"Burası neresi?Neredeyim ben?"

Chen Feng boşlukta süzülüyor ve anlamsızca etrafa bakınıyordu.Sonra bir anda kafasında bazı anı parçaları belirmeye başladı.

"Kardeşim bu krallığı bana verdiğin için sağol.Oh merak etme kadınınada çok iyi bakacagım hiç şüphen olmasın"

Anıların içindeki bu son cümle ona cinnet ğeçirtmişti.

"Geberteceğim.Hepinizi geberteceğim!!!!"

O öfke krizi ğeçirirken etrafındaki boşluk belli bir yöne doğru çekilmeye başladı.

"Neler oluyor?Kim ne yapıyor hey!"

Chen Feng boşlukla beraber bir yöne çekilmiş ardından kaybolmuştu.

BAŞKA BİR DÜNYA/İKİ KRALLIK ARASI

"Efendim bu gidişle suikastçiler amaçlarına ulaşacaklar.Ne yapmalıyız?"

Yaşlı bir adam gür bir sesle"Umurumda degil ne yapacagınız.Genç efendi sonuç olarak bir çöp parçası isterseniz onu verelim efendimiz birşey demeyecektir"

O sırada arkada genç bir kadın elinde tuttugu bebekle ilere atılarak

"Sen benim oğlum hakkında nasıl bir hüküm verdigini sanıyosun!Çöp olsun olmasın o senin hizmet edecegin kişilerden!Yerini bil!"

Yaşlı adam bebege bakarak güldü ve"Bu çöpe hizmet etmekmi?Üstelik daha bebek,Belkide deliriyosunuzdur ha 5.hanımefendi?"

Yaşlı adam bu cümleleri söyledikten sonra ortalıkgı sessizlik kaplamıştı.Çünkü suikastçilerden birisi yaşlı adamın boğazını kesmişti.Hatta diger adamlar bile ölmüş ve geriye bebek ve genç hanım kalmıştı.

"Şansına küs genç hanım.Bu çöp çocuk ailenin adını kötüye çıkarmadan ölmeli!"

Genç kadın bagırarak"Demek sizde ailedensizi ha sizi pislikler!"

Suikastçilerden biri kılıcını alıp genç hanıma savurdu ama bir anda durup gökyüzüne baktı.Sadece o değil diğer herkes gökyüzüne bakışlarını yöneletti.

"Bu bir meteormu?Has..... kaçın!"

Demeye fırsat olmadan meteor dedikleri şey düşmüş düştügü yerin 2 km çapındaki her şeyi küle çevirmişti.

"Ne?ne oldu?"

Sadece genç hanım ve bebek hasar almamıştı.Daha doğrusu meteor hemen onun üstüne düşmüştü ama hala yaşıyodu.Tüm suikastçilerden hiçbir iz kalmamışken kendisi elindeki bebekle yaşıyordu!

"BU BİR MUCİZE!!Genç efendi tanrılar sizi hala terk etmemiş!!"

Bebek bir anda garip bir yüz ifadesi yapsada genç hanım umarsamamış ve hızlıca o yerden ayrılmıştı.

=====================

"Nerdeyim ben?Tavan tanıdık durmuyor."

"Demek uyandın ha?Ğerçekten son zamanlarda çok fazla uyuyorsun."

"Kim lan bu beni tanıyormuş gibi konuşuyor?"

"Sen şimdi acıkmışsındırda gel bakalım"

Sesin sahibi Chen Feng'i eline aldı.

"Bir dakika be nasıl beni kolayca kaldı-Dur lan ne yapıyorsun gögüslerini-"

Chen Feng o sırada anlamıştı ne oldugunu.O bir bebekti.

"Ciddi olamassın en azından böyle bir anda uyanmakmı zorundaydım?"

Chen Feng'in yüzü kızarmıştı.Bir süre sonra onu emziren kadın mırıldanarak

"Keşke hiç doğmasaydın böylelikle acı çekmezdin dedi"

Chen Feng içinden"Hey kadın ciddi olamassın bir bebege bu söylenirmi.Kafayımı yedin?Ayrıca şimdi sen benim annemmisin?"

Chen Feng bebek olma durumuna alışmıştı ne kadar dakikalar sürsede-Hayır daha alışamamıştı çünkü bebek halini kontrol edemiyordu sadece kendi zihninde konuşabiliyodu.

En büyük kanıtı ise bu gece o yerin kötü kokması idi.

======================

"O çocuk burada daha fazla kalamaz!Çabuk eşyalarını al ve onunla beraber yan aileye gidin!"

Orta yaşlı bir adam öfkeliydi.Sakat bir çocuğa sahip olduğu için.

(ARKADAŞLAR SAKAT DERKEN YETİŞİM YAPAMAYACAK BİR BEDENE SAHİP ANLAMINDA KULLANDIM)

"Sen ne dediğinin farkında mısın?O senin oğlun!!"

Adam dahada öfkelenerek"Ne yapabilirm ha!Eğer onu göndermessem ailedeki yaşlılar ve kardeşlerim daha çok suikastçi gönderecek!Ve bu sefer önceki kadar şanslı olacagını düşünmüyorum!"

Chen Feng'in şuanki annesi kafasını eğerek durumu idrak etti.Başka şansı yoktu anlaşılan.

"Tamam senin dediğin gibi olsun onuda alıp buradan gidiyorum.Ama babası olarak sorumluluk al ve arada onu ziyaret et"

Adam Chen Feng'in yanına giderek"Tabikide!O benim oğlum sonuçta"dedi.

Böylelikle Chen Feng'in annesi onunla beraber Chen ailesin yan dallarından birine gittiler.Ordada çok iyi ağırlanmadılar ama ana ailedeki öldürme istegi en azından burada yokyu.Şuanda burası yaşayacakları tek yer gibi duruyordu.

Chen Feng'in babası onlarla beraber birkaç koruma ve hizmetçide göndermişti.Tabi bu kişiler kendisinin özenle seçtiği güvenilir kişilerdi.Bu yüzden Chen Feng'i görene kadar onlar güvenliği sağlanmış olacaktı.

Böylelikle zaman akıp geçti ve Chen Feng 4 yaşına geldi.Artık aile içinde kendi kendine dolaşabiliyor ve kütüphanedeki kitaplara erişim yetkisi olmasada hizmetçilerden bazıları ona getirebiliyordu.

Normalde şu zaman kadar ögrendigi temel şeylerdi.Kendisinin bir krallıkta bulununan önemli bir ailenin yani Chen ailesine mensup oldugu ve bu ailede sakat doğması idi.Babası bu ailenin başına geçecekken kendi dopumu onu geride bırakıp Chen ailesinin 2.oğlu reislige aday gösterilmiş.

Babasının adı Chen Dao ve annesinin ismi Chen Fei idi.Kendi adı ise Chen Feng olarak duruyordu.Şans?Tesadüf?Önemli değildi gerçi.Onun için önemli olan şey ğüçlü olmaktı.Bu dünyanın zirvesine-hayır tüm evrenin zirvesine tırmanacaktı.

"Hmm hmmm anlıyorum ben aslında sakat değilim sadece 36 dantianımın hepsi mühürlü görünüyor.Yetişim yaparak sırayla açabilirim ama acı verecek.Sanırım reankerne olmanın bedeli bu yoksa hepsinin mühürlü olması imkansız."

"Yada doğdugunda ailedeki biri yapmış olabilir.Mesela 2.amcam babamın yerini alabilmek için böyle bişeye kalkışmış olabilir?Ama bir önemi yok!Ana aile beni öldürmek istedi ve bunu onlara geri ödeteceğim.Babamıda en başa koyacağım."

Chen Feng 10 yaşına gelene kadar sürekli kitap okudu.Bu dünya ile bilgisini ve hatta bilmedigi fizik,kimya,simya,mühür ustalığı ile ilgili kitapları bile okudu.Özellikle mühür ustalığı dikkatini çekti.Sonuçta öbür hayatında yakalasnması mühür ustaları yüzündendi.

"Artık 10 yaşıma resmen bastım.Bununla beraber edinebilecegim tüm bilgileri edindim.Hehe aslında bu beni dahi yapmazmı?"

"hIH senin gibi bir sakat dahimi olcak?En azından şakaların komikmiş"

Chen Feng'in arkasından iki kişi çıktı.Onunla yaşıttılar.Ayrıca uzaktan kuzenleri oluyordu.

"Ne istiyorsunuz Chen Zao!"

Chen Feng tehditkar bir sesle onlara dik dik baktı.

Chen Zao"Bana öyle kibirli seslenme lanet olası!!"

Chen Zao yumrugunu sıkıp Chen Feng'e saglam bir darbe ğeçirdi ve onu birkaç metre uçurarak kan kusturttu.Chen Feng daha yetişim yapmadığından hala dövüşemiyordu.

"Hıh çöp her zaman çöp olarak kalır.Gidelim çocuklar."

Chen Zao ve yanındakiler ayrıldılar.Geride sadece yerde yatan Chen Feng ve onun kanlar içindeki gülümsemesi kalmıştı.

[MERHABALAR ÖNCELİKLE ŞUNU BELİRTMEK İSTİYORUM BÖLÜMLER HAFTA BİR GELECEK VE 2 YADA 3 BÖLÜM BİRDEN ATACAGIM.BUBÖLÜM SADECE BAŞLANGICI ATAYIM DİYE GELDİ.İYİ OKUMALAR DİLERİM]