Çeviri: Wolfcobain Düzenleme: Sajapyu

*BUUM--*

Sonunda Chu Feng'in enerji merkezinde dehşet bir patlama oldu.

Bu çok garip bir sesti. Gök gürlemesinden daha sesli, bir kaplanın kükremesinden daha etkileyici ve bir ejderhanın ulumasından daha kudretli... Ancak bu sesi başkaları duyamazdı. Sadece Chu Feng duyabilirdi.

Patlamayla birlikte Chu Feng'in aurası da hızla yükseldi. Çok hızlıydı, şok edici bir şeydi.

Aynı anda binlerce kilometrelik alandaki tüm Dövüş sanatı gücü sanki bir şey tarafından çağrılmış gibi Chu Feng'e doğru uçmaya ve onun etrafında toplanmaya başladı.

Aurası eskisinden çok farklıydı. Özünde bir değişim olmuştu; gerçek güçtü bu.

Seviye atlamıştı. Kutsal Varlık tamamıyla arınmadan Chu Feng'in yetiştirmesinde bir yükselme olmuştu. Gök alemini başarıyla geçerek bir Dövüş Lordu olmuştu. Gerçek bir Dövüş Lordu olmuştu.

Dövüş Lordu; nice insan tüm ömürleri boyunca bu amaca ulaşmak için çabalayıp da başaramıyor, ulaşanları hayranlıkla izliyordu? Birçok kişinin gözünde bu alem kutsal bir şeydi.

Ancak Chu Feng bu aleme yirmisinden önce ulaşmıştı. Bu büyük bir başarıydı.

En azından Doğu Deniz Bölgesinde ve doğu ülkelerinde bunu başarabilen sadece birkaç dâhi vardı.

Birinci seviye bir Dövüş Sanatı Lordu olmasına rağmen bu Kutsal Şimşekleri kullanmadan önceki hâliydi. Artık bu Chu Feng'in kendi yetişimiydi, gerçek yetişimi.

"Haha, başardım! Sonunda başardım! Sonunda gerçek bir Dövüş Lordu oldum!" Chu Feng heyecanlı ve sevinçliydi. Yüzündeki ifade kelimelerle tarif edilemezdi.

Chu Feng Gök aleminden Dövüş Lordu alemine geçiş yapmak için uzun bir süre harcamamış olsa da yine de ağır bir bedel ödemişti. Sıradan birinin altından çıkabileceği bir şey değildi bu.

Bugünkü başarısının arkasında birazcık şans olsa da Chu Feng'in bu şanstan yararlanmak için çok çalıştığı da görmezden gelinmemeliydi.

"Siktir, bu his!" Ancak Chu Feng sevinçten havalarda uçarken birden yüz ifadesi değişti. Gözlerine eşi benzeri görülmemiş bir korku yerleşmişti.

Chu Feng hayretler içerisinde Dövüş Lordu olduğunda enerji merkezinden kırmızı bir ışık huzmesinin çıktığını ve etrafında döndüğünü fark etti.

Bu aslında normal bir şeydi ve Chu Feng'in buna sevinmesi gerekirdi. Ne de olsa Chu Feng alem atladığında bir şimşeğin gücünü alırdı.

Ancak şu anda durum biraz farklıydı. Kırmızı şimşek kanına karışmıyordu. Hatta vücudundan çıkmaya çalışıyordu . Şimşek kaçmak, Chu Feng'in bedeninin esaretinden kurtulmak istiyordu.

Bir de dışarı kaçmak isteyen sadece kırmızı şimşek değildi. Chu Feng'in kanına karışmış olan mavi, altın ve mor şimşekler de dışarı çıkmak istiyordu. Hepsi Chu Feng'in vücudunu terk etmek istiyordu.

Chu Feng nasıl sakin kalabilirdi?!

Kutsal Şimşeğin kısıtlaması yüzünden Chu Feng bir seviye atlamak için diğerlerinden katbekat ağır bedeller ödemişti. Bu Chu Feng'in sıra dışı kavrama gücünü işe yaramaz bir hâle getiriyordu. Yetişimini yükseltmek için yeterli yetişim kaynaklarını toplaması gerekiyordu.

Ama tabii ki bunun hem dezavantajları hem de avantajları vardı. Kutsal Şimşek belki Chu Feng'in seviye atlamasını zorlaştırıyordu ancak aynı zamanda ona diğerlerininkini aşan bir dövüş gücü de veriyordu. Kutsal Şimşek çok güçlüydü; akıl almaz bir güce sahipti.

Şu anda dört şimşek Chu Feng'in vücudundan dışarı çıkmak istiyordu. Chu Feng ise bunun iyi bir şey mi kötü bir şey mi olduğunu bilmiyordu.

Ancak olacağı olan elbet olacaktı, er ya da geç. Chu Feng'in durduramayacağı ve değiştiremeyeceği bazı şeyler vardı. Chu Feng vücudundaki Kutsal Şimşeği de kontrol edemezdi.

*bzzz...*

Sonunda Chu Feng'in vücudundan dışarı bir şimşek patlaması çıktı. Altın, mavi, mor ve kırmızı şimşek Chu Feng'in vücudundan çıktı, buz katmanlarını delip geçti ve göğe fırladı.

Bir anda siyah gece dört renkli şimşeğin etkisi altında kaldı. Işıklar her yeri aydınlatıyordu, neredeyse tüm Kış Ovalarını sarmıştı.

*aoo*

En önemlisi de dört şimşek gökte belirdikten sonra farklı şekilleri olan dört canavar hâlini almıştı. Bulutları  ve Dokuz Cenneti aştılar. Kulakları sağır eden kükremeleriyle tüm dünyayı şok ettiler.

"Aman Allahım! O da ne?"

"Ne kadar korkunç! Şimşek gibi duruyor ama ne diye belirdiler birden? Bir de dört renkteler!"

"Ahmaklaşma. Bir şimşek nasıl böyle sesler çıkarabilir? Bunlar belli ki dört büyük canavar. Dört büyük şimşek canavarı."

Gecenin derinliklerinde olmalarına rağmen tüm Kış Ovalarını aydınlatan şimşekler kükremeleriyle herkesi uyandırmıştı.

Evlerinden çıkıp göğe bakan insanların hepsi şok içerisindeydi. Gökte gördükleri hepsini afallatmıştı.

Şokları geçtikten sonra ilk hissettikleri şey de korku oldu.

Gökteki dört şimşek canavarı gerçekten de dehşet vericiydi. İster şekilleri olsun ister kükremeleri, bu dünyaya ait gibi durmuyorlardı. Bu şimşeklerin güçleri de bir şey söylüyordu onlara.

Bu gökteki canavarlar hiç de nazik değildi. Eğer saldırmak isteselerdi şüphesiz Kış Ovalarındaki her bir canlı ölürdü. Muhtemelen Kış Ovaların kendisi de yok olurdu.

O anda sadece küçük çocuklar değil, büyük yetiştiriciler de korku içerisindeydi.

Bir anda tüm Kış Ovalarını bir panik almıştı. Çoğu göğe bakmaya devam ederken bazıları da kendilerine sığınaklar aramaya başlamıştı.

Çocuklarını ve ailelerini boş verip Işınlanma Alanlarına doğru kaçanlar bile vardı. Felaketin vurmak üzere olduğu bu yerden kaçmaya çalışıyorlardı.

Gökteki bu manzara buzlu dağdaki başka birinin de ilgisini çekmişti .

Kafasında konik bir şapkası vardı ve kar beyazı bir elbise giyiyordu. Etrafındaki buz ve karla çok uyumlu duruyordu; karların içerisinde yürüyen bir elfe benziyordu. Gecenin karanlığında çok güzel duruyordu. Bu Tantai Xue'ydi.

"Ne dehşet verici bir şey. Ancak bu özel bir vücudun gökten inmesine benzemiyor. Bu daha çok yetiştirmede seviye atlayan birinin marifetine benziyor." Diğerlerine kıyasla Tantai Xue çok sakindi. O kadar sakindi ki bu biraz dehşet vericiydi.