Bölüm 233 - Dingin Bir Buluşma

Çalışma saatleri neredeyse sona erdiğinde, Tang Wan bir kez daha Yang Chen'i Zhonghai'nin doğusundaki bir sokağa davet etmek için aradı. Yang Chen daha önce orada olmasa da, internette bir harita taratarak bu yeri kısaca anlayabilirdi, bu da çağrıyı heyecanla bitirmesine neden oldu.

Akşam yemeği için eve gitmediğinden, Yang Chen hemen Lin Ruoxi ve Wang Ma'yı aramayı düşündü. Lin Ruoxi'ye, eve gitmeyi planlamadığı takdirde ona her zaman haber vereceğine dair söz vermişti.

Lin Ruoxi'nin numarasını çevirdikten sonra, arama birkaç saniye içinde alındı.

"Nedir?" Lin Ruoxi sordu. Meşgul gibi görünüyordu.

“Karıma akşam yemeği için eve gelmeyeceğimi bildirmek için arıyorum. Birisi beni bir yemeğe davet ediyor,” Yang Chen bir gülümsemeyle söyledi.

Lin Ruoxi durakladı ve birkaç saniye düşündü. Dedi ki, “Bu kişi Tang Wan mı?”

Yang Chen şok oldu. Bunu nasıl bilebilir? Diye düşündü. Ancak biraz hatırlamaya çalıştıktan sonra, Lin Ruoxi, bir süre önce ona yemek yemeyi teklif ettiğinde Tang Wan'ı duymuş gibi görünüyordu. Lin Ruoxi, Tang Wan'dan uzak durmasını bile istemişti.

Hiçbir şey saklamaya çalışmadan, Yang Chen beceriksizce, “Evet." dedi. "O zamanlar ona söz verdiğime göre, bugün gitmem gerekiyor.”

Lin Ruoxi konuşmadan önce iç çekti, "Günün sonunda hala beni dinlemek istemiyorsun. Bu kadın gerçekten senin için bu kadar çekici mi?”

“Böyle söyleme. Onunla basit bir yemek yemek istiyorum. Dostluğumuzun seviyesi henüz o kadar gelişmiş değil. Hehe," Yang Chen, giderek daha fazla suçlu olduğunu belli eder gibiydi. Aslında, bu güne kadar, Yang Chen, Tang Wan'ı nehir kenarında gece bir şeyler yapmaya ikna etmeye çalıştığı zamanı düşündüğünde hala heyecanlıydı.

O gün Yang Chen, Tang Wan'ın lisede okuyan bir çocuğu olduğunu fark etti, bu da ona gerçekten ilgi duyduğu için onu oldukça hayal kırıklığına uğratmıştı ancak aileleri ayırmak her durumda iyi bir fikir olmazdı. Ancak Yang Chen, Tang Wan'ın genellikle nasıl tepki verdiğine bakarak bekar bir anne olması gerektiği sonucuna vardı.

Tang Wan duygularını ifade etmek için inisiyatif aldığından beri, Yang Chen giderek daha fazla düşünceye sahip olmuştu. Bir erkek ve bir kadın arasındaki meseleler söz konusu olduğunda kapalı fikirli bir insan olduğunu düşünmüyordu, yüksek kaliteli MILF'e çok ilgi duyuyordu. Aslında, Tang Wan'ı ikinci kez düşünmeyen erkekler ya bir çift olmadan korkaklardı ya da sıra dışı bir fetişi vardı. Yang Chen mükemmel bir adamdı ve bu gibi konularda geldiğinde de cesurdu. Hiçbir şey saklamayı planlamadı.

Telefon görüşmesinin diğer tarafında, Lin Ruoxi düşünürken bir süre sessiz kaldı. Dedi ki, “Tamam o zaman, anlaşıldı. Ama gelecekte akşam yemeğine gelmeyeceğin zaman bana haber vermek zorunda değilsin.”

"Huh? Niçin?!" Yang Chen endişelendi.

"Çünkü tiksinti hissediyorum!” Lin Ruoxi çağrıyı bitirmeden önce bağırdı.

Yang Chen acı bir şekilde gülümsemeden önce dudak büktü. Tek bir ağaç için bütün bir ormanı terk edecek türden bir adam değildi. Lin Ruoxi tarafından bir kez daha hor görülmesine rağmen Yang Chen bunu kalbine koymadı. Aslına bakarsan, bu karısı gerçekten iyi biriydi. Diğer kadınlar kocalarının aldattığını öğrenirlerse, kesinlikle ağlarlar, yaygara yaparlar ya da asarlardı. En azından bir argüman ortaya çıkacaktı. Ancak, Lin Ruoxi için durum böyle değildi, sadece alaycı bir şekilde konuşurdu ya da bir süre seni görmezden gelirdi. Günler hala devam ederdi!

Lin Ruoxi hala Yang Chen'in kocası olduğu fikrini tam olarak kabul etmemişti.

İşten ayrıldıktan sonra Yang Chen, Tang Wan'ın gelmesini istediği mahalleye gitti. Arabasını durdururken, Yang Chen bu eski caddenin Zhonghai'nin ilk günlerinden olduğunu fark etti. 1930'ların havasını kullanan taş bungalovlar da dahil olmak üzere çeşitli eski inşaat tasarımlarına sahipti ve Zhonghai'nin sözde iyi gelişmiş sokaklarını çok daha aşağı görünüyordu. Burası bir şehir içinde başka bir şehir gibiydi.

Etrafa bakmak için biraz çaba harcadıktan sonra, Yang Chen bir süredir onu bekleyen Tang Wan'ı keşfetti.

İçinde beyaz pamuklu bir kazak olan siyah yakalı bir ceket giyiyordu. Parladığında ışığı yansıtacak bir çift yeni kırmızı yüksek topuklu ayakkabı ile olağanüstü büyüleyici siyah bağcıklı çorapları üstünde gri tonlu kısa bir etek vardı. Çözülmüş uzun saçları omuzlarına sorunsuz bir şekilde dağıldı, parlak yüzü doğudan bir kadının olgun hissini yansıtırken, cildi bir bebek gibi beyaz ve kusursuzdu.

Baştan çıkarıcı gözleri etrafa bakarken, eski ama zarif inşaat binalarıyla dolu bir sokak olan arka planla karışmış gibiyken, Antik bir parşömenden yavaşça çıkan bir güzellik gibi görünüyordu.

(*Yazar, ana karakterin kadınlarını öve öve bitirememede ATG'nin yazarını geçmiş...)

Yang Chen'i gördükten sonra, Tang Wan onun yönünde el sallarken canlı bir gülümseme çıkardı.

Yang Chen kalbinin hızlandığını hissetti. Bunu Lin Ruoxi ile olan ilk buluşmasıyla karşılaştırsaydı, bu kadar heyecanlı ve sevinçli değildi.

Sayısız yaşam deneyiminden geçen bu kadınla ilgili en güzel kısım onun görünüşü değil, elini kaldırdığı anda uyguladığı aura idi. Sonsuz sevinci ve kederi gören genç Yang Chen için, bu tür bir kadın mutlak bir zehirdi!

Ah, insanları suç işlemeye teşvik edecek bir uçurumsun... Yang Chen kalbinin derinliklerinde haykırdı.

"Geç kaldın, bu, böyle bir tavırla bir beyefendinin yapacağı bir şey gibi görünmüyor,” Tang Wan konuşurken gülümsedi.

"Bir tavrım var gibi mi görünüyorum, yoksa bir beyefendi mi?” Yang Chen sordu.

Tang Wan konuşmadan önce bir süre düşündü, "Ah, neredeyse unutuyordum. Çok iyi bir tavrın yok ama muhtemelen vahşisin. Centilmen olmayabilirsin ama kesinlikle sapıksın.”

Yang Chen, Tang Wan'ın daha önce tanıştıkları sefere bir atıfta bulunduğunu biliyordu. Sadece onu kışkırtmakla kalmamış, aynı zamanda önünde çeşitli kadınlar getirdiğine de tanık olmuştu. Gözlerinde Yang Chen'in sadakatsiz olduğu belliydi.

"Madem beni bu kadar iyi tanıyorsun, neden hala bana yemek ısmarlamaya cesaret ediyorsun?” Yang Chen acı bir gülümseme ile sordu.

Başını hafifçe sallayarak, dedi ki, “Ben de bunu düşünüyordum. Seni daha önce aradığımda, kalbimin derinliklerinde kendime neden sapık ve sadakatsiz bir adama yemek yemeyi teklif ettiğimi soruyordum. Hayatımı kurtarmış olsa bile, vücudumu riske atmama gerek yoktu. Ancak, düşünmeyi bitirdiğimde seni halihazırda davet etmiştim. Bir kadın olarak söz verdiğim gibi yapmaya karar verdim.”

Konuştuktan sonra, Tang Wan arkasındaki eski moda caddeye işaret etti. "Hadi gidelim, bugün sana yemek ısmarlayacağım. Gerçekten lezzetli bir şey denememiş olmalısın,” Tang Wan konuştu

Yang Chen özellikle canlı hissetti. Tang Wan, diğer kadınlarla karşılaştırdığında, şaşırtıcı derecede sakin görünüyordu. Gerçek niyetlerini gizlemeye çalışmıyor ve Yang Chen ona karşı iyi bir hissi olduğunu hissedebiliyordu. Muhtemelen yaşı nedeniyle, Tang Wan bir kadının utangaçlığı ve gururunu fazla umursamıyordu. Aklında olan düşüncelerini ifade etmekten korkmuyordu.

Tang Wan ile birlikte Yang Chen, her iki tarafın da mini dükkanlar ve kabinlerle dolu olduğu bir sokağa yürüdü. Yayalar ara sıra ikisine baktılar. Adam gerçekten sıradan görünse de, kadın olağanüstü derecede çarpıcı görünüyordu.

Tang Wan, Yang Chen ile başka şeyler hakkında konuşmadı. Sokağın hem solunda hem de sağında çeşitli dükkanları tanıtmakla meşguldü. Ayrıca, farklı yerlerden gelen tarihi mesajların ve bazı mağaza sahiplerinin çocuklarının nasıl çalıştığı da dahil olmak üzere aile meselelerinin ne olduğunu biliyordu.

Meraklanan Yang Chen sordu, "Bu bölgede mi kalıyorsun?"

"Hayır, burada yaşamıyorum. Ama büyükannemin evi burada. Burası aynı zamanda annemin memleketi. Gençken buraya gelmeyi çok severdim. Bu sokak, Zhonghai'de tarihi figürlerin korunduğu tek yerdir ve bu taş binalardan bazıları kalıntılar haline geldi. Büyükannem, büyükbabam ve annem vefat etse de, görünüşlerini hatırlamak için sık sık buraya gelebildiğim için gerçekten şanslıyım,”

Yang Chen bir şey söyleyemedi ve şöyle dedi, "Lisede çocuğu olan bir annenin söyleyeceği gibi konuşmuyorsun. Akıl yürütmen bana sadece yirmili yaşlarında olduğunu düşündürüyor.”

Tang Wan gülümserken ağzını kapattı. "Kızım burayı sevmiyor. Her zaman bu yerin cansız olduğunu hissediyor. Ona bunun sadece yaşı nedeniyle buradaki kültür birikimini anlamadığını söylerim.”

Tang Wan, bu durumda kızı hakkında konuşurken en ufak bir gariplik hissetmedi.

"Öyleyse beni buraya getirme nedenin, benim burayı anlayacağımı düşünmen mi?" Yang Chen gülümseyerek söyledi. "Ben de yirmili yaşlarımdayım.”

"Eminim ki, bunu yapabilirsin,” Tang Wan emin bir sesle söyledi.

“Neden?”

“Beni bankada kurtardığın o gün, gözlerinden yirmili yaşlarındaki birinin sahip olmaması gereken duyguyu tuttuğunu gördüm. Sadece geçici olmasına rağmen beklenmedik bir şekilde kendimi güvende hissettim,” Tang Wan doğal olmayan ifadeyle söyledi. "Sen gördüğüm ilk adamsın, bu beni güvende hissettirdi. Bu nedenle, bu yeri anlaman gerekir.”

Onu güvende hissettiren... İlk adam mı?

Yang Chen bir kez daha yutkundu. Tang Wan, konuyu değiştirmek için sokakları tanıtmaya devam etti. Yang Chen'in dudaklarının köşesi hafifçe yükseldi. Bu gece bir gösteri olacak gibi görünüyordu…

Bir zaman geçidi gibi hissettiren uzun yolda yürürken, gökyüzü kararmaya başladı. Daha sonra, birkaç 40 watt'lık ampulle aydınlatılan görünüşte tahrip edilmiş bir sokağın girişine vardılar.

Tang Wan, Yang Chen'i ramen satan bir standa getirdi. Erişte çeken yaşlı bir adamla yüz yüze geldiğinde aniden bağırdı, "Amca Qiao!"

'Amca Qiao' olarak çağrılan adam başını kaldırdı ve hemen bir gülümseme ortaya çıkardı. "Küçük Wan, sonunda buradasın! Seni çok özledim. Bir süredir buraya gelmiyorsun," Heyecanla dedi.

"Evet, bugünlerde oldukça meşguldüm. Amca Qiao, son zamanlarda nasılsın?" Tang Wan öne doğru bir adım atarken sordu. Qiao Amca'ya çok aşina görünüyordu.

Tang Wan ile kısa bir süre sohbet ettikten sonra, Amca Qiao'nun yüz ifadesi Yang Chen'e baktığında garipleşti, "Küçük Wan, onu benimle tanıştırmayacak mısın?”

Tang Wan cömertçe cevap verdi, "Bu benim arkadaşım Yang Chen. Onu bugün buraya sırf ramenini yemek için getirdim. Ona bunun tüm Zhonghai'deki en ağız sulandıran yemek olması gerektiğini söyledim. Amca Qiao, bugün yüzümü kaybettirmemelisin."

"Evlat, sen neyden bahsediyorsun? Sence mutfak becerim ters gidebilir mi? Ama... Bu kişi sıradan bir arkadaş gibi davranmamalı. Kızınız dışında hiç kimseyi ahırıma getirmediniz," Amca Qiao gülümseyerek söyledi.

Tang Wan hiç utanmadı. Dedi ki, "Amca Qiao, o benim erkek arkadaşım değil. Sadece kısa bir süre önce bana büyük bir iyilik yaptı. Sadece kötü bir insan olmadığını düşündüm, bu yüzden ona yemek ısmarlamayı teklif ettim. Diğer restoranlar aşırı sıradan olduğundan, onu buraya getirmeye karar verdim.”

Sırıtarak Amca Qiao şöyle dedi, “Şu anda erkek arkadaşın olmadığı hususu, gelecekte de olmayacağı anlamına gelmez.” Daha sonra kaşlarını ve gözlerini kullanarak çeşitli sinyaller vermeden önce Yang Chen'e bakmak için döndü. "Evlat, daha çok dene! Küçük Wan senden biraz daha büyük olmasına rağmen, hayatım boyunca ondan daha güzel ve nazik bir bayan görmedim. Bu fırsatı kaçırmamalısın.”

Tang Wan ve kendini bir araya getirmek için elinden gelenin en iyisini yapmaya çalışan Amca Qiao'ya baktığında, Yang Chen aniden bunun çok kahramanca olduğunu hissetti, Tang Wan sadece yan tarafında gülümsedi. Amca Qiao'nun hareketine aldırış etmiyormuş gibi görünüyordu.

Yang Chen ve Tang Wan eski bir masanın yanında otururken, Amca Qiao onlara erişte yapmaya başladı. Henüz akşam yemeği zamanı olmadığı için, tezgah da boştu. Dolayısıyla oturaklar da boştu.

Yang Chen, Amca Qiao'ya erişte pişirirken çaresizce şöyle dedi, "Neden daha öncesinde Amca Qiao'ya açıklamadın? Aramızda bir şey olduğunu düşünmüş olmalı.”

Tang Wan kendi işine baktı ve kendine bir fincan yeşil çay döktü, "Umduğun şey bu değil mi?”

Suskunlaşan Yang Chen acı bir gülümseme çıkardı. Dedi ki, "Bu kadar açık sözlü olmak zorunda değilsin. Neden kendimi şu an av gibi hissederken, seni gerçek avcı olarak hissediyorum?"

“Yaşıma baktığımda, halihazırda 38 yaşındayım.” Tang Wan zarif bir yudum almadan önce çay bardağını kaldırdı. Her eylemi, beklenmedik bir şekilde koordine edilmiş görünen harap bir arka planla sorunsuz bir şekilde birleşti.

“Ne demek istiyorsun?” Kafası karışmış Yang Chen sordu. Onun neden aniden yaşı hakkında konuştuğunu bilmiyordu. Çoğu kadın için yaş, tüm yaşamları boyunca nefret edecekleri bir şeydi.

"Artık belirsizlik ve tereddütle uğraşmak için zamanım yok,” Çayını bitirmeden önce söyledi. Daha sonra döndü ve Yang Chen'e soğuk bir şekilde baktı. "Yang Chen, sana karşı nasıl hissettiğimi duymak ister misin?”

Yang Chen başını sallamadan önce bir elinin parmaklarını masaya vurdu.

“Tanıştığımız ilk sefer nehir kenarında olmalı. O gün son derece karamsar hissettiğimde, beyinsiz olan ve benden tek gecelik ilişki isteyen seninle tanıştım. Beni en çok sinirlendiren şey, bana koyun eti şiş sattığını ve gömleğinin düğmeleri olarak elmasları kullandığını söylemen. Her ne kadar çok kötü olduğunu hissetsem de, benden tek gecelik ilişki isteyen tüm erkekler arasında en derin izlenimi bırakan kişi olduğunu inkar edemem. Aynı zamanda, bu olaydan sonra cezalandırmadığım tek kişi de sensin,” Tang Wan şaka yollu söyledi.

Yang Chen konuşmadı ve dinlerken sessiz kaldı.

“Bir dahaki buluşmam kızımın okulundaydı. Şaşırtıcı bir şekilde, naif ve genç bir öğretmenle ilişkin vardı ve o bile senin için çıldırıyordu. Senin gerçekten korkunç olduğunu düşündüm... Başka bir zaman, seninle kulübümde karşılaştım ve seni Mo Qianni ile birlikte gördüm. Onun gibi temkinli ve mantıklı bir kadının sana karşı hisler geliştirmesini beklemiyordum. Tenis oynamayı bitirdikten sonra bir şeyi anladım. Gerçekten kötü bir adamdın ama oldukça istisnai biriydin. Seni biraz merak etmeye başladım...”

“Bundan sonra, bankada benim için birkaç soyguncuyu durdurdun. O anda, öğretmen Li ve Mo Qianni'nin neden senin gibi kötü bir adamı seçtiğini anladım," Dedi Tang Wan. Başını eğdi ve Yang Chen'e bir gülümseme verdi. "Dinle, seninle bu kadar açık olmamın tek nedeni sana karşı hislerimin olması. Yoksa bunları söylemezdim.”

Yang Chen konuşmadan önce derin bir nefes aldı, “Bu bir aşk itirafı olarak sayılır mı?”

“Şimdilik dedim. Çok vaktim yok. İki yıl sonra 40 yaşında olacağım, kızım bile yasaya göre evlenebilecek. İki yıl sonra çoktan büyükanne haline gelebilirim. Büyükanne olmak, görünüşümü ne kadar iyi koruduğumun önemi olmaksızın, beni sadece yaşlı bir kadın haline getirecek.” Tang Wan'ın yüzündeki gülümseme yavaşça kayboldu. “En talihsiz şey, birlikte olmak istediğim tek adam, benden on yıl daha genç biri. Söyle bana, nasıl endişeli olmayayım?”

Yang Chen, Tang Wan'ın ilk özel buluşmalarında böyle bir şey söylemesini beklemiyordu. Bir şey söylemeden önce, Amca Qiao bağırdı, "Erişteler burada!"  Tepsisinde iki büyük kase yeni pişirilmiş ramen vardı.

“Hala aranızda hiçbir şey olmadığını söylüyorsun. Çok mutlu bir şekilde sohbet ettiğini gördüm. Neyden bahsediyorsun sen? Arkamdan kötü konuşmaya cesaret etme," Amca Qiao şaka yollu söyledi. Çok iyi bir ruh halindeydi.

Tang Wan, maydanozla karıştırılan ramen tarafından üretilen özel kokuyu içine çekti. Dedi ki, "Amca Qiao, Yang Chen sadece bir kase erişte kullanarak, onu hayal etmemem gerektiğini söyledi!”

"Ahem, ahem..." Yang Chen erişteden ilk ısırığını alırken öksürdü. Çaresizce şöyle dedi, "Neden bana iftira atıyorsun? Ve ne zaman beni yakalamaya çalıştın?”

Amca Qiao gülümsedi ve dedi ki, "Bu ramen kesinlikle kadınları çelemiyor. O zamanlar, erişteye güvenerek küçük Wan'ın annesini almaya çalıştım. Sonunda, annesi hala zengin bir adamla evlendi. Ama her nasılsa, Küçük Wan beni hala aptal babasından daha çok sevdi. Sanırım bu yüzden kendimi biraz daha iyi hissediyorum.”

Yang Chen şaşkına döndü. Amca Qiao'nun Tang Wan'ın büyükleriyle böyle bir geçmişi olduğunu bilmiyordu. Ancak, babasının aşk rakibini kendi babasına tercih etmesi garipti.

Birkaç müşteri geldiğinde, Amca Qiao onlara hizmet etmek için gitti. Yang Chen ve Tang Wan daha sonra eriştelerini yemeye başladılar.

Çok hızlı bir şekilde Yang Chen, çorba ile birlikte büyük bir kase erişte yemeyi bitirdi. Hala yavaş yavaş çiğneyen Tang Wan'a bakarken uzun bir geğirik çıkardı. Duygusal hissederken, şöyle sordu, "Tang Wan, daha öncesinde hiç arka planımı kontrol ettin mi?"

Tang Wan çorbasından bir kaşık alırken başını salladı. "Hayır. Geçmişinle ve arka planınla çok ilgilenmeme rağmen, umarım bana bunları hala kendin anlatırsın. Seni kontrol etmeyeceğim," diye yanıtladı.

"O zaman bana karşı hislerin olduğunu söylediğinden beri, senden yararlandıktan sonra seni terk edeceğimden korkmuyor musun?” Yang Chen sordu.

Tang Wan konuşmadan önce tatlı bir gülümseme bıraktı, "O zaman sana birkaç soru sormama izin ver. Bana dürüstçe cevap vermelisin, ya bir 'evet’ ya da 'hayır'. Ne dersin?" dedi.

Yang Chen yüzünü ovuşturdu. Bu başlangıçta romantik ve güzel buluşma aniden bir soruşturma anketine dönüşmüştü. Yang Chen'i rahatsız eden şey, bu kadının aşırı inisiyatifli yaklaşımıydı. O kadar agresifti ki, gururlu bir kraliçe gibi zevkle ona bakarken, onu tekrar tekrar kızdırırdı.

"Pekala, sorabilirsin," Yang Chen mırıldandı.