Çevirmen: Mert İlbay

Editör: ÇHY

Kapıdaki herkes Yang Chen'in garip tepkisini fark etti ve hepsi meraklarını ortaya çıkarttılar.

"O nedir?" Bora, yanındaki Tsunami'ye sordu.

Tsunami kafasını salladı, "Bilmiyorum, daha önce görmedim."

"Sabun köpüğüne benziyor, kristal bir top olabilir mi?" Yaprak tahmin etti.

O anda, Yang Chen elini uzattı ve topu aldı. Nazikçe onunla oynadı.

"Afrodit ile mi birliktesiniz?" diye usulca sordu Yang Chen.

Judy'nin sinir, endişe, korku ve beklenti ile dolu gözleri ölümden kaçmak için bir yolunun olduğunu hissettiğinde heyecanla doldu, "Bu... bu gerçekten o hanımdan bir koruyucu tılsım mı!?"

"Ne, bunun nereden geldiğini bile bilmiyor musun?" Yang Chen kaşlarını çattı.

"Hayır... hayır, ben... ben bunu hiç doğrulayamamıştım. Geçmişte tesadüfen o hanıma yardım etmiştim. Beni çok sevmişti, bu yüzden hatıra olarak bana bunu verdi ancak işlev göreceğine hiç inanmaya cesaret edememiştim." Judy kaygılı bir şekilde konuştu, "Gerçek şu ki, o hanımın gerçek kimliğini hiç doğrulayamadım."

Yang Chen nazikçe gülümsedi, "Şansın yerinde, bu kabarcık tılsım gerçekten Afrodit'e ait. Eşsiz gücünü bunun içerisinde hissedebiliyorum."

Bu konuşma diğerleri tarafından duyulduğunda, ne olduğunu bilmediklerinden şaşkına dönmüşlerdi. Yalnızca Yaprak bir şey kapmış gibiydi ve o da düşüncelere dalmıştı.

"Afrodit mi? O kim?" Gök Ejderi en şaşkına dönen kişiydi, bu yüzden etrafındaki insanlara sordu.

Yaprak kendine güveni olmayan bir şekilde usulca fısıldadı, "Sanırım o Olimpus'un on iki tanrısından biri. Aşk ve güzelliği temsil ediyor ve Venüs olarak da biliniyor. Eski Yunanca adı Afrodit."

"Venüs mü?" Kafaları daha da karıştı. Plüton'un var olduğuna inanmak zaten zordu. Eğer Venüs de Plüton gibiyse, kim olabilirdi?

Yaprak yavaşça kafa salladı ve, "Bu doğru, eğer gerçekten Venüs ise, o top gerçekten sudaki kabarcığı temsil ediyor olabilir, çünkü efsanelerde, Venüs okyanustaki bir kabarcıktan doğuyordu."

Herkes bunu saçma buldu ancak durumu göz önünde bulundurunca gerçekmiş gibi göründü!

Yang Chen iç çekti, "Bunu çıkarttığına göre, bu eşyanın yalnızca bir şey yapabileceğini bilmelisin. Dahası, bu tılsım bir kez kullanıldığında önemini kaybedecektir."

"Biliyorum. Bunlara daha önce inanmadım ancak bugün sizinle tanışmam bunların doğru olduğuna beni ikna etti.” Judy alçakgönüllülükle iki adım geri attı ve başını eğdi, "Umuyorum ki bizim gitmemize izin vereceksiniz, Bay Plüton. Derhal Huaxia bölgesini terk edeceğiz."

"Onlar?" Yang Chen soğuk bir şekilde Judy'nin arkasında olan Serseri ve Carlos'a baktı, "Tılsım yalnızca bir kişiyi koruyabilir, bu onları kapsamıyor."

Judy dişlerini sıktı ve, "Bay Plüton, lütfen bir istisna yapamaz mısınız?"

"Kadın, benim sınırlarımı zorlama, ben yaşamı kutlamıyorum, ben ölümü temsil ediyorum."

Yang Chen'in gözleri yeniden kırmızıya dönmeye başladı ve kemik titreten atmosfer yeniden döndü.

Ani ret neredeyse Serseri ve Carlos'u paramparça etti. Yang Chen kararlı bir şekilde onları ölü istediğinde ona karşı gelmek için duygularını toparlayamamışlardı. Akıllarında yalnızca bir şey vardı; koşmak!

Sarı Alev Demir Tugayı'ndakiler onları durduramayacak iken Yang Chen'in yalnız olmasından faydalanarak bu ufak kurtulma şansı için ölmeye hazırlardı!

İkili arasında sözsüz bir anlaşma vardı. Birbirleriyle bakıştıktan sonra, Carlos aniden bacağını kaldırdı ve iki düzensiz mavi elektrik akımını Yang Chen'e doğru gönderdi!

Serseri saatte bir tuşa bastı ve bir kolunu uzatarak etrafındaki havayı harekete geçirdi. Gözle görülür bir şekilde saydamlaşmaya başladı!

"Yapmayın! Carlos! Kaçmayın!"

İkilinin kaçmaya çalıştığını ve onları durduramadığını gören Judy panik içerisinde bağırdı.

Ancak artık çok geçti, elektrik akımı Yang Chen'in vücuduna ulaştığında Yang Chen kilovoltluk saldırıyı durdurmak için çoktan bir elini kaldırmıştı. Sonra, vücudu Serseri ve Carlos'a doğru atıldı!

İkili ilk olarak kaçmalarını sağlamak için Yang Chen'in bir anlığına dikkatini bozmak istiyorlardı ancak Carlos'un son güçle yaptığı elektrik şokunun onda hiçbir etkisi olmayacağını beklememişlerdi!

“Siz çok safsınız.” Yang Chen bu cümleyi bitirdiğinde çoktan kaçmakta olan Serseri'nin yanındaydı!

Serseri'nin gözleri korkudan fal taşı gibi açıldı. Vücudunun etrafındaki hava partiküllerinin yoğunluğu normalden binlerce kat daha yoğundu ancak bu, Yang Chen elini Serseri'nin kafasına uzatırken onu hiç de etkiliyormuş gibi değildi!

*Bam!*

Serseri'nin kaçması için çok geçti, bu yüzden kafasına Yang Chen'in darbesini yedi. Patlayan bir karpuz gibi, kafası paramparça olmuştu!

"Ahh!”

Carlos, gözünün kenarıyla Serseri'nin korkunç ölümüne şahit olmuştu. Koşabileceği kadar hızlı koşuyordu ve göz açıp kapayıncaya kadar çoktan Sarmal Ejder Tapınağı'nın ana kapısından çıkmıştı!

Yang Chen onun peşinden koşmadı ve bunun yerine gökyüzünü izledi...

*Fiuuuv!*

Havanın delinme sesi duyulduğunda, inanılmaz hızlarda koşan Carlos takıldı ve birkaç kez yerde yuvarlandı. Ölmüş gibi görünüyordu!

Sarı Alev Demir Tugayı'ndan Carlos'un kaçması konusunda endişeli olan herkes ne olduğunu hemen anladı. Dışarıda onların en seçkin keskin nişancısı, Gece Kurt'u hazır bir durumda bekliyordu.

Yang Chen'e bakmak için döndüklerinde, bu adamı anlatmak için sözleri yoktu. Bu adam o kadar uzakta olan Gece Kurt'unun Carlos'u vurabileceğini hemen hissetmiş miydi?

Bu, onun bir kilometreden fazla mesafedeki keskin nişancıların yerini kolayca tespit edebildiği anlamına mı geliyordu!?

Aslında, Carlos aklını bu kadar yitirmeseydi, düz bir çizgide koşup Gece Kurt'una bu kadar kolay bir vuruş imkanı sağlamazdı.

Yang Chen döndü ve şaşkın bir şekilde duran Judy'e, "Şimdi ayrılabilirsin, yeteneklerinle, eğer dikkatli olursan vurulmazsın.”

Judy, içerideki ve dışarıdaki yoldaşlarının cesetlerine baktı. Gözleri kızardı ve kederden vücudu titredi.

Ancak Judy, eğer onların intikamını almaya çalışırsa sonunun onlar gibi olacağını biliyordu.

Bir kabarcık koruyucu tılsıma güvenerek hayatta kaldığı için inanılmaz derecede şanslıydı. Judy artık organizasyonunun sözde onuru için ölmeye cesaret edemedi.

"Teşekkür ederim, Bay Plüton." Judy yavaş konuştu, kelime kelime. Sonra, antipartikül kalkanını aktifleştirdi ve Sarmal Ejder Tapınağı'ndan kaçarak uzaklaştı.

Judy'nin silüetinin karışık bir şekilde uzaklaştığını gören Gök Ejderi ve diğerleri endişelendi. Ancak Yang Chen daha yeni hayatlarını kurtardığından ve içsel enerjilerini kullanmak için kötü bir zaman olduğundan onların kovalaması uygun değildi.

"Iı... Plü... Tanrım, sana Yang Chen diyeceğim. Yang Chen, bu kadının kaçmasına izin vermen ileride başını ağrıtmaz mı?" Gök Ejderi bağırdı.

Yang Chen onu görmezden gelip Yaprak'a doğru yürüdü. Hap şişesini Yaprak'tan aldı, bir hap çıkarttı ve yuttu.

Derin bir nefes alan Yang Chen'in gözleri onları tekrar açtığında artık kırmızı değildi. Aurası da daha öncekine dönmüştü, hafif ve zararsız.

"Ne, bir kadından mı korkuyorsun?” diye sordu Yang Chen alaycı bir gülümseme ile.

Gök Ejderi'nin yüzü hemen hiddetlendi, "Korkmak mı!? Neyden korkacağım? Kaçarsa kaçsın! Zaten bugün burada yeterince ölüm yaşandı!"

"O zaman neden hala bunun hakkında konuşuyorsun?"

"Ben... ben yalnızca döndükten sonra konumunu ifşa etme ihtimalini düşünüyorum. Eğer başına daha fazla insan gönderirlerse, bununla nasıl başa çıkacaksın?" dedi kaba bir şekilde, Gök Ejderi.

Yang Chen omuz silkti, "Eğer siz onların Huaxia'ya girmesine izin veriyorsanız,  benim için hava hoş."

"Sen..." Gök Ejderi konuşamıyordu.

"Boş meselelere takılma. Dan Zeng ölüyken diğer Mavi Fırtına üyeleri Vayroçana Dharma Vücudu'nu kaçıramadı. Heykel tapınakta bir yerde olmalı, hadi arayın, görevimizin amacı bu!" dedi Tsunami.

Gök Ejderi güldü, "Piç Kırık Kılıç öldüğüne göre senin gibi dört gözlü bir çocuk artık kaptan olabilir, Tsunami. Fena değil, hiç fena değil, Kırık Kılıç'tan daha iyi bir geleceğin var.”

"O piçten bahsetme, Kaptan Tsunami'miz ile nasıl kıyaslanabilir? Değil mi, Patron?" Bora hemen yalamaya başladı.

Her biri yaşam ve ölüm arasındaki ince çizgide gidip gelmiş ve yaşamışlardı, bu yüzden keyiflerinin yerinde olması doğaldı. Şakalaşmaları duyan Tsunami utanırken Koca Ayak ve Yaprak daha oturaklıydılar ve kurnazca gülümsediler.

Ancak herkes mutlu değildi.

Yang Chen hap şişesini cebine koyduktan sonra girişe doğru yürüdü. Orada, Gülle ağır yaralanmıştı ancak sağlam bir vücudu vardı bu yüzden büyük bir problem değildi. Hatta acıya rağmen sırıtıyordu bile.

Diğer tarafta, genç rahibe Hui Lin ustasına sarılıyordu, Başrahibe Yun Miao'ya. İşler pek iyi görünmüyordu.

Hui Lin'in normalde güzel ve kusursuz olan yüzü şimdi ağlayan bir güzelliğe dönüşmüştü, gözyaşları diğerlerinde onu koruma dürtüsü uyandırıyordu.

Başrahibe Yun Miao içsel enerjisi ile zehri bastırıyordu ancak yok edemiyordu. Yüzü solmuştu ve dudakları pembeleşmişti, bolca terliyordu ve durumu kötüydü.

Herkes, Başrahibe Yun Miao'nun korkunç durumunu fark etti. Yang Chen'in ona doğru yürüdüğünü görenlerin birçoğu panikledi, özellikle Gök Ejderi. Yang Chen'in yanına koştu ve garip bir şekilde, "Yang Chen, Başrahibe'nin durumu malum, lütfen böyle bir zamanda ondan intikam almaya kalkma. Sana iyi davranmamış olsa bile şimdi zehirlenmiş halde, lütfen bırak ilk olarak onu iyileştirmeye götürelim." dedi.

Yang Chen surat astı, çaresizce sağlam adamı yana çekti, "Ne intikamı? Onu tedavi etmek istiyorum.”

"Tedavi etmek mi?"

Herkes birbirine baktı.

Yang Chen çömeldi ve Başrahibe Yun Miao'ya sıkıca tutunan Hui Lin'e, "Hui Lin, ustanı ver, onu iyileştireceğim." dedi.

Hui Lin gözyaşlarını sildi, Yang Chen'e bakarken biraz korkmuştu ve şüpheciydi, sevimli ve acınacak bir şekilde, "Ger... gerçekten mi?" diye sordu.

"Hey, şapşal küçük domuz, eğer size zarar vermek isteseydim bu kadar konuşur muydum? Eğer bir kez avucumla vursam bu onun sonu olmaz mıydı?"

Bu Hui Lin'e mantıklı geldi. Tereddütle, bilinçsiz Başrahibe Yun Miao'yu bıraktı ve Yang Chen'e teslim etti.

Başrahibe Yun Miao'yu oturttuktan sonra bir elini arkasına koydu. Bağdaş bile kurmadan tembelce kapıya oturdu. Bir elini Başrahibe Yun Miao'nun arkasında hareket ettirmeden tutarken sıkılmış görünüyordu.

Herkesin ona şüpheyle baktığını gören Yang Chen sabırsızlıkla, "Neye bakıyorsunuz? Hepiniz dövüş sanatları eğitimi aldınız, içsel enerji yoluyla tedaviyi hiç görmediniz mi? Gitin Vayroçana Dharma Vücudu'nuza bakın!"

Bu ifadesi ile, diğerleri Vayroçana Dharma Vücudu'nu aramak için tapınağa dağıldılar.

Yalnızca ağır yaralı Gülle ve endişeli Hui Lin, Yang Chen'in sessizce Yun Miao'yu tedavi etmesini izlemek için girişte kaldı.

Yaklaşık on beş dakika sonra, sarı Alev Demir Tugayı üyeleri sonunda Vayroçana Dharma Vücudu'nu bodrumda buldu, sonra da ordu eşliğinde dikkatlice kampa geri getirdiler.

Gece Kurt'u da geldi. Tapınakta ne olduğunu duyduğunda neredeyse Kırık Kılıç'ın cesedine bir kurşun sıkacaktı!

Huaxia'nin sınırına yakın korkunç bir kriz Yang Chen'in ani müdahalesiyle böylece çözülmüştü.

Ancak Yang Chen için bu sorunlar gerçekten çözülmemişti.

Yaklaşık yarım saat sonra, Başrahibe Yun Miao'nun vücudundaki zehir sonunda Yang Chen tarafından temizlenmişti. Yüzüne biraz renk gelmişti ve normal görünüyordu.

Ustasının daha sağlıklı göründüğünü gören genç rahibe Hui Lin o kadar mutlu oldu ki neredeyse yerinde sekti ve Yang Chen'e bakışları da daha sevimli hale geldi.

Ancak Başrahibe Yun Miao uyandığı anda arkasını döndü. Gözleri yaştan kızarmış bir şekilde Yang Chen'e bakıp sıkıntılı bir şekilde sordu, "Sen... sen... tam olarak kimsin? Song Tianxing senin neyin oluyor?"