Bölüm 842: Flört

Saygıdeğer gittikten sonra Basilisk merakla sordu: “Ne yapmaya çalışıyorsun? Bana ablamı babana ayarlamaya çalıştığını söyleme.”

Long Jingxian gururluca Basilisk'e baktı ve konuştu: “Bak, ablanın gizlice babamdan hoşlandığını bilmediğimi sanma.”

Basilisk kafasını kaşıdı ve sordu: “Ah, bu doğru mu?”

Her ne kadar emin olmasa da ablası şu ana kadar yalnızdı. Belki Long Jingxian'ın sözleri gerçeklik taşıyor olabilirdi.

Long Jingxian bu konuda hatalı değildi. Saygıdeğer Basilisk ve Ejder-Kaplan Hükümdar son neslin en parlak dahileriydi. İkisi de şeytan ırkı tarafından gelecek Tanrı Krallar olarak kabul ediliyordu.

Şanları aynı anda yayılmıştı ve ilişkileri kötü değildi. Saygıdeğer hükümdara aşıktı. Ne yazık ki duyguları karşılıklı değildi. Üstelik, hükümdar gibi inanılmaz birinin talipleri hiç olmazdı. Onlar arasında üstün güzellikler ve prensesler de vardı.

Bu karşılıksız aşk yüzünden, şimdiye kadar bekar kalmıştı.

Li Qiye kafasını salladı ve ikisi ile konuştu: “Sizin geçmiş neslin meseleleri hakkında endişelenmenize gerek yok. Onlar, bu işler ile nasıl ilgileneceklerini bilirler.”

“Hahah, babam için güzelliklerin savaşmalarını izlemeyi seviyorum.” Long Jingxian güldü.

Li Qiye sadece kafasını bir kez daha salladı. Bu velet etrafta oynamayı çok seviyordu ve dünyada daha fazla kaos istiyordu.

“Ancak, patron, sen gerçekten Ye Qingcheng'e dikkat etmelisin.” Basilisk aceleyle belirtti. “İlahi Vadi'nin ne kadar şaşırtıcı olduğunu bilmelisin. Eğer o yaşlı bunaklar senin için gelirse bu tehlikeli olabilir.”

Basilisk Kabilesi bir şekilde İlahi Vadi ile biraz ilgiliydi bu nedenle dört gözlü Basilisk yabancılardan daha fazla şey biliyordu.

“İlahi Vadi, değil mi?” Li Qiye daralmış gözlerle kıkırdadı.

“İlahi Vadi nedir? Bu kadar inanılmaz bir yer mi? Neden daha önce hiç duymadım?” Yerde saklanan yaşlı kaplumbağa, çok meraklı bir şekilde ortaya çıktı.

“Bu vadi gerçekten çok gizemlidir.” Jian Wushuang konuştu: “İmparatorluk mirasları bile ona karşı temkinli olur. Bazıları orada bir avuç ölmek bilmeyen yaşlı tanrının yattığını söylüyor.”

“Ölmek bilmeyen tanrılar mı?” Yaşlı kaplumbağa korktu: “O zaman rakipsiz olmazlar mı? Bu dünyada kaç kişi kendilerine ölmek bilmeyen tanrılar demeye cüret edebilir ki?”

Basilisk açıkladı: “Kimse onların rakipsiz olup olmadığını bilmiyor. Ancak hiçbir miras, o yaşlı bunaklara karşı harekete geçmek istemiyor. Üstelik onların bunu yapmaları da kolay olmaz. Onlar inlerinde saklanan bir avuç canavar; ne gün ışığı ne de dünyayı görüyorlar. Bu nedenle Taş Tıp Dünyası'ndaki gelişimciler onların varlığını çok fazla bilmiyor.”

“Bu ölmek bilmeyen tanrı unvanı tam olarak ne?” Li Qiye güldü ve kafasını salladı. “Eğer ölmek bilmeyen tanrıysalar ben yüksek göklerin yöneticisi ve ebedi çağların titanıyım. O yaşlı moruklar sadece bir avuç yenilmiş gazi.”

“Hahha, Kokuşmuş Qiye, senin kişiliğin gerçekten yeterince kibirli, tıpkı sevdiğim gibi.” Long Jingxian tatlıca gülümsedi. “İkimiz birlikte İlahi Vadi'yi ezip ünlü olabilriiz.”

Kız, katliama hazırken oldukça heyecanlıydı.

Li Qiye gülümsedi. “Sevdiğin gibi mi? Pekâlâ, seni bir cariye olarak almayı düşünebilirim.” Ardından onu gözü ile süzdü.

Aslında Long Jingxian oldukça sevilesiydi. İnanılmaz hatlara ve harika bir figüre sahipti. Dahası üstün yeteneklere ve dobra bir kişiliğe de sahipti. Onu sevmemek zordu.

“Öyle olsun!” Long Jingxian diğerlerinin kalbini hızlandırabilecek kadar büyüleyici bir şekilde gülümsedi. Li Qiye'nin kolunu kendine güvenen şekilde yakaladı ve Jian Wushuang'a kışkırtıcı şekilde baktı: “Jian Wushuang, şu andan itibaren benim hizmetkârımsın.”

“Rüyadan uyanma vaktin gelmiş.” Gururlu Jian Wushuang ona baktı ve küçümseyerek yanıtladı.

Yükselen göğüslerini öne çıkardı ve gururla ilan etti. “Ben hayal kurmuyorum, bu Kokuşmuş Qiye'nin kesinlikle bana aşık olmasını sağlayacağım. Sadece izle.”

“Tamam, ikiniz çok gürültülü olmayı bırakın. Bi'an Canavar Dünyası açılana kadar sıkı çalışmaya devam edin. Orada sayısız sürpriz olacak.” Li Qiye ikisinin yine savaşa başlamak üzere olduğunu gördü ve çaresizce kafasını salladı.

“Haha, Patron, bu hoş sürprizleri görmem için bana da yer var mı?” Basilisk bu güzel fırsatı kaçırmadı.

Yaşlı kaplumbağa da hemen kıvrıldı ve usulca konuştu: “Bu aşağılık olan da katılabilir mi?”

Li Qiye onun hızlı kıvrılmasını fark etti ve tekmeledi: “Gelip soracak cesaretin var mı? Biraz önce en hızlı saklanan sendin, bir kara kaplumbağa gibi kabuğuna saklandın. Ama şu an iyi şeyler ortaya çıktığında herkesten hızlı ortaya çıkıyorsun.” (Ç.N: kabuğuna saklanan kara kaplumbağa korkaklardan bahseden bir deyim.)

“Bu aşağılık olan, zaten bir kara kaplumbağa ile bağlantılı.” Yaşlı kaplumbağa bunu duyduktan sonra kızardı ama yine de utanmazca söylenmekten kendini çekmedi.

Li Qiye yerine geri döndü. İki gün sonra Li Qiye uzağa bakarken, başıyla onayladı. “Bu sefer sorun yok, canavar dünyası ortaya çıkacak.”

“Gerçekten mi?” Grup bunu duyduktan sonra mutlu oldu

Li Qiye emretti: “Dört göz ve kaplumbağa etrafı aramaya gidin. Canavar dünyası ortaya çıktığında giriş bu kalıntılardan olacak. Bulduktan sonra bize haber verin.”

“Patron, başka bir yere mi gitmek istiyorsun?” Basilisk sordu.

“Evet, Wushuang ve Jingxian benimle gelecek.” Bunu dedikten sonra gitmeden önce Jian Wushuang'a etrafı temizlemesini söyledi.

Üçü giderken kaplumbağa ve Basilisk girişini aramak için canavar dünyasının ortaya çıkmasını bekledi.

“Harabelerden çıkmıyor muyuz?” Long Jingxian, harabelerden ayrılmadıklarını fark ettikten sonra sordu, onlar sadece rastgele dolaşıyorlardı. Üstelik Li Qiye'nin ölüm enerjisi yayılırken Ölüm Faslı'nın kanunları yeri deliyordu.

“Hayır, harabeleri terk etmiyoruz.” Li Qiye kafasını salladı: “Canavar dünyasına girmeden önce biraz hazırlanmamız gerek.”

“Daha fazla ölü çağırmayı mı planlıyorsun?” Long Jingxian ölüm enerjisi ve kanunları gördükten sonra sordu.

Li Qiye kıkırdadı. “Böyle de diyebilirsin, ama doğru zaman değil. Fırtına başlamadan önce hazır olmamız gerek sadece. Sadece bekleyin, kan nehirler gibi akacak ama düşenler biz değil düşmanlarıız olacak.”

Jian Wushuang sessizleşti. Her zaman gururluydu ama Li Qiye ile savaştıktan sonra tüm düşmanlarının en sonunda korkunç şekilde öleceğini anlamıştı. Kibirli ve abartılı davranmasına rağmen her zaman kontrol sahibi olduğunu biliyordu.

“Saygıdeğer, Basilisk'i duyduktan sonra İlahi Vadi'den korktun mu?” Long Jingxian sırıtttı.

“İlahi Vadi tek başına beni korkutmak için yeterli değil.” Li Qiye cevap olarak gülümsedi: “Ayrıca eğer onu yok etmek istersem birçok yöntemim var. O şeyler yerden çıksa bile umursamam.”

“O zaman neden hazırlık yapmaya karar verdin?” Long Jingxian saf olsa da büyüleyici gözlerini kırptı.

“Çünkü Çok savurganca olacağından, kullanmak istemediğin bazı şeyler var.” Li Qiye güldü ve kafasını salladı. “Üstelik İlahi Vadi ile ilgileneceğim de kesin değil.”

“Hahah, başka ne tür plan ve eşyalara sahipsin? Bir bakayım.” Long Jingxian oldukça tatlı şekilde Li Qiye'ye baktı.

“Küçük kız, planlar kurmayı bırak.” Li Qiye geriye baktı ve onun ne istediğini anladı.

Long Jingxian bunu umursamadı. Ona samimi şekilde sarıldı ve sevgiyle konuştu: “Bu kadar cimri olma. Senin olan benimdir, haksız mıyım? Haha, çok fazla şey istemiyorum, biraz önceki fasıl yeterli. Bu fasıl gerçekten fazlasılya inanılmaz. Ona uzun süre bakmama rağmen anlayamıyorum.” Bunu söylerken güzel gözlerini tatlıca kırptı.

Ölümsüz Kaderi tarifsiz şekilde yetenekliydi ve tek bakışta bir imparator kanununu yüzde yetmiş oranında kopyalayabiliyordu; ancak gerçek derinliğini kavrayamıyordu.

Ancak Li Qiye'nin Ölüm Faslı'na bu kadar uzun süre bakmasına rağmen en ufak anlayışa sahip değildi. Bu Ölüm Yazıtı'nın bir parçasıydı ve o da dokuz büyük yazıttan biriydi. Eğer bir iki bakışta kavrayabilseydi dokuzun bir parçası olmaya layık olmazdı. Ölümsüz kader bile böyle bir şeyi yapamazdı.

“İyi denemeydi.” Li Qiye kafasını salladı ve yanıtladı. Ardından ona baktı ve neşeyle konuştu: “Madem senin olanın benim olduğunu söyledin, pekâlâ. Canavar Efendisi Başkenti'nde hoşuma giden birkaç hazine var, neden onları bana vermiyorsun?”

“Tamam, sorun değil.” Long Jingxian hemen kabul etti ve onun koluna sarılmaya devam etti: “Karı koca arasında dayanışma olur, doğal olarak benim olanlar senindir. Eğer bir şeye ihtiyacın varsa yardım ederim. Hangisini istiyorsun?”

“Wow, evlenmeden önce klanını satmaya başlamışsın.” Long Jingxian ona baktı ve konuştu: “Harika bir söz var, biri kızını sonsuza kadar tutamaz.”

“Ee ne olmuş? Bu hoşuma gidiyor, ne yapacaksın?” Long Jingxian ona kasvetli şekilde baktı: “Kocamla evlenmeyi düşünme bile!”

Jian Wushuang bunu duyduktan sonra kızdı ve ona baktı.

Li Qiye günde en azından üç kere onların kavga etmesine alışmıştı. Nazikçe kafasını Long Jingxian'a doğru salladı ve konuştu: “Bu büyük bir değer. Ve eğer benimle gerçekten evlenirsen, bu fasılı sana aktarmayacağım.”