Legendary Moonlight Sculptor - LMS 8.7 - Klasik Müzik Konseri

---

Çevirmen: Kerem  Düzenleyici: Asile

Lee Hyun sabahın erken saatlerinde kız kardeşine taze yiyecekler almak için kalkıp markete gitti.

Kız kardeşinin yemeğini hazırladıktan sonra şöhretler duvarına girdi.

“Bu defa kaç kişinin izleyeceğini merak ediyorum.”

Görevler hakkında olmayan içerikler çok fazla izlenmediğinden dolayı fazla bir şey beklemiyordu.

İnsanlar bu tarz içerikler yerine yoğun savaş içeren içerikleri izlemeyi tercih ediyorlardı.

Tabi ki avantajları da tüm oyuncular kendi avlanma videolarını da paylaşıyordu.

“Şimdilik sadece göndereceğim.”

KMC Media satabilecekleri içerikler için genelde şöhretler duvarını kontrol ediyordu.

Lee Hyun iki günlük avını içeren videoyu tekrar yükledi.

* Diiirrriiiing! *

Bilgisayarın üzerindeki telefon çalmaya başlarken. Kapsülünde saklanan görüntüleri gerçekten eski olan bu bilgisayarı kullanarak internete yüklemişti.

Zaman zaman bilgisayarını onarmak için eski bilgisayarlardan parçalar bulurdu.

“Bu yüzden neredeyse 2 yıllıktı.”

Weed bilgi edinmek için öğlene kadar internette gezindi Royal Road konusunda geride kalmak ölümcül bir hata olurdu.

Tüm kıta boyunca daima herkesin bilmediği pek çok şey oluyordu.

Lee Hyun  Karanlık Oyuncular web sitesine girdi.

#ÇN:Hala anlamayan varsa diye yazıyorum Lee Hyun, Weed oluyor.

Çok sayıda karanlık oyuncu vardı.Bu kadar çok kişinin olması onları Versailles kıtası için gerçekten büyük güç haline getiriyordu.

Kuzey Seferi’ne katılan pek çok kişi gerçekten pişman olmuştu.

 

Nasıl oldu da kıta üzerindeki sıcaklık böylesi yükseldi.

Gözlerin takıldığı ilk konular bunlardı.

“Sanırım bu Kuzey Keşif Seferi!”

Weed kabaca yazılanları okudu.

İlk önce kuzeye vardıklarında olan olmuştu!

Üstelik akla ilk gelmesi gereken kuzey buzları ve soğuklarına karşı hiçbir hazırlık yapmamışlardı.

Bu yüzden geceleri soğuk veya küçük bir parça buz ölmelerine sebep olabilirdi.

Bununla birlikte fiziksel kabiliyetleri önemli ölçüde düşüren dondurucu soğuğa yakalanmakta pek kolay bir işti.

Kuzey’de zor geçen zamanlar geçirdiler. Canavarlara ve vahşi hayvanlara karşı savaşmak zorunda kalıyorlardı. Bu sebeple kademeli olarak daha fazla insan seferi zamanla terk etmeye başlayacaktı.

Seferin başında yüksek moralleri vardı ancak bir süre dilenciler gibi acı çektikten sonra daha fazla dayanamayacaklardı tabi ki.

Buna ek olarak, kazandıkları da pek iyi değildi.

 

Karanlık Oyuncular gibi; öncelik vermemiz gereken şey para. Bununla birlikte her zaman pervasız bir arayışa odaklanmak kötü bir fikirdir aslında.

 

Kıtada ne kadar büyük bir kriz olursa olsun hala avlanmaya ve eşyalar toplamaya devam edeceğim.

 

Çoğunlukla Karanlık Oyuncular’ın yorumları vardı.

 

Lee Hyun birkaç mesaj daha okudu.

 

Bir dizi yeni büyülü uzmanlık. Necromancerlar’ın kullanımı için kilidi açıldı.

Dövüş tabanlı meslekler. Güçlükleri ve sınırlamaları.

Genel denge ile iyi meslekler.

Solo için uygun meslekler.

Para kazanmada usta olan meslekler.

Versailles Kıtası’nın başlamasından üç yıl sonra maceraperestlerin geleceği?

Canavarlar ve düşürdükleri itemlerin listesi.

 

Karanlık Oyuncular forumundaki en popüler mesajlar çoğunlukla itemler hakkında olanlardı.

Sınıflara ve mesleklere ilişkin yayınlarda da görüntüleme oranı bir hayli yüksekti.

Necromancer mesleği hakkındaki mesajda sınıf hakkında toplanan bir sürü bilgi zaten verilmişti.

Bir Necromancer olmak için bazı zorlu görevler yapılmalıdır.

İlk olarak  ölümsüzleri üretmek için yeni cesetler gerekliydi ve ölümle yakın bir bağa sahip olmak gerekiyordu.

Bu sebeple bu tür pek çok canlıyı öldürmeyi gerektiriyordu.

Bunu yaptığınız zaman yeteneğiniz giderek artış gösteriyordu.

Yapması kolay bir şey değildi ancak bir Ölümsüz lejyonuna emir yağdırmak gerçekten  cazipti.

 

'Bu iyi. Sanırım sattığımda çok pahalı olacak." Dedi.

Weed, Lich Shire'den aldığı tomarı hala satmamıştı.

Erkenden satmaya kalksa Necromancer itemleri çok fazla etmezdi. Piyasa değeri henüz oluşmamıştı.

Necromancerlar* sihirbazlar gibi büyüler kullanmak için sihirli öğeler satın almaya ihtiyaç duymadığı için çok iyi sihir mesleklerden biriydi.

#ÇN: Nekromensırlar okunuşu

Daha fazla zaman geçtiğinde Necromancer sınıfı daha fazla popülerlik kazanacak ve fiyatı kademeli olarak artacaktı.

'Muhtemelen 2- 3 ay sonra satabilirim.'

Weed, diğer muharebe temelli meslekleri dikkatlice okudu.

Mesleklerini öven mesajlar!

Mesajların her biri mesleklerinin avantajlarını övünüyordu. Bununla birlikte kimse zanaatkarlık temelli meslekleri önermiyordu.

Bu tarz meslekler hakkındaki içerikler çok nadirdi.

Çoğu şifa sihrini kullanabilen Paladinler gibi tek başına savaşan mesleklerdi.

Elementalistler ruhları savaşmak için çağırdıkları için de dikkat çekiyorlardı.

Sonunda Lee Hyun canavarlarla ilgili bilgi aramadan sonra ayağa kalktı ve çıkmaya hazırlandı.

 

***

 

Bu gün günlerden cuma.

Kız kardeşi okuldan erken gelmişti.

"Hayan, gelmek ister misin?"

Lee Hyun kız kardeşine televizyon izlediği sırada sordu.

"Nereye gidiyorsun?"

"Royal Road'da tanıştığım bazı insanlarla görüşeceğim."

"Geçen gün konuştuğun insanları mı diyorsun?"

"Evet, bir konsere gideceğiz."

"Kulağa hoş geliyor."

Lee Hyun bazen kız kardeşiyle Royal Road hakkında konuşurdu.

Royal Road en popüler oyundu. Kız kardeşine bu konuda ne söylese ilgisini çekmeyi başarıyordu.

Hayan sadece durdu.

"Ben evde kalmak ve dinlenmek istiyorum."

“Öyleyse? Kapıları kilitlediğinden emin ol. "

"Tamam. Endişelenmene gerek yok."

Kız kardeşi genellikle eve geldiğinde sadece oturup dinlenirdi.

"Çalışmakla meşguldü bu yüzden yorgun olmalı."

Lee Hyun sessizce evi terk etti.

'Bugün sonuçlar açıklanıyor.'

Saat beşte Kore Üniversitesi sonuçları internette ve telefonla ilan edecekti.

Hayan Lee sonuçları bekliyordu.

Lee Hyun'un geçip geçmediğini ve ona nasıl söyleyeceğini bulacaktı.

***

 

Kafe patlama yaşıyordu.

Üniversite çevresindeki bölgede bulunmaktaydı bu sebeple etraf oldukça kalabalıktı.

Bunun dışında bu yer başka nedenlerden dolayıda oldukça popülerdi.

Royal Road'daki çiftler genelde burada buluşurdu.

Royal Road'da tanıdığınız kişiler ile bir araya gelebileceğiniz bir yerdi!

Zaten popüler bir yer olarak kabul ediliyordu.

“Keuheum!”

"Bayan, bir tane daha parfe  alabilir miyim?"

#ÇN: Bildiğim kadarıyla bir fransız tatlısı google’a bakmaya üşendim siz bakarsınız.

DN: Ben baktım. Parfait (parfe) Fransızca mükemmel demektir ve dondurulmuş bir Fransız tatlısıdır. Dondurdukları şey ekstra malzemelerle beraber kremadır.

"Nasıl bu kadar susamış olabilirsin?"

"Ark, gerginim. Biraz rahatlamaya ihtiyacım var."

***

 

Ahn Hyundo.

Öğretmenler Chung Il Hoon, Choi Jong Bom, Ma Sang Bom ve Roi Lee.

Bütün hayatlarını, kendilerini kılıcın yolunda eğitmeye adamışlardı ve herkesten önce gelmiş arkadaşlarını bekliyorlardı.

Saçlarını geri taradılar, kasları takım elbiselerinden dışarı fırlıyordu.

"Dojo, burada olduğundan çok daha tanıdık ve rahat."

Roi Lee’de öyle düşünüyordu.

"Ormandaki eğitim bile bu kadar rahatsız edici değildi."

"Daha önce tanışmadığım çok insan var. Üstelik kıyafetleri çok fazla dekolteli."

 

Choi Jong Bom gözlerini nerede tutacağını bilmiyordu.

Çok fazla açık saçık giyinen kadın vardı. Yüzü giderek pembeleşiyordu.

Ahn Hyundo konuştu.

"Dojo'ya geri dönmek ister misin?"

“ ...”

 

Kimse cevap veremedi.

 

Rahatsız edici ve garipti ama hiçbiri bırakıp gitmek istemiyordu.

Uzun zaman oldu.

Belirledikleri zamanı neredeyse on dakika geçirmişlerdi.

Oh Dongman, Min Sinhye ile el ele tutuşmuş gibi göründü.

Versailles Kıtası’nda Min Sinhye Maylon, Oh Dongman’da Pale olarak biliniyordu.

#ÇN:Nasıl isimler lan bunlar Allah’tan oyunda bu isimlerle hitap etmiyorlar.

 

" Merhaba."

" Tanıştığıma memnun oldum."

Oh Dongman ve Min Sinhye eğilip onları selamladı.

Onlarla yüzleştiler ve dostça tebriklerini sağlam bedenleriyle geri döndürmeye çalıştılar.

Demir Irmak, Mapan'ın ilk gördüğünde onlara verdiği takma isim şaşırtıcı derecede uygundu.

" Hey dostum."

Ahn Hyundo eğitmenleri rahatlatmaya çalıştı.

Sonra insanlar birbiri ardına görünmeye başladı.

" Ah, bu tarafta!"

Ahn Hyundo ve Chung Il Hoon, beyaz bir elbiseyle kahveye giren Kim In Young'ı selamlamak için eğildi.

" Merhaba."

" Evet. Sen mi geldin? Çok daha güzel görünüyorsun. "

" Teşekkür ederim."

" Adın ne?"

" Kim In Young"

 

Sandalyeyi çekti ve oturdu.

Sonra Yeon Hee Park ve Yoon Soo Park, sırasıyla Romuna ve Surka olarak bilinen arkadaşlar merhaba demek için geldiler.

" Merhaba."

"Tanıştığıma memnun oldum."

Ahn Hyundo'yu gördüklerinde yardım edemediler ancak şaşkınlık içinde oldular.

'Korku!'

"Gözleri kanlanmış gibi görünüyor."

Chung Il Hoon!

Görkemli ama yakışıklı bir yüzü vardı. Çok hoşgörülü biri gibi duruyordu.

Choi Jong Bom. Ma Sang Bom ve Roi Lee.

Doğal olarak bellerini bükmüş tutuyorlardı.

İçgüdülerine  göre doğru olan buydu.

Choi Ji Hoon, aksi takdirde balina avcısı Zephyr olarak bilinen kafeterya, nazikçe bakışı ile girdiğinde kafe daha sakinleşti.

"Hyung, bu bir zevkti."

İsteksizce saygıyla selam verdi!

Şimdiye kadar zaten fark edilmişti. Gerçek hayatta buluşuyordu.

Giriş yüksek sesle başlamıştı.

"Jae Lynn burada!"

"Şarkıcı."

"Bir şöhret geliyor..."

"Yani bu Royal Road oynuyor mu demek oluyor?"

Pervasızca yürümeye çıktı!

Bir şapkası ve güneş gözlüğü bile olsa birinin yüzünü tanımak insanlar için oldukça kolaydır.

Jae Lynn kafeye girdiğinde herkes konuşmayı bıraktı ve dikkatlerini ona doğru çevirdi.

Giydiği kıyafetler sahne kostümleriyle kıyaslanamasa da tamamen görünüşüyle ​​uyumluydu.

Beyaz yakasından gözlerini alamadılar.

Kafeye baktığımızda Jae Lynn, Ahn Hyundo ve Chung Il Hoon'un yönlendirmesiyle yürüdü.

Yutkunma!

 

"O kız... neden buraya geliyor Sahyung?"

"Neden, neden geliyor?"

"Sahyung, belki de yanlış bir şey yaptık..."

Choi Jong Bom, Ma Sang Bom ve Roi Lee titredi. Chung Il Hoon gülümsediler resmen şaşkına dönmüşlerdi.

"Çocuklar, nedenini bilmiyor musunuz?"

"Sahyung, hiç fikriniz var mı?"

"Sen söyle!"

"Tüm olasılıklarımı tükettim."

Chung Il Hoon omuzlarını silkti.

"Muhteşem kaslarım onu  cezbettiği için değil, değil mi? Hahaha!”

“...”

Nedenini hala anlayamıyorlardı.

Chi Jong Bom, Ma Sang Bom ve Roi Lee düşünüyorlardı.

'Kadınlarla savaşmayı düşündüğü kadar her düşünceye kadar.'

Chung Il Hoon'un yanlış anlamasına rağmen, Jae Lynn onları selamladı.

"Merhaba. Neredeyse zamanında yaptım. Yani Weed henüz gelmedi değil mi? "

Boş bir koltuğa oturdu.

Oh Dongman gözlerini genişletti ve sordu.

"Eee, affedersiniz?"

"Evet?"

"Yani sen Hwaryeong.. ?"

"Evet."

Jae Lynn onaylamayı kabul etti.

Henüz ortaya çıkmamış olan kadınların hepsinde Hwaryeong grupta kalan tek kişiydi.

"Bu demektir ki... bu süre boyunca Jae Lynn'le aynı oyunu oynuyoruz!"

Oh Dongman ve Min Sinhye şok oldular. Herkes Royal Road'un keyfini çıkarabilir. Ünlülerin oynamasına karşı çıkan bir kanun yoktu.

 

Yoon Soo Park, Jae Lynn'in elini tuttu.

"Unnie, ben senin hayranınım."

"Gerçekten mi? Teşekkür ederim."

"Gerçek hayatta çok daha güzelsin. Neden biraz farklı görünüyorsun? "

"Şimdi mi? Bir karakter yarattığınızda yüzünü değiştirebilirsiniz. İnsanların beni tanımaması için gözlerin ve vücudun genel izlenimi gibi birçok şeyi değiştirdim. "

" Vücut?"

"Cahil olduğum yer buydu. Lezzetli şeyler yersem kilo alırım diye düşündüm... bu yüzden bir dansçı olarak çok fazla fiziksel aktivite yapacağımı düşünmüştüm. "

Jae Lynn ve Yoon Soo Park sohbet etmeye başladı.

Yeon Hee Park ve Kim In Young yüzleri gerginlikle parladı.

'Karşılarına muazzam bir rakip çıktı.'

'Royal Road'da Weed'i hedefliyordu, kesinlikle burada da değil ...!'

'Öyle düşünmüyorum, ama yine de bir şovmen veya  şarkıcı olabilir.'

Chung Il Hoon, Choi Jong Bom, Ma Sang Bom ve Roi Lee'nin hepsi onlardan 5 yaş büyüktü.

Bu yüzden kadınların konuşmalarına hiçbir şekilde müdahale etmediler.

Oh Dongman sadece Min Sinhye ile ilgileniyordu ve Ji Hoon birkaç konu hakkında güzel konuşuyordu.

Roi Lee Choi, Jong Bom'a fısıldadı.

"Çok hoş bir bayandı."

"Evet, Sahyung, o kadar güzel olacağını düşünememiştim."

Jae Lynn'in şarkıcı olduğu gerçeğinden habersizlerdi.

Masa 2'de çok sayıda insan bir araya gelmişti.

Genç erkeklerle kadınların karışımı parlak bir atmosfer yarattı.

Küçük konular hakkında sevimli bir konuşma sürüp gidiyordu!

Ancak, Ahn Hyundo 50'li yaşlarındaydı o yüzden orada oturuyordu. Tek kelime bile etmedi ve sert duruşuyla oturdu.

Royal Road'da beraber oynuyorlardı. Ancak yaş farkı çok fazlaydı ve konuşmaya devam edemedi. Ayrıca gözlerinin içine baktı. Sanki bir grup insan oturmuştu ve dikkatini çekmek için onları zorluyordu.

Sonra Lee Hyun kafeye geldi. Royal Road'daki görünümünü değiştirmemişti böylece onu tanıması kolay olmuştu.

"Bu taraftan!"

Yoon Soo Park elini salladı.

Lee Hyun yavaş yavaş yaklaştı ve onları selamladı.

"Merhaba, ben Lee Hyun."

 

Zaten Ahn Hyundo, Chung Il Hoon, Choi Jong Bom, Ma Sang Bom ve Roi Lee’yi tanıyordu.

Bu selamları bölüyordu.

"Ben Oh Dongman."

"Min Sinhye."

"Benim adım Ji Hoon. Hyung!”

 

Lee Hyun, Royal Road'da çok şey gördüğünden onları kabul etti.

Lee Hyun Jae Lynn'in yanına oturacaktı. Girişin yakınındaki boş yerdi bu yüzden gerçekten düşünmeden yaptı. Jae Lynn ünlü bir şarkıcıydı. Ahn Hyundo gibi Lee Hyun'un da bu konuda hiçbir fikri yoktu. Aslında, Weed'in kriterlerine göre Jae Lynn ortalama bir kadındı.

O pahalı kıyafetler giyiyor. Kolye, küpe, bilezikler ve diğer aksesuarlar. Lüks işe yaramaz!

Kriterlerine göre eksi 200 puan almıştı.

"Lee Hyun"

Choi Jang Bom, oturacağı yere seslendi.

"Evet, Sahyung."

 

"Bu noktada boş. Neden burada oturmuyorsun? "

 

Lee Hyun teklifini reddetti ve oturdu.

 

"Sahyung, erken geldin."

 

"Biraz erken geldim. Sen nasılsın?"

 

"Geç kaldım çünkü otobüsle sıkıştım."

Chung Il Hoon ve Choi Jong Bom'un korkunç bir yüzü vardı ve insanlarla ilk kez konuşmakta zorlanıyorlardı.

Korkunç görünmenin yanı sıra, böylesine sert bir ortamda bir şey söylemek onlar için zordu!

Lee Hyun geldiğinde, Chung Il Hoon ve Choi Jong Bom'un konuşması daha kolay oluyordu.

Oh Dongman koltuğundan kalktı.

 

"Şimdi kalkarsak, sanırım zamanında konser alanına gidebiliriz. "

Lee Hyun aniden eğildi.

"Ah, ayakkabı bağı..."

“ ...”

 

Royal Road'da olduğundan daha farklı değildi!

Sonunda Ahn Hyundo ile konser için gitti.

Çok kalabalıktı çünkü ünlü bir Fransız orkestrası bu gece sahne alıyordu.

Oh Dongman ve Min Sinhye ortada bazı koltuklar ayırdı.

Min Sinhye, yayıncılık sektöründe olduğu için bu kadar zor koltuklar ayırıyor.

Lee Hyun oturdu.

Konser, şefin tebrikleriyle başladı.

Fransa'da tanıdığı çaylak bir şefti. Tüm dünyada konser düzenledi ve şöhretini ve güveni yükseltti.

'Kore'nin kültürel olarak eski eserleri var. Seyirciye yeni ve şaşırtıcı bir şey yaşatmanın zamanı geldi. ‘

Oldukça ağır bir hava ile başladı. Sonra 10 dakika içinde bir ses vardı.

Deureureuong!

Kuul!

Chung Il Hoon ve Ahn Hyundo uyuyorlardı üstelik horluyorlardı.

Oh Dongman etrafına baktı. Herkes onlara bakıyordu.

'Bu utanç verici.’

Oh Dongman'ın yüzü kızardı.

Ayrıca Jae Lynn'i tanıyacakları için korkuyordu.

Yeon Hee Park şikayet etti.

‘Böyle bir yerde uykuya dalmak. Bunu nasıl yapabildiler bilmiyorum.'

Ama on dakika sonra.

“Haaaaaaah.”

Ji Hoon'un göz kapakları ağırlaşmaya başladı.

"Bu konser birlikte bile çok sıkıcı."

Etrafına baktı ve herkes uyuyordu.

Oh Dongman, Kim In Young, Min Sinhye ve Yeon Hee Park hepsi uyumuştu.

Ardışık avlarında çok fazla yorgunluk birikti. Gerginlik gidince rahatladılar ve uykuya daldılar.

 

" Benim de uykum var."

Ji Hoon’da uykuya daldı.

Bir grup insan uykuya dalmıştı!

Jae Lynn, klasik müzik esnasında horlamayı duyduğunda şaşkına döndü. Herkes uyuyordu.

"Onları uyandırmamız gerekmiyor muydu?"

Yanında oturan Lee Hyun'a dikkatle fısıldadı. Ancak cevap yoktu.

"Dalga mı geçiyorsun?"

Jae Lynn, Hyun Lee'nin ellerini tuttu ve salladı. Bir cevabın olup olmadığını görmek için tam anlamıyla onu salladı. Gözleri açık, izliyordu ancak uyuyordu.

"Vay canına, sen gerçekten uyuyorsun."

Jae Lynn iç geçirdi. Sonunda gözlerini kapadı.

"Ben en güçlüsüyüm."

Ahn Hyundo rüya gördü.

Sokaklar boyunca yürürken yankıları vardı.

Savaşta büyük bir zafer elde etmiş ve bir kahraman olarak tanınmaya başlamış!

"Lütfen bana bu dansı lütfedin."

"Çok güzelsin"

Chung Il Hoon da hayal ediyordu.

Orta Çağ’dan kalma bir saraydaydı, muhteşem bir müzik çalıyordu.

Asil ailelerin güzel kadınlarıyla dolu bir yer!

Kadınların güçlü bedenlerle umut veren şövalyelere çekilmeleri yaygın bir şeydi.

Memleketine dönmek için değerli taşlarla mücevher kaplıydı.

Ancak sadece onlar değildi.

 

'Canavar!'

'Lanet olsun çocuklar.'

'Orada, yine!'

 

Geri kalanlar, avlanma ile ilgili  kabuslar görüyorlardı.

Ahn Hyundo, Chung Il Hoon ve diğerlerinin aksine Lee Hyun ölü gibi uyuyordu.

Hiçbir koşulda rahatlayamazdı.

Daha kısa bir uyku, alabileceği daha fazla deneyim ve yükseltebileceği daha fazla beceri anlamına geliyordu.

Royal Road'un aylık ücreti nedeniyle asla dinlenemezdi.

Böylece Lee Hyun'a konser değerli rahatlama vakti olmuştu.

Jae Lynn'in omzuna karşı bilgisizce yalan söyleyen Hyun uyku halindeydi.

Jae Lynn hafifçe saçlarını okşadığında bedeninin dokunuşunu hissediyordu.

Bu arada şefkat, öfke ve çılgınlık içindeydi.

'Müziğimi dinleyerek nasıl uykuya dalabilirler! Müziğim yetersiz mi? ‘

Şef, tüm gücünü orkestraya yöneltti.

Tutku! Parlayan duygu, en iyi müzik.

Sadece uykuya dalmış insanları uyandırmak için olsa bile.

Konser salonundan ayrıldılar ve geriniyorlardı.

"Bu gerçekten iyi bir gösteriydi."

"Hâlâ biraz yorgunum..."

"Vücudum tazelenmiş."

"Ah, ben de uyudum!"

Rahatlatıcı bir uykudan sonra gerçekten acıkmışlardı.

"Hey, ben ısmarlıyorum."

Ji Hoon ilerledi ve yakındaki bir restorana doğru ilerledi.

 

Ellerinden gelen karınlarını doyurarak yorgunluklarını giderebilirlerdi.

Kasalarına bir sürü et var ve kavrulmuş et plakaları var.

Kavrulmuş eti paylaştılar ve sohbet ederken içtiler.

Özel bir şey değildi ama onları mutlu etmişti.

Akşam yemeğini bitirip dışarıya çıktıklarında zaten hava kararmıştı.

"Artık ayrılmamız gerekmesi bir üzücü."

Birdenbire tanıştılar ve birbirlerinin yüzlerini gördüler.

Fakat aslında gerçek hayatta buluştular.

"Seninle tanışmak güzeldi. Şimdi her an görüşebiliriz. "

"İyi zaman geçirdim."

"Bir dahaki sefere görüşürüz."

"Seni Rotten Lich'in zindanında göreceğiz."

"Gerçekten topladıklarımızı satmamız gerekiyor."

Lee Hyun otobüse bindi ve eve gitti. Ama eve gittiğinde Hayan'ın bilgisayarın önündeki sandalyede oturup gözyaşlarını sildiğini gördü.

"Neler oluyor?"

Lee Hyun öfkeden titredi.

 

Hayan geçmişte hiç bu kadar şanslı değildi.

Çocuk, ebeveynlerini kucaklamak için kullanırdı.

"İyi…"

Hayan bilgisayarı kullanıyordu ve Kore Üniversitesi web sitesine girmişti.

Başarılı başvuranlar listesi gözlerinin önündeydi.

"Üniversiteye kabul edildim."

Lee Hyun hızla monitör ekranına baktı.

"Bu.. Kore Üniversitesi'nin başarılı adayı listesi mi? Geçtiğinden kesinlikle emin misin? "

"Evet. Benim adım orada yazıyor. "

"Ve burs mu kazandın?"

"Daha önce telefonla beni aradılar ve burs kazanmışım."

Hyun Lee'nin cesedi titriyordu. İlk duyduğunda sevinç gözyaşları göz çukurlarından aşağı inmeye başladı.

'Ama neden burs kazanmak zorundaydı ki ... "

Kardeşine verdiği söze göre..

Eğer burs kazanırsa, Lee Hyun üniversiteye gitmek zorunda kalacaktı.

"Oppa, üniversiteye gideceğine söz verdin."

"Evet. Sözümü tutacağım." Dedi.

Lee Hyun'un ağzında kötü bir tat vardı.

Kız kardeşini üniversiteye gönderecekti ama şimdi kendisi de üniversiteye gitmek için muazzam miktarda para harcayacaktı.

Fakat o zaten söz vermişti.

Kolej kabulünden endişelenecek daha çok şey vardı.

Şimdi hala para kazanması gerekiyordu.

Lee Hyun, bir kitapta saklı bir pasaport çıkardı ve Hayan'a verdi.

"Öğrenim ücretini ödemeye hala yardım etmek istiyorum. Kıyafet alıp para harcamanızı istiyorum. En azından yurt dışında bir gezi önemli olmayacak. "

“Oppa.”

"Bir üniversite öğrencisi olarak çok çalışacaksın. Para harcamanız gereken zamanlar olacaktır.”

 

Lee Hyun ona para harcamayı öğretmek istedi.

 

Genç yaşlarından beri hep tasarruf ediyordu ve parayı nasıl harcayacaklarını bilmiyordu. Fakat o paranın mezara götürüldüğü bir şey olduğunu düşünmek aptal değildi.

 

Parasını az miktarda harcıyordu.

 

Lee Hyun, ailesi için kararlılıkla para biriktiriyordu.

"Teşekkür ederim."

Hayan'ın gözleri yırtılıyordu .

Kardeşinin üniversite öğrenimi için sürekli tasarruf ettiği 30 milyon wonluk parayı içeren defterini dikkatlice açtı.

Bu paradan tasarruf etmek için otobüs yolculuğundan tasarruf etmek için isteyerek dolaştı.

"Bütün bunları bir yıldır benim için mi yaptın?"

Bir süre Hayan, parayı tutmakta zorlandı.

Onu neye harcaması gerektiğini bile bilmiyordu.

Koleje gidecek ve çok para harcamayacak şekilde çalışacaktı.

Ama o bir üniversite öğrencisiydi.

Ekonomik açıdan kendine güvenen biri olması gerekiyordu.

Kitaplar, dersler ve ders bursu kapsamaktaydı.

'Dünyayı görme şeklinizi yaşamak istiyorum.'

 

Sonunda Hayan bir kapsül sipariş etmeye karar verdi.

 

Freya Kilisesi!

 

Kutsal su ve kutsamaları satın almak isteyen birkaç kişi vardı.

 

"Hey, haberleri duydun mu?"

 

"Ne haberi?"

 

"Hermes Loncası dün üç kaleyi indirdi."

 

"Bu bir kale bile mi?"

 

“Evet. Oldukça uzun sürdü ancak Hermes Loncası’ndan bir saldırıya cevap veremediler.. "

Kentsel şehirler çok farklıydı.

Kentsel şehirler nüfustan asker ve okçu eğitebilir.

Ayrıca kentleri ticari kazanç için fethedebilirler.

Bir kalede askeri güce sahip olmak önemli bir rol oynamaktadır.

"Cennet Krallığı'nın tüm bölgelerini işgal ediyorlar. Bütün krallığı zaten işgal etmediler mi? "

"Henüz değil. Hâlâ birkaç şehir var. "

"Kasaba ve şehirler onları durduramaz." dedi.

"Şey, önemli değil. Hepsi Hermes Loncası’nın eline düşecektir. "

"BardRay kendisini kral ilan etti. Kısa sürede tahta çıkacak. Görünüşe göre 6000'den fazla konuk ağırlayacak harika bir taç giyme töreni olacak. "

 

Kullanıcılar arasında Hermes ve BardRay hakkında sonsuz dedikodular dolaşıyordu.

 

O, kral ve Versailles Kıtası’nda en güçlü olan ilk kişiydi.

 

Bir kralın gerçek anlamı da budur..

BardRay'ın pek iyi bir şöhreti yoktu.

Şimdi olduğu yere gitmek için çok fazla savaşmak zorunda kalmıştı.

Zulüm, teslim olmayı kabul etmeyin!

 

Bu şöhret için o şimdi sahip olduğu yüksekliğe yükseldi.

 

"Bu kale sefil bir askeri güce sahip."

"Yine de Hermes Loncası’nın parlak bir geleceği olmayacak."

"Haklısın. Hermes Loncası’nın bayrağı altındaki loncaların yarısı işe yaramaz. "

"Demir Şövalyeler ve Yalnız Sihirbazlar loncalarının bir koalisyon oluşturduğunu duydum."

"Hermes Loncası ile büyük bir savaş olacak gibi görünüyor. Hangi taraftan katılacağız? "

"Hayır, hayır. Hermes Loncası bu ara para toplayacak ve parayı iç meselelere adayacak. "

"Çok  fazla yeri ele geçirdiler. Saldırıya mı geçecekler. "

"Bir şeyi elinde  tutmak, onu almaktan daha zordur."

"Savaş sona ermeyecek."

 

Böylece insanlar konuşuyordu.

Sonra Freya Kilisesi’ni temsil eden Tapınakçılar  içeri girdi.

 

İnsanlar konuşmalarını izlemek için durdu.

 

Freya Tapınakları Kilisesi’nin büyük hareketi!

 

"Neler oluyor?"

 

"Bir şeyler oluyor gibi görünüyor."

SonSöz:Editörümüzü ellerine sağlık gece gece beni kırmadı. Sayın okuyucular son zamanlarda okuma oranı fena olmamasına rağmen yorum sayınız bir hayli azaldı benim bu seriyi çevirmemin tek sebebi sizlerin yorumlarını okumak hikaye hakkında düşünceleriniz öğrenmek Lütfen eğer okuduysanız içinizden  yorum yapmak geliyorsa üşengeçlik etmeyin.

 

3110