Bölüm 384: Kız Kardeşler

Gece yarısı hızla yaklaşıyordu. Kışın derin gecesinde, güneyde Zhonghai gibi bir şehir bile gecenin korkunç derecede soğuk sıcaklığından kurtulamadı.

Rose ısıtıcının ürettiği kokuların hayranı değildi. Dövüş sanatlarını da düzenli olarak uyguladığı göz önüne alındığında, fiziksel yetenekleri ortalama bir insanınkinden çok daha iyiydi, doğal olarak evindeki ısıtıcıyı açmadı.

Bu, sıcak bir ofisin koşullarına alışkın olan Mo Qianni'nin biraz acı çekmesine neden oldu. İlk başta çok fazla hissetmese de zaman geçtikçe titremeye başladı.

Ancak Mo Qianni, Rose'un sadece ince bir ipek pijama giydiğini görebiliyordu. İki tatlı bacağı öylece ortadayken kendisi için ısıtıcıyı açmasını istemek, biraz utanmasına neden oldu. Gururunun acı çekmesine neden olacağını hissetti. Lüks hayatın bağımlısı şımarık bir velet olmadığını kanıtlamak istedi.

Yang Chen'in ayrılmasından on dakikadan kısa bir süre sonra, Rose her zaman telefondaydı ve görünüşe göre birilerine talimat veriyordu. Mo Qianni'yi biraz bekletmesine rağmen istediği içeceği içmekte özgür olduğunu söylemişti.

Rose son telefon görüşmesini bitirdiğinde, Mo Qianni'nin karşısında bir gülümseme ile oturdu. Tatlı dudaklarını şişirerek, elini Mo Qianni'ye doğru uzattı ve kendini tanıttı. "Ben Rose."

"Ben Mo Qianni."

Bu, iki kadının el sıkıştığı ikinci seferdi ancak ilkinde kendilerini birbirlerine tanıttılar.

Basit bir el sıkışmasından sonra ne söyleyecekleri hakkında hiçbir fikirleri yoktu. Ancak sessizlik oldukça garip bir atmosfer yarattığından, bu soğukluk havasını kesmek için bir şeyler söylemeleri gerektiğini hissettiler.

"Sen..."

"Sen..."

Konuşmaları çatıştı.

Rose kahkahalarını bastıramadı. Mo Qianni de kahkahaya katıldı ve atmosfer eskisinden çok daha iyi bir hâl aldı.

"Önden buyur," Rose konuştu "Ne de olsa benim konuğumsun."

Mo Qianni ısıtıcıyı işaret etti ve dedi ki, "Bunu açabilir misin? Biraz soğuk hissediyorum."

Şaşkın Rose şöyle dedi, "Neden bunu öncesinde söylemedin?"

"Senin çok ince giyindiğini gördüm," Mo Qianni konuştu.  Cümlenin ikinci bölümünü, 'konuşmak için utandığını söylemeyi' dışarıda bıraktı.

Rose aniden sırıttı ve dedi ki, "Sana ne sormak istediğimi biliyor musun?"

"Nedir?"

"Soğuk olup olmadığını soracaktım," Rose göz kırparak söyledi.

Şaşkın Mo Qianni dudak bükerek şöyle dedi, "Eğer bilseydin, daha öncesinde söylemeliydin."

"Yalan söylüyordum," Rose kıkırdadı.

Mo Qianni kendisiyle oynandığını hissettiğinde hoşnutsuzdu. Kaşlarını çattığında bir şeyler söylemek üzereymiş gibi görünüyordu. Ama misafir olarak evinde olduğu göz önüne alındığında, nezaket için sözlerini kendisine sakladı.

Rose kalktı ve ısıtıcıyı açtı. Mo Qianni'nin şişkin yüzünü görünce, bir şey söyleyemedi ama güldü. "Sadece dalga geçiyordum. Az önce çok kasvetli görünüyordun. Yang Chen geri gelir ve seni bu kadar üzgün görürse, sana iyi bakmadığımı düşünecek."

Bir şey fark etmiş gibi, Mo Qianni sordu, "Ro-Rose... Az önce bizi korumak için biri mi geldi?"

Rose başını salladı. "Elimden geldiğince çok kişiyi çağırdım. Yang Chen, bu gece Zhonghai'de oldukça tehlikeli olacağını söylediğinden, dikkatsizlikten daha dikkatli olmak zarar vermez."

"Bir güvenlik firması mı işletiyorsun? Neden burada güvende olacağımı söyledi?" Mo Qianni'nin en çok merak ettiği şey buydu. Önündeki kadın kendinden çok farklı görünmüyordu. Ayrıca korumanın ne olduğunu bilen birine benzemiyordu.

"Bir güvenlik firması mı?"

Mo Qianni'nin söylediklerini duyduktan sonra Rose o kadar güldü ki eğilmek zorunda kaldı. Daha sonra sevinçle şöyle söyledi, "Aslında, ben bir mafyanın parçasıyım. Aynı zamanda bu mafyanın patronuyum."

Rose, Mo Qianni'nin Yang Chen tarafından getirilen biri olduğundan ondan hiçbir şey saklamasına gerek olmadığını hissetti.

Ama hiç kimse Mo Qianni'nin Rose'un söylediklerini duyduktan sonra bir inançsızlık ifadesi giymesini beklemezdi. Gözlerini yuvarladı ve dedi ki, "Bana gerçeği söylemezsen sorun değil. Benimle uğraşmak için yalan söylemene gerek yok. Ben üç yaşında bir çocuk değilim. Ayrıca, ne tür bir mafya patronu senin gibi görünürdü?"

Rose'un gözleri karışıklıkla genişledi. Ona gerçeği söylemesine rağmen neden inanmamıştı?

"Görünüşümle ne ilgisi var?"

"Eğer bir mafya patronu gerçekten sana benziyor olsaydı, kimseyi korkutabilir miydi? En azından, mafya patronları insanları korkutmak için korkutucu görünmek zorunda. Ve konuşma şekliyle duruşu ürkütücü olmalı ve insanları ürpertmelidir. Benden bir ya da iki yaş daha genç görünüyorsun. "Seni bir mafya patronuna nazaran çömez olarak çağırmak daha uygun olurdu," Mo Qianni konuştu.

Rose yüzünü okşadı ve memnuniyetsizlikle şöyle dedi, "Senden daha genç olduğumu nereden biliyorsun? Senden daha erken doğmuş olamaz mıyım? Zaten benden daha büyük görünmüyorsun."

Mo Qianni Rose'dan daha uzun süredir iş sahnesinde bulunuyordu, bu yüzden edindiği keskin hisleri vardı. Mo Qianni Rose'un tavırlarından, Rose'un kendisinin dahi farkında olmadığı birçok şeyi tanımlayabilirdi.

Buna karşılık, Mo Qianni Rose'un doğum tarihini sordu.

Rose, ona inanmayı reddederek, gerçeği söyledi.

Mo Qianni'nin bir yıl daha büyük olduğu ortaya çıktı.

Rose biraz üzgün hissetti. Mo Qianni'ye bakması gereken kişinin o olduğunu düşünüyordu. Yine de ablalık durumu şimdi ona aktarılmıştı!

Mo Qianni, hayatında ilk kez, daha büyük bir yaşta olduğunun iyi bir şey olduğunu hissetti. Şimdi, kendine daha çok güveniyormuş gibi hissetti. "Küçük Rose. Şu andan itibaren sana böyle sesleneceğim."

Rose neşeli Mo Qianni'ye baktı ve şöyle dedi: "Daha önce doğmak hiçbir şey ifade etmiyor. Hadi bilek güreşi yapalım. Kazanan diğerinin ablası olacak."

Bunu söylediği gibi Rose kolunu sıvadı ve ince kolunu ortaya çıkardı ve Mo Qianni'ye kararlı bir şekilde baktı.

Mo Qianni'nin ağzı açık kaldı. Buna nasıl tepki vermesi gerektiğini bilmiyordu. "Küçük Rose, kızlar bilek güreşi yapmaz ve güçle rekabet etmez. Bu erkeklerin yaptığı bir şey."

Rose da ne kadar saçma davrandığını fark etti. Söylediği şeylerin doğal olmadığını anladı. Sadece yirmili yaşlarında olmasına rağmen yeraltı dünyasının arasında oldukça uzun bir süre karışmıştı. Doğal olarak, yaşının ve deneyiminin etkilenmemesini beklemek saçma olurdu. Belki de bilinçaltında birbirleriyle yarıştılar çünkü ikisi de diğerinin kim olduğunu biliyordu.

Ayrıca, her ikisi de kadındı. Küçük kız kardeşi olarak davrandığı Chen Rong'un yanı sıra, Rose'un çok fazla arkadaşı yoktu, bu yüzden diğer insanlarla iletişim kurduğunda çok da hazırlıklı sayılmazdı.

Tam da Mo Qianni'nin sözlerine karşı bir şeyler düşünürken, kapıyı vurma sesi duydu.

Rose kapı açılmadan önce bir cevap düşündü.

Dışarıda siyah bir deri ceket giymiş Küçük Zhao vardı. Kot pantolonunda otomatik bir tabanca vardı. Bir gülümseme ile kapıyı açtı ve Rose'a şöyle dedi, "Patron, barın etrafına korumaları yerleştirdik. Rahatınıza bakın, Patron."

"Tamam. Gece geçtiğinde kendinize iyi bir şarap almayı unutmayın," Rose öylece söyledi.

"Tamamdır," Xiao Zhao ayrılıp korumaları düzenlemeye gitmeden önce konuştu.

Rose geri döndü ve tam Mo Qianni'ye duşa girip, biraz rahatlaması gerektiğini söylemek üzereyken gözlerindeki korku ve şoku gördü.

"Abla Mo, sorun ne?" Rose pes etmişti bu yüzden Mo Qianni'ye saygıyla hitap etti. Sonuçta, bir ablası yoktu.

Mo Qianni çılgınca başını salladı. "S-sen gerçekten bir mafya patronu musun?"

Rose homurdandı. "Sana söylemiştim ama sen bana inanmayı reddettin. Zhonghai'nin en iyi patronlarından biriyim."

Mo Qianni acı bir şekilde gülümsedi. Bu tür insanların sadece filmlerde var olduğunu düşünüyordu. Yine de orada, onun önünde duruyordu. Rose aklında olan mafya patronundan gerçekten çok farklı görünüyordu.

"Rose, beni Abla olarak çağırmasan da sorun değil," Mo Qianni konuştu.

"Oh?" Rose neler olduğunu anlamadı.

Mo Qianni alt dudağını ısırdı ve dedi ki, "Bundan sonra seninle uğraşmayacağım. Bana Qianni olarak seslen. Ben de sana Rose diyeceğim."

Neler olduğunu fark eden Rose, alay etmeye devam etti. "Nasıl olabilir? Sen benim büyüğümsün bu yüzden Abla olarak çağrılmayı hak ediyorsun."

"Ben senin kadar sert biri değilim bu yüzden sorun değil..."

"Güç, erkek türleri için tanımlanmış bir ölçü birimidir. Bunu kızlar olarak yapamayız, değil mi?"

Sinirlenen Qianni şöyle dedi, "Eğer bunu yapmaya devam edersen, Yang Chen döndüğünde ona anlatır ve kalçalarına şaplak attırırım."

Rose'un yüzü güzel bir kırmızı tonuyla kızardı. "Abla Mo... Kocam... Oh, demek istediğim, Yang Chen... kıçıma şaplak mı atsın?"

"Ona Kocam mı diyorsun?!" Mo Qianni düşüncelere daldı, "Elbette öyle değildir. Kesinlikle seninkini tokatlayacak. Ne de olsa seninki daha büyük görünüyor."

Rose Mo Qianni'nin etrafında dolaşırken ince bir pijamadan başka bir şey giymediğini fark ettiğinde utandı. Her ikisi de kadın olmasına rağmen Yang Chen hariç, herkesin önünde ilk kez bu kadar ince giyinmişti.

Aslında onun bir şekilde yabancı gelmediğini hissetti. Onunla sohbet etmek oldukça ilginç oldu. Sanki yıllardır birbirlerini tanıyormuş gibi hissetti. Yang Chen ile olan ilişkisi göz önüne alındığında, belki gelecekte onunla daha sık karşılaşacaktı... Rose'un geçmişte bastırdığı kirli düşünceler yüzeye çıkmaya başladı.

"Abla Mo, fazladan pijamalarım var. Neden... onları değiştirmiyorsun?"

"Neden?"

"Kocam bu gece geri gelmeyecektir. Seninle uyuyacağım."

Mo Qianni Rose'un bakışlarında bir terslik olduğunu anladığında, artık çok geçti. Rose öne sıçradı ve yüzünü Mo Qianni'nin koynuna gömmeden önce Mo Qianni'nin ince beline sarıldı!

Mo Qianni'nin çığlığı, iki kadın kahkaha ve çığlıklar içinde patlamadan önce oda boyunca yankılandı.

Doğal olarak, Yang Chen Rose'un odasında devam eden kahkahalar hakkında hiçbir şey bilmiyordu. Bardan ayrıldıktan ve arabasına bindikten kısa bir süre sonra, mevcut durumu sormak için Lin Zhiguo'yu aramayı planladı.

Ama aramayı yapmadan önce, Cai Ning onu aradı.

Kötü bir önseziyle, Yang Chen çağrıyı açtı. Arayanın söylediği tek şey 'general yakalandı' idi.

Yang Chen alnını ovuşturdu. Her şey başlangıçta düşündüğünden daha kötü görünüyordu. Ancak panik yapmadı ve Cai Ning'i Sarı Alev Demir Tugayı'nın üyeleriyle iletişim kurmak için elinden gelenin en iyisini yapmaya çalıştı. Uçak gemisinin olduğu bölgeye sürdü. Deniz Kartalları ona bu yolu sağlamıştı.

Otoyol temizdi. Yang Chen, zihninde biriken sorularla olabildiğince hızlı bir şekilde cevap aramaya çalıştı. Çok fazla etkileşimden sonra Yang Chen, Sarı Alev Demir Tugayı'nın gücünün denizaşırı diğer birçok gruba kıyasla çok daha zayıf olduğunu fark etti. Uzmanlardan yoksun olmalarına rağmen böyle küçük bir ekip böyle büyük bir ulusu korumak için yeterli değildi.

Şu anda, General Lin Zhiguo bile Brahma tarafından kaçırılmıştı. Brahma'nın ne yapmayı planladığından emin olmasa da Sarı Alev Demir Tugayı'nın zayıflığı açıktı.

Yang Chen düşünmeye başladı, Sarı Alev Demir Tugayı'nın hala bir çeşit koz kartı olması mümkün müydü? Lin Zhiguo'nun yakalandığı ve geri kalanının dağınık bir karmaşa içinde olduğu göz önüne alındığında, gerçekten yapabilecekleri başka bir şey var mıydı?

Daha önce onlara birkaç kez yardım etmiş olmasına rağmen nedeni ulusun iç devletinin daha istikrarlı olmasını istemesiydi. Ama şimdi göründüğü gibi, onlar sadece bir grup başsız tavuklardı, kanatlarını çırpıyorlardı ve net bir ilerleme yolu olmadan amaçsızca yürüyorlardı.

Yang Chen düşünce trenine devam ederken, aydınlatılmamış bir otoyolda ilerledi, gizemli bir nesne aniden ortaya çıktı ve doğrudan arabasına çarptı!

Yang Chen'in vizyonu hiç etkilenmedi. Şaşkınlıkla ışıklarını kasıtlı olarak kapatan bir petrol taşıyıcı kamyon olduğunu fark etti. Aşırı hızda arabasına doğru gidiyordu!