Haru, Tsunade'nin evinin içindeki dojoda duruyordu. Parası olmamasına rağmen ailesinden kalan mirası çoktu. İlk Hokage'nin torunuydu ve Konohagakure'de oldukça fazla arazisi vardı.

Gintoki de her zamanki tahta kılıcıyla tembel tembel duruyordu, "Tamam, spar'ımıza başlayacağız." Bavuluna gitti ve ona doğru bir şey fırlattı.

Haru onu yakaladı ve sapında yazılı bir "Toya Gölü" yazan tahta bir kılıç olduğunu gördü.

"Bana bir roman vermen için sana bunu vereceğim," dedi Gintoki. Orijinal dünyasında oldukça fazla parası vardı. Ona ucuz bir tahta kılıç vermek için endişelenmesine gerek yoktu.

Bu kılıçla ilgili birçok efsane olduğu için Haru bu kelimeyi oldukça merak etmişti. Bu kılıcın orijinal olarak başka bir gezegenden gelen ve neredeyse her şeyi kesen on bin yıllık bir ağaçtan yapıldığını ya da hediyelik eşya dükkanından satın alınan tek normal tahta kılıç olduğunu hatırladı.

Haru, başını sallayana kadar bu kılıcı birkaç kez sallamaya çalıştı. Bu kılıçtan mükemmel bir ağırlık hissedebiliyordu ve çok zordu, "Tamam, hazırım."

Gintoki başını salladı, "Güzel, başlayabilirsin."

Haru yine saçmalamadı ve çok hızlı hareket etti.

*Süratli!

Haru, çocukluğundan beri onu eğittiği için fiziksel yeteneklerine çok güveniyordu. Kılıcını Gintoki'nin eline doğru salladı.

Garomca zfalut val uwugzmj frt zfalut val vfrt liaevoiw om lqflv val foofhc.

BAAAAM!!!

---

Kuroneko, savaşlarının bu kadar şiddetli olacağını beklemiyordu.

Baam! Baam! Baam!

"Bu gerçekten bir kılıç dövüşü mü?" Kuroneko bunun daha çok bir kavgacı olduğunu düşündü.

Tsunade ve Yajima hiçbir şey söylemediler ve savaşlarına baktılar. İkisinin de kılıç hakkında o kadar bilgisi yoktu ama ikisinin de kılıç ustalığının çok yüksek olduğunu biliyorlardı.

Anbu saklanıyordu ve ikisi arasındaki savaşı gördü. Bu fikir tartışmasını Hokage'ye bildirmeleri gerektiğini düşündüler.

---

"Fena değilsin, gerçekten iki aydır mı çalışıyorsun?" Gintoki kılıcını savurdu ve kılıcını savurdu.

Haru'nun kılıçla savaşma konusunda o kadar tecrübesi yoktu ama gerçekten çok sıkı eğitim almıştı. Ona saldırmaya devam etti ama ciddileştiğini göremedi, "Haaaa!!" Kılıcını kaldırdı ve başına saldırdı, sadece Gintoki kılıcını güzelce atlattı ve ona karşı saldırıya geçti. Çok geç kaldı ve karnına tahta kılıcıyla vuruldu.

"Uh..." Haru atıldı ve acı içinde olan midesini tuttu.

"Harun!!" Shizune ve Kuroneko, onun atıldığını görünce endişelendiler.

"Dur, ona yardım etme," dedi Tsunade.

"Tsunade-Sama!!" Shizune onun çok zalim olduğunu düşündü.

Tsunade, "Onu durdurma, eğitimine devam edelim, kendi gururu var, onu bu küçük şeylerle durdurma" dedi.

Yajima da başını salladı, "Güçlenmek istiyor, sürecin gerçekten zor olduğunu biliyor."

"O nasıl?" diye sordu Gintoki.

Haru ona cevap vermedi. Bunun yerine, vücudunu sihriyle iyileştirdi. Birkaç saniye sonra tekrar ayağa kalktı ve şu anda çok taze görünüyordu.

Gintoki, "Hmm, ilginç, bununla çok zaman eğitebilirsin," dedi.

Haru, kaslarına zarar vermeden antrenman yapmasına yardımcı olmak için vücudunu sürekli iyileştirmek için hafif büyüsünü kullanmıştı. Aynı zamanda, "Devam edelim, Gin-San" diyerek daha uzun süre antrenman yapmasını sağladı.

"Güzel, şimdi kendimi tutamam," dedi Gintoki ve ona saldırmaya başladı.

Haru, ciddi olduğu için fena halde dövüleceğini bildiği için dikkatini ona odakladı.

Baam! Baam! Baam!

---

Haru, yıldızlı gökyüzüne bakarken yerde yatıyordu. Bu dünyada gökyüzüne baktı ve çok fazla kirlilik olmadığı için çok açıktı. Ayrıca ayı gördü ve orada birini görüp göremeyeceğini merak etti.

Gintoki'den dayak yedikten sonra çok yorulmuştu ama bu spardan çok tecrübe kazanmıştı. Büyüsü kılıçtan daha uygun olduğu için kılıcını fazla kullanmayacağını biliyordu. Ama yakın dövüşünü güçlendirmek istiyordu ve bunun için onu eğitecek mükemmel birine sahipti.

"Hey! iyi misin?" diye sordu Kuroneko.

"İyiyim," dedi Haru ve otururken vücudunu kaldırdı. Yorgun olduğu için bir an önce uyumak istiyordu.

Kuroneko ona baktı ve "Gergin değil misin?" diye sordu.

Haru ona baktı ve başını salladı, "Tabii ki gerginim ama belli etmiyorum."

"Yok canım?" Kuroneko, gergin olanın sadece kendisi olacağını düşündüğü için biraz rahatladı. İkisi de normal bir dünyadan geldiği için onu anlayabilen tek kişinin kendisi olduğunu biliyordu.

Haru, "Evet, sihri öğrenmiş olmama rağmen bu ninja dünyası, herkesin olağanüstü bir gücü var," dedi.

Haru, "Sadece bu görevin sorunsuz bir şekilde çözülmesini umuyorum," dedi.

Kuroneko başını salladı, "Doğru."

Haru ona baktı ve "İkimiz de bu görevde birlikte kalmalıyız, ne olursa olsun bizi kurtaracak bir numaram var" dedi.

"Yok canım?" diye sordu Kuroneko.

Haru başını salladı, "Evet, benim ışık büyüm çok yönlü, çok fazla destek büyüsü var ve bu görevi güvenli bir şekilde bitirmemize yardımcı olacak."

Kuroneko başını salladı, "Güzel, o zaman sana inanıyorum."

İkisi de hayat hakkında konuşurken birlikte yıldızlı gökyüzüne baktılar.

"Gerçekten küçük kız kardeşini yapmaya başlamadın mı?" diye sordu Kuroneko.

"Değilim!!" Haru yanıtladı.