Çeviri: Wolfcobain Düzenleme: Kharsmi

"Küstah! Bana vurmaya cüret mi edersin? Geberteceğim seni!"

Tokadı yiyen Ya Fei ve Murong Wan'ın gözlerinden alevler fışkırıyordu. Sinirden dişlerini sıkıyorlardı. El bebek gül bebek büyütülen bu iki kız ne zaman böyle aşağılanmıştı? Bu dayanabilecekleri bir şey değildi.

"Vurdum size. Ne olmuş?" Ne kadar şımarık olurlarsa olsunlar, Eggy öyle keyiflerine göre hareket etmelerine izin vermeyecekti. Elini kaldırdı ve iki tokat daha indirdi, yüzlerinin hem solunda hem de sağında birer iz bırakmıştı.

"Seni rezil, yiyorsa öldür bizi! Dedem ikinizi de affetmeyecek!" Ya Fei karşılık veremiyordu, yine utanmıştı. Bugün buradan kaçamayacağının farkında değildi, af dilemektense tüm öfkesiyle bağırıp duruyordu.

"Heh, sizi öldürsem iyilik yapmış olurdum. Ayrıca sesinize ve söylediklerinize dikkat edin. Sanki sizi öldürmesem deden bizi bırakacak. Sizin amacınız Wuqing'in işini halletmek değil mi?"

"Sizi zehirli karılar. İkinize de iyi bir ders vereceğim." Eggy gözlerini kıstı, tatlı tatlı gülüyordu yine. Bu gülümseme ne kadar tatlı olsa da bunu gören Ya Fei ve Murong Wan korkudan titriyordu.

“Ahh—”

Gerçekten de bacaklarının birleştiği yerde bir acı hissettiler ve acı dolu bir feryat kopardılar. Eggy'nin işkence yöntemi diğerlerinden farklıydı. Kanlı değildi belki ama kesinlikle şiddetli bir şeydi.

Cimcikliyordu. Bembeyaz elleri iki çelik kıskaç gibi Ya Fei ve Murong Wan'ın vücudunu sıkıp sıkıp duruyordu. Bıraktığı izler kırmızıdan mora her türlü renkteydi.

İkisi de çocuktu bu kızların daha, hiç böyle bir şey yaşamamışlardı. Nasıl dayanabilirlerdi böylesine bir acıya? Acı dolu çığlıklar yükselip duruyordu.

Ama bu çığlıkları duyan Eggy'nin gülümsemesi daha da şeytanileşiyordu, Chu Feng'e yaptıklarını unutmamıştı. Chu Feng'e yaptıklarına kıyasla Yumurtacığın yaptıkları bir hiçti.

Ya Fei ve Murong Wan'ın her bir zerresinden nefret ediyor olsa da Chu Feng'in önemli bir görevi vardı. Yumurtacık ikisini bastırırken Chu Feng çoktan arkasını dönmüş taştaki yönergeleri takip ederek Şeytan Armağanı Katliam Oluşumunu etkinleştiriyordu.

Bir süre sonra oluşum bitmişti. Ama Şeytan Armağanı Katliam Oluşumu çok karmaşıktı. Etkinleştirmek için bayağı bir vakit gerekiyordu.

Neyse ki taş oluşumu etkinleştirmeye yetiyordu. Yani Chu Feng Etkinleştirme Ruh Oluşumunu döşedikten sonra güç aktarması ya da başında durması gerekmiyordu. Zamanı olduğundan kendisine işkence eden iki kadının yanına gitti.

"Eggy, bırak da ben yapayım," dedi Chu Feng sakince. Tek bir yumruğunu kaldırdı. Elinde Dövüş Lordu gücünden yapılma bir hançer belirdi.

"Heh, benimki sadece tadımlıktı zaten. Tabii ki asıl yemek sana ait."

Eggy ayağa kalktı. Bunu yaparken de eşsiz gücüyle Ya Fei ve Murong Wan'ın gücünü bastırarak onları etkisiz hâle getirmişti. Kesme tahtasındaki balıklar gibi Chu Feng'in yapacaklarını bekliyorlardı.

"Hadi bakalım Wuqing! Öldür beni! Korkmuyorum senden. Adamsan öldür beni!"

"Öldürsen de af dilemeyeceğim senden! Haha, bana işkence etmek mi istiyorsun? Hadi! Korkmuyorum! Ne yaparsan yap benim gözümde hep çöp olacaksın!"

Chu Feng'in beklemediği bir şey oldu, Ya Fei hem ona bağırmaya devam ediyordu hem de üslubu eskisi kadar iğrençti. Ölümü çoktan kabullenmiş gibi duruyordu.

Bu durumu gören Chu Feng suratını astı. Chu Feng cehenneme göndermeden önce onlara kendi ilaçlarını tattırmak ve işkence etmek istiyordu, .

Çünkü çok hiddetlilerdi, özellikle de Ya Fei. Onu hayatta bırakmak ileride sorun yaratırdı.

Ama ölümden korkmadıklarını, işkenceden korkmadıklarını gören Chu Feng onları sadece öldürmenin de yeterli olabileceğini düşündü. Ama eğer onlara kendi teknikleriyle işkence ederse... Ne de olsa kadınlar erkekler gibi değildi. Kalpsizce işkence yapmak, açıkçası, Chu Feng'e göre bir şey değildi.

Ne yapması gerektiğini kestiremiyordu. Bu iki kadının başına bela olacağını biliyordu sadece.

"Heh, dışarıdan anlaşılmıyor ama cidden de cesurmuşsunuz." Bunu gören Eggy kıkırdadı ve Chu Feng'e zihinsel bir mesaj yolladı, "Chu Feng, bir kadın için bazen en değerli şey hayatı değildir. İstemedikleri bir adama verdiklerinde ölümden de kötü olabilecek bir şey var. Bu yüzden kendi canlarına bile kıyabilirler. Bilmem anladın mı ne kastettiğimi?"

"Ben..." Chu Feng aptal değildi ve Eggy'nin ne kastettiğini anlamıştı. Ama biraz düşündürdü bu onu. Ne de olsa şu anki hâli eskiden farklıydı. Nişanlıları olan biriydi artık. Bu doğru olur muydu?

"Chu Feng, kaçma bundan. Kalpsiz ve zehirli kadınlar karşısında onları öldürmektense hayatlarının geri kalanı boyunca acı çekmelerini sağlamak daha iyi değil midir?" Diye ısrara devam etti Eggy.

K.N: Allah kimseyi Eggy'nin eline düşürmesin.

"Haha, korktun mu ödlek? Öldürecek cesaretin bile yok mu? Gerçekten de çöpsün!" O anda Ya Fei birden gülüp Chu Feng'le dalga geçmeye başladı.

Ya Fei'nin suratını ve o sinir bozucu sesini duyan Chu Feng içinde yükselen bir öfke hissetti. Her şeyi bir kenara bıraktı ve Ya Fei'nin eteğini kavradı. Eteği indirdi ve yırttı, Ya Fei'nin pembe eteği paramparça olmuştu.

Ya Fei'nin bu hâlini gören Chu Feng ondan nefret etse de etkilenmekten kendini alamadı. Ya Fei'nin hem yüzünün hem de vücudunun güzel olduğunu kabul etmek lazımdı.

"Ah!" Ya Fei ise Chu Feng'in eteğini yırtmasını hiç beklemiyordu. Vücudunun neredeyse çırılçıplak kaldığını görünce Ya Fei'nin suratındaki küstahlıktan eser kalmamıştı, bunun yerini korku almıştı. Chu Feng'e parlayan gözleriyle baktı ve bağırdı, "Ne yapıyorsun sen?"

"Ne mi yapıyorum? Ne yaptığımı göstereyim sana!" Chu Feng daha fazla nefesini harcamadı ve pantalonunu indirdi.

Sadece Ya Fei değil, Murong Wan da dehşetten aptala dönmüştü.

İkisi de Chu Feng'in ne yapmak üzere olduğunu biliyordu ve bunu yapmamasını umuyordu.