Tsunade hayaletlerin varlığına gerçekten inanmıyordu. Hayaletin muhtemelen ninjutsu ya da illüzyon ya da kendi dünyasında bir şey olduğunu biliyordu. Bir çok kişinin bu konuda konuştuğunu duymuştu ama hiç görmemişti. Merakla akışına baktı.

"Tsunade-Sama, ne izliyorsun?" diye sordu Shizune. Öğretmeninin elindeki garip cihaza merakla bakarken Tonton'u ellerinde tutuyordu. Daha önce bir kumar kazandığında öğretmeninin bu cihazı aldığını biliyordu. Ayrıca gizemli grup sohbetinin varlığını da biliyordu. O da katılmak istedi ama öğretmeni ona birinin gruba girmesinin bir yolu olmadığını söyledi.

Tsunade ona sabırlı olmasını söylemişti ve Shizune sadece başını salladı. Suzune ekrana baktı ve çok yakışıklı bir genç adam gördü, "Vay canına, çok yakışıklı."

Tsunade başını salladı, "Evet, öyle." Videoda Haruka'nın yakışıklı olduğunu kabul etmek zorunda kaldı.

"O ne yapıyor?" Shizune merak ediyordu.

Tsunade ona genç adamın bir ev almak istediğini ama evin perili olduğunu söyledi. Gruptaki herkese kendisine yardım etmenin bir yolu olup olmadığını sordu.

Shizune şaşırmıştı, "G - hayalet!!"

Tsunade, "Şşşt, ikinci kata girerken, bence asıl şey burada," dedi.

Shizune ve Tonton başlarını salladılar ve akışı sessizce izlediler.

---

Haru ikinci kata girdi ve yine bu ses tarafından karşılandı bu sefer daha yüksekti.

"BİZE YARDIM ET!!"

"ÇIKMAK!!!"

"HİÇ BURADA OLMAYIN!!"

"BİZİ ÖLDÜRMEYİN!!"

*Bom Bom

Haru, çocukların çığlık attığını duydu ve biri kapıdan kapıyı çarptı, "Daha önce üç çocuğun hırsızlar yüzünden öldüğünü duydum, sanırım bu perili evin sebebi bu." Yavaşça kapıya doğru yürüdü ve açmak istedi. Onu durdurmaya çalışan hem Gintoki'yi hem de Kuroneko'yu görmezden geldi.

Gintoki: "Dur! Dur! Kapıyı açma!"

Kuroneko: "Hayır! Orası kötü ruhlarla dolu! Açmayın!"

Haru sohbete baktı ve Yajima'nın ona gönderdiği yeni büyüyü buldu, "Şehir Efsanesi?"

Yajima: "@Haruka, o odaya girmeden önce o sihirli kitabı bir süre okumalısın."

Gintoki: "Evet, @Yajima haklı! O odaya girmeden önce bir mantra, ilahi veya başka bir şey okuyun!"

Kuroneko: "Ah! Lanetlenmekten korkmuyor musun???"

Haru kitabı açtı ve bir süre okudu. Bu sihrin konseptini anladı ama o kadar zamanı olmadığı için hemen kullanamadı. Hayaletin kapıyı açmak istediğini hissetti. Hayalete homurdandı, 'Korktuğumu mu sanıyorsun?' Kapıyı doğrudan açtı ve bu evde sürekli bağıran, şapırdatan ve tırmalayan şeyi gördü. Önünde çok korkutucu görünen üç siyah gölge gördü. Telefonuna baktı ve korkmuş bir ifadeyle üç çocuğun yüzünü gördü.

"BİZE YARDIM ET!!"

"BİZİ ÖLDÜRMEYİN!!"

"ÇIKMAK!!"

Haru hayaletlerin kanlar içinde ağladığını gördü ve yüzlerinde korkmuş bir ifade vardı. İşe yarayıp yaramadığından emin değildi ama Işık Büyüsünü kullanmaya karar verdi.

Işık çok kutsaldır ve her zaman kötü bir şeyin zayıflığına sahiptir.

Haru bir ışık topu yarattı ve onlara doğru saldı. Işık topu bir futbol topu büyüklüğündeydi ve o hayaletlere doğru oldukça hızlı hareket ediyordu. O hayaletlerin zarar vermediğini biliyordu, daha çok korktular. O hayaletlerin geçmişte soyguncunun kazasında ölen üç çocuktan geldiğini biliyordu. O masum çocukları öldüren o soyguncuları düşününce çok sinirlendi ama geçmişte olduğu için bir şey yapamadı.

Hfzp jfrout om qfcu ovmlu evmlol em om vfsur mriw vu dfaiut gpo vu lfj ovuaz fnnufzfrhu jfl hvfreare. Hu lfj ovzuu hvaitzur ovuzu immcare suzw lhfzut frt vpeeare ufhv movuz.

"Nee-Chan, lütfen bize yardım et!!"

"Lütfen, bize zarar vermeyin!!"

"Nee-Chan!!"

Haru sadece çok sıcak bir gülümseme takındı ve "Merak etme, sana zarar vermeyeceğim" dedi.

"Yok canım?"

"Ağabey, gerçekten bize zarar vermeyecek misin?"

Haru başını salladı ve "Tabii ki yapmayacağım" dedi. Kafalarını okşayıp okşayamadığını merak ediyordu. Onlara doğru yürüdü ve başlarını okşadı. Ayrıca elini ılık ışıkla kapattı belki bu onları sakinleştirebilirdi.

Üç çocuk, önlerindeki ağabeyin çok kibar olduğunu ve onları okşadığında çok hoşlandıklarını söylediklerinde çok sakin görünüyorlardı.

"Ağabey, senden bir ricada bulunabilir miyim?"

Haru başını salladı, "Tabii ki, bana söyleyebilirsin." Bu evde bir hayaletin varlığını evcilleştirdiği için bu evi almaya karar vermişti.

"Abimize yardım eder misin?"

"Evet, lütfen ablamıza yardım edin, ağabey!"

"Ablamız şu anda çok korkuyor, lütfen ona yardım edin!"

Haru bir ablaları olmasına şaşırmıştı. Ablalarının kim olduğundan emin değildi ve "Abinin adı kim?" diye sormaya karar verdi.

"Adı Yuri Nakamura."

"Lütfen abisini bulun!"

Haru bir süre düşündü ve onu internette aramanın çok kolay olduğunu biliyordu. Çocuklara başını salladı ve "Onu bulacağım, merak etmeyin, bir şeyler atıştırmak ister misiniz? Senin için alırım" dedi. Onların çocuk olduklarını biliyordu ve ölmüş olmalarına rağmen hala kişiliklerini koruyorlardı. Hiçbir çocuğun atıştırmalıklardan hoşlanmadığını biliyordu.