Kısa bir süre sonra, tencerenin içindeki bambu filiz çiy çorbası, ikisi tarafından bitirilmişti; aslında Zhou Weiqing sadece üçte birini yemişti, fazlalığı yiyen Shangguan Bing’er idi. Tencere bittikten sonra, kız hâlâ dudaklarını yalıyordu ve sevimli küçük pembe dili yapışkanlılığı dışarı çıkıyordu; henüz tam olarak memnun değildi, kız çoğunlukla orduda asker yemeği yerdi, hiç lezzetli yemeği olmamıştı.

Kız, Zhou’ya biraz mahcubiyetle baktı ve oğlanın kuru erzağı çiğnediğini gördü. Anında, bu nazik kız kalbinde pişmanlık ve utanç hissetti; kız neden hâlâ erzağını daha erken paylaşmadığını düşünüyordu ve bunun yerine oğlanın güzelim yemeğini yemişti, kızın güzel yüzü kızardı, kız başını sessizce eğdi.

Zhou Weiqing usulca sordu: “Lezzetli miydi?”

“Evet.” Shangguan Bing’er hafifçe kafasını salladı.

Zhou Weiqing güldü ve albenili sesiyle konuşmaya devam etti: “O zaman, gelecekte ben sana hep hazırlarım, tamam mı?”

Ç.N: Albenili ses şu seksi konuşma oluyo

Shangguan Bing’er bir kere daha kafasını salladı.

Zhou Weiqing’in sesi tekrardan çıktı, utangaç ipucuyla beraber, “Ben mutfakta mükemmel bir yakışıklı adamken seni takip etmem için bir şans verir misin?”

Önceki konuşmalar yüzünden, Shangguan Bing’er az daha başını sallıyordu: ”Olur… Ah! Hayır!”

Ancak o zamana kadar, Shangguan Bing’er kandırılmış olduğunu fark etmedi ve yanıt ağzından fırladı ama kız, kızgınca Zhou’yu azarladığı gibi oğlanın her iki eliyle başını tutarak yerde kıvrıldığını gördü, çaresiz bir ifadeyle dedi ki: “Eğer iyi değilsen bana vurmamalısın!”

Yürümeyi bitirip oğlanın götüne yumuşak bir tekme atan Shangguan Bing’er kızgınlıkla dedi ki: “Kim sana vurmak ister? Gitme zamanı.”

Onlar tekrar ayrıldılar, Shangguan Bing’er çorbaya rağmen hâlâ Küçük Şişman Zhou’yu görmezden geliyordu, kızın soğuk ifadesi hâlâ duruyordu.

“Tabur Komutanı, nereye gidiyoruz? Hiç olmazsa bana biraz fikir verin.” Zhou Weiqing merakla sordu.

Shangguan Bing’er, oğlana göz attı ve dedi ki: “Biz Fei Li İmparatorluğu’nun Uçan Tepe Şehri’ne gidiyoruz.”

Zhou Weiqing şaşkın bir şekilde durdu, oğlan Shangguan Bing’er’in kendisini bu kadar uzak bir yere götüreceğini düşünmüyordu, kızın daha önce, aylarca ordu kampına dönmeyeceklerini söylediğine şaşmamalı.

Fei Li İmparatorluğu ve Cennetsel Yay İmparatorluğu’nun sınır komşusudur ve onun, kuzey doğusundadır. Fei Li İmparatorluğu, Sınırsız Kıta’daki en geniş imparatorluktur ve neredeyse Cennetsel Yay İmparatorluğu’ndan yüz kat daha büyüktür. Sınırsız Kıta’nın Batı Bölgesi’ndeki çeşitli imparatorluklardan sadece Bai Da İmparatorluğu var. Ki o da, Kalise İmparatorluğu tarafından Cennetsel Yay İmparatorluğu’ndan ayrıldı ve Fei Li İmparatorluğu kadar güçlü.

Shangguan Bing’er, Uçan Tepe Şehri hakkında konuştu, Zhou Weiqing de biliyordu. Uçan Tepe Şehri, Fei Li İmparatorluğu’nun güneyindeki en önemli stratejik şehirdir ve aynı zamanda Fei Li İmparatorluğu’nun içinde beşinci en büyük şehirdir, ayrıca Cennetsel Yay Şehri’nden on kat daha büyük ve son derece zengindir.

Cennetsel Yay İmparatorluğu ve Fei Li İmparatorluğu iyi samimiyete sahiptiler, tıpkı Kalise İmparatorluğu’nun, Bai Da İmparatorluğuna yakın olması gibi. Cennetsel Yay ve Kalise dışında birkaç küçük ülke de, Bai Da ve Fei Li İmparatorlukları’na yakındılar, bu ülkelerden ayrılmıştılar. Öyle olmasaydı, büyük ihtimal bu iki büyük ülkenin uyumsuz ilişkileri olurdu, çoktan büyük bir savaşın içinde olurlardı.

“Biz Uçan Tepe Şehri’ne mi gidiyoruz? Orası çok uzak! Bizim yürüme hızımız çok hızlı olması rağmen en az on gün sürer! At arabası, ulaşım için daha iyi bir yol değil mi? Beş gün civarında varırdık.” Hızları yüksek olmasına rağmen yine de atla, dörtnala gitmekle karşılaştırmak mümkün değil, özel ulaşım at arabası Cennetsel Yay Şehri’nden, Uçan Tepe Şehri’ne gitmek için daha iyi ve yürümekten daha hızlı bir yoldu.

Shangguan Bing’er sert bir bakış attı ve dedi: “At arabası almak beleş değil. Bir insanın ödemesi gereken ücret iki altın para. Ama yürümek için ihtiyacımız biraz kuru erzak almak ki bu da ikimiz içinde bir altın para vermekten daha az tutar.”

Zhou Weiqing aval aval baktı. “Tabur Komutanı, senin bu kadar cimri olduğunu düşünmemiştim. Her şeyden sonra sen devletin direklerindensin, dâhiler sıralamasında en genç nesilsin, bizim Cennetsel Cevher Ustamız ve aynı zamanda İmparatorluk Vikontu’sun, senin aylık maaşın seksen-yüz altın para arası olmalı, neden dört altın parayı kıskanıyorsun?”

Shangguan Bing’er dedi: “En iyi metal alaşım bıçak sırtında kullanılır.* Cennetsel Cevher Ustalarını yetiştirmek çok fazla para gerektirir, İmparatorluk bizi eğitmek için çok fazla para veriyor, bu yüzden ekonomik olmamız gerekli, değil mi? Ayrıca sen daha yeni Cennetsel Cevher Ustası oldun; bu mesafeyi yürümek, Cennetsel Cevherini kullanarak, ona adapte olmanı kolaylaştırabilir.”

Ç.N: İngilizce çevirmen arkadaş yıldızdaki deyimi “Düzgün kaynak tahsis etmek anlamına gelir” diye not düşmüş.  (最好的合金都是用在刀刃上)

Zhou Weiqing büyük başparmağını kaldırdı ve Shangguan Bing’er’e doğru salladı. Kız sordu: “Ne yapıyorsun?”

Zhou Weiqing gülümsemeyle beraber dedi ki: “Heh, seninle evlenmek gerçekten mutluluk verici olacak.”

Shangguan Bing’er’in yüzü yeniden soğuk oldu. “Yine dayak yemek için mi soruyorsun?”

Zhou Weiqing hızlıca konuyu değiştirdi. “Tabur Komutanı, ben bir hata yaptım. Neyse, Uçan Tepe Şehri’ne ne için gidiyoruz?”

Shangguan Bing’er kendini tuttu ama yine de bir yumruk atmak istedi, bu kerata hatasını çok çabuk itiraf etmişti ama bu hiçbir şeyi değiştirmezdi.

“Şansımızı denemek için gidiyoruz. Ben de ikinci Cennetsel Cevherimi yeni aldım ve senin de ne Birleşim Ekipmanın ne de Depolama Yeteneğin var. Cennetsel Yay İmparatorluğumuz’da hiç Birleşim Ekipman Ustası veya Yetenek Depolama Yeri yok, sadece büyük imparatorlukların büyük şehirlerinde var. Uçan Tepe Şehri de bize en yakın olanı.”

Kızın sözlerini dinleyen Zhou’nun ruhu büyük ölçüde ilham aldı. “Tabur Komutanı, ben hangi yeteneği depolamalıyım? Sen benim bir zırh seti birleştirmeme izin vermedin, öyleyse birleşimim için izin verme planın ne?”

Shangguan Bing’er kızgınca söyledi: “Senin düşündüğün kadar kolay değil. Öncelikle, öyle ya da böyle biz, uygun bir Birleşim Ekipman Tomarı ve bir Cennetsel Canavarı Depolama Yeteneğiyle karşılaşacağız. Eğer iyi bir tane bulabilirsek, bunu almak için yeterli fona sahip olamayabiliriz. Önceden de söylediğim gibi biz sadece şansımızı deneyebiliriz. Biz Cennetsel Cevher Ustaları için, Fiziksel Cevher Birleşim Ekipmanı ve Elementsel Cevher Depolama Yeteneği çok önemli, biz bu iki büyük adımı tamamlayabildiğimizde tam gücümüzü ortaya koyabiliriz. Ancak sen bizim üç-nokta antlaşmamızı hatırlamak zorundasın, benim iznim olmadan Cennetsel Cevher Ustası olduğunu ortaya çıkaramazsın, özellikle Alexandrite Kedi Gözü Elementsel Cevherini gösteremezsin. Beni duydun mu?”

“Evet, kesinlikle seni dinleyeceğim!” Zhou Weiqing hemen dedi. Aynı zamanda ruh hali gerçekten heyecanlıydı, ilk Birleşim Ekipmanı’nı ve Depolama Yeteneği’ni başarıyla bir kenara koymayı geç, sadece bu deneyimi yaşıyor olmak bile son derece iyi olurdu. Oğlan, Cennetsel Cevher Ustalığı dünyasına adım adım giriyorken bu duygular çok harikaydı, bunlar olurken oğlan artık hiç yorgunluk hissetmiyordu.

Shangguan Bing’er, Zhou Weiqing’in sol elindeki Alexandrite Kedi Gözü’ne baktığında gün içinde kullandığı Rüzgar Elementi Cennetsel Enerji’sinin çıkardığı camgöbeği rengini gördü. Kız hafifçe iç çekti ve dedi ki: “Senin yeteneğin son derece iyi ama bu beraberinde büyük sorun getirir. Senin Elementsel Cevherin beş güçlü yeteneğe sahip, sırf bunun fiyatını bile imparatorluk karşılayamaz. Ayrıca, senin elementinin içinde Karanlık ve Uzaysal Elementler var ki bunlar hem Ulu Elementler, hem de Kötülük Elementi; bütün bunlara uygun Cennetsel Canavarı ve Depolama Yeteneği bulması daha zor. Gelecekteki yetiştirme rotan, normal Cennetsel Cevher Ustaları’ndan yüz kat daha zor.”

“Bu sebepler benden, senin Alexandrite Kedi Gözünü ortaya çıkarmayıp kimseye göstermemeni istettiriyor, çünkü başka bir Cennetsel Cevher Ustası’nın senin yeteneğini görmesinden korkuyorum, onlar seni erkenden ortadan kaldırmak isteyecektir. Her şeyden sonra, büyük yetenekli Cennetsel Cevher Ustası, yüksek olasılıkla genç yaşında ölürdü. Olmazsa…”