile aynıydı. O kutuya geri dönmüştü.

Kısa süre sonra antik tapınaktan bir grup ışık fırladı ama Qiurong Wanxue onların şekillerini tam olarak ayırt edemedi. Bu ışıklar Li Qiye'nin içine girdi ve yeşil ışık ile yankılandı. Çınlama sesleri bedeninde ortaya çıkarken sanki bir savaş zırhı takıyordu.

Li Qiye yavaşça kutuyu koydu ve ağaç gövdesini de Kader Sarayı'na geri aldı. Li Qiye gözlerini açıp rahatlama nefesi verdi.

“Başardım!” Qin Guangwang da yumuşadı. Ardından sakince konuştu: “O gizemli şeyi çıkarabiliyorsun... Bu savaş zırhını da eklersen savaşta kesinlikle hayatta kalacaksın.”

“Umarım.” Li Qiye gülümseyerek konuştu: “Bu sadece bir savunma hattı daha. En sonuna ulaşana kadar kimin kazanacağını belirleyemeyiz. Ancak ilk ölen olmayacağıma eminim.”

“Gümbürtü!” Antik tapınakta bir patlama oluşurken sanki yer ve gök parçalanıp dünya sarsıldı.

Kapının yanındaki gölge, antik tapınağın içindeki gökyüzünde parlak bir ışık yaydı ve göklerden gelen laneti engellemek adına her şeyi yok edebilecek bir güç yaydı.

Bu ani değişiklik Qiurong Wanxue'yi ürpertip bağırmasına neden oldu: “Ne oldu?”

Li Qiye tapınağın içindeki manzaraya baktı ve mırıldandı: “Bu bir dönüm noktası. En sonunda son bir kumara daha ihtiyaç var.”

Yerde bir dao rünü ortaya çıktı ve daha Qiurong Wanxue neler olduğunu anlayamadan görüşünü kaybetti. Li Qiye, Qin Guangwang ve Qiurong Wanxue dışarı gönderildi.

Hayalet ırkının dao bölgesinde daha önce renkli olan yeryüzü rengini kaybetti. Sanki tüm güç geri çekilmiş gibi gökyüzünü delen ışıklar söndü.

Neler olduğunu kimse bilmiyordu. Evrensel kanunlar aniden birleşerek dao kapıları oluşturdu ve tüm gençleri dışarı ışınladı.

Altın deniz bile değişirken sanki tüm gücü çekilmiş gibi kuru bir denize dönüştü. Çok sayıda su sıçraması sesi ile birlikte siyah deniz bir kez daha bu bölgeye hâkim oldu.

Gece Denizi'nin durumu önceki ile aynı hale geldi. Okyanusun ortasında aniden siyah bir su yükseldi ve berrak suya yayılmaya başladı.

“Anacım, ne oluyor?” Gece Denizi'ndeki gelişimciler en yüksek hızları ile kaçmaya çalıştı. Bu mürekkep kadar siyah denize dokundukları an ölecekleri kesindi.

Çok sayıda gelişimci ön uyarı bile olmadan Nekropolise geri ışınlandı. Birçok kişi bu manzara nedeniyle sersemledi.

“Ne oluyor?” Herkesin kafası karışmış durumdaydı.

Tian Lunhui bile bir istisna değildi. Öğrenmeye çalıştığı şeyleri tamamen anlayamadığından pişmanlıkla doluydu: “Ne yazık.” Daha fazla zaman olsaydı Tian Lunhui kesinlikle tamamını kavrayabilirdi.

Li Qiye, Qiurong Wanxue ve Qin Guangwang Nekropolis'deki farklı bir konuma ışınlandı.

Qin Guangwang etrafa bakıp konuştu: “Eski tabutuma dönmem gerek. Savaşa hazır olduğunda beni çağırırsın.” Ardından bir eşyayı Li Qiye'ye verdi.

Li Qiye eşyayı kabul edip başıyla onayladı: “Elbette, öncül kuvvet olmayı sana bırakacağım.”

Qin Guangwang döndü ve iz bırakmadan kayboldu.

Qiurong Wanxue bunu garip bulup sordu. “Genç Asil, o bir insan mı yoksa bir hayalet mi?”

“O ne insan ne de hayalet. O kan seremonisinin ardından sadece bir ‘varlık'.” Li Qiye gülümsedi ve cevap verdi.

Kan seremonisinin ne olduğunu bilmese de daha fazla irdelemedi. Bunun yerine başka bir şey sordu: “Genç Asil, şimdi ne yapacağız?”

Li Qiye gözlerini daraltıp konuştu: “Atasal Akış'a gideceğiz. Huang Jiaofu'nun meselesi hala çözülmemişti. Nekropolis'den ayrılma vakti geldi sayılır.”

Li Qiye istediği şeyleri aldığından Asal Uğursuz Mezar'a girme zamanı gelmişti. Kayıp gizemli ada oradaydı ve orada elde etmesi gereken başka bir şey vardı.

Li Qiye bir kez daha Atasal Akış'a gitti. Qiurong Wanxue dışarda beklerken lider ile yalnız görüşmeye gitti.

“Sen hala gitmedin mi!” Atasal Akış Lideri duygusuzca konuştu. Sanki lider Li Qiye'ye karşı özellikle dostça yaklaşmıyordu.

“O yerden yeni çıktım.” Li Qiye gülümseyerek konuştu. “Belki ilgini çekebilecek bazı bilgilerim olabilir.”

“Bana sadece haber vermek için gelmedin değil mi?” Atasal Akış Lideri soğukça konuştu: “Gitmesen bile birkaç şeyi tahmin edebiliyor olabilirim!”

“Bunu kesinlikle duymak isteyeceksin. Örneğin... İlahi İmha nasıldı?” Li Qiye konuştu.

“Acele et ve söyle.” Lider soğukça konuştu: “Vaktimi boşa harcama. Söylemesen bile biliyorum.”

“Sanki sadece bir şeyler elde etmeye gelen biriymişim gibi konuşuyorsun. Sana veda etmek için gelmiş olamaz mıyım?” Li Qiye çarpık bir şekilde gülümsedi ve sordu.

“Kesinlikle nedensiz gelen biri değilsin.” Lider buz gibi soğuktu: “Vedaya gelince... Daha önce hiç veda ettin mi? Doğru hatırlıyorsam o zamandan sonra hızlıca kaçmıştın ve bir daha asla kendini göstermemiştin. Diğerlerine veda eden biri olduğunu mu düşünüyorsun?”

“Um... Son sefer biraz özeldi.” Li Qiye beceriksizce gülümsedi: “Veda etmek istiyordum ama Ölümsüz İmparator Ming Du'yu götürmem gerektiğinden acelem vardı. Bu nedenle veda etmek için geç oldu.”

“Öyle mi?” Atasal Akış Lideri tereddütle cevapladı: “Eğer hatalı değilsem Ming Du senden önce gitti, yani nasıl olur da ona eşlik etmiş olabilirsin?”

“Ah... Haha, ben sadece arkasını koruyordum.” Li Qiye biraz utandı ama gülümsemeyerek devam etti: “Çok uzun zaman önce olduğundan unutmuşum. Biri her zaman ileri bakmalı. Sadece böyle yaparak umut bulabilir.”

“Üzgünüm ama ben senin gibi her zaman ileri bakıp arkasını görmezden gelen biri değilim.” Lider soğukça gülümsedi.

“Ben...” Li Qiye bir şey demek üzereydi ama ağzını kapadı ve usulca iç çekti.

Lider de devam etmeden önce biraz sessiz kaldı: “Acele et ve aklındakini söyle. Sabrım sınırlı ve fazla zamanım da yok. Herkes senin gibi sonsuz yaşama sahip değil ve senin gibi harcayacak zamanı da yok! Eğer başka bir şey yoksa uyumaya gidiyorum.”

“Ben... Bir şey var...” Li Qiye kekeledi. Nasıl diyeceğini bilmiyordu. Bu mesele çok basit değildi ve bir iyilik istemek asla kolaylıkla yapılan bir şey değildi.

Memnuniyetsiz lider Li Qiye'nin düşüncelerini anladı ve ona bakarak konuşmadan önce homurdandı: “Sakın bana Nekropolisimi bir kez daha kazmak istediğini söyleme?”

Li Qiye gülümsedi. Beceriksizce ellerini ovuşturup konuştu: “Olay şu... Sen de... Sen de Huang Jiaofu'nun yetiştirmeye değer olduğunu hissetmiyor musun?”

“Huang Jiaofu?” Lider soğukça konuştu. “O sene Ming Du'yu götürdün Bu yeterli değil mi? O zaten Nekropolis'in kurallarını bozmuştu!”

Li Qiye hızlıca tersledi: “Ama Huang Jiaofu ve Ming Du farklı. Huang Jiaofu Nekropolise ait, o gerçek bir sakin. O sene Ming Du büyük bir yaratılış elde etmişti ama Huang Jiaofu Ming Du'dan az kalır yanı olmayan biri. Ancak zaman tam olarak uygun değil. Ming Du'nun kökenine rağmen Nekropolise karşı oldukça minnettardı. Eğer Huang Jiaofu dışarı çıkabilirse o hala Nekropolis'in bir öğrencisi olacak. Gelecekte Nekropolise karşı iyi bir tutumda olacağını ve büyük başarılar elde edeceğini garanti ediyorum. Onu gözlemleyeceğim...”

“Bu kadar yeter!” Lider Li Qiye'nin sözünü kesti: “İmkânsız! O sene çok naziktim. Nekropolis'in kralları bir kez daha bozulmayacak, ikinci istisna olmayacak.”

Lider bu konuda katıydı ve daha fazla müzakere için yol yoktu.

Li Qiye sessizleşmeden edemedi ve bir süre sonra nazikçe iç çekti. Ardından acı şekilde gülümseyip konuştu: “O zaman... Seni zorlamayacağım. O sene Ming Du'yu zorla aldığımda bu benim hatamdı. Bu sefer senden özür dilemeye geldim. Eğer kabul etmezsen saygı duyacağım. Sadece Huang Jiaofu'nun iyi şansı henüz gelmemiş diyebiliriz.”

Lider Li Qiye'nin cevabına karşılık soğukça kaşlarını çattı.

Li Qiye içten bir şekilde konuşmaya devam etti: “Bu sefer gerçekten sana veda etmeye geldim. İhtiyacım olan şeyleri topladığımda gerçekten savaş ilan etme zamanım gelecek.

Haklısın, sonsuz yaşama ve bol zamana sahiptim ama bu Kara Karga olduğumda geçerliydi. O zamanlarda geri dönüp seni görebilecek zamanım olduğundan veda etmeye gelmemiştim.” Li Qiye usulca iç çekti.

Bu noktada acı şekilde gülümseyip devam etti: “Ama artık Kara Karga değilim ve sonzu bir yaşamım yok. Buradan gittiğimde dönebilir miyim bilmiyorum ve Nekropolise bir kez daha ziyarete gelecek fırsatım da olmayabilir.

Bu nedenle Huang Jiaofu meselesine ek olarak sana veda etmek için buradayım.” Li Qiye devam etti: “Ne olursa olsun o günü bekleme şansın var ve gelecekte o günü görebileceğini umuyorum!”

Atasal Akış Lideri bir şey demeden sessizce oturdu ve soğukça Li Qiye'ye bakarken derin bakışı tarifsiz duygular ile doluydu.

Li Qiye konuşmadan önce derin bir şekilde lidere baktı: “Kendine iyi bak, umarım gelecekte bir kez daha karşılaşırız!”

Lider bir hareket etmeden sabit kaldı.