"Nasıl bir istek?" Haruka merakla sordu.

"Kitabım o zaman iki hafta sonra yayınlanacak, kitap satışlarımı artırmak için tanışmak ve selamlamak zorunda kalacağım, bana orada eşlik eder misiniz? Etkinliğe giren garip insanlar olacak diye çok korkuyorum." Kasumigaoka ona söyledi. Çok güzel bir kız olduğunu biliyordu ve ona vurmaya ya da flört etmeye çalışan sinir bozucu hayranları olacağından emindi. O anda onu koruyabilecek birini istiyordu.

Haruka başını salladı, "Tabii, umurumda değil, o zaman sana yardım edeceğim."

"Teşekkür ederim," Kasumigaoka rahatlayarak içini çekti. Onu daha önce dövüşürken gördüğü için onu koruyabileceğini biliyordu.

Haruka, "Bana telefon numaranı verebilir misin? Daha sonra olmaması benim için oldukça rahatsız edici olacak," dedi.

"Benim, benimle flört etmeye mi çalışıyorsun?" diye sordu Kasumigaoka.

"Eh, istersen öyle yorumlayabilirsin," diye yanıtladı Haruka.

"Hmph, eğlenceli değilsin! Güzel kızlarla numara alışverişi yaptığın için bir vɨrġɨn gibi davranıp kızarmalısın!!!" Kasumigaoka şikayet etti.

Haruka sadece burnunu ovuşturdu ve şikayetini dinledi. Ayrıca kendisinin kendisine güzel bir kız dediğini de tükürmek istedi, 'Eh, o gerçekten çok güzel ama.' Küçük kız kardeşinin onsuz iyi olacağını öğrenene kadar bu tür bir ilişkiye sahip olmak istemiyordu. Bu zamanda bir kız arkadaşı olduğunda zamanının bölüneceğini biliyordu. Bu kızın gerçekten kibar ve güzel olduğunu biliyordu, ayrıca onu uzun zamandır tanıyordu. Henüz bu tür bir ilişkiye hazır olmadığı için onun duygularını oynamak istemiyordu.

Kasumigaoka on dakika boyunca monologuna başladı ve gözlerini kapatırken onu dinledi. Nasıl bu kadar çok konuşabildiğinden emin değildi.

Kasumigaoka, "Her neyse, işte CONNECT hesabı, e-posta ve telefon numarası," dedi.

"Evet, benim de burada," dedi Haruka.

Telefon numarasını aldığında Kasumigaoka oldukça memnun görünüyordu. Yine de onun soyadıyla hitap etmesinden pek memnun değildi.

"Kasumigaoka," Haruka artık eve gideceğini söylemek istedi.

"Utah..."

"Hmm?"

"Bana Utaha de! Ben de seni ararım, Haru," dedi Kasumigaoka ona.

Haruka bu kızın gerçekten tatlı olduğunu düşündü, "Tabii, Utaha-Chan."

"-Chas son ekini eklemenize gerek yok!!" dedi Utaha.

Haruka, "Tamam, tamam, o kadar kızmana gerek yok, bundan sonra sana Utaha diyeceğim," dedi.

Utaha, "Elbette, bana ilk adımla hitap etme ayrıcalığına sahip olduğunuz için minnettar olmalısınız." Dedi.

Haruka, "Evet, bu ayrıcalığa sahip olduğum için şanslı bir adam olduğumdan eminim," dedi.

Bir süre konuşuyorlardı ve birbirleriyle konuşmayalı uzun zaman olduğu için birlikte dışarı çıkmaya karar verdiler. Onlara garip bakışlar atan Machida'yı yolda karşıladılar.

"Machida ile ne kadar yakınsın?" diye sordu Utaha.

Haruka, "O zaman bana yardım etti, bana yakın bir abla gibiydi" dedi.

"Hmmm," Utaha ona baktı.

Haruka atmosferin biraz garip olduğunu hissetti. Geldiğini biliyordu çünkü onu konuşmaya davet etti, "Şimdi nereye gidiyoruz?"

Utaha gülümsedi ve "İnsanların cenneti" dedi.

Haruka dudaklarını seğirdi ve bununla ne demek istediğinden emin değildi.

---

Haruka önündeki garip kafeye baktı. Burayı duymuştu ama hiç gelmemişti. Burasıyla oldukça ilgilendiğini hissetti ve gelmek istedi. Buraya ilk kez bir kızla birlikte geleceğini beklemiyordu.

"Bu?" Haruka ona baktı.

"Burası Maid Cafe, nasıl? Heyecanlı hissediyor musun?" diye sordu Utaha.

Haruka, "Seninle vakit geçireceğim için daha heyecanlıyım," diye alay etti.

Utaha kızardı, "D - aptalca bir şey söyleme, hadi içeri girelim."

"Tabii," Haruka gülümsedi ve onu takip etti.

Mağazaya girdiler ve hizmetçi üniformalı güzel bir kız tarafından karşılandılar.

"Eve hoş geldiniz! Usta! Hanım!"

Svu vfl imre cvfca vfaz jaov ojm nmrwofail frt vfl Sfddzmr uwul. Svu jufzl f ownahfi qfat mpodao, hmrlaloare md f gifhc prtuzhmfo frt f jvaou, dzaiiut-ozaq fnzmr frt f jvaou cruu-iureov jvaou jaov gifhc lvmul.

İkisine de baktı ve bir çift sevgili olduklarını düşündü. Kızardı ve "Lütfen, size masanızı göstermeme izin verin" dedi.

"Teşekkür ederim," dedi Haruka.

Utaha cevap olarak başını salladı. Ona baktı ve önündeki hizmetçiye baktı. Hizmetçinin gerçekten çok güzel olduğunu ve herkesin onu korumak istemesine neden olan bir duyguya sahip olduğunu kabul etmek zorundaydı. Bu hizmetçi kıyafeti ile de ilgilendi, ona göstermenin ilginç olacağını düşündü.

"Hizmetçi kıyafetini sever misin?" diye sordu Utaha.

"Ondan nefret etmiyorum," dedi Haruka. Etrafına baktı ve burada bir sürü insan gördü. Parası olduğu için bunun bir hizmetçi kafesi kurmanın harika bir iş fikri olacağını düşündü. Hizmetçi kafesini kurmak için sadece bir eve ihtiyacı vardı.

"Giymemi ister misin?" Utaha onunla alay ederken sordu.

Haruka kaşını kaldırdı, "Yapar mısın?"

Utaha gülümsedi, "Tabii ki yapabilirim, daha sonra bana yardım ettiğinde bu senin ödülün olacak."

"Bu tür bir ödüle ihtiyacım yok!!" dedi Haruka.

"Gerçekten mi? Sana bir sürü hizmet verebilirim, biliyor musun?" Utaha gülümseyerek sordu. Ayrıca çekiciliğine karşı koyamaması için ona daha da yakınlaştı.

Haruka, teklifini o hizmetçi kıyafeti içinde de görmek istediği için kabul etme isteği duydu.

"Masanıza geldik efendim, hanımefendi."

İkisi de etraflarında hala insanlar olduğunu unutmuşlardı. Kızaran hizmetçiye baktılar ve yüzü gerçekten kıpkırmızıydı. Birbirlerine bakıp masalarına oturdular.