Çevirmen: Calosa | Düzenleyici: Meloonia

O anda güçlü bakışlara sahip gözleri nemlenmişti, ve yüksek sesle bağırdı;

"Lanet olası, beni kurtarmaya çalışma!"

"Beni kurtarmana ihtiyacım yok, kendini kurtar!"

"Bana karşı her hangi bir borcun yok, bunun için yardım etmene gerek yok! Hemen kendini kurtar!"

Zi Ling, kendi suçu yüzünden Chu Feng'in ölmesini istemiyordu. Sonuçta buraya düşme sebebi oydu her şey onun kendi bencilliği yüzündendi.

Chu Feng onu görmezden geliyordu ve kararlılıkla ayağa kalkmaya çalıştı ancak başarısız oldu. Ama donmuş elleri ile vücudunu birazcıkta olsa kaldırabildi.

Chu Feng, Zi Ling'i kurtarmak için elinden gelen her şeyi yapacaktı. Ancak onu kurtarmanın yolu yoksa, kendi hayatını kurtaracaktı. Zi Ling için kendi hayatını harcamazdı.

Ancak Zi Ling'in haykırışlarından sonra Chu Feng'in kalbi ve zihni titremeye başladı. Zi Ling'i kurtarmak zorunda olduğunu düşüncesi kalbinin en derinliklerinde ortaya çıktı. Ve bu istek giderek sağlamlaştı ve parçalanmayacak bir noktaya geldi.

Chu Feng'in kalbinde Zi Ling'i kurtarmak olsa da vücudu bu fikre uymuyordu.

Görüşü bulanıklaşmaya başlamıştı ancak beyninde tek bir düşünce vardı. O düşünce, parşömeni birleştirip Zi Ling'i kurtarmaktı.

Ancak bu düşünceyi bedeni desteklemiyordu en sonunda vücudu gevşedi ve yere düşüp bilincini kaybetti.

Chu Feng bilincini kaybettikten sonra soğuğu engellemek için her hangi bir yol yoktu. Soğukluk sessiz ve görünmez ve vahşi bir canavar gibiyid. Hızlı bir şekilde Chu Feng'e saldırıp onun vücudunu buzların içerisine hapsett.

"Chu Feng!!" Zi Ling'in yüz ifadesi değişti ve yalvarıcı bir şekilde bağırmaya başladı.

O anda onun gücü mühürlenmişti hatta Ruh gücünü bile kullanamıyordu. Bu  durumda Chu Feng'in durumunu bilmiyordu, öldüğünü düşünüyordu.

Öldüğünü düşündüğü için gözleri bir su çeşmesini açması gibi yaşlar akmaya başladı. Mutlak güzellikteki yüzü hızlıca yaşlarla kaplandı.

"Güçlü olmasada, azmine hayran oldum. Bu çocuk seni kurtarmak için kalbini çelikle dövdüğü anlaşılıyor."

ÇN: Bir çin deyimi.

"Başından beri seni bırakıp kaçmak istemiyordu." Altın pelerin World Spiritist, Zi Ling'e seslendi, "Seni ne kadar sevdiğini görmek istiyor musun?"

Konuştuktan sonra Zi Ling'in cevap vermesini beklemeden sarayı kaplayan soğukluk koluna girdi.

O anda saray orijinal formuna geri döndü ve Chu Feng'in görüntüsü bile büyük ölçüde değişmişti.

Şu anda Chu Feng en ufak bir şekilde tanınmıyordu. Vücudunun her tarafı yaralarla kaplıydı, ürkütücü beyazlıktaki kemikleri çıplak gözle görülüyordu.

"Chu Feng!!" bunu gören Zi Ling'in gözleri genişledi ve küçük ağzı şaşkınlıkla bağırdı.

"Görüyor musun? Bu onun katlandığı acı seviyesi, senden çok daha fazla ama yine de  dayandı. Düşün bakalım bu noktaya kadar dayanmasını sağlayan şey neydi?" Altın pelerin World Spiritist gülümseyerek sordu.

Şu anda Zi Ling hıçkırmaktan konuşamıyordu.

"Küçük hanım efendi, seni bu kadar seven birisine değer vermelisiniz."

"Burada ki kalıntıları almak için bir çok insan geldi. Ancak bazıları çok aç gözlü davrandığı için hazinelerin bir çoğunu vermedim."

"Bu 9. Seviye dövüş becerisini size hediye ediyorum. Umarım hızlıca gelişirsiniz ve adınız bu topraklarda kahramanca yankılanır."

Altın Pelerin World Spiritist gülümsedi ve vücudu dağılmaya başladı. Gökyüzünü örten yedi renkteki parlaklık Zi Ling'in vücuduna indi, ve bu olduğu an onu bağlayan Ruh formasyonu zincirleri yok oldu.

Ve aynı şekilde yedi renkteki parlaklık Chu Feng'in bedenine de indi, ve bu olduğu an tüm yaraları anında iyileşti.

"Chu Feng!" özgürlüğüne kavuşan Zi Ling hızlıca Chu Feng'in yanına gelip onu kaldırdı.

"Mm~~" Chu Feng şaşkın bir şekilde gözlerini açtı, yüzünde hala ekşi bir ifade vardı.

"Zi Ling?" Zi Ling'i gören Chu Feng'in göz bebekleri hızlıca küçüldü. Şaşkınlıkla çevresine bakmaya başladı ancak her şey normaldi. O kemik delici soğukluktan geriye en ufak bir şey kalmamıştı.

Chu Feng başını ovuşturdu ve yaşadığı her şeyin bir illüzyon olduğunu düşündü, "Bir illüzyon formasyonuna mı yakalandım?"

"Hiç bir şey illüzyon değildi, her şey tam anlamıyla bir gerçekti. Senin sevgin beni kurtardı." Zi Ling'in çekici vücudu Chu Feng'i kucakladı.

"Bu.." Chu Feng o anda şaşkına dönmüştü ancak mutluda olmuştu. O böyle bir Zi Ling'i seviyordu.

ÇN: Ya sanki daha önce yaptı da böyle bir Zi Ling'i seviyorsun.

Ne olursa olsun bu şey tam da Chu Feng'in istediği şeydi. Kollarını genişçe açtı ve Zi Ling'in beline sarıldı.

ÇN: Fırsat bulunca aç kurt gibi saldır hemen.

"Sen ne yapıyorsun?"

Ancak, Chu Feng'in eli Zi Ling'e dokununca onun öfkeden titreyeceğini kim bilebilir diki? Rüzgarı delen bir avuç, Chu Feng'in yüzüne doğru ilerledi.

Ancak, avuç içi Chu Feng'in yüzüne değmesine yarım santim kalmışken durdu. Chu Feng kurtulduğunu hissetti.

Zi Ling şu an utançlar içerisindeydi hemen ayağa kalktı, sıçrayarak sarayın üst kısmındaki 9. Seviye dövüş becerisin aldı.

"Zi Ling.." Chu Feng o sahneyi görünce kalbinde şöyle düşündü , "Koyun can derdinde, kasap et derdinde. O kadar olaydan sonra o hala 9. Seviye dövüş becerisinin peşinde."

*whoosh* Ancak Zi Ling 9. Seviye dövüş becerisini aldıktan sonra Chu Feng'in önüne tekrar inişe geçti.

Chu Feng'in sol elini kaldırdı ve 9. Seviye dövüş becerisini onun eline koyup ,"Bunu al." dedi.