Çeviri: Kharsmi

İlk grubu başarıyla yenmemden sonra, yaban arıları saldırmaya devam etti. Bana yolladıkları ikinci grubu da kolayca hallettim, ama bundan sonra işler pisleşmeye başladı. Tek seferde birden fazla grup gelmeye başladı. Nai waa! Demek istediğim, yaban arıları için son derece doğru bir hamle, ama lütfen olaya benim açımdan bakın! Bu kadar çok yaban arısının gelmesini istemiyorum! Hala evimin tam koruması altında olsam da, baskıyı hissetmeye başladım! Acaba yaban arılarının etrafımda gece gündüz vızıldamasını engellemenin bir yolu var mıdır?

Biraz nefeslenip etrafıma baktım. Her taraf yaban arısı dolu. Gerçekten, sizin probleminiz ne? Bu kadar çoğunuzun yaklaşıp, vızıldamasından bıktım! Cidden çok rahatsız edici! Çok gürültü yapıyorsunuz, sizin yüzünüzden uyuyamıyorum!

Üstelik, eğer hepsini vurup indirmeyi başarsam bile, bu kadar çok yiyemem! Elbette, Oburluk yeteneğim sayesinde eskisine göre çok daha fazla yiyebiliyorum, ama bu bile sınırına dayandı! Bir tanesi bile bu kadar büyükken, tek seferde 5 tanesini yemek Oburluk yeteneğimi doğrudan seviye 3’e yükseltir, değil mi?

İşin en kötü yanıysa şu, bu yaban arıları beni taciz etmeye başladığından beri, evimin ilerleyişi tamamen durdu. Benim kesinlikle ilk önceliğim kaçmak. Yaban arılarıyla uğraşmak değil. Ama şimdi, bu aralıksız saldırılar yüzünden, inşaat işime devam edemiyorum. Saldırmayı kesip, beni yalnız bırakmalarını kesinlikle tercih ederim… Zaten gereğinden fazla yiyeceğim var. Tabii bunu onlara anlatmak mümkün değil.

Saldırıları arasındaki küçük boşluklarda çalışmaktan başka bir seçeneğim yok. Dikkatli olmalıyım, koruyucu ağlarımın dışında onlara yakalanmak intihar olur. Daha önceden düşündüğüm “doğrudan tepeye koşmak” planı kesinlikle imkansız. Hızım 369 olsa da, yakınlarda duvarda koşarak ulaşabileceğim hiçbir yer yok. Eğer koşarken yoluma bir yaban arısı çıkarsa, ölümüne sokulacağımı tahmin etmek için dahi olmaya gerek yok.

Ahhhh, lanet olsun! Gerçekten böyle yavaşlamak istemiyorum! Toprak Ejderhası her an ortaya çıkabilir!... Eğer Toprak Ejderhası… ortaya...

Aniden her tarafım buz kesti.

N… ne? Oh hayır, oh hayır, oh hayır hayır hayır hayır hayır hayır hayır hayır hayır hayır!!!! Bu olmuyor. Bu oluyor olamaz!! Ahhh, ama gerçekten o!!!

|Alaba, Toprak Ejderhası — SV 31 — (istatistikleri değerlendirme başarısız)

Dünya üzerinde en son görmek istediğim adam geldi. En kötüsü de, evime karşı son derece ilgili gözükmesi.

N… ne yapacağım?! Bekle, hayır, ne yapabilirim? Hiçbir şey. Hiçbir şey yapamam. Böyle bir rakibe karşı elim kolum bağlı. Tek bir seçeneğim, tüm kalbimle beni es geçmesi için dua etmek.

Ancak dua bile etmeye fırsatım olmadı.

Toprak Ejderhası ağzını açtı. Şüphesiz ejderhaların en büyük silahları nefesleridir.

Gök gürültüsünü andıran bir kükreme geldi. Bir basınç patlaması oldu ve korkunç bir yıkım girdabı önüne çıkan her şeyi yok etti.

Sonrasında ne olduğundan emin değilim. Ama parçaları bir araya getirmek zor değil. Temel olarak kullandığım, büyük sağlam kaya, arkasındaki duvarın devasa bir kısmıyla birlikte yok olmuş. Duvarda patlama bölgesinin baya bir yukarısına kadar uzanan devasa bir çatlak var. Ve hala kayalar aşağı düşmeye devam ediyor, çöküyorda diyebiliriz. Tek bir üflemesiyle, evimin aşağı yarısı yok etti. Kalan üst yarı çok geçmeden çöken duvarla birlikte aşağı indi.

\\ Harbi korktuğu kadar varmış.

Yukarı yarıda olduğumdan, nefesinin direkt etkisi bana ulaşmadı. Ama yine de, etrafımdaki ağ ile birlikte aşağı düşmekten kurtulamadım. Çaresizce aşağıdaki zemine düştüm. Oof. HP barım birden boşaldı, ama yine de bir şekilde hayatta kaldım. Yaşıyorum, ama bu ne kadar daha sürecek bilmiyorum. Her şey üstümdeki ejderhaya kalmış durumda.

Kendi ağımın altında kaldım. Eğer yapışkan kısımlarına temas edersem yapışıp kalabilirim. Gerçi bu şuanda problem sayılmaz. Hatta şanslı olduğum bile söylenebilir. İpliklerin altında kalmam yüzünden, enkazın içinde beni göremeyebilir. Bir ihtimal taş olduğumu bile düşünebilir! Burada sakince yatarsam, belki de beni fark etmez, değil mi?

\\ Kumo (temsili) :D

Bu zayıf umuda tutunarak nefesimi tuttum, ve korkuyla titreyen vücudumu sakinleşmeye zorladım.

\\ Ejderha bey lütfen acıyın Kumo’ya arada kibirlense de iyi örümcektir :D

“Uzmanlık gereksinimi sağlandı. [Korku Direnci (SV 1)] yeteneğini kazandın.”

Titremem bir parça azaldı, ama hala korkuyorum. Hala dehşete düşmüş durumdayım! Korkuyorum korkuyorum korkuyorum korkuyorum korkuyorum korkuyorum korkuyorum korkuyorum korkuyorum koooorkuyorum!!

“Uzmanlık gereksinimi sağlandı. Yeteneğin, [Gizlilik (SV 2)] seviye 3’e yükseldi.”

“Uzmanlık gereksinimi sağlandı. Yeteneğin, [Korku Direnci (SV 1)] seviye 2’ye yükseldi.”

“Uzmanlık gereksinimi sağlandı. Yeteneğin, [Gizlilik (SV 3)] seviye 4’e yükseldi.”

“Uzmanlık gereksinimi sağlandı. Yeteneğin, [Korku Direnci (SV 2)] seviye 3’e yükseldi.”

“Uzmanlık gereksinimi sağlandı. Yeteneğin, [Otomatik HP Yenilenmesi (SV 1)] seviye 2’ye yükseldi.” 

“Uzmanlık gereksinimi sağlandı. Yeteneğin, [Korku Direnci (SV 3)] seviye 4’e yükseldi.”

“Uzmanlık gereksinimi sağlandı. Yeteneğin, [Gizlilik (SV 4)] seviye 5’e yükseldi.” 

“Uzmanlık gereksinimi sağlandı. Yeteneğin, [Korku Direnci (SV 4)] seviye 5’e yükseldi.” 

“Cennetin Sesi” beni kendime getirdi. Ya da, belki yerde titreyerek yatarken Korku Direncimin 5 seviye yükselmesi sayesinde kendime gelmişimdir, bilemiyorum. Ne kadar süredir saklanıyorum hiçbir fikrim yok. Yeteneklerimin seviyesi bu kadar yükseldiğine göre baya olmuştur. Stamina barıma bakarak ne kadar zaman geçtiğini anlamaya çalıştım ama bir nedenden dolayı hiç boşalmamış.

İplik Manipülasyonunu kullanarak vücuduma yapışmış ipliklerden kurtuldum. Geçmiş deneylerim sayesinde, İplik Manipülasyonunu kullanarak ipliğimin özelliğini istediğim gibi değiştirebildiğimi keşfettim, hatta arkama bağlı olmayan ipliklerin bile özelliklerini istediğim gibi değiştirebiliyorum. Üstüme yapışmış ipliklerin yapışkanlıklarını düşürüp kendimi kurtardım, ve iplik yığınının altından çıktım. Kurtuldum!!!!! Toprak Ejderhası gitmiş!

Oh adamım, gerçekten çok şanslıydım.

Sonraki Bölümün İsmi: Umutsuzluktan Kaçış