Bölüm 407 - Çetin Nimet

Çeviri & Düzenleme: Sefix

Güney kesimi özellikle yılın başında, şubat ayından mart ayına kadar soğuktu. Karanın her tarafına soğuk hava hakimdi bu yüzden bahar görülmezdi.

Başlangıçta, villadaki insanlar için bir sorun değildi. Her zamanki gibi yeni yıl arifesindeki havaydı. Bununla birlikte, Hui Lin, Lin Zhiguo'nun sözde ‘ölümü’ üzerine yas tutuyordu ve yaydığı huzursuz aura etrafındaki insanların soğuk hissetmesine neden oluyordu.

Endişeli büyükleri olarak, Guo Xuehua ve Wang Ma ona ne olduğunu sormuşlardı, Hui Lin itiraf etmek istemiyordu bu yüzden ona yöneltilen soruları geçiştirdi.  Doğal olarak onlar da Hui Lin'in bu tavrının kendi yaşıtlarınkine benzer bir sorun olduğu sonucuna vardılar ve o bir şey söylemedikçe uzatmama kararı aldılar.

Yang Chen durumun ve nasıl hissettiğinin farkındaydı. An Xin ile Hui Lin'in biraz kafasını dağıtacak bir yolculuğa çıkarmaları gerekip gerekmediğini tartışıyordu. Hui Lin'in kız kardeşi gibi bir arkadaşı olan An Xin, bu öneriyi gerçekten destekliyordu. Hui Lin'in son birkaç gündür kayıt stüdyosundaki ruh hali de pek iyi değildi. Şarkı söylemek ve bütün gün şarkı yazmayı öğrenmek hiçbir şeyi çözmeye yardımcı olmuyordu. Hala Hui Lin'i nereye götüreceklerini tartışıyorlardı. Bahar yakında gelecek olsa da dışarıdaki hava hala soğuktu.

Şubat ayının sonlarına doğru bir cuma gecesi, Yang Chen odasına döndü ve aşağıdaki haberleri izlemeyi bitirdikten sonra duş almaya hazırlandı.

O anda, odasının kapısı tıklatıldı.

Yang Chen, ara sıra ona atıştırmalıklar getiren Guo Xuehua'nın olmasını bekliyordu. Annesinden gelen sevgiyi sessizce kabul ediyordu. Bu kesinlikle garip bir duygu olsa da en ufak bir rahatsızlık hissetmemişti.

Ancak, kapıyı açtıktan sonra, biraz gergin, endişeli, utangaç ve isteksiz görünen Lin Ruoxi'yi gördü.

Lin Ruoxi, Yang Chen'in ofisinde An Xin yüzünden tartıştıkları günden beri Yang Chen'le ilk kez iletişim kurmaya istekliydi. Sonuç olarak, Yang Chen aynı anda şok oldu ve sevindi.

Lin Ruoxi'nin üstünde kırmızı boğazlı hırka ve altında da gri bir etek vardı. Büyüleyici gözleriyle eşleştirildiğinde, özellikle de alt ince dudağını ısırdığında sanki ilkbaharda renkli açelyalar çiçek açmış gibi inanılmaz derecede muhteşem görünüyordu.

"Bebeğim Ruoxi, sonunda beni görmeye mi geldin? Sarılmalarımı özledin mi? Yoksa kış gecesinde biraz sıcaklık mı arıyorsun?” Yang Chen kıkırdadı.

Lin Ruoxi öfkeyle Yang Chen'e bakarken dişlerini sıktı. Daha sonra arkasını dönüp örülmüş gri bir atkı çıkarmadan önce Yang Chen'in odasına girdi.

Atkı basit bir tasarıma sahipti ve insanları sıcak tutmak için yeterli olan yüksek dereceli yumuşak kaşmir kullanılarak örülmüştü.

"Bu benim için mi?" Yang Chen, Lin Ruoxi'ye bakarken şaşırmıştı. "Bebeğim, bu atkıyı benim için mi ördün?”

Utanan Lin Ruoxi başını çevirmeden önce dedi ki, "Teyze Guo ördü. Ama benden bunu... onun yerine benim giydirmemi istedi..."

Lin Ruoxi'nin sesi konuştukça daha yumuşak ve naif oldu. Ne söylemek istediğini açıklamakta zorluk çekiyordu.

Yang Chen durumu anladı. Annesi sürekli karı koca olarak Lin Ruoxi ile olan ilişkisinden endişe duyuyordu. Guo Xuehua işleri bu şekilde düzeltmek ve eskisinden daha yakın olmalarına yardımcı olmak istedi.

Ancak Yang Chen, Guo Xuehua'nın gizlice onun için bir atkı örmesini beklemiyordu. Aslında herhangi bir kuşamın getireceği sıcaklığa ihtiyacı olmamasına rağmen kendisine olan hediyenin ardındaki önem buydu. Yang Chen ona 'Anne' demeye başlaması gerekip gerekmediğini düşünmeden edemedi.

"Atkıyı buraya koyacağım. Ben... ben şimdi gideceğim..." Lin Ruoxi, ayrılmak için dönmeden önce atkıyı Yang Chen'in yatağına yerleştirdi. Yang Chen için atkıyı giyse nasıl olacağını hayal bile edemezdi. Bu onu son derece rahatsız ederdi.

"Gitme," Yang Chen, Lin Ruoxi'nin kolunu kötü bir gülümsemeyle yakalamadan önce söyledi, "Kayınvalidene itaatsizlik mi edeceksin?”

"Sen... yine bana zorbalık yapıyorsun." Lin Ruoxi o kadar gergindi ki yüzü kızarmıştı.

"Bu nasıl bir zorbalık olabilir? Bir eşin kocası için atkı takmasının nesi yanlış? Eğer istersen seni giydirmekten memnuniyet duyarım,” Yang Chen güldü.

"Bir şey giymek için... yardımına ihtiyacım yok.” Lin Ruoxi ayağıyla yere sertçe bastı. Yang Chen'den uzaklaşamadığı için atkıyı öfkeyle aldı ve Yang Chen'e dedi ki, "Domuz elini üzerimden çek. Bunu tek elle nasıl yapabilirim?”

Yang Chen cevap verdi, "Domuzların eli yoktur. Ayakları vardır."

Lin Ruoxi onu reddetti. Yang Chen elini bırakırken, Yang Chen'in alaycı bakışlarına bakmamak için gözlerini kapattı, böylece kendini sinirlenmekten ve garipleşmekten kurtarabilirdi. Atkıyı salladı ve Yang Chen'in boynuna sardı.

Ancak Yang Chen, Lin Ruoxi'nin gözlerini kapamasından istifade etmekte hızlıydı. Aceleyle, Lin Ruoxi'nin kokulu bedenini kollarına çekti ve ona sarıldı.

"Ah," Lin Ruoxi naifçe inledi. Gözlerini açtığında, kokulu dudakları Yang Chen'inkilerle kaplıydı.

“Mmh…”

Lin Ruoxi şokla gözlerini genişletti. Sulu gözleri heyecan, utangaçlık ve öfkeyle doluydu. Ancak, direnecek enerjiden yoksundu. Tüm vücudu kemiksizmiş gibi yumuşadı ve Yang Chen'in soyguncu benzeri dilinin ağzına girmesine izin verdi. Beceriksiz kaçışları daha sonra Yang Chen'in oyuncağı oldu.

Yang Chen öpücüğe düşkündü. Bu hazineye her sarılışında vücudunda muazzam bir zevk kabarıyordu. Tanrıça benzeri kadını fethetmeyi başardığında elde ettiği başarı duygusu tarif edilemezdi. Ona sarılma hissi, bir kadının sıcaklığıyla değil, dünyanın sıcaklığıyla karşılaştırılacak bir duyguydu.

Yang Chen'in kolu Lin Ruoxi'nin sıkı göğsüne ulaşmaya çalıştığında, Lin Ruoxi sonunda buna daha fazla dayanamadı. Dayanılmaz paniği, dudaklarını Yang Chen'inkilerden zorla ayırmasına ve yaklaşmakta olan kolu engellemesine neden oldu.

Yang Chen de çok sabırsız olduğunu fark etti. Lin Ruoxi ile biraz uzlaştıktan sonra neden bu sefer başarılı olmayı beklemişti ki?

Lin Ruoxi'nin ağlayan gözlerine bakarken Yang Chen beceriksizce gülümsedi ve şöyle dedi, "Pekâlâ, seni öpmeyeceğim. Sadece sarılacağım."

"Ayaklarını kullanarak git," Lin Ruoxi soğuk bir sesle söyledi.

Yang Chen acı bir şekilde gülümsedi. Öğrenme yeteneği çok güçlü diye düşündü.

“Eğer gerçekten bu kadar istekliysen, benim yerime sekreterini aramalısın. Sana biraz yüz verdikten sonra astarını isteme. Guo Teyze gelmemi istemeseydi, seni eğlendirmem için hiçbir sebep olmazdı,” Lin Ruoxi soğuk bir sesle cevap verdi.

Yang Chen sinirlenmedi. Dedi ki, "Biliyorum. Buraya gelmeye razı olduğun için yeterince minnettarım. Sonuçta hepsi benim hatam.”

Yang Chen hatalarını kabul ederken Lin Ruoxi konuşmayı bıraktı. Ancak farkında olmasına rağmen adamın hatasını düzeltmek üzere olmadığından emindi. Gittikçe daha fazla sevgilisi olması, Lin Ruoxi'nin acıya katlanmak zorunda kalması gerçeğini ortaya çıkarırken, kendini yorgun hissetmesine neden oldu.

Sınırlarını daha fazla aştıkça, bataklığa saplı ayağı daha derine iniyormuş gibiydi.  Daha önce sarılıp öpüldüğünde, kalbinin derinliklerinde direnme niyetini kaybetmişti. Tek yaptığı içgüdüsel olarak kaçmayı denemekti çünkü o çekingen bir insandı.

Bunu her düşündüğünde, Lin Ruoxi bunu düşünmemek için elinden geleni yapardı. Yakında başka bir şey düşündü. "Hui Lin bana o kişinin öldüğünü söyledi. Doğru mu?" Diye sordu.

Lin Ruoxi Yang Chen'e sakin bir şekilde baktı.

Yang Chen beklenmedik soru karşısında az da olsa şaşırdı. Hui Lin'in ona Lin Zhiguo'dan bahsetmesini beklemiyordu. Ama yine de, bu onu kendisine söylemekten kurtardı.

Kız kardeşler dedeleri Lin Zhiguo'ya karşı farklı bakış açılarına sahipti.

Lin Zhiguo gittiğinden artık böyle şeylerden kaçınmak zorunda değillerdi.

"Doğru. Bir daha asla önünde görünmeyecek." Yang Chen başını salladı.

Lin Ruoxi'nin gözlerinde keder ortaya çıktı. "Gitse bile..."

Yang Chen sessiz kaldı. Lin Zhiguo'nun sorumlu bir kıdemli olmamasına ve hatta nefret ettiği biri olarak görülebilmesine rağmen hala aile olduğunu ve ailenin çok değer verdiği bir şey olduğunun farkındaydı.

Ancak Lin Zhiguo, Lin Ruoxi için Hui Lin'den daha az önemliydi. Bir bakıma, ölümü aslında Lin Ruoxi için bir tür rahatlama oldu.

"Hui Lin'in kimliğini öğrendin, değil mi?” Yang Chen sordu.

"Mhm," Lin Ruoxi onay verici bir sesle mırıldandı. "Yang Lie'nin ona 'Lin Hui' dediğini duyduğumda öğrendim... Ama Hui Lin hala Hui Lin'di. Sırf o kişinin torunu olduğu için ona kötü davranmayacağım. O iyi bir kız. Bu küçük kız kardeşten çok hoşlanıyorum.”

“İyi küçük kız kardeşin son zamanlarda çok karamsardı. An Xin ve ben onu bir gün bir şeyler yapması için dışarı çıkarmayı planlıyoruz. Sence nereye götürmeliyiz?” Yang Chen garip bir şekilde gülümsedi.

Lin Ruoxi sorusuna başka bir soruyla karşılık verdi. "Sen ve o kadın neden Hui Lin'i götürüyorsunuz?”

“Oh? Böyle söylediğini düşündüğünde, Bebeğim Ruoxi, Hui Lin'i benimle mi dışarı çıkarmak istiyor?” Yang Chen sordu.

Lin Ruoxi kaşlarını çattı. "Hui Lin benim küçük kız kardeşim. Neden başka biri tarafından götürülmesine izin vereyim ki? Seninle olmakla da ilgilenmiyorum.”

Yang Chen alnını tokatladı. "Hay! Şimdi ne yapacağım? An Xin, Hui Lin ile iyi arkadaş ve bunu daha önce Hui Lin'e anlatmıştım. Ona artık onunla gitmeyeceğimizi söyleyemem ama benim yerime büyük ablası onu dışarı çıkarsın, değil mi?”

Lin Ruoxi gözlerini yuvarladı. "Hui Lin'i spa merkezime götürmek istiyorum. Gelmek istiyorsan arkadan takip edersin."

Yang Chen ciddiyetle şöyle dedi, "Öyleyse An Xin de gelmek isterse onu durdurmalı mıyım? Bebeğim Ruoxi, Bahse girerim onu görmek istemiyorsundur.”

"O umrumda değil. Utanç verici ilişkinize müdahale etmek için bu kadar zamanım olduğunu mu düşünüyorsun?” Lin Ruoxi memnuniyetsizlikle alay etti.

Yang Chen sırıttı. "Biliyordum. Saygın Patron Lin neden An Xin'den korkmuş olsun ki? O zaman birlikte gidiyoruz."

Lin Ruoxi öfkelendi ama sessiz kalmanın onun yararına olduğuna karar verdi. Yoksa gerçekten An Xin'den korkar gibi görünürdü. Refleks olarak odadan çıkmadan önce soğuk bir şekilde burnunu çekti.

Yang Chen rahatlamış hissetti. Aniden, daha sık karşılaşırlarsa geçinmelerinin mümkün olduğunu fark etti. Bu durumuun Yang Chen'in sevgilisi olan Mo Qianni'den farkı yoktu. Her gün Lin Ruoxi ile yüzleşmek zorunda kalsa bile iyi ve hayattaydı.

Lin Ruoxi'yi bu duruma soktuğu için kendini suçlu hissetmesine rağmen bir kadını bir başkası için incitmesine imkan yoktu. Onlardan faydalandıktan sonra diğer kadınlarını nasıl terk edebilirdi? Güzeller tarafından sevilmenin bu kutsaması hayal edildiği kadar zahmetsizce zevk vermiyordu.