Bölüm 628: Zamanım Çok Değerli

Aslında böyle bir şey açık artırma evi için önemli değildi. Eğer böyle bir şey olursa faile iyi bir ders verip onu dışarı atarlardı. Golem Meydanı oldukça güçlüydü, bu yüzden kimseden korkmuyorlardı.

“Boom!” Li Qiye hareket etmezken iki muhafız uçuruldu. Bir dizi patlama ile birlikte iki muhafız en sonunda sokağa ulaşmadan önce açık artırmanın birkaç büyük duvarından geçti.

Açık artırmanın içinde olan bu kargaşa birçok kişiyi ürküttü ve birisi bağırdı: “Neler oluyor?”

İlk yarının finali aniden durdu. Müzayedeci böyle bir durum ile karşılaştığından şok olmuştu.

O anda Li Jie de Li Qiye'yi gördü ve dudak büktü. “Demek bu kibirli insan intihar etmek istiyor.”

Açık artırmanın düzinelerce uzmanı Li Qiye'nin ve grubunun etrafını çevirdi. Shi Hao ve Bai Weng korkudan soldu ve acılı ifadelere sahipti. Bu kötü olacaktı.

O anda menajere benzeyen biri öldürme arzusu ve soğuk ifadesi varken ortaya çıktı.

Açık artırma duraksadı ve birçok kişi Li Qiye!ye baktı. Lie Jie bu fırsatı alevleri körüklemek için kullandı. “Egemen Hu, bu kör çocuğa dersini verin! Kemiklerini kırıp onu şehrin dışına asın, böylece kimse bir daha Golem Meydanı'nda böyle davranmaya cüret edemez!”

Li Jie'nin Li Qiye'den nefret etmesi şaşırtıcı değildi. Normalde Dev Bambu Ülkesi'ni temsil etmek için Simya Konferansı'na katılmaya seçilen adaylardan biriydi. Dün gece gelen haber ile geçici olarak reddedileceğini kim düşünürdü? Li Klanı bunu araştırdı ve birkaç söylenti duydu. Li Qiye'nin yüzünden oluşan bu problem nedeniyle Li Jie anında sabahın erken saatinde ona sorun çıkarmaya gitmişti.

Li Jie, Li Qiye'nin cahil şekilde Golem Meydanı'nda sorun çıkardığını gördüğünde mutlu oldu. Bu ölüme kur yapmakla aynı şeydi!

Golem Meydanı'nın Menajeri Hu, Li Qiye'nin önünde durdu. Cennetsel Egemen olduğundan Egemen Hu olarak adlandırılıyordu. Bu seviyedeki bir menajer oldukça inanılmazdı ve kudreti de belliydi.

Menajer Hu soğukça konuştu: “Arkadaşım, eğer iş yapmak istiyorsan seni oldukça iyi şekilde karşılarız. Ancak eğer sorun çıkarmak istersen korkarım ki yanlış yerdesin.”

Li Qiye sakince konuştu: “Haklısın, ben iş için geldim ama bu eşyalar benim düşünmeme layık değil, bu nedenle bakmak için yukarı çıkmak istedim. Ancak görünüşe göre iş yapmayı bilmiyorsunuz. Özür dilerim ama kendimi tutan biri değilim.”

Li Qiye'nin gururlu tavrı açık arttırma katılımcıların alçak sesle birbirleri ile sohbet etmesine neden oldu. Golem Meydanı'nda böyle kibirli davranan bu insanın nereden geldiğini merak ediyorlardı.

Li Jie dudak büktü ve konuştu: “Hahahaha, senin gibi isimsiz bir küçük ikinci yarıya katılmak mı istiyor? Bu düşünceden vazgeç, orası senin gibi fakir veletler için uygun değil. Budala! Golem Meydanı'nda sorun çıkarmaya mı cüret ediyorsun? Sen yaşamaktan sıkılmışsın!”

Sorunu büyütüp meydanı Li Qiye'ye iyi bir ders vermeye teşvik etmeyi unutmamıştı.

Menajer Hu'nun gözleri öldürme niyeti ile keskinleşirken konuştu: “Arkadaşım, sen kasıtlı olarak sorun mu çıkarıyorsun?”

Li Qiye menajer ile konuşmak için çok tembel olduğundan bir hazine kutusu attı ve ilgisizce konuştu: “Zamanımı boşa harcama, senden daha yetkili olanların çıkmasını söyle. İkinci yarı başlamak üzere.”

Menajer Hu kutuyu açtı ve bakmak için açtıktan sonra anında kapadı. Dehşete düşmüş şekilde onu elleri ile dikkatlice tuttu ve hemen yanındakine emir verdi: “Çabuk, atamızı davet edin!”

Böyle ani bir gelişme herkesi şaşırttı. Her şey çok hızlı gerçekleşmişti, biraz önce Menajer Hu Li Qiye'ye bir ders vermek istiyordu.

Kısa süre içinde saf beyaz saçı olan yaşlı bir adam yaklaştı. Kan enerjisi gizliydi ama orada durması bile bir dağın engin hissini veriyordu.

Menajer Hu hızlıca kutuyu ciddi bir ifade ile yaşlı adama verdi ve kulağına fısıldadı.

Menajeri duyan yaşlı adam kutuyu açtı ve tamamen şok oldu. O da hızla kapadı.

Li Qiye'ye doğru eğildi ve konuştu: “Golem Meydanı'mızın sakinlerinin gözleri olsa da Tai Dağı'nı göremedi. Bu yaşlı adam Genç Asil'e yapılan suçlardan dolayı özür diliyor. Golem Meydanı'na gelmeniz bizim için onurdur ve meydanımızın daha parlak olmasını sağlar.”

Bu ani değişiklik hem odadakileri hem de alıcıları sersemletti, bu yaşlı adamı tanıyanlar derin nefesler aldı. Bu yaşlı adam büyük bir arka plana sahipti ve birkaç yıl önce çok ünlü hale gelmişti. Onun koruması ile kimse Golem Meydanı'nda karışıklık çıkarmaya cüret edememişti.

Ama şu anda Li Qiye'ye olan saygılı tavrı basitçe akıl almazdı. Kutuda olan şeyi merak etmişlerdi.

Bai Weng ve Shi Hao da şaşırdılar. Meydanın tavrını bu kadar değiştiren o kutuda ne vardı?

Li Qiye konuştu: “Tamam, daha fazla saçmalığa gerek yok. Birkaç şey almaya geldim ve müzayedenizin ikinci yarısında iyi eşyalara sahip olduğunu duydum. Şimdi başlayın, herkesin zamanını boşa harcamayın.”

“Elbette!” Yaşlı adam hızla cevapladı ve ardından Menajer Hu'ya sordu: “Menajer Hu, ilk yarı nasıldı?”

Menajer Hu cevapladı: “Şu anda kazanı sergiliyoruz. Daha yeni başladı.”

Müzadeyeci ekledi: “Şu anki en büyük teklif Lie Klanı'nın Genç Asil'inden gelen on altı bin Cennetsel Egemen Arıtılmış Yeşimi.”

Li Qiye Lie Jie'ye baktı ve ardından müzayedeciye söyledi: “Bu kazanı istiyorum.”

İkisi arasında zaten bir sorun olduğundan Li Qiye'yi duyan Lie Jie'nin ifadesi batarken soğukça konuştu: “Şu anda en yüksek teklif sahibiyim. Bu bir açık artırma olduğundan kurallarına uymalısın. Sakın bana kuralları geçip ucuz bir fiyattan almak istediğini söyleme?”

Li Qiye ona bakmak için çok tembelken konuştu: “On altı bin Cennetsel Egemen Arıtılmış Yeşim mi?” Müzayedeciye doğru konuştu: “Yüz Erdemli Örnek Arıtılmış Yeşimi teklif ediyorum.”

“100 Erdemli Örnek Arıtılmış Yeşimi!” Li Qiye'nin teklifi herkesin yoğun şekilde ona bakmasına neden olurken bir kargaşa yarattı.

Shi Hao ve Bai Weng da afalladı. Bunlar Erdemli Örnek Arıtılmış Yeşimi'ydi, bu seviyeyi daha önce görmemişlerdi.

Her ne kadar arıtılmış yeşimler değiştirilebilse de bu sadece prensipteydi. Birisi yüksek seviyeli arıtılmış yeşimleri düşük seviyeli olanlar ile değişim yapmak istemediği sürece böyle bir şeyi gerçekte görmek neredeyse imkânsızdı, aksi halde bu çok kazançsız bir değişim olurdu.

Örneğin bir Erdemli Örnek Arıtılmış Yeşimi'ni daha düşük seviyeli olan Cennetsel Kral veya Cennetsel Egemen seviyeliler ile takas yapmak için kullanmak... Bu anlaşmayı memnuniyetle yapan kesinlikle birçok kişi olacaktı.

Ancak eğer birisi düşük seviyeli yeşimleri bir Erdemli Örnek Arıtılmış Yeşimi için takas etmek isterse market standardından çok daha yüksek bir bedel ödese bile bu çok zor olurdu.

Gelişimciler için yüksek seviyeli arıtılmış yeşimleri elde etmek aşırı zorken Erdemli Örnek seviyesinden bahsetmeye bile gerek yoktu. Onların çoğu imparatorluk mirasları gibi canavarlar tarafından tekelleştirilen şeylerdi. Erdemli Örnek yeşimine sahip olan büyük güçler ya aşırı güçlüydü ya da çok uzun süre onları kollayan atalara sahipti.

Herkes Li Qiye'nin çok abartılı olduğunu düşündü. Bir İlahi Kazanı almak için yüz Erdemli Örnek Arıtılmış Yeşimi kullanmaktan daha çılgınca ne olabilirdi?

Li Qiye ona baktı ve konuştu: “Teklif yapmak istiyor musun?”

O anda Lie Jie'nin ifadesi aşırı çirkindi. Her ne kadar klanı çok zengin olsa da Erdemli Örnek Arıtılmış Yeşimi çıkaramazdı. Bu klanı için bile kolay değildi.

Li Qiye tembelce konuştu: “Pekâlâ, madem daha fazla teklif veren yok o zaman bitirelim.”

Li Qiye'nin kibiri herkesi çaresiz bıraktı. Bu kazanı birçok simyacı istiyordu ama ona yüz Erdemli Örnek Arıtılmış Yeşimi vermek fazlasıyla çılgıncaydı.

“Hayır, hayır, hayır.” Yaşlı adam arıtılmış yeşimleri Li Qiye'ye geri verdi ve konuştu: “Eğer Genç Asil bu kazanı istiyorsa size hediye edeceğiz. Bu küçük bir hediye sadece, bahsetmeye bile değmez.”

“Pekala.” Li Qiye yaşlı adama baktı ve konuştu. “Böyle iyi niyetiniz olduğundan, içtenlikle sizinle iş yapacağım.”

Yaşlı adamın ilk hareketi Vermilion İlahi Alev Ateş Kaynağı olan kazanı Li Qiye'ye hediye etmek olmuştu. Herkes şaşırmıştı, bu yaşlı adamı bu kadar cömert yapan neydi?

Shi Hao ve Bai Weng aptala dönmüştü. Yüz Erdemli Örnek Arıtılmış Yeşimi değeri olan bir kazan tek cümle ile verilmişti, bu akıl almazdı. Zenginlerin hayatını anlayamıyorlardı.

Yaşlı adam Li Qiye'yi ikinci yarının yapıldığı yere bizzat götürdü.

Burası çok daha abartılı ve lükstü. Her saygıdeğer konuğun açık attırmayı izlediği kendi odası vardı.

Burada açık balkonda oturup atmosferi hissetmeyi de seçebilirlerdi. Yüzünü göstermek istemeyenler de odasında kalıp gözden uzak olabilirdi.

Yaşlı adam Li Qiye'yi özel odasına götürdü. Li Qiye oturduğunda kazan çoktan paketlenmişti.

Yaşlı adam bizzat onu Li Qiye'ye verdi ve konuştu: “Sadece küçük bir hediye.”

“O zaman mutlu bir şekilde kabul edeceğim.” Li Qiye kazanı kabul etti ve ona bakmaya tenezzül etmeden Bai Weng'y verdikten sonra sakince konuştu: “Bai Weng, benim rehberim olarak iyi çalıştın, bu yüzden bu kazan senin olacak.”

Yaşlı adam Li Qiye'nin hareketini gördüğünde şaşırmadı. Eğer o şeyi çıkarabiliyorsa bu kazanın onun için bir hiç olması mantıklıydı.

Ancak bu Bai Weng için farklıydı. Şok içinde titredi ve afalladı: “Benim... İçin... mi?”

Bu hayatında aldığı en değerli şeydi!