O anda, salon tam bir sessizliğe gömüldü ve herkes Chu Yue’ye doğru döndü.

“Chu Yue, ne dedin sen? Tanıklık için böyle saçma sapan konuşamazsın.”

Chu Wei konuştu ve bakışları uyarır gibi değişti. Anlamı çok açıktı, amacı Chu Yue’ye gerçeği söyletmemekti.

“Ben saçmalamıyorum. O gün, Chu Zhen ve Chu Feng bahis yaptıklarında ben oradaydım. Hatta Chu Zhen tanıklık etmemi söyledi.”

Bundan sonra Chu Yue Chu Wei’den hiç korkmadı. Kalabalığa hangi tarafta olduğunu gizlice söylermiş gibi Chu Feng’in yanına oturdu.

O zaman, sadece Chu Zhen’in değil, Chu Cheng’in, Chu Wei’nin ve hatta tüm Chu ailesinin bakışları değişti.

Onlar, Chu Yue’nin Chu Feng için böyle bir şey yapacağını düşünememişti. Ve bu tüm Chu ailesine karşı gelmekti.

Gerçekte, Chu Feng bile biraz şaşırdı. Bunu yaparak, Chu Yue birçok insanı rahatsız etmişti. Bunun dışında, Chu Feng mutlu hissetti.

“Chu Zhen, sözünün arkasında durmuyor musun?” Chu Feng baskı yapmaya devam etti. Chu Yue’nin şahitliğiyle, Chu Zhen’in inkar edeceğine inanmadı.

“Ben….” Chu Zhen’in yüzü çok çirkin oldu ve nasıl cevap vereceğini bilemedi.

Her yıl aile bir tane Aziz Ruhu Bitkisi yollardı. Bunun dışında, böyle güzel bir ruhsal bitkiyi almak için başka şansları yoktu.

O, bu yılki Aziz Ruhu Bitkisini yeni almıştı ve Chu Zhen onu Ruh Aleminde 4.Seviyeye ulaşmak için kullanacaktı. Bunu birisine nasıl verebilirdi?

“Hmpff.. Doğruysa, ne olmuş?”

“Yeşil Ejder Okuluna Chu Zhen ile aynı anda girdin. O, zaten iki yıl önce iç sahaya girdi. Sen ondan tam iki yıldır geridesin.”

“Ne, iç sahaya girmek için o kadar uğraştıktan sonra, hala kibirli misin? Sen, Chu Zhen’in bitkisini zorla almak mı istiyorsun?” Chu Cheng sakince gülümsedi ve kurnazca savundu. Chu Zhen’in büyük kardeşi olarak, Chu Feng’in onun hapını almasına izin vermeyeceği belliydi.

“Söyleme bana. Abin neler olup bittiğini biliyor mu?”

“Borcundan kaçmak istiyorsan, sadece itiraf et. Ben bunu unutacağım. Ama sen şahsen itiraf etmelisin, sözlerinin osuruk gibi güvenilmez olduğunu.” Chu Feng, onun gitmesine izin vermedi.

“Sen…” Chu Zhen dişlerini gıcırdatarak sinirlerini dışarı çıkardı, henüz sözlerinin doğru olduğunu inkar edemezdi.

“Haha. Borçtan kaçmak mı? Ben borçtan kaçabilmekle ilgili bir şey belirttim mi?”

“Sen, Chu Zhen’in Aziz Ruhu Bitkisine sahip olabilirsin, fakat kalabalığın önünde işe yaramaz bir çöp olduğunu kabul etmelisin. İç sahaya girebilmek için beş yıla ihtiyacı olan bir aptal.”

“Millet, doğru muyum?” Chu Cheng, yüksek sesle bağırdı.

“Doğru. Chu Cheng haklı.”

“Doğru. Aziz Ruhu Bitkini almak istiyorsan, çöp olduğunu kabul etmelisin. Kabul ettiğin sürece, Bir dilenciye acırmışçasına, sana vereceğiz.“ Chu Cheng, elini kaldırdı ve bağırdı ve doğal olarak herkes yanıt olarak bağırdı.

Chu ailesinde, Chu Yuan, Chu Guyu ve Chu Yue dışındaki herkes Chu Feng’i hemen hemen hiç sevmezdi. Ve herkes, onu Chu ailesinden atmak istiyordu.

Yani ne kadar aşırı olursa olsun, Chu Feng ile ilgili olduğu sürece, onlar desteklerlerdi. Hepsi Chu Feng’in, kötü hissetmesini isterdi.

“Chu Cheng, sebepsiz yere sorun yaratma. Bu, Chu Feng ile Chu Zhen arasındaki özel bir mesele o yüzden aralarına girmeye nitelikli değilsin.” Chu Yue azarladı.

“Biz nitelikli değiliz de sen misin? Sen Chu Zhen’in ablasısın yine de yabancı birini mi destekliyorsun? Sen Chu ailesinin bir parçası mısın hala? Chu Cheng, kötü niyetle ve şiddetle yalanladı.“

“Ben sadece olaylara bakarım, kişilere değil. Herhangi bir durumda, Chu Feng bir yabancı değildir. O Chu ailesinin bir parçasıdır.”

“Onun Chu ailesinin bir parçası olup olmadığını açıkça sen de biliyorsun. Ama Chu Zhen’in öz kardeşin olduğunu söyleyebilirim.”

“Hatta bir sebeple zahmet etmeyin.” Chu Yue, Chu Cheng tarafından sinirlendirildi ve tüm vücudu titriyordu.

Ama o zaman, Chu Feng, kollarını Chu Yue’nin omuzlarına koydu ve onu arkasına çekti. Chu Feng’in yüzünde her zamanki gülümsemesi olmasına rağmen bakışları ciddiydi ve sakince söyledi.

“Sana bir tek soru soracağım. Aziz Ruhu Bitkini bana veriyor musun yoksa vermiyor musun?”

“Ho… Chu Feng, senin için işleri zorlaştırdığımızı söyleme, fakat sen Chu Zhen’in Aziz Ruhu Bitkisini almak için nitelikli değilsin.”

“Bu nasıl? Sana bir şans vereceğim. Chu Zhen ile biraz dövüş. Eğer kazanırsan bu onun Aziz Ruhu Bitkisini almaya nitelikli olduğunu gösterir.”

“Chu Yue, bana nedensiz konuştuğumu söyleme. Hatta kendi Aziz Ruhu Bitkimi de ortaya koyacağım. Eğer Chu Feng kazanırsa, hepsine sahip olacak.” Bunu söylerken, Chu Cheng cebindeki Aziz Ruhu Bitkisini masaya koydu.

Aynı zamanda Chu Cheng, Chu Zhen’e bir bakış attı. Chu Zhen anında anladı ve kendi Aziz Ruhu Bitkisini de masaya koydu.

“Chu Zhen, sen iki yıl önce iç sahaya girdin ve iki tekniği iyi biliyorsun.”

“Fakat Chu Feng, iç sahaya yeni girdi. Onunla dövüşmeye utanmıyor musun? Sen sadece vazgeçmeye istekli değilsin.” Chu Yue, Chu Feng’e karşı olan haksızlığı hisseti.

“Sessiz ol. Sen bunun herhangi bir parçası değilsin.” Tehdit edici bir işaret verdi ve gözlerini kısıp Chu Feng’e baktı.

“Fakat kaybedersen, Aziz Ruhu Bitkini çıkaracaksın. Cesaret ediyor musun?”

O anda, tüm gözler Chu Feng’e indi ve herkes onun cevabını bekliyordu.Chu Feng reddederse aşağılanacak ve ona korkak denecekti. Chu Feng kabul ederse de Chu Zhen ona bir ders verecekti.

Ne olursa olsun, Chu Feng tehlikeli bir durumdaydı. Onlar ise Chu Feng’in nasıl aşağılanacağını görmek istiyorlardı.

“Neden cesaret edemeyeyim?” Chu Feng güldü ve kabul etti.

“Ama öncelikle şunu bir kesinleştirelim. Yumruklarla tekmelerin gözleri yoktur, bu yüzden sakatlıklar yüzünden şikayet edemezsin.” Chu Cheng’in gülümsemesi daha da küçümseyici bir hâl almıştı.

“Bırak bu saçmalıkları ve bana gel.” Chu Feng kendi Aziz Ruhu Bitkisini masaya koydu ve salonun ortasına yürüdü.

“Chu Feng…” Chu Yue, Chu Feng’i çekti ve titreyen gözleri Chu Zhen ile dövüşmemesini söylüyordu.

Chu Feng gülümseyerek Chu Yue’nin ellerini uzaklaştırdı ve söyledi. ”Güven bana.”

Bunu görünce, Chu Yue boş boş bakmasına engel olamadı. Bir sebepten, hiç şüphesiz Chu Feng’in bu dövüşü kazanacağını biliyordu. Chu Feng ve Chu Zhen salonun ortasına yürüdüler ve herkes onları kuşattı. Chu Feng’in aşağılanmasını kaçırmak istemediler.

“Chu Feng, zengin olmak istiyor gibisin, fakat hayatını istemiyormuşsun gibi.”

Chu Zhen uzun süre konuşmadı ve yüzünde bir gülümseme vardı. O gülümseme şeytaniceydi. Chu Feng’in onu utanç verici bir duruma sürüklemesi Chu Zhen’i çok mutsuz etti. Chu Feng’e ders verebileceği bir şansı olduğunda kendini dizginleyemezdi.

“Hoho.” Chu Feng yavaşça gülümsedi sonra dedi ki: “Ben sadece bu kelimeleri söylemek istedim.”

“Çok büyük konuşuyorsun. Ne kadar zayıf olduğunu öğrenmene izin vereceğim.”

Aniden Chu Zhen’in sağ ayağı öne çıktı. Sadece bir patlama duyabilirdiniz ve onun tüm vücudu, uçma hızıyla Chu Feng’e doğru koştu.

İki kolu da hareket ediyor ve her yerde onun yumrukları uçuşuyordu. Baskın bir aura vücudundan çıktı ve vahşi bir yaratık gibi Chu Feng’e doğru ilerledi.