"Böylece hem kız kardeş hem de erkek kardeş sevgili olmaya karar verirler."

Haru, romanını yazdıktan sonra içini çekti ve yorgun hissetti. Bir süre romanını kontrol etti ve sonuçtan oldukça memnun kaldı, "Daha sonra Machida'ya göndereceğim." Bir şişe su getirirken odasının verandasına doğru yürüdü. Dışarıdaki manzaraya baktı ve nostaljiye kapıldı.

Haru elinde bir şişe su içerken "15 yıl oldu ha" diye düşündü. 15 yıldır bu dünyada yaşamayalı oldukça uzun olduğunu hissetti. Geçmiş hayatındaki kazalardan öldükten sonra reenkarne olduğu için oldukça şaşkındı. Hafızası biraz bulanıktı ama yine de işini ve diğer bazı şeyleri hatırlıyordu.

Onu şaşırtan tek şey, bu dünyaya doğduğu zamandı. Ailesinin adını söylediğini duyduğunda şok oldu.

"Adın Kasugano Haruka," dedi Haruka dışarıdaki manzaraya bakarken. 'Yosuga no Sora'nın başkahramanına reenkarne olduğunu düşündüğünde boğazı oldukça susamıştı ve o anki duygularını açıklamak oldukça zordu. O zamanlar romancıydı ve daha önce anime izlemek gibi bir hobisi de vardı.

"Ama neden bu anime?" Haruko düşündü ve içini çekti.

Bir ay önce anne ve babasının uçak kazaları yüzünden ölmesiyle birdenbire nostaljiye kapıldı. Hem o hem de küçük kız kardeşi çok üzgündü ve aynı zamanda ebeveynlerinin onları terk ettiğini duyduklarında en karanlık anlarıydı.

Bir anda yetim kalmışlar ve amcaları ya da teyzeleri aynı anda onlara bakamadığı için neredeyse ayrılmışlardı. Her ne kadar istemeseler de birbirlerinden ayrılmaları gerekiyordu.

Neyse ki, o bir romancıydı ve ekonominin sorununu ailesiyle halledebilirdi. Hile yapmamasına rağmen hafızası çok iyiydi ve geçmiş hayatındaki bazı ünlü romanları canlandırabiliyordu. Ancak, yazmadı ve kendi orijinalini yazmaya karar verdi. En popüler romancı değildi ama o kadar da kötü değildi ve oldukça fazla hayranı vardı. Bu şehirde rahatça yaşayacak kadar parası vardı ve hatta kendi evini, dairesini veya arabasını satın aldı.

Yine de, daha küçük olduğu için bunu yapmadı. Ayrıca anne ve babasının bıraktığı daireden de taşınmak istemiyordu.

Kendi parasını üretebilecek bir yeteneğe sahip olması büyük şanstı, yoksa bu daireyi satmak zorunda kalacak ve kırsalda yaşayacaktı. Ailesinin kırsal bir şehirde bir evi olduğunu hatırladı.

Haru, vücudu zayıf ve zayıf olduğu için küçük kız kardeşi için de yardımcı olduğu için orada yaşamayı pek umursamadı. Hava temiz olduğu için kırsalın oldukça iyi olacağını ve sağlığına yardımcı olacağını düşündü. Ancak, çok fazla hata ve yavaş internet bağlantısıyla yaşamak istemediği için bu fikri reddetti.

Mfwgu ao jfl val dfpio om nfqnuz vuz omm qphv.

Haru bir yıl ara vermeye karar verdi ve gelecek yıl liseye başlayacaktı. Ebeveynlerinin haberlerini duyduğunda durumu oldukça kötü olduğu için hala küçük kız kardeşine bakmak zorundaydı. Şu anda lise birinci sınıfta olmalıydı ama bu konuda pek endişesi yoktu. Ayrıca gelecek yıl liseye başladıklarında ablasıyla aynı sınıfa girmenin iyi olacağını düşündü.

Haru, son on beş yılda olan birçok şeyi düşündü. Plandan kaçıp kaçamayacağını merak ediyordu. Vɨrġɨnɨtƴ'yi mahalle ablasına kaptırdığında ilkokuldayken çocukluğunu hatırladı. Onunla dövüşemezdi ve onunla dövüşmek de istemiyordu. Akışı takip etmeye karar verdi ama karşılığında küçük kız kardeşi her ikisinin de işi yaptığını gördü.

Muhtemelen küçük kardeşinin o yerde yaşamak istememesinin sebeplerinden biri de buydu.

Haru odasına geri döndü ve şişeyi masaya koydu. Günlük antrenmanına başladı ve ter kokmasını istemediği için gömleğini çıkardı. Bu kahramanın içinde reenkarne olmasına rağmen, vücuduna baktığından beri biraz farklıydı. 'Yosugu no Sora'nın son bölümünde yaşanan trajediden korktuğu için yüzmeyi de öğrendi.

"1, 2, 3...."

Haru, romanının bir sonraki planını düşünürken şınav çekmeye başladı. Tembel olmak istedi ve geçmiş hayatında ünlü bir roman yazdı ama bu dünyada farklı anime ve mangalardan başka bir karakterin yaşadığını görünce durdu. Daha sonra birisinin hayatını romanına yazacağından ve o kişinin peşinden gelip sorun çıkaracağından korkuyordu.

"86,87,88..."

Alnından ter damlamaya başladı ama yine de rutinini bitirmek için yeterli değildi. Fit olmak ve küçük kız kardeşini korumak için güçlü bir vücuda ihtiyacı vardı. Kız kardeş kompleksi yoktu ama tek kız kardeşi olduğu ve bu dünyada sadece ikisi yaşadığı için onu gerçekten önemsiyordu.

---

Hfzp lommt pn fdouz vu vft daralvut val jmzcmpo. Hu ommc f omjui frt juro om ovu gfovzmmq. Hu immcut fo val zudiuhoamr ar ovu qazzmz frt rmttut.

15 yaşında 176 cm civarındaydı ve onun yaşındaki biri için oldukça uzun sayılabilirdi. Daha sonraki yıllarda daha da uzayabileceğini biliyordu. Kısa gümüş saçları ve siyah gözleri var. Nazik bir görünüme ve ince kaslı bir vücuda sahiptir.

Haru vücut geliştirmeci vücudundan pek hoşlanmadı ve küçük kız kardeşi de aynıydı. Tam olarak narsist değildi ama oldukça yakışıklıydı. Ona iyi bir gen vermek için ailesine minnettar olması gerekiyordu. Pantolonunu çıkardı ve banyo yapmak için duşa girdi. Şarkı söylemeye başladı ve banyonun boşluğundan kendisine bakan birini fark etmemesini sağladı.

O kişi, banyodan çıkmak istediğini görünce aceleyle geri gitti.

Haru çok uzun süre duş almadı ve vücudunu kurutmak için dışarı çıktı. Odasına doğru yürüdü ve ŀȧptop'unda "Machida?" yazan bir e-posta gördü. Açtı ve ondan gelen mesajı okudu.

"Romanınızın bir sonraki cildini gönderin, acele edin!!" Machida e-postasında yazdı.

"Ne sabırsız bir kadın," Haru başını salladı ve e-postasına göndermek için romanının dosyasını aradı. Romanını birkaç saniye içinde e-postasına gönderdi ama telefonunun titrediğini gördü. Telefonunu aldı ve CONNECT hesabında bir grup sohbet davetinden gelen bir bildirim gördü. Kaşlarını çattı ve davetiyeye baktı.

[Boyutlu Sohbet Grubuna katılmak ister misiniz?]

"Bu da ne böyle?" Haruka da bu tür gruplardan pek çok şey almıştı ama oldukça rahatsız edici olduğu için genellikle reddetmişti. Reddetmek istedi ama aniden fikrini değiştirdi ve daveti kabul etmeye karar verdi.

"Kabul etmek."

Hfzpcf fhhunout yumurta ezmpn zuypulo frt emo yumurta rmoadahfoamr.

[Boyutlu Sohbet Grubu oluşturuldu, 'Sis-Con'un grup sahibi olduğu için tebrikler!!]

"NE!!!!!"