Çevirmen : Clumsy 

Şokun etkisiyle altındaki halı çekilmişçesine sendeleyen Subaru’nun gözleri, kendisine dönük sarışın kızın bakışları karşısında irileşti.

Gök mavisi gözleri yoğun bir öfkeyle parlayan ve güzel yüzü kızaran kız, bir Cadıydı―― Minerva.

Keskin bakışlarını donakalan Subaru’dan ayıran kız, tam karşısında kendi halinde takılan Echidna’ya çevirdi.

[Minerva: Tekrar ediyorum, bu işe dur diyorum. Bu tarz bir kontratı onaylamıyorum.]

[Echidna: ……Hm. Bu yaşanan… hiç beklenmedik bir gelişmeydi, değil mi?]

Düşmanlık için çok samimi, öfke için çok vahşi. Kendi açtığı kraterin ortasında kollarını bağlayarak iri göğüslerini meydana çıkartan ve dudaklarını ısıran Minerva’nın bu duygusal bakışları, umursamaz haldeki Echidna’ya yönelikti.

[Echidna: Eminim―― bir Cadı ile yapılacak kontratın ne ifade ettiğini anlıyor olmalısın. Bunu bile bile müdahale ediyor olman…… senin de onunla bir kontrat oluşturmak istediğin anlamına mı geliyor? Kıskançlık mı çekiyoruz acaba?]

[Minerva: Hiç değilse öfkemin çok barışçıl olmadığının farkında mısın? Öfkeliyim. Kızgınım. Sinirimden patlamak üzereyim.]

Minerva Echidna’nın tavrına iyice kızaran yanaklarla karşılık vermişti. Tavan yapan duyguları yüzünden gözleri yaşlanmış, baştan çıkarıcı fiziğine tamamen zıt bir şekilde masum, çocuksu bir görünüme bürünmüştü.  
―― Subaru böylesi bir karakteri kabullenmek zorunda olsa da şaşırmadan edemiyordu.

[Subaru: Ne… burada ne yapıyorsun?]

[Minerva: Ne. Burada olamaz mıyım yani?]

[Subaru: Yo, öyle değil… ama…… Yani Echidna burada sonuçta.]

Minerva yanaklarını hoşnutsuz bir şekilde şişirirken Subaru da Echidna’yı işaret ederek bu sözleri sarf etmişti. Ne kast ettiğini anlamayan Minerva başını kaldırdı ama Echidna anlayarak hafifçe ellerini çırptı ve başını salladı.

[Echidna: Ah, sanırım kafanın neden karıştığını anladım. ――Ben hala buradayken başka bir Cadının belirmesine şaşırdın, değil mi?]

[Subaru: Y-yeah. Yani Cadılarla hep tek tek karşılaşmıştım…… Senin yerini alarak beliriyorlar diye düşünmüştüm. Ama……]

[Minerva: Bahse varım aynı anda belirebileceğimizden hiç bahsetmemiştir. Tam da kötü bir Cadının yapacağı bir harekete benziyor.]

Minerva öfke içerisinde omuzlarını dikleştirdi ve Subaru’nun itirazlarını engelledi. Subaru ise [Cidden mi…?] diye mırıldanarak Echidna’ya döndü. Ancak Echidna her ikisini de umursamıyor veya reddetmeye çalışmıyordu.

[Echidna: Yanlış anlamanı istemezdim. Diğer Cadıları çağırmak benim için büyük bir sorumluluk ve risk. Belli şartlar altında buranın hakimiyetini çalma ihtimalleri var. Öyle olmasa bile onlar gibi güçlü varlıkları yeniden yaratmak için büyük bir çaba gerekiyor.]

[Subaru: Bu yüzden mi? ……Yo…ama sen……]

[Echidna: Tek bir yalan dahi söylemedim, bunu garanti edebilirim.]

Echidna’nın keskin ifadesi, Subaru’nun kekeleyişini böldü.

Bu doğruydu. Anılarını tarayan Subaru, Echidna’nın bu konuda yalan söylemiş olabileceğine dair bir bilgi bulamıyordu.

İşlerin bu şekilde işlediğini farz eden Subaru’ydu. Yani Echidna teknik olarak Subaru’yu kandırmamıştı. Ama-

[Echidna: Sadece diğer Cadıların istedikleri gibi hüküm sürmelerini ve seni benden almalarını istemedim.]

[Subaru: H, uh?]

[Echidna: Sen uzun zamandır ilk konuğumsun. Ölümümden önce de sonra da hiç kimseyle konuşurken seninle konuşurken olduğu kadar heyecanlanmadım. Seninle burada olmak istediğim, seni kendime saklamak istediğim için beni acınası bulacak, lanetleyecek misin?]

[Subaru: ――――]

[Echidna: Bunu tekrar edip durduğumu biliyorum ama sana oldukça düşkünüm. Ve onları benden daha etkileyici veya daha faydalı bulmandan, ilginin kaymasından korkuyorum. ――Bana gülmekte serbestsin.]

Sahip olmak için duyulan ekstrem, korkunç bir arzu―― Echidna’nın açıkladığı sebep buydu.

Echidna’nın bahanelerini ses çıkartmadan dinleyen Subaru, neden bu kadar takıntılı olduğunu merak ediyordu―― bu düşkünlüğün sebebi neydi?

Aynı şey Kıskançlık Cadısı için de geçerliydi. Bir de Echidna çıkmıştı. Peki neden――

[Minerva: Seni kandırmak çok kolay, farkında mısın!?]

[Subaru: ――Ddgah!?]

Düşüncelere dalan Subaru, kafasının arkasına hafif bir yumruk yemişti.

Elini başına koyarak geri dönen Subaru, Minerva’nın tam arkasında olduğunu fark etti. Minerva ise Subaru’nun kafasındaki elini yakaladı ve bileğini bükerek yere yapıştırdı.

[Subaru: Oa, aah! Du-, acıyor acıyor acıyor…… ya da… acımıyor mu ki?]

[Minerva: Yaşayan bir şeye doğrudan temas ettiğimde ne yapmış olursam olayım iyileştirmeye başlıyorum. Tüm gücümle yumruk atıp yaraları kapatabilir, birini yere yatırıp hastalıklarını tedavi edebilir, omzunu sıkarak acılarını yok edebilirim…!]

[Subaru: Bu da…… bedenimin neden acımadığını açıklıyor.]

Vücudu Öfke Cadısının inanılmaz gücünden faydalanırken boynunu bükerek kendisini yerde kilitlemiş olan Minerva’ya döndü.

Kemiklerinin şekil değiştireceği ve acı çekeceği bir pozisyona sokulmuş olsa da hiçbir acı duymuyor, aksine hoş bir ılıklık hissediyordu. Bu, Cadının her türlü aksiyonunu pozitife çeviren enteresan bir Otoriteydi―― Subaru’nun bu kızla ilgili tek bir negatif izlenimi dahi olmamıştı ama-

[Subaru: Ne bok yemeye çalışıyorsun……?]

[Minerva: Bunu yapmasaydım Echidna’nın tatlı sözlerine kanacak ve onunla bir kontrat oluşturacaktın. Bu aceleci tavırların ve bir karış havadaki başın cidden tepemi attırıyor!]

[Echidna: Tatlı sözlerine kanma kısmı hoş durmuyor. Hatırladığım kadarıyla yalnızca kontratın faydalarından ve ortak bir paydada buluşmaktan bahsetmiştim……]

[Minerva: Bütün sorumluluğunu yerine getirmişsin gibi konuşman bana dokunuyor. Faydaları anlattın. Evet doğru…. Ama kontratla birlikte gelen elverişsiz şeylerden bahsetmedin!]

Öfkeye kapılan Minerva, ayağını sertçe yere geçirdi. Ve topuğunun indiği yer de tam olarak Subaru’nun poposu oldu. Topuk, Subaru’ya tarifsiz bir his yaratarak açtığı delikle yere ulaştı.

Aldığı darbenin bir şekilde bağırsak fonksiyonlarını iyileştirdiğini hisseden Subaru bir yandan şaşırırken bir yandan da Minerva’nın sözlerindeki haklılığı algılamaya başladı.

――Doğruydu, Echidna ile kontratın zararlarını hiç konuşmamıştı. Bunu fark etmesi ne kadar vaktini alacaktı acaba?

[Subaru: Yo ama…… bu zararlar…… çok da ciddi değildir, değil mi?]

[Minerva: “O kadar kötü olamaz” diye mi düşünüyorsun? Kontratları çok hafife alıyorsun. Hem de karşındaki kişinin bir Cadı olmasına rağmen―― Yedi günahın adını alan Cadılar arasında en çok kontrat oluşturmuş, insanlarla en çok irtibata geçmiş ve tarihe en çok burnunu sokmuş Cadıyla: Açgözlülük Cadısıyla.]

[Echidna: Bunlar benim için bir şerefti…… gerçi hepsine onurlu, şerefli diyemeyiz tabii. Benimle bir kontrat oluşturmanın her şeyi kurtarmak anlamına gelmediği de doğru.]

Subaru, Minerva’nın ağzından çıkan bilgilere yabancıydı. Echidna ise Subaru’ya karşı bir kötü niyeti olmadığı konusunda ısrarcı oluyordu.

İki kızın ifadeleri arasında sıkışıp kalan Subaru’nun zihnindeki karmaşa tavan yapmıştı. Hangisine inanacağını bilemiyordu.

Subaru, Mezara girerek Yargılamaları başlattığı günden beri Echidna ile pek çok kez buluşmuş ve onu, birlikte endişelerini giderebildiği bir silah arkadaşı olarak görmüştü.

Bu yüzden işbirliklerini mühürleyecek bir kontrat önerisi aldığında bir parçası rahatlamıştı.

Diğer taraftan, Minerva ile geçirdiği vakit Echidna ile geçirdiğinden çok daha azdı. Ama Subaru ne zaman bir tehlikeyle karşı karşıya olsa Minerva onu görkemli kollarıyla iyileştiriyor, sonra da bir teşekkür dahi talep etmeden kasırga misali çıkıp gidiyordu.

Minerva’nın Subaru’yu kandırmak için bir sebebi yoktu. Yani mesele gerçekten müdahale edeceği kadar büyükse, Subaru’nun değerlendirmek için daha çok zamana ihtiyacı olacaktı.

Ya da daha ziyade, düşünmek yerine bir soru sorarak başlamalıydı.
Yani――

[Subaru: Echidna. Bu kontratı bağlarsak… karşılığında bir talebin olacak, değil mi?]

#Birilerinden dayak yemeden konratın bir karşılığı olacağını bile düşünemiyor bizim çocuk.
Neyse ki sonunda aklı başına geldi. Minerva sağolsun... Gerçekten öfkeli ve ilginç bir Cadı. Masum bir izlenim veriyor.
Echidna'nın ne talep edeceğini merak ediyorum doğrusu. Bir sonraki bölümde görüşmek üzere!