Çeviren: Arthas

Chen Jianfeng, Xia Yue’yu ayrılır ayrılmaz ağrı giren şakaklarına masaj yaptırdı.

Long Hai Şehrinin şuank, durumu oldukça karışıktı. Çoğu hükümet görevlisi zombiye dönüşmüştü. Li Jianfeng, Qingyuan Kentinde kurduğu bu insan kampının ardından saklandıkları yerden çıkıp gelen hükümet görevlilerinin zaferden pay almasından sonra ilk defa tutunacak düzgün bir dalı oluyordu. Z-Çağında ortlarda olmayan bu görevlileri kurşunu ısırıp izlemekte başka çaresi yoktu. Her şeyden önce bu kişiler belirlenmiş kişilerdi. Zombilerle savaşamazlardı. Gangsterler ve kalpazanlar etrafta cirit atıyordu. Long Hai Şehri her geçen saniye daha küçük parçalara ayrılıyordu.

Ek olarak en baskın güç, hükümet, askeriye eskisi kadar dürüst davranmıyordu. Lei Cheng başkan gibi davranıp kendine karşı gelen herkesi kovuyordu. Chen Jianfeng çoktan askeriye üstünde bir otoritesi kalmadığını biliyordu.

Her türlü küçük silahlı grup her türlü mal için kendi aralarında her türlü savaşa giriyordu. Birkaç tecavüzcü veya hırsız gibileri cezalandırsalar bile kendi aralarında savaşmaktan çekinmiyorlardı.

Bunları geçersek bile en büyük sorunları yiyecekti. Şimdiden bile beş binden fazla mültecileri vardı ve sadece sulandırılmış un çorbası verseler bile bir gün için gereken miktar çok fazlaydı. Askerlere ve hükümet görevlilerine yeterince yemek verilmesi garantilenmeliydi. Ayrıca tüm yemek stokları özel bölgedekilere açıktı. İstedikleri kadar yiyorlardı. Bu şartlar altında Long Hai Şehrinin yemek deposu en fazla dört ay daha dayanabilirdi. Fakat bu da nüfusun artmaması şartıyla ki her gün onlarca kişi şehrin surlarının dibinde beliriyordu.

Uzak değil Z-Çağından önce insanlar kendilerinden çok hükümete inanırdı.

Şimdi ise Long Hai Şehrinin yanında düşmanca bir güç beliriyordu ki bu da başının daha çok ağrımasına sebep oluyordu.

Chen Jianfeng sütten çıkmış ak kaşık bir hükümet görevlisi değildi. Fakat yapabilcekse işleri dürüstçe halletmek isterdi. Tüm Long Hai Hükümeti onun tarafından yönetilip destekleniyordu. Sadece yönetmekle kalmayıp taraflar arasındaki güç dengesini de sağlamalıydı. Bu işlerin üzerinde oluşturduğu muhteşem baskı saçlarının erkenden beyazlamasına yol açmıştı.

Chen Yao, oldukça bitkin görünen Chen Jainfeng’e bakıp ellerinden bir şey gelmeden “İkinci Amca izin ver Yue Zhong ile konuşayım. Onu tanırım iyi biridir. Eğer o olmasa Ji Qing Wu ve ben buralara kadar gelip sizinle buluşamazdım.”dedi.

Chen Jianfeng yavaşça “Yao Yao, insanlar değişebilir. Z-Çağından önce Yue bahsettiğin gibi hükümete katılmak istiyor olabilirdi fakat artık belli ki öyle biri değil.”dedi.

Chen Jianfeng çoktan Yue Zhong’u, Chen Yao’nun sözlerinden de dinlemişti. Ve yıllarca hükümette çalışmanın verdiği deneyimle bu sonuca ulaşmıştı.

Emindi ki isteksizce ele geçirdiği Always Bright köyünde Long Hai Şehrine katılmayı istiyordu fakat bu fikri Taştan At Kasabasını ele geçirdiğinde değişmişti.

“Bana yine de izin vermelisin İkinci Amca. Eğer onu senin tarafına çekersem sana büyük yardımları dokunur.”

Chen Yao amcası ile Yue’nun düşman olduğunu görmek istemiyordu.

Chen Jianfeng yeğenine bakıp “Görünüşe göre küçük yeğenim çoktan aşk yaşına gelmiş ha.”dedi.

Chen Yao’nun yüzü kızarırken bağırarak “Amca neler diyorsun sen! Öyle soğuk nevale ve kaba ve sıkıcı birinden nasıl hoşlanabilirim! Her şeyi geçtim onun on beş yaşında bir sevgilisi var! Nasıl bir lolicondan hoşlandığımı düşünürsün!?!”dedi.

(Arthas Notu: Güzel özetledi Yue’yu.)

Chen Jianfeng kızarmış yeğenine bakarken kendi kendine “Galiba gerçekten ondan hoşlanıyor.”dedi. Sadece şaka yapmak istemişti fakat yeğeninin gizli duygularını öğreneceğini hiç tahmin edememişti.

Eğer Z-Çağından önce olsaydı Chen Yao’nun Yue Zhong gibi normal bir üniversite öğrencisiyle evlenmesine dur derdi çünkü kendisi yüksek standartları olan biriydi. Fakat şimdi Yue Zhong en güçlü gelişimcilerden biriydi. Artı elinde yüzden fazla silahlı adam vardı ki böyle biri her politikacının yanında istediği biriydi.

Chen Jianfeng bir süre düşündükten sonra “İyi sen ve Ji Qing Wu gidip konuşun Yue Zhong ile. Eğer bize katılmayı kabul ederse özel bölgenin dördüncü kısmında kalabileceğini söyle. Ayrıca tüm halkını yanında getirebilir. Artı olarak Dördüncü Özel Birliğin başına geçeceğini söyle. Ha birde senle evlensin.”dedi.

(Arthas Notu: Tamam ‘senle evlensin’ kısmını ben uydurdum ama konu çok o tarafa kaydı durduramadım kendimi.)

Chen Jianfeng, Yue Zhong’un gücünü öğrendikten sonra kesinlikle onu yerinden zorla etme fikrinden vazgeçmişti. Bunun yerine hükümet yetkisini kullanıp onu himayesi altına alacaktı. Özel Polis birliği hâlâ onun direkt komutası altındaydı ve en iyi ilgiyi görüyorlardı. Bir özel birliğini başında olmak üst kademelerin bile ilgisini çekerdi.

Chen Yao gözlerini kısarak “Anlaştık.” dedi.

Chen Jianfeng ise gülerek “Anlaştık.”cevabını verdi.

Chen Yao “O zaman Ji Qing Wu ve ben geri dönüp hazırlanacağız.”dedikten sonra Ji Qing Wu’yu çıkışa doğru çekiştirerek odadan çıktılar. Ve eve dönene kadar konuşmadılar.

Chen Yao özel bölgedeki bir villada yaşıyordu. Eve döner dönmez Cai Xiao onları karşılayıp “Chen Yao geri döndün! Hadi hemen bir şeyler ye!”dedi.

Evin içinde Cai Xiao beş tane daha kadın vardı. Bunlar: Cai Xiao, Zhang Li,  Lin Qi, Wang Fang ve Chen Qing idi

Chen Yao masaya baktı ve yedi kase un çorbası, yedi tane buğulanmış çörek ve yedi küçük parça et gördü. Bu onların öğle yemekleriydi.

Aralarında sadece Ji Qing Wu ve Chen Yao’nun özel statüleri vardı ve devletin özel bölgedekilere tanıdığı haklardan yararlanabiliyorlardı. Diğer beş kadın ise resmi görevli değildi. Sadece Ji Qing Wu ve Chen Yao’nun evinde kalığ hayatta kalabilmek için onlara güveniyorlardı.

Doğal olarak iki kişinin payını yedi kişi bölüşünce herkese az miktar düşüyordu. Chen Yao’nun Chen Jianfeng ile olan ilişkisine bakarsak daha fazla yemek alması iki dudağının arasındaydı fakat prenses kompleksi olmadığı için yapmıyordu. Ayrıca şuanki yemekleri bile normal insanlarınkini aştığı için kime ses çıkarmıyordu.