Çeviri: Kharsmi Düzenleme: Sapphire

Deri değiştirme sayesinde, maymunların tutuşlarından kendimi kurtardım. Hala eski derilerime tutunuyorlar. Duvardaki iplikleri manipüle ederek maymunların çoğundan kurtuldum ama evime yapışanlar hala sapasağlam duruyor. Tabii ağıma yapışıp kaldıklarını görmezden gelirsek. Bir iplik katmanı daha ürettim ve bir daha hareket edemeyeceklerinden emin oldum. Sonrasında Zehirli Dişlerimle işlerini bitirdim.

Ağıma yapışmış maymunların işini bitirdikten sonra kısa bir mola verdim. Bunun savaşın bitmesine daha çok var, ama en azından ilk dalgayı temizledim.

Kendimi tekrar topladım. Rahatlamanın zamanı değil. Bu savaşı bitirmeye yaklaşmadım bile! Daha öldürmediğim bir sürü maymun var. Hepsini öldürmeden rahatlayamamam.

Hemen evimi terk edip aşağıma baktım. Zeminde oldukça karışık bir sahne vardı.

Ağımdan kendini kurtaramayan maymunların parçaları daha önce düşenlerle birlikte zeminde yatıyordu. Ancak yine de, bu korkunç katliamın içinde bile, maymunların savaş ruhu parlamaya devam ediyordu.

\\ Saygı duydum maymunun dibilermiş. Charlie reis gibiler :D. Unutursak kalbimiz kurusun.

Hemen duvara yeni ağlarımı yaymaya başladım. Bu elemanlar vazgeçmeyecek. Yeniden gruplaşmayı bitirince, saldırılarını yenileyecekler. Bu olmadan önce, bu saldırıyı nasıl savuşturacağımı bulmam lazım.

Takviye maymun güçleri gelmeye devam ediyor. İnanmak zor biliyorum, ama hala gelmeye devam ediyorlar... Bir rahat verin!

\\ Come on give me a break!

Üstününe üstlük, takviyeler arasında burada olmaması gereken canavarlar vardı.

|Bagragrach ― SV 3 ― İstatistikleri değerlendirme başarısız.

|Bagragrach ― SV 4 ― İstatistikleri değerlendirme başarısız.

|Bagragrach ― SV 6 ― İstatistikleri değerlendirme başarısız.

Ağızları dev timsahlara benziyordu. Köpek balıklarınkine benzer acımasız dişlerle doluydu. Kalın, ağır bedenleri diğer maymunlardan iki kat daha büyüktü. Daha önce gördüğüm deforme olmuş maymunlar gelmişti.

\\ Böyle bir şey ağızları.

Bu bölgeye girdiğimde ilk gördüğüm canavarlar diğer bir maymun türü olan “Anograch”tı. İsimleri arasındaki benzerlik gözden kaçacak gibi değil. Bu devler diğer maymunların evrimleşmiş formu olmalı. Böylece, asla gelmemesi gereken canavarlar takviyenin bir parçası olarak karşıma çıktı.

Bu üç şey gerçekten yavaş yürüyor. Daha önce gördüğüm canavarlarla karşılaştırılınca seviyeleri düşük kalıyor, ama bu evrimleşmiş bir form. Doğal olarak, seviyeleri bir şey ifade etmiyor. Maymunlar adil bir kavgada beni zorlayabilen rakipler. Evrimleşmiş formları kesinlikle daha zayıf olmayacaktır. Ne kadar acımasız göründüklerine bakılırsa, güç olarak sıradan maymunlarla karşılaştırılamayacak şeyler olduklarını düşünmek en iyisi. Korkutuculuk olarak Toprak Ejderhasının yanına bile yaklaşamazlar, ama onlardan üç tane var. Bu savaş her defasında daha da zorlaşıyor.

Bir anlığına sersemlemiştim, ama hayatta kalan maymunların tırmanmaya başlaması beni gerçekliğe geri döndürdü. Yapışmamak için düşen ipliklerimden mümkün olduğunca uzak durarak duvarlara tırmanmaya başladılar. Bundan sonra, ipliğime karşı ekstra dikkatli olacaklar. Adamım, cidden zor rakipler bunlar!

\\ Yuvanda oturup milleti yediğine say :D

Dev maymunlara bakmaya devam ederek, ek bir iplik katmanı daha döşedim. Geldiklerinden beri hareket etmediler. Belki de iş birliği yapmak konusunda sıradan maymunlar kadar girişken değillerdir. Bu harika olurdu, ama iyimserlik benim için bir lüks. Dikkatli olmak pişman olmaktan iyidir. Güçlerini bilmiyorum, dolayısıyla onları sürekli izlemem gerek.

\\ Gözleriyle farklı yönlere bakabilse efsane olur.

Görünüşe göre maymunlar bana taş atmayı bıraktı. Zaten çok etkili değildi. Şuan yolda bu kadar iplik varken beni vurmakta zordur büyük ihtimalle. Kendilerini tamamen duvara tırmanmaya adamış gibiler. Bunun için cidden minnettarım. O taşlar HP’mi düşürdüğünden rahatça hareket edemiyordum. Dolayısıyla atmamaları çok daha iyi.

Oh, büyük maymunlardan biri hareket etmeye başladı. Yavaşça eğildi ve yerden bir kaya aldı… Bekle, kaya mı!? Hiç ağırlığı yokmuş gibi kaldırdığı o kaya, benim kesip evimi saklamak için yukarı çıkardığım kayalarla aynı türden! O şey zemine sıkıca bağlı olmalı, ama yine de o maymun sanki ağırlığı yokmuşçasına yerden alabiliyor! Kestikten sonra bile ağırlığı aşırı yüksekti!! Hah? Onunla ne yapıyor…? B… bekle, neden öyle tutuyorsun… yoksa?!?!

Evimi bacaklarımın izin verdiği en yüksek hızda terk ettim. Daha yeni çıkmıştım ki, kaya bir top mermisi gibi tüm gücüyle evime çarptı. Toz bulutu dağıldığında, geriye ev diyebileceğim bir şey kalmamıştı.

Dalga geçiyorsun, değil mi? Ne kadar da inanılmaz bir güç. Bunlardan biri bana çarparsa sonum olur. Oh, şanslıyım, etrafta büyük maymunun atabileceği başka bir kaya görünmüyor. Bu saçma top atışlarından korkmam gerekmeyecek.

Yine de… evim, son savunma cephem tamamıyla yok oldu. Artık sığınacak bir evim olmadan savaşmalıyım.

Bu kötü. Savunmamı kaybetmem zaten yeterince kötü, ama daha da kötüsü artık basacak bir yerim yok. Şimdiye kadar tüm dikkatimi savaşmaya verebiliyordum çünkü bastığım yerden emindim. Ama şimdi bu avantajı kaybettim, şanssız bir anımda kayıp düşme ihtimalim var. Böyle bir durumda ipliğim sayesinde aşağı düşüp ölmeyeceğim. Beni doğrudan tavana bağlayan bir iplik var, ama yine de tamamıyla savunmasız kalacağım. Bu maymunlar çok akıllı, böyle bir zaaftan kesinlikle yararlanacaklardır.

Çok hızlı bir şekilde karar verdim. Üstünde durabileceğim bir iskeleye ihtiyacım var. Çürükte olsa hemen bir şeyler yapmam lazım. Elbette, iskeleyi yaparken duvarı iplikle kaplamaya devam edemem, ama maymunlar yukarı çıktığında hiçbir şey yapmaya zamanım olmayacak.Şimdi yapmazsam, ilerde çok pişman olabilirim.

Tamamdır! Artık üstünde durabileceğim bir yerim var! Düşmanlarımla buradan savaşacağım.

Bu kuşatmanın ikinci raundu şimdi başlıyor.

\\ Sıkıntı olmazsa devamı yarına :D

Sonraki Bölümün İsmi: Yüz Metre Yüksekte Şiddetli Çarpışma (5)