Altı Saray, Şeytani Mezhep’in en büyük otoritelerini temsil ediyordu. Ve şimdi böyle insanların oluşturduğu bir grup kendisini öldürmek için mi geliyordu?

“Ne dediğinin farkında mısın?”

Parmaklarının ucunda yatmaya devam eden Dong zorlukla mırıldanmaya devam etti. Öyle acınası bir durumdaydı ki Sung Hyun ona yardım etmemek için kendini zor tuttu. Ancak kaçmak zorundaydı.

“Altı Saray’a karşı koyamam. Şeytani Lord’un yokluğunu fırsat bilip beni ortadan kaldırmak için harekete geçtiler. Her şeyi hazırladıklarına eminim.”

Sung Hyun gerginlikten dolayı tırnaklarını kemirdi. Önceki gece kaçışında başarılı olmasının sebebi diğerlerinin onu küçük ve işe yaramaz görmesiydi. Bu da fırsat bilerek onları tuzağa düşürmüş ve öldürmüştü.

Ancak bu sefer işler istediği gibi gitmeyecekti.

Karşı tarafın hazırlıklı geldiğine emindi. Onu küçük görmeden saldıracaklardı ve ilk fırsatta vücudunu delik deşik edeceklerdi.

“Prensim… lütfen acil kaçış rotasını kullanın.”

Acil kaçış rotası…

Her prensin güvence alınmış bir kaçış rotası bulunuyordu. Bu yollar en kısa sürede lordun malikanesine varmalarını sağlamak için vardı. Böylece güvende olacaklardı.

“Hayır. Bunu planladıklarına göre orayı kullanmamı bekliyorlar. Kaç kişi olduklarını biliyor musun?”

Dong acıyla inlerken konuşmaya çalıştı.

“10… 10 adam buraya geliyor. Lütfen kaçın!”

“Seni tanımak güzeldi Dong. Yardımlarını unutmayacağım!”

Sung Hyun dişlerini kanatırcasına ısırdıktan sonra elini onun sırtına koydu ve Venom’a emirlerini iletti.

[Muhafız Dong’un analizi bitti.]

Venom analizi anında bitirdi ve Sung Hyun eline aldığı kılıçla dışarıya fırladı. Ay çoktan yükselmiş karanlık yeryüzünü istila etmişti. Malikanenin dışına vardığı gibi karşısına çıkan siyah kıyafetli adam, onu gördüğü gibi tereddüt etmeden saldırıya geçmişti.

“Geber!”

Tüm gücünü bir anda kullandığında Sung Hyun nefesini tuttu.

Sekiz Gümüş Avuç İçi!

O kadar korkmuştu ki tereddüt etmeden bildiği tek dövüş sanatını kullandı.

“Ha?!”

Avcu suikastçinin saldırısıyla temas ettiğinde bir duvara vurmuş gibi hissetti. Tüm vücudunu bir sarsıntı sardı ve demirin tadının nasıl olduğunu bir kez daha anladı.

“Siktir!”

Suikastçi delicesine küfür ederken ipi kopmuş uçurtma gibi geriye uçtu. Yere yığıldı ve hareket yeteneği yok oldu.

“Vay canına!”

Sung Hyun avcuna şaşkınca baktıktan sonra zaman kaybettiğini fark etti; hızlıca harekete geçti ve malikanenin arkasındaki ormana koşmaya başladı.

“Venom en uygun kaçış rotasını ayarla!”

[Nereye gitmek istersiniz?]

“Ölmeyeceğim her yer olur!”

[Uygun rota oluşturuluyor.]

Venom’un soğuk sesinin ardından ayak sesleri duymaya başladı. Kalbi ağzında atmaya başlarken bacaklarına kuvvet verdi.

Kasları dönüşüm geçirdiğinden neigong kullanmasa bile sıradan bir insandan birkaç kat daha güçlüydü. Waigong bakımından güçlü olduğundan dayanıklılık konusunda da bir sıkıntısı yoktu.

[Yirmi metre sonra kırk beş derecelik kuzey-doğuya beş yüz metre ilerleyin.]

Sung Hyun tereddüt etmeden Venom’un dediklerini takip etti. Birkaç dakika sonrasında kulağına su ve rüzgar sesleri gelmeye başladı. Öyle güçlüydü ki ayak seslerini dahi kapatıyordu. Ancak Sung Hyun rahatlamak yerine daha da gerilmişti.

Çıkış yolu yoktu.

“Venom!”

O esnada ağaç gölgelerinden siyah kıyafetli adamlar çıkmaya başladı. Sayıları çift haneleri sayılara ulaşacak kadar fazlaydı.

“Prens Chun! Usulca teslim olursanız acı çekmeden öleceksiniz!”

“Çıh!”

Sung Hyun dilini tıklattı ve istemsizce geriledi. Aşağıya baktığında sertçe akan nehir sularını gördü. Yutkunurken Venom’a seslendi.

[Lütfen aşağıya atlayın.]

Siyahlı adamlardan birisi yavaşça ona ilerlerken Sung Hyun derin bir nefes aldı ve kendini geriye saldı.

“HAYIR! KAÇMASINA İZİN VERMEYİN!”

Siyahlı adamların lideri panikle onu yakalamaya çalıştı ancak başarısız oldu.

Güm!

Sertçe suya çarptıktan sonra sular bir yağmur misali yağmaya başladı.

“Nehir yatağını takip edin! Su çok hızlı olsa da ileride şelale var!”

Lider onun nehir sularına gömülmesini izlemekten başka bir şey yapamadığını fark ettiğinde adamlarına emir verdi ve kendisi de hareket etti.

Zor anda tereddüt etmeden karar vermesi ve kendini aşağıya atması!

“Ne korkunç bir kararlılık!”

Ürpermeden edemedi. Onun yerinde olsaydı kendisini aşağıya atabilir miydi? Dişlerini sıktı ve dilini tıklattı.

“Aptallıktan başka bir şey değil.”

Giderek daha da hızlandı ve rüzgar izleri bıraktı.

Çok geçmeden düşen su kütlelerinin kayalara çarpma sesi kulaklarına girmeye başladı. Onlarca metrelik yükseklikten dökülen sular; Düşen Ejderha Şelalesi’ne varmışlardı.

Etrafı dikkatli bir şekilde araştırırken neigongunu yaydı. Bir süre sonra dişlerini öyle sıktı ki diş etleri kanamaya başladı.

“Siktir! Onu kaçırdık!”

Şelaleden akan farklı bir akarsu vardı. Onun nereye gittiğini bildiğinden adamlarına emir vermekte geç kalmadı. Ne olursa olsun o kafayı teslim alması gerekiyordu.

“Büyük Yin-Yang Gölü’ne doğru giden akarsu yataklarını araştırın. Ormanlık alanları da es geçmeyin! Prens neigong yetişimi yapmamış birisi! Bu yüzden kaçarken ölmemiş olsa da ağır yaralanmıştır. Sudan çıksa bile fazla uzaklaşamayacaktır!”

“Anlaşıldı!”

***

Derken zaman hızlı bir şekilde akmaya başladı. On gün sonra büyük bir gölün ortasında, bir nilüfer misali hafifçe süzülen genç adam gözlerini birden açtı ve kan kusmaya başladı.

[Yenilenme başlatılıyor!]

Tüm vücudunu kaplayan kesikler bir anda kapanmaya başladı ve yüzüne renk geldi.

“Venom kaç gündür bilinçsizim?”

[Tam olarak on gündür.]

“Takip etmeyi başardılar mı?”

Sung Hyun yaralarını iyileştirirken nerede olduğunu fark etti ancak paniklememeye çalıştı. Hafif hareketlerle gölün içine girdi ve yumuşak hareketlerle karaya yüzmeye başladı.

[Bu dünya hakkında edindiğim bilgilere göre Denge Klanı’nın doğu arazisindeyiz. Şu an bulunduğumuz yerin adı Yin-Yang Gölü. Denge Klanı’nın eğitim alanlarından birisi olarak geçer ve Büyük Ejderha Şelalesi’nden akan sular, bazı akarsu yatakları aracılığıyla buraya taşınır. Sizi buraya getiren akarsu yatağı da aynıydı.]

Sung Hyun karaya vardıktan sonra dikkatli bir şekilde etrafı inceledi ancak herhangi bir canlı görmedi. Etraftaki parlak yeşil ağaçlar dışında dikkate değer bir şey yoktu.

“Denge Klanı ve Şeytani Mezhep iyi anlaşmıyor. Şeytani Mezhep’in bir prensi olduğumu öğrenirlerse kellemi almak konusunda tereddüt etmeyeceklerdir.”

Denge Klanı ve Şeytani Mezhep uzun süredir ateş ve su gibiydi. İkisi de kendi ideallerinin peşinde koşmakta kararlıydı. Haliyle ikisinden birisi diğerinden önde olmak zorundaydı. Bu da doğal bir rekabet demekti.

Murim’in en büyük dört klanı asırlardır rekabet içindeydi. Ufak bir tökezleme yaşadıklarında diğer üç klan birleşecek ve yok etmek için iş birliği yapacaktı. Bu Murim’de herkesin bildiği bir şeydi.

“Yin Yang Gölü’nde olduğuma göre Denge Klanı’nın öğrencileri ile karşılaşma ihtimalim çok fazla. Ancak Altı Saray ve Şeytani Lord yüzünden kimliğim halktan gizli tutuldu. Varlığım bilinse de yüzüm bilinmiyor.”

Kendisi hakkında gizli tutulan çok fazla bilgi vardı. Öyle ki varlığı bile sadece klanlar tarafından biliniyor, halk kesimi tarafınca bilinmiyordu. Ayrıca böyle durumlar için annesi çok önceden önlem almıştı.

“Bundan sonra kendi ismimi kullansam iyi olur. Chun Sung Hyun. Şeytani Mezhep’in yedi halefinin arasında en az dikkat çeken. Her ne kadar annem, kızlık soyadını kullanmamı istese de bundan sonra devam etmeyeceğim.”

Kontrol Hyun Woo’da olsa da Sung Hyun onun bir parçasıydı. Bu yüzden Şeytani Mezhep’ten intikam almak için yanıp tutuşuyordu.

“Şeytani Mezhep’ten intikam alamazsam Sung Hyun’un bilinci bana karşı duracak ve kendi içimde bölüneceğim. Bu yüzden onun isteklerini yerine getirmek hayati önem taşıyor.”

Zaten öylece durmayı düşünmüyordu. En çok nefret ettiği şey tehdit edilmek ve ölümdü. Saldırganın kim olduğunu bildiğinden intikam almak için eksik olan tek şey güçtü.

“Teknomansi… Venom’un yardımı ile silah yapmak pek zor olmayacaktır. Elektriğin yerine geçecek içsel enerji var. Öncelikle bu dünyanın silah şemalarını öğrenmeliyim ve bu dünyaya uygun şeyler yapmalıyım.”

Aklında bir plan oluştururken akan nehrin tam tersine doğru ilerlemeye başladı. Islak ve yırtık kıyafetleri, uzun saçı ve kaliteli kılıcıyla bir avareyi andırıyordu.