“Ah... Satoshi-kun yine Keichi-kun’a zorbalık ediyor...”

Anaokulu öğretmeni olan ablasının yanına, annesinin gönderdiği pirinç toplarını vermek için geldiği seferler arasında bir yenisiydi. Tüm aile olarak buradaki çocukların üzerlerine titriyorlardı.

“Ah! Mirai-kun~ Onee~chan’i tekrar ziyarete gelmişsin!”

Ablası oyuncakların arasından ustalıkla geçerek onun yanına koştu. Elindeki sepete dikkat etmeden başını kollarının arasına aldı ve sıkıcı sarıldı. Adeta onu boğuyordu.

“Nee-san! Artık bunu yapmayı kes lütfen... Hem çocuklarla ilgilenmen gerekmiyor mu? Satoshi-kun yine yapacağını yapıyor.”

Satoshi kendisinden bir yaş küçük olan Keichi ile kavga ediyordu. Satoshi’nin aksine Keichi kısa ve zayıf bir çocuktu. Kollarını bir o yana, bir bu yana sallıyor ve Satoshi’ye vurmayı umuyordu fakat etki etmediği çok açıktı.

“Buraya kadar, Keichi!” dedi Satoshi. “Yaptıklarının hesabını verme zamanın geldi!”

Satoshi, Keichi’yi itti ve onu oyuncak LEGO’ların üstüne düşürdü. Başı LEGO’lar yüzünden acıyan Keichi ağlamaya başladı.

“Bitir işini Satoshi!”

“Yaparsın koçum!”

“Sümüğünü de sür!”

Satoshi, Keichi’nin beslenme çantasını aldı ve fermuarını açıp Keichi’nin başına geçirdi. Keichi ağlarken arkadaşları onunla “Ezik Keichi!” diye dalga geçiyor ve Satoshi’yi övüp, cesaretlendiriyordu. Çocuklar gerçekten de acımasızdı.

Satoshi, Keichi’nin başını LEGO’lara vurmaya başladı. Mira’nin ablası ise hiç oralı gözükmüyordu. Çocuklar için getirdikleri pirinç toplarını çoktan yemeye başlamıştı.

“Nee-san! Ne yaptığını zannediyorsun?! Keichi-kun’un nasıl ağladığına bir bak!” Ablasının ağzından pirinç topunu aldı. “Bunu durdurmayı planlamıyor musun?”

Ablası, Mirai’nin kulağına eğildi. “Hayır, benim tatlı küçük kardeşim. Bu anaokulunun bazı kuralları vardır, onlardan biri de kavgaları asla ama asla ayırmamaktır! Sakın bu kuralı unutayım deme!”

“Eeeh! Bu ne saçma bir kural!”

Mirai arkasını ablasına döndü ve kavga eden çocukların üstüne yürüdü.

“Hey! Sizi küçük şeytanlar! Dağılın bakayım!”

Kendilerinden dokuz yaş büyük bir liselinin üzerlerine geldiğini gören çocuklar bir anda dona kaldı. İfadesizlerdi ve Mirai bu duygusuz suratlara karşı şaşırsa da tepkisini sürdürdü.

“Kavga etmek kötüdür! Buna bir son vereceksiniz!”

Diğer çocukları kenara iterken ağlayan Keichi’nin başındaki beslenme çantasını çıkardı. Çanta yırtılmış ve üstündeki Spider-man resmi şeklini kaybetmişti.

“Üzülme, Keichi-kun! Yarın sana yeni bir beslenme çant- Eh?”

Keichi’nin gözyaşları bir anda kesildi ve korkunç gözlerle Mirai’ye baktı. Mirai tüylerinin ürperdiğini hissederek ayağa kalktı.

“Ne yaptın sen?” diye sordu Keichi.

Mirai’nin ayağı kaydı ve yere düştü. Başı bir LEGO’ya denk gelmişti. Ablası çığlık atarken Mirai’nin gözü karardı. Gördüğü son şey onu sarmalayan beyaz bir ışıktı.

***

“Ne oldu bana?”

Üstüne nasıl geldiğini hatırlamadığı uzun, kırmızı bir koltuğun üzerinde uzanıyordu. Psikologların hastaları ile konuşurken kullandıklarına benziyordu. Zaten kendisi de bir ofisin içerisindeydi.

“Hay-hay~!” Bir kızın tatlı sesini duydu. “Bugünkü enayimiz, pardon, hastamız da gelmiş!”

“Hey! Enayi dediğini duydum!”

Ofis masasının ardındaki bir oyuncu koltuğunda, beyaz saçlara sahip mor gözlü genç bir kız oturuyordu. Küçük göğüsleri ve tatlı bir yüzü vardı.

“Pekâlâ~ Öyle olma bakalım! Amma velâkin gerçeği ikimiz de değiştiremeyiz!”

Kalemini sallayarak konuşurken gözlerini kapamıştı. Mirai ayaklandı ve tatlı kızın üstüne yürüdü. Ellerini masaya koyup bağırdı.

“Bana nerede olduğumu söyleyecek misin?!”

Beyaz saçlı ofis çalışanı copslayi yapan kızın yüzünde şerefsizce bir gülümseme belirdi.

“Başın bir LEGO’ya çarptı ve beyin kanaması geçirip öldün. Şu anda Paralel Dünya Geçiş ve İkamet İşleri Müdürlüğündesin!”

“Eh?”

Mirai donakaldı. Söylenen diğer her şeyi anlayabilirdi ama...

“Lego mu? Gerçekten mi!!!”

---

Beni Unutma

0:43 ━❍──────── 3:42

↻     ⊲  Ⅱ  ⊳     ↺

VOLUME: ▁▂▃▄▅▆▇ 100%

Arkadaşlar Selam, Start bir tık şey oldu.

──────▄▀▄─────▄▀▄

─────▄█░░▀▀▀▀▀░░█▄

─▄▄──█░░░░░░░░░░░█──▄▄

█▄▄█─█░░▀░░┬░░▀░░█─█▄▄█

Öncelikle söylemek isterim ki iyi bayramlar. Aqoğlu seçimi kaybedince moralim bozulduğundan biraz şey oldu beşinci cilt yazasım falan gelmeyince gecikti de sonunda bitirebildim ama bu iyi mi değil mi emin olamıyorum çünkü bitirdikten sonra boşluk hissine kapıldım.

｡☆✼★━━━━━━━━━━━━★✼☆｡

Ama evet, beşinci cilt bitti.

｡☆✼★━━━━━━━━━━━━★✼☆｡

Altıncı cildin geliş tarihi ise… Ancak böyle bir kerameti ermişler bilebilir.

___

(._.)

<|>

_/\_

Şöyle ki üniversiteyi bitirdim ve sırada askerlik var. Henüz mezuniyetimi işlemedikleri için başvurmadım ama işledikleri vakit şubeye gidip başvuracağım. Dolayısıyla da eğer cilt altıyı yazmaya başlarsam askere gideceğim için yarım kalacak ve yarım bırakacağım işe başlamak istemiyorum!

▀██▀─▄███▄─▀██─██▀██▀▀█

─██─███─███─██─██─██▄█

─██─▀██▄██▀─▀█▄█▀─██▀█

▄██▄▄█▀▀▀─────▀──▄██▄▄█

LOVEAma! Bu demek değil ki Start’ı yazmayı bırakacağım… Umarım bırakmam, yazma kabiliyet ve imkânım mevcut olduğu müddetçe bırakmayı da planlamıyorum çünkü hayatımın son iki senesinde seriyi yazmaya ciddi bir vakit hayırdım ve boşa gitmesi beni kahrederdi. O yüzden, askere gidip döndükten ve muhtemelen iş arayışından sonra hayatımı düzene oturtunca tekrar devam edeceğim.

★ ° . *　　　°　.　°☆ 　. * ● ¸

. 　　　★ 　° :. ★　 * • ○ ° ★　

.　 * 　.　 　　　　　. 　

° 　. ● . ★ ° . *　　　°　.　°☆

　. * ● ¸ . 　　　★ 　° :●. 　 *

• ○ ° ★　 .　 * 　.　 　　　　　.

 　 ° 　. ● . ★ ° . *　　　°　.　

°☆ 　. * ● ¸ . 　　　★ 　

° :. 　 * • ○ ° ★　 .　 * 　.　

　★　　　　. 　 ° 　.  . 　    ★　 　　

° °☆ 　¸. ● . 　　★　★

° . *　　　°　.　°☆ 　. * ● ¸ .

★ ° . *　　　°　.　°☆ 　. * ● ¸

. 　　　★ 　° :. 　 * • ○ ° ★　

.　 * 　.　 　★     ° :.☆

Bu arada beğendiyseniz abone olmayı, seriyi beğenmeyi ve paylaşmayı unutmayın arkadaşlar bu da discord sunucumuzun linki: https://discord.gg/GNUVsauXy6

░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░▄▀░░▌

░░░░░░░░░░░░░░░░░░░▄▀▐░░░▌

░░░░░░░░░░░░░░░░▄▀▀▒▐▒░░░▌

░░░░░▄▀▀▄░░░▄▄▀▀▒▒▒▒▌▒▒░░▌

░░░░▐▒░░░▀▄▀▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒█

░░░░▌▒░░░░▒▀▄▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▀▄

░░░░▐▒░░░░░▒▒▒▒▒▒▒▒▒▌▒▐▒▒▒▒▒▀▄

░░░░▌▀▄░░▒▒▒▒▒▒▒▒▐▒▒▒▌▒▌▒▄▄▒▒▐

░░░▌▌▒▒▀▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▐▒▒▒▒▒█▄█▌▒▒▌

░▄▀▒▐▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▄▀█▌▒▒▒▒▒▀▀▒▒▐░░░▄

▀▒▒▒▒▌▒▒▒▒▒▒▒▄▒▐███▌▄▒▒▒▒▒▒▒▄▀▀▀▀

▒▒▒▒▒▐▒▒▒▒▒▄▀▒▒▒▀▀▀▒▒▒▒▄█▀░░▒▌▀▀▄▄

▒▒▒▒▒▒█▒▄▄▀▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒░░▐▒▀▄▀▄░░░░▀

▒▒▒▒▒▒▒█▒▒▒▒▒▒▒▒▒▄▒▒▒▒▄▀▒▒▒▌░░▀▄

▒▒▒▒▒▒▒▒▀▄▒▒▒▒▒▒▒▒▀▀▀▀▒▒▒▄▀

Kısa kesmek gerekirse Start – Kapının Ardındaki Dünya mutlaka devam edecek (yazmama engel olan bir durum olmazsa - inşallah olmaz) ama masmaalesef şimdilik ara vermek zorunda.

███████╗

██╔════╝

█████╗

██╔══╝

██║

╚═╝

SERİ İLE İLGİLİ YORUMLARINIZI ASLINDA DUYMAK İSTERİM…

BEĞENDİNİZ Mİ?

BEĞENMEDİNİZ Mİ?

NERELERİ HOŞTU?

NERELERİ BOK GİBİ OLMUŞTU?

NE YAPSAM DAHA İYİ OLURDU?

SİZİN İÇİN NASIL BİR DENEYİMDİ?

YAZARSANIZ GÜZEL OLUR YANİ…

░░░░▄▄▄▄▀▀▀▀▀▀▀▀▄▄▄▄▄▄

░░░░█░░░░▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒░░▀▀▄

░░░█░░░▒▒▒▒▒▒░░░░░░░░▒▒▒░░█

░░█░░░░░░▄██▀▄▄░░░░░▄▄▄░░░█

░▀▒▄▄▄▒░█▀▀▀▀▄▄█░░░██▄▄█░░░█

█▒█▒▄░▀▄▄▄▀░░░░░░░░█░░░▒▒▒▒▒█

█▒█░█▀▄▄░░░░░█▀░░░░▀▄░░▄▀▀▀▄▒█

░█▀▄░█▄░█▀▄▄░▀░▀▀░▄▄▀░░░░█░░█

░░█░░▀▄▀█▄▄░█▀▀▀▄▄▄▄▀▀█▀██░█

░░░█░░██░░▀█▄▄▄█▄▄█▄████░█

░░░░█░░░▀▀▄░█░░░█░███████░█

░░░░░▀▄░░░▀▀▄▄▄█▄█▄█▄█▄▀░░█

░░░░░░░▀▄▄░▒▒▒▒░░░░░░░░░░█

░░░░░░░░░░▀▀▄▄░▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒░█

░░░░░░░░░░░░░░▀▄▄▄▄▄░░░░░█

EPİK NOVEL DE SANKİ BİTTİ AH… AH…

AH ULAN EPİK NOVEL…

YAZACAK BAŞKA BİR ŞEY KALMADI SANKİ…

ELVEDA…

¨º¤ø„¸¨º¤ø„¸ ¸„ø¤º°¨¸„ø¤º°¨¸„ø¤º°¨¸„ø¤º°¨¸„

¨°º¤ø„¸ ağlarken yanımda olmayanlar ¸„ø¤º°¨

¸„ø¤º°` qülerken qölqe yapmasınlar… `°º¤ø„¸
…
¸„ø¤º°¨¸„ø¤º°¨¸„ø¤º°¨ ¨°º¤ø„¸¨°º¤ø„.¨º¤ø„¸¨

|^^^^^^^^^^^^ ||
| ELVEDA……. ___| ||’”"|”"\__,
| _____________ l | |__|__|___| )
(@!)!(@)”"”"”**|(@) (@)****|(@)

………♥#########♥
…..♥#############♥
…♥###############♥
..♥#################♥………………♥###♥
..♥##################♥……….♥#########♥
….♥#################♥……♥#############♥
…….♥################♥..♥###############♥
………♥################♥################♥
………..♥###############################♥
…………..♥########## l o v e ###########♥
…………….♥#########################♥
………………♥######################♥
………………..♥###################♥
………………….♥#################♥
……………………♥##############♥
………………………♥###########♥
………………………..♥#########♥
………………………….♥#######♥
……………………………♥#####♥
……………………………..♥###♥
……………………………….♥#♥
…………………………………♥
…………………………………♥

HOŞÇA KALIN ARKADAŞLAR!