Yemek salonuna Marian ile birlikte giren Cliff, anne ve babasını yemek masasında otururken gördü.

"Anne, baba... ben geldim."

Cliff yüzüne çocuksu bir gülümseme takındı ve onları selamlamak için en sevimli yüz ifadesini kullandı.

Onlar yakın olduğu ve güvendiği tek kişiydi.

Elbette, Marian buna bir istisnaydı.

Bu yüzden onların duygularına ve endişelerine değer veriyordu.

Bu yüzden karar vermedi mi? Oliver ve Darla ile oynamaya karar vermesi ve onlara normal bir çocuk olduğunu kanıtlamak istemesi...

Elizabeth ve Gleen, Cliff'in onları selamlama şeklinden çok memnun kalmış ve ister istemez yüzlerinde bir gülümseme oluşmuştu.

"Gel, yanıma otur bebeğim... annen sana yakından baksın."

Yanındaki sandalyenin oturma yerine bir eliyle vuran Elizabeth, Cliff'in yanına oturmasını istedi.

Böylece ona daha yakın olabilecek ve onun şişman yanaklarını istediği gibi istismar edebilecekti, hehehe.

Gleen, Elizabeth'in aklından ne geçtiğini anlamış gibiydi ve ona biraz kıskanç bir ifadeyle baktı.

Cliff ise annesine gözlerini devirdi ve onun tam karşısındaki sandalyeye oturarak, onu görmezden gelmeye karar verdi.

Bu sefer ise gözlerini devirme sırası Elizabeth'e gelmişti ve yüzünde mahsun bir ifadeyle Cliff'e bakıyordu.

"Çok kötüsün bebeğim... neden annenin sana daha yakından bakmasına ve nasıl büyüdüğünü görmesine izin vermiyorsun?"

Elizabeth hüzünlü bir ses tonuyla konuştu ve Cliff'e köpek yavrusu gözleri ile bakmaya başladı.

Cliff ise bir süre annesinin yalvarış dolu gözlerine baktı ve çaresiz bir iç çektikten sonra, oturduğu yerden kaltı ve onun daha önce oturması için gösterdiği sandalyeye gitti.

Onun gösterdiği oturduğunu gören Elizabeth, hemen Cliff'in yanaklarını sıkmaya ve ona sıkıca sarılarak, kokusunu içine çekmeye başladı.

"Anne... böyle yapacağını biliyordum!"

Maruz kaldığı istismardan sonra Cliff, sinirli bir ses tonuyla konuştu ve ona sarılan Elizabeth'i uzaklaştırmak için elinden geleni yaptı.

Ancak henüz 3 yaşında bir çoçuktu ve onu uzaklaştırmaya gücü yetmedi.

"Sessiz ol tatlım! Tatmin olmam çok uzun sürmez..." diye azarlayan bir ses tonuyla konuşan Elizabeth, Cliff'in itirazlarını görmezden geldi ve yapmakta olduğu şeye devam etti.

Cliff ise pes etmiş gibi görünüyordu ve onu uzaklaştırmaya çalışmayı bırakıp, onun istediğini yapmasına izin verdi.

Bu sırada onları yandan izleyen Gleen'in gözlerindeki kıskançlık gittikçe büyümeye başlamış ve bunu gören Marian'ın biraz kıkırdamasına neden olmuştu.

Marian, Maddox ailesi için bir hizmetçi olmaktan çok daha fazlasıydı. 

En azından tüm aile böyle düşünüyor ve ona bu şekilde tedavi ediyordu.

Bu yüzden Gleen, Marian'ın ona güldüğünü gördü ama hiç bir şey demedi.

Ancak yanaklarında oluşan pembe renk tonu, onun bu durumdan ne kadar utanmış olduğunu göstermeye yetmişti.

Marian ise Lord Gleen'in davranışını fark etmiş ve bunu biraz eğlenceli bulmuştu.

Ancak ona daha fazla gülmeye ve onunla alay etmeye cesaret edemedi.

Belki de, cesaret edemediği için değil de... onun saygınlığını korumasına izin vermeye karar vermişti, hehehe.

Bu sırada Elizabet, Cliff ile oynamayı bırakmış ve ona somurtkan bir ifadeyle gösteren oğluna bakmak için kendi sandalyesine dönmüştü.

"Hadi, yemekler soğumadan yiyelim." dedi Gleen ve kimsenin farkına varmadan utancını gizlemeye çalıştı.

Cliff ile zaman geçirmek onun için zordu. İlgilenmesi gereken bir bölge ve binlerce insan vardı.

Bu yüzden Gleen'in Cliff ile zaman geçirmesi için çok fazla şansı ve zamanı yoktu.

Bazen Cliff, onu görmek için ofisine gelir ve ona 'Şövalyelik' konusunda sorular sorardı.

Ancak onunla bu konuda konuşmak istemeyen Gleen, onu arkadaş edinmesi ve çocukluğunu doya doya yaşaması için öğüt verir ve bu konularda düşünmeyi bırakmasını söylerdi.

Bunu yapıyordu çünkü... böyle deneyimler edinmesi ve çocukluğunu yaşaması için çok fazla zamanı kalmadığını biliyordu.

Maddox ailesi, özel bir aileydi.

Her nesil sadece 1 erkek çocuk dünyaya gelir ve ne kadar denerler denesinler, hiç bir zaman ikinci bir mirasçı edinememişlerdi. 

Bu yüzden, soylarını korumak için özel önlemler almaları kaçınılmaz bir sondu.

Eğer bunu yapmazlarsa... mirasçı öldüğü zaman başka bir Maddox olmayacak ve baronluk ömrünü tüketmiş olacaktı.

Mirasçısı olmayan bir bölge ve aile için bir gelecek yoktu.

Tek bir gelecek vardı ve bu... yok olmak ve tarih kitaplarında kendilerine bir yer edinmekti.

Maddox ailesi böyle bir sonla karşılaşmak istememiş ve gelecek mirasçıların eğitilmesi için bir sistem kurmuştu.

Her mirasçı bu eğitimden geçmesi ve kendisini nasıl koruyacağını öğrenmesi gerekiyordu.

Eğitim 7 yaşında başlıyor ve 13 yaşında bitiyordu.

Gleen'in Cliff'e arkadaş edinmesi ve çocukluğunu dolu dolu geçirmesi için öğüt vermesi tam da bu yüzdendi.

Gleen kimseye belli etmeden derin bir şekilde iç çekti ve yaramaz anne-oğul çiftine bakmaya devam etti.

Daha sonra ise herkesin aklından farklı düşünceler geçerken, tüm ailenin yemek yemeye başlaması uzun sürmedi...

_________________________________________

Yazar: Yeni bölüm bildirimleri almak ve bana destek olmak için, beni takip etmeyi ve hikayeyi de kütüphanenize eklemeyi unutmayınız, şimdiden teşekkür ediyorum...

https://www.wattpad.com/story/291582824-karanl%C4%B1k-lord