Emperor’s Domination - Bölüm 541: Yavaş Yürüyüş

---

 

Bölüm 541: Yavaş Yürüyüş

 

Ancak bu büyük karakterler ve heybetli sözleri Li Qiye'yi etkilemedi. Dao kalbi bir kaya kadar güçlüydü, Cennetsel Kral ve Cennetsel Egemenlerin sözleri tarafından sarsılmazdı. Li Qiye sakin kaldı ve ilgisizce baktı.

 

Lan Yunzhu bu büyük karakterlerin bu fırsatı Li Qiye'nin duygularını sarsmak için kullandığını fark etti, bu nedenle de yüksek sesle tersledi: “Gerçekten utanmazca.”

 

Etkilenmemiş olan Li Qiye sadece gülümsedi ve konuştu: “Onları görmezden gel. Kısa süre sonra bu şeylerin işe yaramaz olduğunu anlayacaklar.”

 

adıma ulaşan Kötücül Çocuk daha fazla dayanamadı. Yüzü göletin baskısı nedeniyle kızardı. En sonunda dişlerini sıktı ve son bir adım daha atıp 26. adıma ulaştı O noktada daha fazla dayanamadı ve pes edip göletten çıkmak zorunda kaldı.

 

“Yirmi altı adım gerçekten çok şaşırtıcı, Bronz Ağaç Atası yirminci adımdan sonra kaybolmuştu.” Onun güvenli şekilde döndüğünü gören büyük hayaletler bu başarıdan dolayı oldukça gururluydu.

 

Bu sırada Aziz Çocuk devam ederken birçok göz de beklenti içinde ona sabitlenmişti. Kaç adım daha atabileceğini görmek istiyorlardı.

 

Kötücül Çocuk'un geri çekilişini ve Aziz Çocuk'un da dayanmaya çalıştığını gören Lan Yunzhu sordu: “Aziz Çocuk daha ileri gitti, Ölümsüz İmparator Gerçek Hazinesi'ne sahip olabilir mi?”

 

Li Qiye Aziz Çocuğa baktı ve kafasını salladı: “Hayır, bir Gerçek Hazine değil. Daha ileri gitmesinin nedeni Asal Uğursuz Mezar ile ilgisi olan bir şeye sahip olması.”

 

Bunu duyan Lan Yunzhu aniden uzun süredir devam eden bir masalı hatırladı: “Demek ki Ölümsüz İmparator Ju Tian gerçekten de Nekropolis'de cennete karşı gelici bir şey elde etti!”

 

Li Qiye başıyla onayladı ve konuştu: “Evet, Hayalet Nehri'nden gelen bir şey. Ne yazık ki Aziz Çocuk onun derinliğini anlamıyor.”

 

Dünyadaki herkes Ölümsüz İmparator Ju Tian'ın Hayalet Nehri'nden büyük bir hazine elde ettiğini biliyordu. Bu gelecek nesillerin Hayalet Nehri'ne gitmesinin nedenlerinin yarısıydı. Ölümsüz İmparator Ju Tian'ın hikâyeleri tarafından cezbedilmişlerdi.

 

“Otuz!” Nihayet 30 adıma ulaştı. Bu Büyüleyici Ruh ırkından gelen kraliçe ile aynıydı.

 

O noktada Aziz Çocuk ter içindeydi ve sırılsıklam olmuştu, ama yine de dişlerini sıkıp tüm potansiyelini bir adım daha atmak için kullanıyordu.

 

“Otuz bir!” Hayalet uzmanlar onun bir adım daha attığını gördüğünde kükredi. Bu tezahüratlar hem Aziz Çocuk'u cesaretlendirmek hem de Li Qiye'nin moralini bozmak içindi.

 

“Otuz iki!” Bir adım daha attı ama biraz daha ilerlemek neredeyse imkânsızdı. Eğer bu konuyu zorlamaya devam ederse Bronz Ağaç Atası gibi kaybolurdu.

 

Yeşim Suyu Kraliçesi kafasını salladı ve yorumladı: “Ne yazık ama… Göletin gizemlerini hala anlayamadı. İmparator silahını kullanmanın da bir sınırı var.”

 

Aziz Çocuk göletten güvenle çıktı ve hayalet gelişimcilerin tezahüratları ile karşılandı. Bir kraliyet lordu konuştu: “Otuz adım atabilmek sıradan bir atadan bile daha yüksek bir başarı. Çok umut verici! Bu gençlik zamanla bizi aşacak.”

 

“Aziz Çocuk'un zaferi kesin. Sıradan bir ata korkarım ki sadece otuz-kırk adım atabilir. Haha, o Li veledinin sıradan bir atadan daha iyi olacağına inanmıyorum. Onun otuz adımdan daha ileri gitmesine imkân yok.”

 

Hayalet gelişimciler, özellikle de kutsal bölgenin tarafını seçen büyük güçler rahattı. Zaferden ve Li Qiye'nin yenilgisinden eminlerdi. Li Qiye'nin bir ata için bile zor olduğundan otuz adımdan fazlasını atabileceğine inanmıyorlardı. Onun için ise bundan bahsetmeye bile değmezdi.

 

Aziz Çocuk göletten çıktı. Kötücül Çocuk hemen onu tebrik etmeye geldi: “Kardeş Titanik Hilal oldukça harika, benden altı adım daha fazla ilerledin.”

 

“Öyle bir şey yok, bu küçük kardeş sadece şanslıydı.” Aziz Çocuk alçakgönüllülükle cevap verdi.

 

Bundan önce ikisi rakipti ama şu an birlikte çalışıyordu. Bu şaşırtıcı değildi, sonuçta Di Zuo gibi cennete karşı gelici dâhilere karşı gelmek için birlikte çalışmaları gerekiyordu.

 

Prenses de onu zarif bir çekicilik ile övdü: “Kardeş Titanik Hilal'in parlak yetenekleri gerçekten beni ikna ediyor. Dâhiler her zaman Titanik Hilal Kutsal Bölgesi ve Böcek Kral Mirası'ndan gelir. Eşim her zaman sizi modern zamanların kahramanları ve rol modelleri olarak övmüştür. Bugünden itibaren şöhretinizin gerçekten haklı olduğunu ve gözlerimi açtığını herkes görebilir.”

 

Prensesin övgüsü çok mühim değildi ama Di Zuo'dan gelen bir övgü farklıydı. İki varis de bu nedenle odlukça gururlandı. Her ne kadar bu bizzat Di Zuo'dan geliyor olmasa da prensesin sözlerini duymak da oldukça şanlı bir şeydi.

 

İkisi hızla yanıtladı: “O kadar da harika değiliz, Kardeş Di Zuo'nun övgüsü çok fazla.” Bu mütevazı sözlere rağmen içlerinde oldukça keyif almışlardı.

 

Li Qiye onların zaferden emin tutumlarına baktı ve konuşmadan önce kahkaha attı: “Oh? Kazanan daha belli değilken çoktan kutlama mı yapıyorsunuz? Zaferden emin misiniz?”

 

Li Qiye'nin provokasyonu ikisinin ifadesini kararttı. Ancak Anka Prensesi inisiyatif alıp soğukça cevapladı: “Li Qiye, kibirli olma. Her zaman daha yüksek bir dağ vardır. Kardeş Titanik Hilal ve Kardeş Hayalet Böcek ırkımızın en harika dâhileridir. Otuz adım atmaları Erdemli Örneklerin yaptıklarına eşdeğer ve çok az genç bunu yapabilir. Belki de sen bile bunu yapamazsın.”

 

İkisi prensesten gelen sözleri duymaktan mutluydu. Artık prenses ve Di Zuo hakkında daha iyi bir izlenime sahiplerdi.

 

Onun kurnazlığı inanılmazdı ve hızlıca tavırlarını değiştirmişti. Li Qiye'ye karşı daha fazla müttefik kazanmaya çalışıyordu.

 

“Daha yüksek bir dağ mı?” Li Qiye gülümsedi ve cevap verdi. “Bu söz doğru ama benim için yüksek dağ siz değilsiniz.”

 

“Bu kadar cehalet…” Prenses soğukça konuştu: “Gerçek gözlerinin önünde. Kardeş Titanik Hilal ve Kardeş Hayalet Böcek'in önünde yenilgini kabul etmen için hala çok geç değil...”

 

“Kıçımın yenilgisi!” Li Qiye prensesin sözlerini kesti ve ilan etti: “Sadece otuz iki adım atıp sanki bu dünyada rakipsizmiş gibi böbürlenmeye cüret mi ediyorsunuz? Pekâlâ, madem beni aşağılamak istiyorsunuz o zaman ben de aynısını yapayım. Gözlerimi kapayıp o kadar yürüyebilirim.”

 

Ardından Li Qiye gerçekten de gözlerini kapadı ve gölete doğru ilerlemeye başladı. Adım attığında Lan Yunzhu hızlıca ona saymakta yardım etti: “Bir, iki, üç, dört...” Ancak Li Qiye çok hızlı olduğundan Lan Yunzhu buna yetişemedi.

 

“Bakın!” Li Qiye gölete girdiği an herkes İlahi Bakışları ile hızlıca ne kadar ileri gidebileceğine baktı. Ancak o kadar hızlıydı ki ilahi bakışlarını hazırladıklarında Lan Yunzhu çoktan otuza ulaşmıştı.

 

“İmkânsız...” Hayalet ırkı bu hız nedeniyle afalladı.

 

Kendilerine geldiği an Li Qiye sanki hiç gölete girmemiş gibi geri dönmüştü. Sanki sakin sakin etrafta tur atmıştı.

 

“Altmış adım!” Lan Yunzhu tamamen afallamışken sayıyı söyledi. Li Qiye o kadar hızlıydı ki saymakta zorlanmıştı. Eğer iki varisin imparator silahlarına rağmen zorlandığını görmeseydi Li Qiye'nin yürüdüğü şeyin sıradan bir gölet olduğunu düşünürdü.

 

Aniden atmosfer sessizleşirken herkes afalladı. Li Qiye'nin rahat yürüyüşü birçok kişiye bunun büyüsel bir gölet olmadığını düşündürttü. Ancak daha önce girenler bunun basit olmadığını biliyordu, her bir adım bir dünyaya eşdeğerdi. Bir ata veya bir efsanevi usta bile Li Qiye kadar kolay şekilde altmış adım atamazdı.

 

Altmış adımı bir anda atmak tüm hayaletleri sessizleştirip cevap veremeyecek hale getirmişti.

 

Daha önce Aziz Çocuk otuz iki adım atmayı başardığında hayaletler bir atanın bile anca bu kadar yapabileceğini düşündüğünden zaferlerinden emindi. Böyle bir başarı zaten çok şaşırtıcıydı.

 

Li Qiye'nin rahat şekilde attığı altmış adım ise onların hayalet ırkına atılan bir tokat gibiydi! Ne diyeceklerini ve ne yapacaklarını bilemiyorlardı.

 

Titanik Hilal Kutsal Bölgesi varislerinin yendiğini ve Asal Uğursuz Anahtar'ın onlara ait olacağını düşündükten sonra yedikleri bu tokat oldukça acı verici hissetti.

 

Yer altındaki gizli ölmek bilmeyen adamlar kendileri bile altmış adım atma konusunda emin olmadıkları için rahatsız hissetti. Bunu yapabilseler bile bu kadar kolay yapamayacaklarını biliyorlardı.

 

Li Qiye bir anda gidip güvenle geri dönmüştü. Bu gerçekten cennete karşı gelici bir şeydi.